چند نکته برای تربیت کودکان بدون استفاده از تنبیه بدنی

زدن یک کودک حل مشکل را به او نمی آموزد. فقط به او می آموزد که احساس بدی نسبت به خود داشته باشد  و عزت نفس او پائین بیاید... 

1- زمانی که یک آدم بزرگ بچه کوچکی را می زند این مسئله موجب می شود که بچه احساس عجز و نا امیدی کند. این احساسات باعث می شود که کودک  افسرده و پر خاشگر شود.

پس سعی کنید به کودکانتان آموزش دهید که شما می خواهید که آن ها  چگونه عمل کنند. چون کودکان اغلب نمی دانند که در حال انجام دادن چیزی غلط هستند. برای آموزش دادن با آن ها سازگار و ثابت قدم باشید. آن ها می خواهند شما را خوشحال کنند.

2- زدن یک کودک حل مشکل را به او نمی آموزد. فقط به او می آموزد که احساس بدی نسبت به خود داشته باشد  و عزت نفس او پائین بیاید. عزت نفس پائین می تواند تا آخر عمر همراه آن ها باشد. آن چه که می گوئید مراقب آن چه که می گوئید باشید معنی کلمات می تواند به اندازه زدن به آن ها آسیب بزند.

پس سعی کنید جلوی خوتان را بگیرید و خون سرد باشید. 

3- تنبیه بدنی باعث می شود که بچه ها عصبانی و رنجیده خاطر شده و احساس دشمنی کنند و بخواهند انتقام بگیرند.

پس سعی کنید با گفتگو به بچه هایتان بیاموزید که آن ها اشتباه کرده اند. تا زمانی که آن ها کوچک هستند اطمینان حاصل کنید که آن ها قوانین خانواده را می فهمند. این قوانین شامل ایمنی، وقت خواب، وقت غذا خوردن یا هر مسئله ای که شما در باره آن احساس نیاز می کنید.

4- تنبیه بدنی می تواند کودکان را درباره شناخت درست و غلط به اشتباه بیاندازد. لذا در این باره فکر کنید که آیا این با معناست بچه ای را بزنی که او کسی دیگری را بزند؟ اگر شما کودکی را بزنید دارید مثل این نشان می دهید که کار شما درست است. بچه ها هم از بزرگسالان تقلید می کنند و آن ها هم در آینده می خواهند که به دیگران صدمه بزنند.

 پس سعی کنید به بچه هایتان یاد بدهید که روش های غیر مضر برای بیان احساسات قویشان در قالب کلمات، داشته باشند. سپس احساسات آن ها را بپذیرید و به آن ها نشان دهید که می فهمید و مراقب هستید.

  5-تنبیه بدنی به احساسات بچه هایتان آسیب می رساند. همچنین نمرات آن ها در مدرسه افت پیدا می کند و یافتن دوستان در مدرسه برای آن ها کار دشواری می شود.

 پس سعی کنید به آنها توجه کنید و آنها را به خاطر کارهای خوبی که انجام می دهند تشویق کنید و اجازه بدهید فرزندتان بداند که شما او را به خاطر وجود خودش دوست دارید. به نظر عجیب می رسد اما نادیده گرفتن رفتار بد گاهی باعث توقف آن می شود.

6- زدن و به سرعت بچه ها را به حرکت درآوردن باعث می شود که آنان به طور فیزیکی پرخاشگر و مخرب شوند. صدمات فیزیکی دلیل بیش تری برای بد رفتاری آنان می دهد. آن (صدمات فیزیکی) می تواند به آنان آموزش دهد که من بد هستم بنابراین من باید حرکات بدم را تا آن جایی که می توانم ادامه دهم.

 پس سعی کنید هنگامی که یک کودک خرد سال بی ادبی می کند. زود عکس العمل نشان ندهید سعی کنید به او مهلت بدهید. این مسئله کودکتان را از شما مدت کوتاهی جدا می کند. او را در صندلی، پله و یا در اتاقش قرار دهید. هر دفعه همان محل را استفاده کنید. سپس به او اجازه دهید هنگامی که می تواند خود را کنترل کند به شما بپیوندد. این امر به او آموزش می دهد که او به خاطر رفتار خوبش برنده شده.

تمام بچه ها می خواهند که خوب باشند و احساس خوبی نسبت به خودشان داشته باشند.

7- تنبیه بدنی به کودکتان هیچ کنترل درونی آموزش نمی دهد.

پس سعی کنید او را نزنید. بچه ای که زیاد کتک می خورد، کنترل درونیش توسعه پیدا نمی کند و این امر اعتماد به نفس او را  تضعیف می کند. هم چنین آن ها فکر می کنند که من نباید خودسری کنم چون تنبیه خواهم شد. به عبارت دیگر جسارت و اراده خود را در انجام هر کاری از دست خواهد داد و این تنها به خاطر فهماندن یک عبارت به اوست (من نباید بی ادبی کنم چون بی ادبی بد است.)

کودک باید به درک درست این عبارت برسد. درباره انتظاراتتان شفاف باشید و زمانی که او دوستانه رفتار می کند او را مورد تشویق و تمجید قرار دهید، چون تشویق کردن باعث می شود که او انتخاب های درستی در آینده داشته باشد.

8- صدمه زدن فیزیکی در هر صورت باعث ترساندن کودکان میشود.

پس سعی کنید خود را کنترل کنید. هیچ چیز بهتر از این نیست، که در مقابل بچه ای که خارج از کنترل است آرام باشید. به کودکتان آموزش دهید که عصبانیت خود را کنترل کند و به خود اجازه ندهید که به او توهین کنید (با این کار) عصبانیت او را دوباره زنده می کنید. به خاطر داشته داشته باشید شما بزرگ سالید.

9- بعضی اوقات والدینی که خیلی خسته و یا آشفته هستند کودک را تنها به خاطر بهانه گیری هایش مورد تنبیه قرار می دهند.

 پس سعی کنید خود را متوقف کنید. اگر بچه پیش شما گریه می کند. ببینید آیا یکی از اقوام یا دوستی می تواند بچه را برای مدتی ساکت کند. در این صورت شما می توانید مدتی را استراحت کنید و آرامش خود را باز یابید. نحوه ی پذیرفتن کمک از دیگران را بیاموزید. اگر شما فکر می کنید که مشکلات شخصی تان باعث تأثیر گذاشتن در رشد بچه می شود، صبر کنید، فکر کنید و از دیگران و یا مشاوران خوب کمک بخواهید. پیوستن به گروه های والدین و صحبت کردن با پدر و مادر های با تجربه و هم چنین مشاوران مدرسه را در نظر بگیرید. در مورد بچه ها و چگونگی تربیت یافتن آنان به طرق مختلف آموزش ببینید

منبع: سایت تبیان با کمی ویرایش