مدرســـــــــه ی مامان هــــــــــــــــــــــامدرســـــــــه ی مامان هــــــــــــــــــــــا، تا این لحظه: 12 سال و 11 ماه و 14 روز سن داره

مــدرســـه ی مــامــان هـا

اینجا برای تربیت فرزندانمان همگی هم معلم هستیم هم شاگرد!

تجربه ی موفق 4؛ ترغیب به غذا خوردن همراه با ایجاد حس مسئولیت پذیری و همکاری در کودکان

1390/6/17 13:07
نویسنده : یه مامان
5,441 بازدید
اشتراک گذاری

 توی این قسمت تجربه ی یکی از مامانای فعال مدرسه رو با هم می خونیم.

به این میگن با یه تیر چند تا نشون زدن: هم اوقات فراغت بچه ها رو پر می کنه و هم روحیه ی همکاری و مسئولیت پذیری رو در بچه ها تقویت می کنه، هم جلوی بهونه گیری بچه ها رو برای غذا خوردن می گیره و هم...

فقط کافیه که بچه ها رو باور کنید و توانایی های اونا رو مورد تشویق قرار بدین.

بریم بخونیم....

 میتونیم گاهی به جای خمیر بازی خمیر برشتوک یا حلوا درست کنیم و با استفاده از قالبهای شیرینی همونجور که گفتین (منظورشون مطالب پست چگونه به کودکمان مهارت ساخت کاردستی را بیاموزیم؟؛(7) ) خمیر رو قالب بزنیم و توی سینی بچینیم . تازه اگه خمیر رو یه کم سفت در بیاریم بچه ها میتونن با اونا شکل بسازن . فرقش اینه که ما شکلهایی که بچه ها درست کردن رو میتونیم بخوریم !

قند و عسل عاشق اینجور تزئینات هستن . گاهی با هم از این کارا میکنیم . گاهی وقتا که مهمون داریم قند و عسل با عشق و علاقه ی خاصی کمکم میکنن و ظرفهای ژله رو با ترافل و پودر نارگیلهای رنگی تزئین میکنن . درسته طرحشون مبهم و درهم برهمه ،ولی با استقبال شدید ما رو به رو میشه و خودشون خیلی ذوق میکنن وقتی میبینن همه ی مهمونا از سلیقه شون تعریف میکنن و یا از شیرینی های خمیریشون میخورن

مثلا شیرینی توت بادومی خیلی راحته . یه کم پودر بادام+شکر +وچند قطره گلاب=این مواد رو مخلوط میکنیم و به صورت خمیر درشون میاریم . بعد به شکل توت درشون میاریم و انتهاش یه خلال پسته میذاریم و توی سینی میچینیم.از پودر نارگیلهای رنگی هم میتونیم استفاده کنیم تا شیرینی هامون قشنگتر بشه.

وقتی بچه ها می بینن که از کاری که انجام دادن بزرگترها استقبال میکنن، خیلی خوشحال میشن و تاثیر خیلی خوبی رو اخلاق و رفتارشون میذاره .تازشم ! حس مسولیت پذیری و همکاری هم در اونا تقویت میشه

******************************

 این هم یه راهِ خلاقانه که این مامان مهربون بوسیله ی اون فرزندان گلش رو تشویق به خوردن اسفناج می کنه (خواص اسفناج در پست قبلی آمده است) و هم روحیه ی همکاری و مسئولیت پذیری رو تقویت می کنه:


وقتایی که من اسفناج میپزم ، توو یه ظرف جدا گانه پیاز داغ درست میکنم که زردچوبه داره و زرد رنگ میشه ...ماست رو هم با چند قطره آب لبو به رنگ قرمز یا صورتی در میارم ... یه مقدار گردوی ریز خورد شده و نعنا داغ هم جداگانه توی ظرف میریزم .بعد یه ظرف اسفناج پخته با مواد تزئینی میذارم جلوی بچه ها و خودمون و میگم هر کسی ظرف خودشو تزئین کنه و بخوره . و مثل حالت مسابقه 4 تایی شروع میکنیم به انجام تزئینات. امین و متین خیلی دوس دارن وقتیکه می بینن ما هم از غذایی که اونا میخورن میخوریم .متین همیشه به صورت چشم چشم دو ابرو غذاشو تزئین میکنه و امین به صورت گل و بوته (درهم برهمه و طرحشو فقط خودش متوجه میشه چی به چیه! ) قسمت جالب قضیه اینجاست که هر چی توو ظرفشون باشه با لذت میخورن ;))

اگه خودم بخوام بهشون بدم یا مجبورشون کنم یه قاشق هم نمیخورن !:D ولی چون دسپخته خودشونه و می بینن که من و بابایی هم واسه تزئین ظرف خودمون ذوق داریم اونا هم سر ذوق میان .:P

ممنون مامان قند و عسل به خاطر این ایده ها ی جالبتون

پسندها (0)
شما اولین مشوق باشید!

نظرات (10)

یک عدد مامان
17 شهریور 90 13:58
این پستتون رو چند بار با امین و متین خوندیم . هر چی واسشون میخوندم بازم میگفتن یه بار دیگه برامون بخون !

خیلی خوشحال شدن و تند تند کارای خوبی رو که انجام دادن و به خاطرش از طرف من و بابایی تشویق شدن رو واسم میگفتن که به شما بگم

از اینکه تجربیات من به درد بقیه مامانها هم بخوره خیلی خوشحالم . ممنونم به خاطر لطف بی حد شما و اینکه نظرات ما برای شما مهمه و واستون ارزش داره و به اونا بها میدین

یه دنیا ممنووووووووووووووووووون ، زحمات شما برای من خیلی ارزشمنده

ما هم منتظر شنیدن صحبت های امین و متینِ عزیز و تمام بچه های گلی که مامانایی به خوبی شما مامانای مدرسه دارن هستیم.
شعار مدرسه رو که فقط در حد شعار نیست با هم مرور می کنیم: «اینجا برای تربیت فرزندانمون همگی هم معلم هستیم و هم شاگرد!... »
تعریف از خود نباشه ، ما هم هنگام شنیدن تجربیات و صحبت های مفیدِ شما مامانای عزیز شاگردای خوبی هستیم
و همینجا از شما و همه ی مامانای عزیز که توی این مدرسه با ما همکاری دارند واقعا سپاسگزاریم
مادر نی نی
18 شهریور 90 0:07
سلام.ممنون از تجربیات این مادر خوش ذوق و آگاه.
من باز مثل همیشه استفاده کردم و چند وقتی هستش که پسرم در تهیه غذاها تا اونجایی که سنش اجازه بده همکاری میکنه و بهتر هم میخوره.اتفاقا تو این پست آخر هم به این موضوع پرداختم

سلام مامان عزیز
ممنون که به مدرسه ی خودتون سر زدید
این خیلی خوبه که به آرمان جان اجازه میدید با شما همکاری کنه
براتون آرزوی موفقیت داریم
مامان پریسا
18 شهریور 90 11:10
جالب بود.

بله همینطوره
مامان وانیا
18 شهریور 90 15:12
این خیلی تجربه موفقی هست مخصوصا اگر دختر باشند از سن پایین به آشپزی علاقمند میشن من وقتی هلیا سه سالش بود یادش دادم تخم مرغو توی یه کاسه خوب هم بزنه با یه قاشق کره بذاره تو ماکرو ویو و نیمر درست کنه و عاشق وقتی بود که بهش بگم وقت نیمرو خوردنه حالا 12 سالشه و به تنهایی ماکارونی کباب ماهیتابه کوکو کتلت میپزه و خیلی لذت میبره از اینکه بگم ناهار امروز با تو

سلام مامان عزیز
خیلی خوبه که مادرها با صبر و حوصله ی خودشون اجازه بدن بچه ها کمکشون کنن اونا در این همیاری چیزهای زیادی یاد می گیرن و اعتماد به نفسشون بالا میره
آفرین به شما مامان موفق
مامان ماهان عشق ماشین
18 شهریور 90 15:32
ممنون.

مامان ماهان عشق ماشین
18 شهریور 90 16:08
برای 1کیلو برنج حدود یک کیلو و نیم اسفناج و یک کیلو گوشت مرغ لازم داریم.2عدد تخم مرغ.حدود300 گرم ماست.کمی زعفران دم کردهو حدود سه پیاز متوسط.نمک و ادویه هم که میزانش بستگی به ذایقه و سلیقه شما داره:
برنج آبکش شود.
مرغ پخته شود
اسفناج بخارپز شود.
پیازها خلالی شده و عسلی سرخ شود.
مرغها را ریش ریش کرده سرخ میکنیم.
اسفناج رو هم سرخ میکنیم و پیازها رو بهش اضاف میکنیم.
ماست و زعفران دم کرده و زرده تخم مرغهاو حدود یک قاشق آبلیموی تازه رو مخلوط میکنیم.
از اینجا به بعدش رو دو مدل توضیح میدم.
1-رسیپی اصلی:
موادی که با ماست مخلوط هستند رو با اسفناجها مخلوط کرده.ته ظرف یه کم برنج ریخته و این مواد رو میریزیم روشو با مرغها پوشانده و بقیه برنج رو میریزیم.روی برنج رو فشار میدیم .کمی از آب باقی مانده از طبخ مرغ را با کمی زعفران و نمک روی سطحش می پاشیم.
2-رسیپی خودمبه نظر خودم خوشمزه تره.نه خیلی لذیذه)
همه اسفناج و برنج و مرغ را با مخلوطی که برای ماست گفته شد(کلا همه مواد)رو به صورت یکدست مخلوط میکنم.به خاطر وجود مرغ یه عالمه هم زرشک میریزم و چند تا دونه آلو بخارا هم تکه میکنم و اضاف میکنم.بعد روی برنج رو فشار میدیم .کمی از آب باقی مانده از طبخ مرغ را با کمی زعفران و نمک روی سطحش می پاشیم.
در هر دو حالت آخرش اینه که: نيمساعت با حرارت 350 درجه و يکساعت با حرارت 300 درجه ميگذاريم ته چين در فر بماند .
به نظر من دومی خوشمزه تره.بعضی وقتا گردو هم میتونین استفاده کنین.تا بودجه چی بکه.(وای فکر کنم شد بمب اتمی.اصلا به رزیم فکر نکنین.در ضمن من جاهایی که باید روغن توی ظرف بریزیم رو ننوشتم.مطمئنا خودنون میدونید.)

وای دستتون درد نکنه، به نظر که خوشمزه میاد
شاید در آینده یه بخش آشپزی هم به مدرسه اضافه کنیم تا غذاهای خوشمزه ای که شما مامان ها بلد هستید رو توی اون بخش قرار بدیم
مامان علی خوشتیپ
19 شهریور 90 12:06
سلام .
من تو پست کاردستی نظر گذاشته بودم ولی مثل اینکه ثبت نشده بوده
من و علی هم همین کار رو میکنیم (قالب زدن شیرینی)به خصوص شیرینی آرد نخودچی.البته علی بیشتر خمیر رو خالی خالی میخوره.
مثل اینکه پسرها بیشتر به این کارها علاقه نشون میدن
از مامان قند و عسل و شما هم ممنون

سلام مامان عزیز
ممنون از حضور شما در مدرسه ی مامان ها، بله ظاهرا نظری که گذاشته بودید ثبت نشده! خوشحالیم که علی آقای خوشتیپ شما هم با مامانش همکاری می کنه و مامان مهربون و گلش بهش این اجازه رو میده
همیشه موفق و پیروز باشید
زهره
21 شهریور 90 11:43


معصومه مامان سهند
2 آذر 90 18:13
عالیه دستتون درد نکنه

خواهش میکنیم
مامان باران
4 دی 91 2:01
باران منم تازگیها خیلی بلا شده من خودم مخالف این قضیه ام که برای غذا خوردن یا نخوردن بچه ها حساسییت نشون بدم ولی بعضی اوقات اونقدر از بد غذا خوردنش عصبی میشم که نمی دونم چه رفتاری باید بکنم که شرایط رو از این خرابتر نکنم با خوندن این مطلب امیدوارم بتونیم از این موقعت سخت (از دیدم خودم )موفق بیرون بییام .خیلی ممنوم

براتون آرزوی موفقیت داریم مامان عزیز
هرچند نمی دونیم باران جون چندسالشه اما این دو مطلب رو هم بخونید شاید براتون مفید باشه
http://mamanschool.niniweblog.com/post229.php
http://mamanschool.niniweblog.com/post18.php