حرف بد!

اگر فکر ما سالم و مثبت باشد برای بچه ها هم می توانیم مثبت وقت بگذاریم. به جای اینکه افکار منفی فکر ما را درگیر کند و جلوی ابتکار عمل در مقابل کودک را از ما بگیرد ما باید بتوانیم در هر موقعیتی، خود و شرایط اطرافمان را مدیریت کنیم. برای هر موقعیت و مشکلی راه حلی هست پس هیچ وقت نگویید که نمی شود و هیچ راهی نیست.

سن 4 تا 6 سالگی بچه ها کاملا تقلید می کنند بنابراین حفاظت از آنها در این سن خیلی مهم است. اگر بچه ای فحش یا حرف بدی را یادگرفت و تکرار کرد بلافاصله عصبانی نشوید و از خود واکنش منفی نشان ندهید که نگو، نگو، یا حرف بد نزن بی تربیت و... بچه ها فقط تقلید می کنند! گاهي کودکان از خنداندن، عصباني کردن و از کوره بدر کردن بزرگترها احساس قدرت مي‌کنند...

اگر کودکي کلمه زشتي را مکرر به کار برد نباید عصبانی شوید و گرنه با مشاهده عصبانيّت شما احساس قدرت خواهد کرد. هيچ ‌گاه کلمات زشت را برايش معني نکنيد. سعی کنید با آرامش کامل حواس او را پرت کنید که آن را فراموش کند مثلا لغات سختی مثل قسطنتنیه یا میرفندرسکی و... را به او یاد بدهید و از او بخواهید آن را تکرار کند و اگر این کار به صورت یک مسابقه انجام شود برایش جذاب تر خواهد بود.

گاهي کافي است به او بگوييد « من این حرفی که زدی را دوست ندارم و ناراحت می شوم.» و گاهی لازم است  به او بگویید «اين کلمه را نبايد در خانه يا جاي ديگر به زبان آورد.» اگر بعد از چند بار تذکر هنوز کودک کلمه ي زشتي را به زبان مي‌آورد ،می توانید برايش تنبيه کوچکی را در نظر بگيريد. مثلا به عنوان جریمه او را از یکی از علاقه مندی هایش به مدت نه چندان طولانی محروم کنیم. البته توجه داشته باشید که راه جریمه مربوط سنین بالاتر است که بچه ها قدرت درک بیشتری دارند و نباید مکررا انجام شود که تاثیر خود را از دست بدهد.

همیشه یک راه ساده تری از عصبانیت و تنبیه وجود دارد؛ فقط باید ابتکار عمل به خرج دهیم!