مدرســـــــــه ی مامان هــــــــــــــــــــــامدرســـــــــه ی مامان هــــــــــــــــــــــا، تا این لحظه: 12 سال و 11 ماه و 16 روز سن داره

مــدرســـه ی مــامــان هـا

اینجا برای تربیت فرزندانمان همگی هم معلم هستیم هم شاگرد!

ایمن سازی محیط خانه برای کودکان کنجکاو

1392/10/4 6:00
نویسنده : یه مامان
4,942 بازدید
اشتراک گذاری

دست و پاهای کوچکش را تند و تند حرکت می‌دهد و به گوشه‌هایی که حتی فکرش را هم نمی‌کنید سرک می‌کشد. روزهای اول، این سر زدن‌های کودکانه شما را هیجان زده می‌کند. اما مدتی که بگذرد، نگرانی هم با این هیجان همراه می‌شود...

کودک نوپای شما با این سرک کشیدن‌هایش، گاهی خرابی به بار می‌آورد و گاهی به خودش آسیب می‌زند. اما نگران نباشید. شما می‌توانید راه را روی این خراب‌کاری‌ها ببندید. اگر فرزند شما هم وارد 7 ماهگی شده و همین امروز و فرداست که چهار دست و پا رفتن را یاد بگیرد، بهتر است تغییرات کوچکی در خانه‌تان ایجاد کنید و محیطی امن را برای کنجکاوی‌های کودکانه‌اش بسازید. پس با ما باشید و قبل از هر کاری، خطرناک‌ترین گوشه‌های خانه‌تان را بشناسید.

لوازم آرایشی و بهداشتی

هیچ گونه مایع شیمیایی را روی زمین نگذارید. دارو‌ها، شوینده‌ها، عطرها و لوازم بهداشتی از قبیل الکل و استون را حتی برای یک لحظه هم در ارتفاعی نگذارید که فرزند کوچک‌تان بتواند به آن دست پیدا کند. یادتان نرود که بچه‌ها عاشق این هستند که محیط اطراف‌شان را از راه طعمش بشناسند و هرچه را که ببینند به دهان خود نزدیک می‌کنند. پس حتی برای یک لحظه هم سوهان ناخن یا یک ماده شوینده را در گوشه‌ای که دسترسی‌اش برای کودک‌تان ممکن است، قرار ندهید.

وسایل گرمایشی

تمام نقاطی که ممکن است باعث سوختگی پوست نوزاد‌تان شود را بپوشانید یا با بستن راه کودک، مانع از ورودش به آنجا شوید. سعی کنید روی رادیاتور‌های شوفاژ پارچه بیندازید و جلوی شومینه یا بخاری را به شکلی مسدود کنید که فرزند‌تان نتواند راهی برای وارد شدن به آن پیدا کند. برای بستن این راه هم نکات ایمنی را رعایت کنید. راه را با وسایلی که ممکن است در صورت برخورد فرزند‌تان با آنها بشکنند یا روی او بیفتند، نبندید.

پله‌ها
پله‌ها از دیگر مکان‌های خطرساز هستند. شاید نوزاد شما در آغاز چهار دست و پا راه رفتنش نتواند از آن‌ها بالا برود، اما یادتان نرود که بچه‌ها خیلی زود مهارت‌های تازه را یاد می‌گیرند. پس مسیر دسترسی فرزند‌تان به پله‌ها را مسدود کنید. سعی کنید برای بستن راه فرزند‌تان، از ابزار‌هایی استفاده کنید که به راحتی سر نمی‌خورند و کنار نمی‌روند.
پنجره‌ها
اگر در طبقه‌های بالای یک آپارتمان زندگی می‌کنید، احتمالا حفاظ پنجره شما کامل نیست و شاید مجبور باشید حفاظ بلند‌تری را برای پنجره انتخاب کنید. یادتان نرود نوزاد شما یک روز بدون آنکه بدانید مهارت ایستادن را پیدا می‌کند و ممکن است بخواهد مهارتش را در کنار پنجره باز خانه شما امتحان کند. ممکن است پنجره‌های باریکی در خانه شما وجود داشته باشند که به خاطر همین کوچکی‌شان هیچ حفاظی ندارند. یادتان نرود که نوزادتان به آن اندازه کوچک هست که بتواند از این پنجره رد شود. پس حفاظ دار کردن آنها را هم فراموش نکنید.
کیف‌ها
حتی برای یک لحظه هم کیف‌تان را با در باز وسط اتاق نیندازید. فراموش نکنید که کیف شما پر است از خرده ریزهایی که می‌تواند به فرزندتان آسیب بزند یا به خفگی او منجر شود و خودتان هم ندانید. پس بهتر است تا دیر نشده راه فاجعه را ببندید.

میز‌ها
حالا وقت آن است که تمام گوشه‌های تیز خانه را امن کنید. گوشه میز‌ها، گوشه قرنیز دیوار و همه نقاطی که ممکن است  فرزندتان به آنها برخورد کند و آسیب ببیند را باید کمی نرم‌تر کنید. اگر میزهای‌تان شیشه‌ای است، بد نیست تا مدتی از آنها استفاده نکنید و اگر زاویه‌های خطرناکی دارد، آنها را با پد‌های نرم بپوشانید.

کیسه‌ها
یکی دیگر از چیزهایی که ممکن است باعث خفگی نوزاد شما شود، کیسه‌های پلاستیکی است. پس در هیچ شرایطی آنها را سر راه او قرار ندهید. ممکن است نوزادتان سرش را در این کیسه‌ها فرو کند و به خاطر نبودن اکسیژن تنها در چند دقیقه خفه شود یا یه تکه از آن را جدا کرده و قورت دهد و راه نفسش را بند بیاورد.

پریز‌های برق

وقت آن رسیده که تمامی پریز‌های برق و تلفن را با درپوش مسدود کنید. سیم‌های برق را داکت بندی کنید یا به شکلی سر و سامان دهید که پای نوزاد‌تان به آنها گیر نکند. سیم رابط‌هایی که پریز‌های وسایل برقی را به آنها زده‌اید را هم از دسترس نوزادتان دور نگه‌دارید.

نوشت‌افزارها
مداد، خودکار، پاک کن و خط کش هم از خطر سازهای دیگری هستند که جان نوزاد شما را به خطر می‌اندازند. اگر فرزند بزرگتری دارید که وسایل نقاشی و نوشتنی‌اش را وسط خانه پخش می‌کند یا اگر خودتان با نوشتن سر و کار دارید، مراقب باشید. یک پاک‌کن کوچک به راحتی می‌تواند او را خفه کند و نوزاد بی‌احتیاط شما می‌تواند با خودکار و خط‌کش، به گلو یا چشم‌هایش آسیب بزند.

وسایل تزئینی


احتمالا وسایل تزئینی شما هم با ظروف یا شمعدان‌های کوچک، سعی کرده‌اید به خانه‌تان کمی رنگ دهید اما اگر فرزندتان از 7 ماهگی عبور کرده است، باید این اصول زیبایی شناسی را فراموش کنید و وسایل تزئینی‌تان را از سر راه او بردارید. روی میز تلوزیون و میزهای عسلی، وسایل شکستنی یا نوک تیز قرار ندهید. شاید هم مجبور باشید مدتی شمع‌های‌تان را هم از روی آنها بردارید تا مبادا نوزادتان بخواهد طعم آنها را هم بچشد.

درها
مراقب در‌ها باشید. حتی یک لحظه باز ماندن در خانه می‌تواند حادثه جبران‌ناپذیری را برایتان به همراه بیاورد. حتی اگر در یک اتاق از خانه وسایلی دارید که نمی‌خواهید نوزادتان سراغ‌شان برود، در آن اتاق را هرگز باز نگذارید. هیچ وقت نگویید در این یک لحظه اتفاقی نمی‌افتد. اتفاق‌های جبران ناپذیر همیشه در لحظه‌ای می‌افتد که انتظارش را ندارید.
لباس‌ها
سعی کنید تا مدتی بلوز‌های آستین‌دار و شلوار‌های بلند رکابی یا جوراب‌دار را برایش انتخاب کنید تا هنگام چهار دست و پا رفتن آرنج‌ها و زانو‌هایش آسیب نبیند. شلوار‌های رکابی و جوراب‌دار  باعث می‌شوند حتی در زمان راه رفتن هم شلوار نوزاد‌تان بالا نرود و برایش مزاحمت ایجاد نکند. شاید هم بد نباشد در این روزها لباس‌های یکسره‌ای که آستین و جوراب دارند را برایش انتخاب کنید تا با خیال راحت‌تری بتواند حرکت کند.

کابینت‌ها
بچه‌ها عاشق این هستند که کابینت‌ها را باز کنند و با وسایل درونشان بازی کنند. اگر در کابینت‌های پایین آشپزخانه وسایلی دارید که ممکن است برای او خطرساز باشند، با قرار دادن یک تکه چوب یا ملاقه بین دستگیره‌های کابینت‌ها، یا بستن دستگیره ها با روبان یا طناب کاری کنید که نوزادتان نتواند در کابینت را باز کند. البته بد نیست کابینت ظرف‌های پلاستیکی و بی‌خطر را باز بگذارید تا او از لذت چنین بازیی محروم نشود.

کوچولوهای خوردنی

اجسام یا خوراکی‌هایی که اندازه کوچکی دارند و ممکن است فرزند‌تان آنها را در دهانش قرار دهد و در گلویش گیر کنند را از دسترسش دور نگه دارید. یادتان نرود که یک دانه انگور هم برای نوزادی مثل او می‌تواند خفگی ایجاد کند. پس وقتی قرار است به ساختن یک خانه امن فکر کنید، دنیا را از دریچه دید او ببینید.

سرامیک‌ها
بهتر است خانه را کاملا فرش کنید یا موکت‌های پرزبلندی که فرزند‌تان می‌تواند به راحتی روی آنها حرکت کند را کف خانه پهن کنید. چهار دست و پا رفتن روی سرامیک هم باعث یخ کردن پهلوهای او می‌شود و به خاطر سفت بودن برای حرکات یک نوزاد مناسب نخواهد بود.

چند حرف نگفته

 دنیا را از نگاه او ببینید

اگر هنوز هم مطمئن نیستید که تمام گوشه‌های خطر‌ساز خانه را پوشانده‌اید یا نه، مثل او روی زمین خم شوید و به خانه از زاویه‌ای که او نگاه می‌کند نگاه کنید. شاید واقعا نقطه خطرناکی وجود داشته باشد که از آن بالا قابل دیدن نیست.
 
راهش را سد  نکنید

حالا که خانه را برای نوزاد‌تان امن کرده‌اید، دیگر دلیلی ندارد مدام جلوی او را بگیرید و آزادی ‌اش را محدود کنید. اعتماد به نفس فرزند‌تان را با این رفتارهای وسواس‌ گونه از بین نبرید و بگذارید در همان محدوده امنی که فراهم کرده‌اید، آزادانه حرکت کند.

 انگیزه حرف اول را می‌زند

اگر می‌خواهید نوزاد‌تان را به حرکت کردن تشویق کنید، اسباب‌بازی‌ ها یا وسایلی که بیشترین علاقه و توجه را به آنها دارد، در گوشه گوشه خانه قرار دهید تا به انگیزه در دست گرفتن آنها، کمی حرکت کند و چهار دست و پا به سمت‌شان برود.

 

منبع: مجله شهرزاد - سایت برترین ها

پسندها (0)
شما اولین مشوق باشید!

نظرات (12)

مامان پریسا
4 دی 92 6:46
سلام صبح شما به خیر. وایییییییییییییهمین تصویر اول رو دیدم کلی ترسیدم..
یه مامان
پاسخ
سلام مامان عزیز پریسا وقت شما هم به خیر، ببخشید اول صبحی ترسوندیمتون...
مامان پریسا
4 دی 92 6:52
یادمه پریسا که تازه راه افتاده بود هر بار وسایل خطرناک کمی از سطح زمین فاصله میگرفتن. وقتی هم که قد میکشید باز هم وسایل خطرناک ارتفاعشون میرفت بالاتر.... گاهی مجبور میشم وسایل رو خیلی بالا بذارم(چون جا کم میارم)طوری که دیگه دست خودم هم بهشون نمیرسه.
یه مامان
پاسخ
آفـــــــــــــــــــرین به شما مامان خوب که حواستون جمع هست و توی این موارد دقت لازم رو به خرج میدید. به قول قدیمی ها علاج واقعه قبل از وقوع باید کرد
مامان پریسا
4 دی 92 6:55
از این وسایل گرمایشی یاد یه خاطره ی بد افتادم.. یه دوستی اتو رو میذاره روشن و روی زمین.... بچه ی 2 ساله اون رو میذاره روی دستش....بچه ی طفل معصوم چی کشید بماند.... از ترس این خاطره، من تمام کاراهای اتو رو روی اپن انجام میدم.خدا رو شکر دست پریسا اصلا بهش نمیرسه.
یه مامان
پاسخ
خیلی وحشتناکه، واقعا بچه ها که گناهی ندارن، اطلاعی از این چیزها ندارن و حس کنجکاوی هم که دارن واقعا والدین باید خیلی دقت کنن. حتی یک لحظه هم غافل نشن که باعث پشیمونیشون بشه. خدا رحم کنه و کمک کنه و با فرشته های محافظش از این فرشته های کوچولو محافظت کنه ان شاالله
مامان پریسا
4 دی 92 7:02
واقعا نکات مهمی رو گفتید. با هر کدومسش کلی نکته ی دیگه هم به ذهنم رسید . اونجا که نوشتید از دید او به اطراف نگاه کنید .... خیلی جالب و نکته ی مهمی بود.ممنون از اموزش خوبتون.
یه مامان
پاسخ
سلامت باشید مامان عزیز خوشحالیم که براتون مفید بوده
مامان پریسا
4 دی 92 7:03
همین الان که من هستم در قسمت امار نوشته انلاین 24 نفر....
یه مامان
پاسخ
به قول این خانم چی بود؟ خانم شیرزاد!... واقعــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــا؟! این باعث افتخار ماست
مریم (مامان روشا)
4 دی 92 9:58
سلام صبح به خیر
یه مامان
پاسخ
سلام وقت شما هم به خیر و شادی
مریم (مامان روشا)
4 دی 92 9:58
ممنون عالی بود
یه مامان
پاسخ
خواهش میشه مامان عزیز، موفق باشید
مامان شبنم
4 دی 92 12:56
سلام تا تیتر رو خوندم گفتم وای واقعا ...... اخه بدیش به اینه که هر چی بزرگتر میشن این فضولی هم باهاشون بزرگتر میشه البته که باید باشه وگرنه دیگه چیزی یاد نمیگیرن ولی بدیش اینه که همه چیز باید از سقف اویزون باشه ... ولی اشکال نداره یه روزی به این وضع زندگیمون حالامون نگاه میکنیم و می خندیم
یه مامان
پاسخ
سلام مامان عزیز این همون پستی هست که قولش رو به شما داده بودیم و امیدواریم که براتون مفید واقع شده باشه. نکته ای هم که در پایان متن در بخش راهش را سد نکنید بیان شده بود خیلی مهم و قابل توجه هست که امیدواریم همه ی مامان ها بهش توجه داشته باشن. با حرف آخرتون هم موافقیم شدیــــــــــــــد
مریم (مامان روشا)
4 دی 92 12:58
سلامِ دوباره! من از وقتی فیلم هیس رو دیدم خیلی ذهنم درگیر اینه که از کی میشه به بچه ها آموزش داد یا اینکه چه جوری میشه بهشون توضیح داد که مورد آزار جنسی قرار نگیرند چیکار کنیم که بتونن بیان حرفشون روبهمون بزنن ...البته توی این فیلم اگر دیده باشید بچه ها میخوان حرف بزنن این بزرگترها هستند که یا بهشون توجه نمیکنن یا اصلا بهشون اجازه نمیدن که در این مورد حرف بزنند...من کتاب پاسخ به سوالات جنسی بچه ها رو خوندم ولی خیلی دوست دارم نظر شما رو هم بدونم
یه مامان
پاسخ
سلام مامان عزیز فیلم رو به صورت کامل ندیدم اما از داستانش مطلع هستم؛ همونطور که توی فیلم هم بود بی توجهی و بی دقتی والدین کودک دلیل اصلی این مساله بود و بعد هم که به قول شما اجازه حرف زدن هم به بچه داده نمی شد که متاسفانه این خودش باعث ادامه پیدا کردن قضیه شده بود... وگرنه اگه والدین با بچه ها دوست باشن همه ی حرف هاشون رو صادقانه بیان می کنن و ما می تونیم خیلی چیزا رو از حرفهاشون بفهمیم. در مورد مساله ای که اشاره کردید هم ان شاالله سعی می کنیم در آینده مطالبی رو در مدرسه قرار بدیم. ممنون از توجه و لطف شما
مامان یاسمن و محمد پارسا
5 دی 92 7:45
ممنون
یه مامان
پاسخ
خواهش میشه
مامان شاران
6 دی 92 22:08
سلام بله کاملا درسته وسایل رو حتی اگر کمی هم به نظر خطرناک برسند باید جمع کرد ایمنی خیلی مهمه ولی امان از این آپارتمان ها
یه مامان
پاسخ
سلام مامان عزیز واقعا باید خیلی دقت کنیم و بچه ها رو دست کم نگیریم. فشردگی زندگی در آپارتمان منظورتون بود؟ ان شاالله که خدا در این امر کمکمون کنه
مامان سپهر كوچولو
9 دی 92 18:36
سلام خسته نباشيد پسر من يك سالشه و هر خواسته اي ازمون داره مثلا ميخواد ببريمش تو آشپزخونه جيغ ميزنه يا سر سفره آب ميخواد تا چشمش به آب ميفته جيغ ميزنه و... ميخوام كه جيغ زدن رو فراموش كنه بايد چيكار كنم؟
یه مامان
پاسخ
سلام مامان مهربون اول از هر چیز به یاد داشته باشید که جیغ زدن هم جزئی از مراحل رشد کودکتان هست ، احتمالا از اینکه نمی تواند به وسیله ی صحبت کردن منظور و خواسته هاش رو به شما بفهماند از راه جیغ زدن این کار رو انجام میده. واکنش شما در برابر رفتار اون می تونه این روند رو بهبود ببخشه. وقتی که شروع به جیغ زدن می کنه اگه واکنش هایی که ناشی از اعصاب خردشدن شما باشه ازتون سر بزنه ، کودک شما به عجز شما در مقابل این رفتار خودش پی می بره و بعدها هم که به حرف میاد، از این روش برای به کرسی نشوندن حرفش استفاده خواهد کرد. مثلا وقتی با دیدن آب جیغ میزنه و منظورش اینه که به من آب بده، شما می تونید بدون در نظر گرفتن این کار او و نادیده گرفتن اعصاب خودتون که از این صدا رنج می کشید، اون رو در آغوش بگیرید و با آرامش مثلا بهش بگید: «آب میخوای عزیزم؟ بفرمایید ... بگو آب ... آفرین» به این ترتیب روش دیگه ای رو برای بیان اون خواسته اش بهش پیشنهاد دادید و با تکرار این روش احساس خستگی نکنید و به یاد داشته باشید که این جزء مرحله ای از رشدش هست. من هم یه دختر 18 ماهه دارم، وقتی از خواب بیدار میشد و شیر می خواست، مستقیم گریه می کرد و به من می فهموند که گرسنه اش شده. یه بار وقتی بغلش کردم تا بهش شیر بدم، اونو بوسیدم و ناز کردم و گفتم:مامان جان، وقتی شیر میخوای بگو « مامان شیر بده، باشه مامان؟» ؛ از روز بعد ، حتی شب ها با اینکه توی اوج خواب هم هست و بیدار میشه ، منو صدا می کنه می گه : «مامان! شی(منظورش همون شیره)» سعی می کنیم به زودی مطلبی در این زمینه داشته باشیم. ممنونیم از اینکه به ما اعتماد می کنید و مشکلات خودتون رو با ما در میون میذارید.