مدرســـــــــه ی مامان هــــــــــــــــــــــامدرســـــــــه ی مامان هــــــــــــــــــــــا، تا این لحظه: 12 سال و 10 ماه و 15 روز سن داره

مــدرســـه ی مــامــان هـا

اینجا برای تربیت فرزندانمان همگی هم معلم هستیم هم شاگرد!

بچه ی حرف گوش کن!

1390/3/30 9:56
نویسنده : یه مامان
8,067 بازدید
اشتراک گذاری

همه والدين آرزوي دارند فرزندان مطيعي داشته باشند؛ با اين حال بيشتر پدر و مادرها از لجبازي بچه هايشان به تنگ مي آيند ولي کجاي کار آن ها اشتباه است که با وجود تلاش فراوان براي تربيت مناسب باز هم با گستاخي و بي توجهي فرزندانشان مواجه مي شوند؟...

پدر 2 کودک 5 و 9 ساله مي گويد: پسر بزرگم هميشه به حرف ها و خواسته هاي مادرش نظير جمع کردن وسايل شخصي خود از اتاق و انجام دادن به موقع تکاليفش بي توجه است و تنها وقتي من با داد و فرياد وارد معرکه شوم به حرف ما گوش مي دهد.

برخوردهاي خشونت آميز من که به طور معمول از سر اجبار و ناچاري انجام مي شود و به يک عادت تبديل شده، باعث شده است تا پسر بزرگم با برادر کوچک ترش به همين روش برخورد کند و در خانه ما هميشه صداي داد و فرياد به گوش مي رسد. مادر يک کودک 6 ساله عنوان مي کند: فرزندم هيچ گاه در نخستين مرتبه درخواست هاي مرا پاسخ نمي دهد و بايد بارها و بارها و سرانجام با عصبانيت با او برخورد کنم تا نتيجه بگيرم و به هيچ عنوان از بزرگترهايش حرف شنوي ندارد.

آموزش مهارت گوش کردن

يک روان شناس تربيتي مي گويد: لازم است به فرزندان خود ياد بدهيم که چگونه بايد به حرف هاي ديگران توجه کنند و آن ها بايد مهارت گوش کردن را ياد بگيرند. دکتر «محبوبه مفتاحي» تصريح مي کند: بيشتر والدين اغلب يک چيز را 10 مرتبه تکرار مي کنند در حالي که کودک غرق انجام کاري است و حواسش به آن ها نيست و سپس شمارش معکوس را براي تنبيه فرزندشان شروع مي کنند و کودک ياد مي گيرد که هيچ وقت قبل از بار دهم به حرف آن ها گوش ندهد!

وي توضيح مي دهد: اگر کودکي «هنر حرف شنوي» را بياموزد با والدين، معلمان و ديگران بهتر کنار مي آيد و مي تواند دوستان بهتر و بيشتري هم پيدا کند.

استقلال طلبي يا بي ادبي!

اين روان شناس خاطر نشان مي کند: کودکان در سن 3 يا 4 سالگي ممکن است خود را به نشنيدن بزنند و به حرف پدر و مادر توجهي نشان ندهند ولي بايد بدانيد که آن ها نمي خواهند بد و بي ادب باشند بلکه فقط مي خواهند شما را عصباني کنند و خود احساس قدرت و استقلال کنند. به گفته وي، هر چند هيچ گاه براي آموزش مهارت «يک شنونده خوب بودن» به کودک زود نيست ولي با يک کودک 5 ساله راحت تر مي توان براي اين منظور ارتباط برقرار کرد.

 کوچولو حرف گوش کن

دکتر «مفتاحي» مي گويد: «حرف زدن با کودک در حالتي که او نشسته و شما ايستاده ايد، به ندرت تاثيرگذار است. بايد براي بيان هر درخواستي جلوي کودک روي زمين بنشينيد يا او را بغل کنيد تا بتوانيد به طور مستقيم در چشمانش نگاه و توجه او را به خود جلب کنيد.» به عبارتی هنگام صحبت با کودک باید با کودک همسطح بود.

وي مي افزايد: حرف خود را واضح، ساده و مقتدرانه بگوييد و آن را بيش از حد کش ندهيد و کلمات زيادي به کار نبريد زيرا کودک قادر نخواهد بود به مفهوم حرف هاي شما پي ببرد. به گفته وي، بايد براي کودک مشخص شود که شما جدي هستيد و روي حرف خود ايستاده ايد به طور مثال اگر به او مي گوييد که در صورت مرتب نکردن اتاقش، خوراکي مورد علاقه اش را به او نمي دهيد، حتما اين کار را انجام دهيد.

خشن و عصباني برخورد نکنيد

يک کارشناس علوم تربيتي درباره شيوه برخورد با کودک و جلب اعتماد او براي همراهي و همکاري مي گويد: اين مطلب که والدين با اشتباه هاي کوچک فرزند خود کنار بيايند مي تواند قدم مثبتي در راه ايجاد دوستي و اعتماد و کاهش فاصله و خصومت باشد و سخت گيري بيش از حد جايز و صحيح نيست.

«بهاره بهنيا» ادامه مي دهد: گاهي کودکان کارهايي مي کنند که تحمل آن براي پدر و مادر سخت است ولي برخورد خشونت آميز و تنبيه به آن ها ياد نمي دهد که چگونه بايد رفتار خود را تصحيح و جبران کنند. وي توضيح مي دهد: اگر به دنبال ريختن ليوان شير شما با عصبانيت فرياد بزنيد «فورا آن را تميز کن»، عمل تميز کردن به عنوان الزامي منطقي براي جبران رفتار اشتباه کودک به نظر نمي رسد، بلکه بيشتر به يک تنبيه شباهت پيدا مي کند و او هم ممکن است از انجام آن سر باز بزند.

وي تأکيد مي کند: به هنگام سر زدن اشتباه و خطا از کودک، بهتر است بدون هيچ سرزنشي فقط به طور ساده موقعيت را با تأکيد بر اين که نيازمند اصلاح است، برايش شرح دهيد. اگر مي خواهيد فرزندتان اتاقش را مرتب کند، به جاي آن که بگوييد «اتاقت را مرتب کن وگرنه ...»، بگوييد «يا الآن مرتب کن يا بعد از تماشاي کارتون، انتخاب با خودت است».

وي خاطر نشان مي کند: والدين به طور معمول از تهديدهاي توخالي استفاده مي کنند که تأثير چنداني بر بچه ها ندارد و نتيجه آن افزايش کشمکش و گستاخ شدن آن هاست. بهتر است هميشه بر وجه مثبت کار تأکيد کنيد به طور مثال بگوييد «اگر اسباب بازي ها و لباس هايت منظم باشند، اتاقت خيلي قشنگ مي شود» و با دادن زماني محدود به کودک از برخورد و درگيري پرهيز کنيد.

آرامش، آرامش و باز هم آرامش!

اين کارشناس عقيده دارد: در تربيت کودک نخستين قدم پس از کسب آگاهي، آرامش و خويشتن داري است و در بيشتر مواقع آرامش کار سازتر از رفتار خصمانه و خشونت آميز خواهد بود. تربيت يعني آموزش رفتار صحيح به کودکان اما اگر شما عصبي يا احساساتي برخورد کنيد نمي توانيد آموزشي مؤثر داشته باشيد و بايد توجه کنيم که همه کودکان به والديني آرام و موقر به عنوان اصلي ترين الگوهاي رفتاري خود احتياج دارند.

شايد فرزندتان توجه مي خواهد

«بهنيا»خاطر نشان مي کند: بيشتر بچه هايي که در گوش کردن به حرف بزرگ ترها با مشکل مواجه مي شوند با کمبود توجه رو به رو هستند يعني آن ها مي خواهند با گوش نکردن به حرف هاي شما، توجهتان را به خود جلب کنند و البته نق زدن دائمي و داد و بيداد روش خوبي براي نشان دادن توجه به کودک نيست!

وقت شناس و صبور باشيد

دکتر «مفتاحي» روان شناس تربيتي توصيه مي کند: تا حد امکان به شخصيت، استقلال و خواسته فرزندانتان احترام بگذاريد و براي بيان درخواست خود زمان مناسبي را در نظر بگيريد و در حالي که به او براي آموختن مهارت گوش دادن ياري مي رسانيد، در تمام مراحل تربيت و آموزش فرزندان خود صبور باشيد.

منبع: خراسان نیوز   

پسندها (0)
شما اولین مشوق باشید!

نظرات (2)

مامان سید ابوالفضل
30 خرداد 90 12:20
خیلی خیلی خوب بود ممنون

خواهش میکنم
مامان فرنيا
22 تیر 93 9:59
ممنون از توجهتون و راهنمايي من به اين مطلب همانطوري كه قبلا هم توي نوشته هاي خودتون خوانده بودم ميدونستم بايد اينگونه رفتار كرد ولي واقعا سخته باز هم سعي ام را بيشتر ميكنم
یه مامان
پاسخ
خواهش می کنیم، خوشحالیم که مورد توجهتون قرار گرفته، بله درسته. کلا تربیت صحیح بچه ها سختی های زیادی رو به همراه داره که اگه تمام سعی خودمون رو بکنیم به رشد خودمون هم کمک میکنه برای ما هم دعا کنید که بتونیم به این مهم دست پیدا کنیم اون نکته ی نشستن مقابل کودک و نگاه کردن توی چشماش و صحبت کردن با او رو هم فراموش نکنید واقعا معجزه میکنه و خیلی بچه رو آروم تر میکنه