مدرســـــــــه ی مامان هــــــــــــــــــــــامدرســـــــــه ی مامان هــــــــــــــــــــــا، تا این لحظه: 12 سال و 11 ماه و 14 روز سن داره

مــدرســـه ی مــامــان هـا

اینجا برای تربیت فرزندانمان همگی هم معلم هستیم هم شاگرد!

بچه باید کتک بخوره؟

1394/3/17 9:51
نویسنده : یه مامان
6,651 بازدید
اشتراک گذاری

ترس، کنترل، کتک، تهدید، سرزنش، تحقیر، نصیحت و مقایسه همه تکنیک هایی بودند که در گذشته برای تربیت کودک مورد استفاده قرار می گرفتند اما خروجی مورد انتظار افراد از این تکنیک ها کودکی خلاق، با اعتماد به نفس، با عزت نفس و مسئولیت پذیر بود. تا همین یکی، دو دهه پیش از والدین گرفته تا مربیان، همه معتقد بودند کودک با بزرگسال تفاوتی ندارد...

بر این اساس هر توقعی که از یک بزرگسال انتظار می رفت از کودک هم همان انتظار را داشتند ولی در تربیت مدرن، تاریخ مصرف این نوع تکنیک ها به سر آمده و منقضی شده است چراکه این تکنیک ها آسیب شدیدی به عزت نفس، خلاقیت و اعتماد به نفس و مسئولیت پذیری کودک می زنند. در تربیت مدرن تکنیک هایی همچون بازی، شنیدن حرف ها، تشویق، پاداش، مرزگذاری، اطاعت از قوانین، بی اعتنایی، اتاق تنهایی و... جایگزین شده است که در ادامه بهترین زمان استفاده از این تکنیک ها را با شما در میان می گذاریم.

رفتارهایش آزار دهنده است؟

همه رفتارهای نادرست کودکان، خشن یا خطرناک نیستند. گاهی فرزند شما صرفا رفتاری را انجام می دهد که دوستش ندارید. ناخن جویدن، حرف زشت زدن، پرتاب آب دهان، مکیدن انگشت، نق زدن و. . . رفتارهایی هستند که کمتر والدینی به سادگی از کنار آن می گذرند. این رفتارها که در گروه عادات آزار دهنده جا می گیرند را با تکنیک «بی توجهی» می توان برطرف کرد که البته کار ساده ای نیست.

شما باید هر بار که چنین رفتاری از فرزندتان سر می زند، وانمود کنید آن را نمی بینید و تا قطع کامل رفتار، این نادیده گرفتن ها و بی اعتنایی ها را تکرار کنید.

نکته مهم: می دانیم که راه سختی در پیش دارید. گاهی از کوره در می روید و دل تان می خواهد با یک برخورد خشن برای همیشه این عادات را از سر کودک تان بیندازید، اما مطمئن باشید که حتی تنبیه های شما هم به اندازه تشویق کردن های تان می تواند در تثبیت رفتار فرزندتان موثر باشد. گاهی بچه ها تنها دنبال جلب توجه هستند و حتی حاضرند با دیدن عصبانیت و حمله والدین شان هم به این هدف برسند.

فوت کوزه گری: برای اینکه تاثیر بی توجهی های تان را بهتر ببینید، به محض اینکه فرزندتان رفتار آزار دهنده اش را قطع کرد، شما هم از نادیده گرفتنش دست بکشید. اگر او را در تمام ساعات روز نادیده بگیرید، یا به خاطر اشتباهش محبت را در لحظات دیگر روز هم از او دریغ کنید، نمی توانید منتظر نتیجه خوبی باشید.

رفتارش طبیعی است؟

در هر مرحله از رشد، یکی از رفتارهای به ظاهر آزار دهنده اما طبیعی سراغ کودکان می آید و والدین را مستاصل می کند. پدر و مادرهایی که از اقتضاعات رشد کودک شان باخبر نیستند، این رفتارهای طبیعی را نه به عنوان رفتاری گذرا بلکه به عنوان جزئی از شخصیت کودک ارزیابی می کنند و روی او برچسب می زند درحالی که رفتار طبیعی کودک به رشد هیجانی، جسمانی و سن او بستگی دارد و باید به نیازها، ترس ها و احساسات کودک در سن رشد او آگاهی داشت. به طور مثال کودک پس از شش ماهگی دچار اضطراب جدایی می شود و در چهار سالگی به دلیل داشتن تخیلات قوی از حیوانات می ترسد و اغلب کودکان در مراتب رشدشان چنین رفتارهایی را ابراز می کنند که بسته به شرایط شان می تواند شدت و ضعف متفاوتی داشته باشد.

نکته مهم: به بچه هایی که اطراف تان هستند برچسب نزنید. اگر کودک دوست تان حاضر نیست اسباب بازی اش را با فرزند شما شریک شود، به او «خسیس» نگویید. شاید چند ماه بعد که فرزند شما هم به آن سن رسید چنین رفتاری را از خود نشان دهد.

فوت کوزه گری: تکنیک رفتاری در مقابل رفتارهای طبیعی کودک شناخت و آگاهی است. درواقع شناخت انتظارات بجا از رفتار کودک که با سن او متناسب باشد به شما کمک می کند رفتار بهنجار را از رفتار نابهنجار تشخیص دهید.

رفتارش خشن است؟

گاهی بچه ها با نشان دادن برخی رفتارها، به خود یا دیگران آسیب می زنند. این رفتارهای خشن در صورتی که تقویت شوند، می توانند عواقب جبران ناپذیری را برای کودک و خانواده اش به همراه بیاورند؛ زدن، گاز گرفتن و پرتاب کردن ازجمله مواردی هستند که جزو رفتار خشن محسوب می شوند درحالی که بسیاری از والدین در پاسخ به خشونت کودک، خواسته یا ناخواسته خودشان هم رفتارهای خشن از خود نشان می دهند. علم روانشناسی بر این باور است که واکنش خشن والدین می تواند تقویت این رفتارها را به دنبال داشته باشد.

نکته مهم: برای از بین بردن این رفتار قبل از آنکه هر اقدامی بکنید یاد بگیرید که «هیچ کاری نکنید!» بله! فقط عصبانیت تان را کنترل کنید، پرخاش نکنید، ناسزا نگویید و به کودک حمله نکنید. بچه ها آنقدر باهوش هستند که با دیدن چهره ناراحت یا عصبانی شما به عمق احساسات تان پی ببرند، پس به همان تغییرات چهره اکتفا کنید.

فوت کوزه گری: تکنیک رفتاری که به حذف این رفتارها کمک می کند اتاق یا گوشه تنهایی است. اتاق تنهایی صرفا مربوط به زمانی است که کودک از فرمان تمرد کرده و دست به خشونت می زند. با این اقدام، کودک را دقایقی به اتاقی می فرستید تا در آنجا تنها باشد. حواس تان باشد که فرزندتان را در اتاق پر از اسباب بازی اش تنبیه نکنید. او باید محروم از تفریح و بازی و فقط برای بررسی اشتباهاتش تنها بماند و البته این به معنی زندانی کردن کودک در اتاق نیست و نباید هرگز این کار را با خشونت و عصبانیت انجام دهید.

وقتی رفتارش خوب است

سلام کردن، مسواک زدن، سر وقت خوابیدن و. . . ازجمله رفتارهای خوبی هستند که باید مورد تشویق واقع شوند. تکنیک این رفتار استفاده از «جدول تربیتی» است. برچسب های ستاره دار یا اشیاء رنگی را انتخاب کنید و در مقابل انجام کار درست یک ژتون به کودک بدهید.

نکته مهم: این تکنیک برای پدر و مادر معجزه کرده و رفتارهای مورد نظر را در کودک تثبیت می کند.

فوت کوزه گری: وقتی ژتون های کودک تان به حدی که توافق کرده بودید رسید، می توانید به او جایزه بدهید مثلا با هم به پارک یا شهربازی بروید. مراقب باشید برای این رفتارهای ساده، جایزه سنگینی را انتخاب نکنید. حتی گاهی برای تشویق فرزند خود به جدول تربیتی هم نیاز ندارید و می توانید با یک در آغوش کشیدن ساده و یا بغل کردن و چرخاندن کودک احساسات خود را بیان کنید و کودک خود را تشویق کنید مخصوصا در مورد کودکان کوچکتر که با مفهوم ستاره ها و جدول تربیتی آشنا نیستند بهتر است بیشتر از این روش تشویقی استفاده شود.

همه قانون ها هم ارزش نیستند

والدین باید سخت گیری بیشتری در اجرای قوانین خیلی مهم داشته باشند و گاهی از قوانین کمتر مهم چشم پوشی کنند. قوانین کمتر مهم مانند با دهان پر حرف نزدن یا با یک لیوان چای تنها دو قند مصرف کردن هستند و قوانین خیلی مهم مانند زدن، گاز گرفتن و پرتاب کردن، زمان خواب منظم و بستن کمربند در خودرو به سخت گیری بیشتری برای اجرایی شدن نیاز دارند.

مراقب باشید به همه قانون هایی که وضع می کنید ارزش یکسان ندهید و این اولویت بندی را در اجرای شان لحاظ کنید تا نتیجه بهتری از تنظیم آنها در جریان تربیت کودک تان بگیرید.

روانشناسان بر این باورند که والدین سخت گیری که مدام به فرزندان شان نه می گویند و حتی برای فعالیت های لذت بخشی که قرار است فرزندشان تجربه کند قانون های سخت و آزار دهنده ای را تنظیم می کنند، هرگز نتیجه ای که انتظارش را دارند از تلاش هایی که برای تربیت فرزندشان به خرج می دهند نمی گیرند.

وقتی چوب خط کوچولوی تان پر می شود

اگر اعتراف کنید که گاهی با تمام وجود دل تان می خواسته به کودک خرابکارتان سیلی بزنید، کسی شما را به بی مهری متهم نمی کند اما برای آنکه این میل جامه عمل به تن نکند، بهتر است به راهکارهایی که به شما پیشنهاد می کنیم عمل کنید.

وقتی حرف گوش نمی دهد

وقتی کودک تان از کاری که خواسته اید سرپیچی می کند، قانون شکنی می کند و نافرمانی در پیش می گیرد، باید سراغ تکنیک «محرومیت» بروید. حذف پاداش ها و امتیازها همچون منع بازی کامپیوتری یا توقیف اسباب بازی روشی برای جلوگیری از بدرفتاری های شدید است.

وقتی رفتار خطرناک نشان می دهد

وقتی فرزندتان با رفتارهایی مثل شکستن شیشه یا حمله به وسایل خانه، رفتار خطرناکی را نشان می دهد، باید سراغ تکنیک «جلوگیری» بروید. در این شرایط ماجرا جدی تر از آن است که بتوانید با نادیده گرفتن از پسش بر بیایید، پس وارد عمل شوید و کودکتان را متوقف کنید.

وقتی خرابکاری می کند

زمانی که کودک خرابکاری می کند معمولا والدین شروع به سرزنش کردن او می کنند که این کار معمولا موثر واقع نمی شود چراکه تکنیک مناسب در مقابل این رفتار «جبران» است. درواقع کودک باید خرابکاری اش مانند ریختن شیرینی روی فرش را خود تمیز کند نه اینکه سرزنش شود.

فراموش نکنید. . .

- یادتان باشد توجه و بی توجهی پایه اصول تربیتی نسبت به کودک است.

- هرگز با کنایه و جملاتی که بار منفی دارند با بچه ها صحبت نکنید. مانند تو هیچ وقت درست نمی شوی، تو هیچ وقت به حرف من گوش نمی دهی.

- کودکان موجودات فراموش کاری هستند بنابراین قوانین را دایما برای شان مرور کنید و به خاطر این فراموشی سرزنش شان نکنید.

- قبل از انجام هر کاری ابتدا کودک را برای آن آماده کنید. کودکان تحمل تغییرات آنی را ندارند.

- هر روز ده ها بار به کودک خود بگویید من به تو افتخار می کنم، دوستت دارم، تو بچه خوبی هستی، من همیشه مراقب تو هستم.

- در هفته یکبار به کودک خود بگویید اشتباه کردم، معذرت می خواهم و نمی دانم. آنقدر این جمله ها را تکرار کنید تا برای تان عادت شود.

- هرگز نگویید دوستت ندارم، تو بچه بدی هستی، من دیگه مامان تو نیستم، من تو را ترک می کنم.

- اگر به دلیل رفتار نامناسب کودک تان عصبانی شوید خودتان را به سن او تنزل داده اید.

- تنبیه به معنای زدن نیست به هیچ وجه کودکان را تنبیه بدنی نکنید. از سوی دیگر تهدید به زدن درست مساوی با خود زدن است.

منبع: سایت آفتاب (با اندکی ویرایش)

پسندها (1)

نظرات (13)

مامان علی آقا
17 خرداد 94 9:53
با سلام خدمت مامان های عزیز مشکلی برام پیش اومده از همه ی دوستان التماس دعا دارم، من رو توی دعاهاتون فراموش نکنید.
مامان خدیجه
17 خرداد 94 10:03
http://www.niniweblog.com/upl/dararezoye1/14327168336.jpg سلام دوست عزیز پسر من تو جشنواره شرکت کرده ازتون میخوام اگه تا حالا به هیچ عکسی رای ندادید لطف کنید و یکی از رای هاتون گل پسر من باشه شماره 139 رو به 1000891010 ارسال کن واقعا ممنونتون میشم
یه مامان
پاسخ
سلام مامان عزیز و دوست بزرگوار متاسفانه قبلا رای دادیم، برای فرزندتون آرزوی سلامتی و خوشختی و برنده بودن در همه ی مراحل زندگیش رو داریم
مامان فرنيا
17 خرداد 94 10:58
من يك سوال داشتم دختر من ميدونه نبايد روي در و ديوار نقاشي بكشه اما روي در با مداد رنگي خط كشيد و سريع امد سراغم و با سري پايين و مثلا غمگين گفت كار بد كردم منتظر برخورد من بود چيزي نگفتم فقط من يك دستمال دادم دستش و خودش در را پاك كرد چون رنگ و روغن بود زود پاك شد خوشش آمد كه راحت پاك شد بعد گفت ميشه من همه جا را دستمال بكشم؟ سوال من اينه كه در مورد بچه اي هم كه ميدونه كار درستي نميكنه باز همين روش را بايد بكار برد؟
یه مامان
پاسخ
سلام مامان عزیز درسته، خود من هم در یک دوره ای شاهد این رفتار در فرزندم بودم که من رو متوجه اشتباهم کرد. یعنی یک مدت خودش می اومد خبر میداد که من کار بد کردم یا گاهی حتی از قبل اعلام میکرد که من میخوام یک کار بد بکنم و بعد مثلا کفش می پوشید و روی فرش ها راه می رفت. با این رفتارهاش من فهمیدم که همیشه هم نباید به بچه ها گفت فلان کار، کارِ بدی هست و بهشون اجازه داد گاهی تجربه کنن و خودشون نتیجه بگیرن که یک کار بده! در مورد دختر شما هم به نظرم برخورد شما درست بوده و اینکه دخترتون خواسته همه جا رو دستمال بکشه و به قول شما دیده که کار راحتی هست رو میشه به چشم درخواست تجربه کردن یک چیز جدید بهش نگاه کرد.
مامان فرنيا
17 خرداد 94 11:03
فرنيا رفتارهاي خشن نداشت اما اين تعطيلات كه خانه مادرم بوديم و برادرزاده 6ماهه من انجا بود و خود بخود توجه به ان بچه بيشتر بود رفتارهاي خطرناك ازش ديدم مثلا يكدفعه دست يا پاي كسي را كه بچه بغلش بود ميكشيد يا اول منو بغل ميكرد بعد يكدفعه چنگ ميزد من چون علت را وجود برادرزاده ام ميديدم روش بي توجهي را بكار بردم مثلا وقتي منو چنگ ميزد چيزي نميگفتم فقط دستش را از خودم دور ميكردم و يك چيزي ميدادم دستش البته بگم اين رفتارهاي خشن بيشتر مختص من و برادرم بود در اين جور مواقع بايد چه رفتاري داشت؟
یه مامان
پاسخ
خب طبیعیه دخترتون تا حالا خواهر یا برادر کوچکتر نداشته و این حس ها رو تجربه نکرده و داره اون ها رو با برادرزاده ی شما تجربه می کنه مثلا یک بچه ای که تک فرزند باشه و بچه ی دیگه ای دور و برش نباشه شاید براش شرایطی فراهم نشه و مثلا حس حسادتش رو هیچ وقت بروز نده یا هیچ بچه ای نباشه که باهاش دعوا کنه و به قول معروف سر یه اسباب بازی شکسته و پلاستیکی به گیس و گیس کشی نرسه اما تبعا روش مقابله با اون حس ها و کنترلشون و هدایتشون رو هم یاد نخواهد گرفت و همینطور وارد دوران بزرگسالی خواهد شد در حالی که خیلی از حس هاش توی بچگی رشد نکرده اند. من خودم تقریبا چهار سالم بود که خواهر کوچکترم به دنیا اومد و خدا میدونه که چه بلاهایی سرش در نیاوردم یک نمونه ی کوچیکش هم این بود که چون موهاش طلایی و قشنگ بود و همه براش گل سر های رنگی می خردین و موهاش رو مدل های مختلف براش می بستن من از پدرم خواستم تا سرش رو با ماشین صورت تراشی از ته بزنه تا موهاش پر پشت تر در بیاد! حالا بگذریم که پدرم حس من رو درک می کرد و این کار رو به خاطر من کرد و باز هم بگذریم که الان موهای خواهرم حسابی پر پشته اما شاید اگه پدرم اون کار رو به خاطر من و درک حس من نکرده بود من هنوز هم دلم خنک نشده بود و حسرت کچل کردن خواهرم رو داشتم اما وقتی کچل شد شاید دلم هم براش سوخت! یادمه بعد از چند سال که خواهرم یه کم بزرگتر شد حسابی روابطمون حسنه بود و الان هم باهم خیلی راحتیم و ارتباطمون با هم خیلی نزدیکتر از ارتباطمون با بقیه خواهرهام هست. می خوام بگم که این مسایل بین بچه ها طبیعیه و والدین باید اونا رو درک کنن و بهشون اجازه ی رشد بدن. حالا که شما به هیچ طریقی گول نمی خورید حداقل می تونید سعی کنید به این تهدید به چشم یک فرصت نگاه کنید، فرصتی برای رشد فرنیا جان. بدونید که این رفتارهاش درسته تا الان نبوده اما نبوده چون فرصتی براش فراهم نبوده تا اونا رو بروز بده. می تونید مطالب زیر رو در این زمینه بخونید و فکر کنید وقتی به خونه ی مادرتون می رید دوتا بچه دارید که باید روابطشون رو مدیریت کنید: روش ببینید و جایگزین پیشنهاد بدید رو از مطلب زیر بخونید: http://mamanschool.niniweblog.com/post1331.php چند توصیه برای حسادت کودکان: http://mamanschool.niniweblog.com/post44.php چند تجربه در زمینه ی روش گزارشگری http://mamanschool.niniweblog.com/post1261.php موفق باشید
مامان فرنيا
17 خرداد 94 11:07
يك مورد هم درمورد تنها گذاشتن من فقط يكبار از اين روش استفاده كردم كه چون نتيجه اي نگرفتم ديگه بيخيالش شدم مجبور شدم از اتاق خودمان استفاده كنم چون اتاق خودش پر از اسباب بازيه اما با اينكه هيچ وسيله اسباب بازي نبود با انگشتاش بازي ميكرد و خودش را مشغول ميكرد
یه مامان
پاسخ
ما هم کلا از این روش استفاده نکردیم هنوز البته روانشناس ها خیلی این روش رو موثر می دونن و بهش توصیه می کنن اما شاید درباره ی بعضی بچه ها جواب بده به هر حال ما هم هنوز به کار نبستیم و به خاطر اینکه داخل متن بود دیگه حذفش نکردیم و فقط یه کم نرم ترش کردیم! ممنون که تجربه تون رو برامون نوشتید
مامان پارسا
17 خرداد 94 12:01
سلام ،ممنون مطلب به جایی بود استفاده کردم مامان عزیز علی آقا ان شاءا.. خدا زودتر بهتون آرامش بده و دلتون شاد بشه
یه مامان
پاسخ
سلام مامان عزیز پارسا خواهش میکنیم، قابل شما رو نداشت، ممنون از توجهتون و دعای خیرتون
مریم مامان دونه برفی
17 خرداد 94 12:58
سلام و خدا قوت بازهم مقوله تنبيه و تشويق اين امتحانه خيلي سخته دعا كنيد بتونيم موفق بشيم خانم معلم.
یه مامان
پاسخ
سلام مامان عزیز دونه برفی باهاتون موافقیم شما هم ما رو از صمیــــــــــــــــــم قلب دعـــــــــــــا کنید
مامان اهورا
18 خرداد 94 1:11
سلام مامان علی آقای عزیز،از ته دل دعا میکنم که مشکلتون حل بشه و هیچوقت رنگ غم نبینید،آمین
یه مامان
پاسخ
سلام مامان مهربون و خوبِ اهورا ممنون از دعای خیرتون
مامان اهورا
18 خرداد 94 1:30
در مورد مطلبی که گذاشتید من خودم واقعا تاثیر بی تفاوتی رو در مورد حرف های بدی که پسرم یاد گرفته بود دیدم اوایل خیلی عصبانی میشدم اما با کمک گرفتن از شما به خودم مسلط شدم و بی محلی و حرف رو عوض کردن و همچنین مشغول کردنش کاری بود که کردم و خیلی خیلی موفق بودم البته اطرافیان هم خیلی بهم کمک کردند حتی خواهر زاده 10سالم،اعتراف میکنم که روزهای سختی بود بعضی اوقات از شدت ناراحتی گریه میکردم ،واقعا ازهمه ممنونم به نظر من در تربیت یک فرزند علاوه بر مادر و پدر همه اطرافیان کودک باید با هم هماهنگ باشند،وقتایی که اهورا حرف بد میزد هیچکی محلش نمیکرد و شروع میکردند درمورد یه چیز هیجان انگیزی صحبت الکی کردن یا شعر خوندن و دست زدن الحمدالله الان خیلی خیلی کمتر حرف بد میزنه وقتی که عصبانی میشه میگه جنگل پیر البته این کشف خودش بوده نمیدونم از کجا آورده به هر صورت از حرفهای بد قبلی بهتره و من راضی ترم ،امیدوارم همه خانواده ها در تربیت بچه هاشون موفق باشند،آمین،از شما به خاطر مطالب خوبتون ممنون
یه مامان
پاسخ
ممنون که تجربه ها و نتیجه ی رفتارهاتون رو برامون می نویسید حرفتون رو واقعا قبول داریم نقش اطرافیان و همکاری و همراهی اونا با والدین و روش تربیتی اونا واقعا مهمه و تاثیر بسزایی داره وگرنه با یک برخورد نادرست اونا هرچی رشته باشیم پنبه میشه! خدا به همشون خیر بده که در اون بحران با شما همکاری کردن و کمکتون کردن
مامان شبنم
19 خرداد 94 1:32
سلام مطلب بسیار جالبی بود .اگر بخوام صادقانه بگم من تنبیه بدنی رو استفاده نمی کنم ولی گاهی تهدید رو استفاده می کنم . البته اونم وقتایی هست که به معنی واقعی شور چیزی در بیاد چون انقدر ازادی رفتار به دخترم دادم که در اکثر مواقع همون اخم و بی توجهی کارساز باشه ولی متاسفانه دختر من توی سنی هست که به سرعت از دوستاش الگو می گیره و می خواد اون رفتارها رو با من هم امتحان کنه برای همین گاهی به مشکل بر می خوریم البته من یه قصه هم از خودم اختراع کردم که بسیار در مواقع بروز مشکل مفید بوده و غیر مستقیم انتظاراتم رو عنوان می کنم . با عرض شرمندگی من از بس همیار فعالی هستم اطلاعات ورودم رو فراموش کردم اگر ممکنه برام ایمیل کنید تا یه مطلب براتون بفرستم ممنون
یه مامان
پاسخ
بــــــــــــــــــــــــه به مامان عزیز شبنم سلامممممم حالتون خوبه؟ این نظرات صادقانه ی شما همیشه برامون جالب بوده، البته نمیدونیم شما تهدید رو در چه زمینه ای انجام میدید اما تهدید در مورد تنبیه بدنی که مثلا الان میام می زنمت و... درست نیست. امیدواریم که کمتر و کمتر مجبور بشید از تهدید استفاده کنید و این دوره از رشد دخترتون هم به خوبی و خوشی سپری بشه. تا جایی که می تونید از روش های دیگه مثل بی توجهی و بی تفاوتی و اخم و ناراحتی چهره استفاده کنید چون به قول یک بزرگواری شما هرچی از کوپن خودتون بیشتر استفاده کنید اثرش کمتر میشه و امـــــــــــــــــــــا در مورد همیاری تون باید بگیم چشــــــــــــــــــــــــــم همین الان میریم و براتون ایمیل می کنیم
بابا و مامان
20 خرداد 94 9:28
سلام ممنون از مطلب خوبتون این خیلی خوبه که بتونیم در برابر خرابکاری یا رفتارهای نادرستی که از بچه ها سر میزنه مقاومت کنیم و درست رفتار کنیم اما یه وقتهای دود از اون ته ته مغزت می ره به هوا و خاموش کردنش واقعا همت می خواد و هنر البته سعی کردم علارقم پیشترها که که یاسمن خیلی کوچیک بود و پارسا تازه به دنیا اومده بود رفتار م بسیار تند و عصبی بود اصلا طاقت هیچ نوع خرابکاری یا بد اخلاقی یاسمن و نداشتم سرو صداشم دیونم می کرد خیلی رفتار ارومتر و عاقلانهای داشته باشه در برابر رفتار های که گاها به مرز جنون می رسوندم سعی می کنم با این دید ببینم که اول خودم و کنترل کنم که اونی که این کار و کرده یه بچه است که الان اگه دعواش کنم قلب کوچیکش پر میشه از استرس و لحظات شیرینی که موقع مثلا خرابکاریش داشته تبدیل میشه به ناراحتیش منم که ناراحتی بچم و نمی خوام تازه کارم از کار گذشته با داد و بیداد نمیشه کاریش کرد با ارامش ازشون می خوام کمکم کنند جمع و جور کنیم بعد با تشویق یاسمن که مامان جان شما خواهر بزرگه هستی اتاقت و چرا ریختی بهم اگه داداشم ریخت نباید بزاری حالا برید دو تای اتاقتون و جادوی کنید بعد که می رم می بینم همه چیز مرتب تو جای خودشه و در حین کار می بینم یاسمن داره داداشش و نصیحت می کنه و کار یادش می ده و اتاقشون را مثل دسته گل می کنند و صدام می کنند تا ببینم و انوقت این لحظه را با لحظه ای که اگه عصبانی میشدم مقایسه می کنم و خودتون مقایسه کنید کدوم بهتره
یه مامان
پاسخ
سلام مامان عزیز با اون دودی که فرمودید کـــــــــــــــــاملا موافقیم مخصوصا با دیدن اون عکس هایی که گه گاهی در وبلاگتون میبینیم! خیلی خوبه که سعی می کنید خودتون رو در اون لحظات آروم کنید و عصبانیتتون رو کنترل کنید و ممنون که مراحل این کار ارزشمندتون رو برامون نوشتید و دلیل های زیباتون رو برای کنترل کردن عصبانیت و نتیجه گیری عالیتون رو برامون توضیح دادید. براتون از خدا صبر و آرامش روز افزون میخوایم و التماس دعا داریم، دعا کنید همه ی ما بتونیم در لحظات اینچنینی آرامش خودمون روحفظ کنیم به همه ی اون دلایلی که شما گفتید
بابا و مامان
20 خرداد 94 9:30
مامان گل علی اقا امیدوارم مشکلتون به خوبی و به زودی حل بشه
یه مامان
پاسخ
ممنون از لطفتون، محتاج دعاتون هستم
مامان بزرگ نازنین بی تربیت
10 فروردین 00 17:26
من مادربزرگ نازنین هستم نازنین ۵ سالشه و چون مادر و پدرش فوت کردن پیش من زندگی می کنه وقتی داد میزنه من با کمربند و خط کش و قاشق داغ خدمتش می رسم پسرم یعنی داییش کمکم می کنه که خوب کبود شه . وقتایی که مهمون دارم می ندارمش تو انباری راستی نگفتم من چند سالم هست  ۵۰ سالم هست
یه مامان
پاسخ
سلام 
یعنی واقعا شما با یه بچه ی معصوم پنج ساله این رفتار رو انجام میدید؟
پیامتون خیلی دور از ذهن هست.