تجربه ی موفق2؛ شب زنده داری

 اگر چه عبادت وظیفه بالغان و مکلفان است ولی کودکان نیز نباید از این فیض محروم بمانند بلکه باید در سنین خردسال با عبادت و راز و نیاز و شب زنده داری آشنا شده برای این امور آماده شوند...

پدران و مادرانی که تنها به خوراک و پوشاک کودکانشان می اندیشند و به تغذیه روحی و معنوی آنان توجه نمی کنند هرگز فرزندانی کامل و صالح تحویل جامعه نخواهند داد.

پدر و مادر در ضمن اینکه خود اهل عبادت و نیایش و شب زنده داری هستند باید کودکان خویش را با بهترین شیوه ها و مناسبترین روشها به این سوی هدایت کنند. ما در نمونه هایی از روایات مشاهده می کنیم که کودکان فاطمه (س) شاهد عبادتها و شب زنده داریهای مادر بوده اند.

امام حسن مجتبی (ع) می گوید: شب جمعه ای مادرم را دیدم که در محراب عبادت ایستاده بود و همواره در رکوع و سجود بود تا سپیده دمید، در تمام این مدت می شنیدم که برای مؤمنین و مؤمنات دعا می کرد و آنان را نام می برد و هیچگاه برای خودش دعا نکرد. به او گفتم: مادر جان چرا برای خودت دعا نکردی و همه اش برای دیگران دعا نمودی ؟! فرمود: فرزندم اول همسایه سپس خانواده.

در نمونه ای دیگر می بینیم که حضرت زهرا (س) چگونه کودکان خویش را به عبادت و شب زنده داری وا می دارد. امیر مؤمنان علی (ع) فرمود: چون شب بیست و سوم فرا می رسید زهرا (س) در این شب نمی گذاشت هیچ یک از افراد خانواده اش به خواب روند و آنان را با خوراندن غذای کمتر برای این شب زنده داری آماده می ساخت و خود از روز بیست و دوم برای شب زنده داری شب بیست و سوم مهیا می شد و می فرمود: محروم (واقعی) کسی است که از خیر امشب محروم شود.

مادری می گفت:

من دو پسر 8 و 11 ساله دارم چند سالی است که شب های قدر به همراه یکی از دوستان همسرم و خانواده شان به زیارت قم و جمکران می رویم و همین امر باعث شده که بچه های من برای فرا رسیدن ماه رمضان و شب های قدر لحظه شماری کنند و بدون اینکه برای بیدار نگه داشتن آنها و شب زنده داریشان خودم را به سختی بیندازم آنها تا صبح بیدار هستند و شب های قدر در نظرشان خیلی متفاوت از شب های دیگر است و من از این بابت خیلی خوشحالم.

شما مادران عزیز باید سعی کنید برای این شب های بچه ها برنامه ریزی خوبی داشته باشید تا این شب ها را در ذهن آن ها پررنگ تر کنید همچنین سعی کنید به تناسب سنشان ارزش و قدر و منزلت شب قدر را به زبان ساده و کودکانه ی خودشان بیان کنید.