بادکنک بازی

 بادکنک بازی یکی از بازی های جذاب، مفرح و لذتبخش برای کودکان است. بادکنک ها به علت سبک بودن و در هوا معلق ماندن و حرکت آرام ، جذبه و زیبایی خاصی دارند. این بازی مورد علاقه ی همه کودکان ملل مختلف است.

در این قسمت بازی های مختلفی که می توان با بادکنک انجام داد و همچنین درمان بوسیله ی بادکنک را با هم مرور می کنیم...

کودکان، به وسیله ی بادکنک بازی، مفاهیم زیادی را یاد می گیرند، از جمله:

* پر شدن بادکنک ها از هوا را مشاهده، لمس و احساس خواهند کرد.

* جریان خارج شدن هوا از بادکنک ها را لمس و احساس خواهند کرد.

* صدای وارد شدن جریان هوا به داخل بادکنک ها را خواهند شنید.

* معلق بودن نسبی بادکنک ها را در فضای اتاق به چشم خواهند دید.

* جا به جا شدن بادکنک ها را به وسیله ی جریان هوا شاهد خواهند بود.

* صدای انبساط سریع حاصل از ترکیدن بادکنک ها را خواهند شنید.

* به وسیله ی بادکنک ها با رنگ های مختلف آشنا می شوند.

* بادکنک بازی و ترکاندن آن جنبه ی تشخیصی و درمانی دارد که در بازی درمانی از آن استفاده می شود.

«دیوید م لویی» در طول سی سال فعالیت کلینیکی خود، رشته ای روش های بازی را که می پنداشت در درمان کودکان مؤثر است، ایجاد کرد.

اساساً آنچه او انجام داد، طرح ریزی مجموعه ای از موقعیت های ویژه است که این موقعیت ها خود سبب تحریک بازی آزادانه می شود. یکی از این بازی ها، ترکیدن بادکنک بود که برای استفاده در «درمان از طریق رهاسازی» ترتیب داد.

هدف اولیه ی آن کار فعال ساختن اظهار وجود در کودکان خودمدار به وسیله ی رها سازی پرخاشگری و خصومت سرکوب شده است.

درمانگر مقدار زیادی بادکنک های رنگی در اندازه ها و شکل های مختلف تهیه می کند و می گوید: «حالا ما می خواهیم با بادکنک ها بازی کنیم.» درمانگر ابتدا خودش یک بادکنک را بر می دارد و باد می کند و انتهایش را گره می زند و آن را با احتیاط می ترکاند. درمانگر باید توجه داشته باشد اولین بادکنکی را که می ترکاند، صدای زیادی نداشته باشد، چون اگر صدای آن زیاد و ناگهانی باشد، ممکن است کودک برای نزدیک شدن به بادکنک ها و دست زدن به آنها از خود رغبتی نشان ندهد.

اگر درمانگر صبر و حوصله به خرج دهد، خود کودک به بادکنک ها نزدیک خواهد شد و لازم است که درمانگر، برای تشویق کودک، یکی از آنها را بترکاند.

درمانگر کودک را تشویق می کند که، هر طور مایل است بادکنک ها را بترکاند. نحوه ی ترکاندن می تواند به وسیله ی فشار، یا پریدن با پا بر روی آن، استفاده از ناخن، چکش، میخ، تیراندازی با تفنگ و ... باشد.

نحوه ی عملکرد کودک در ترکاندن بادکنک ها و حالات کودک به هنگام ترکاندن و پس از ترکاندن آنها، می تواند راهنمای خوبی از اوضاع و احوال درونی کودک باشد.

کودک به وسیله ی ترکاندن بادکنک ها، از قید تنش ها و کشمکش های روحی و روانی رها می شود و احساس آرامش و سبکی در او به وجود می آید.

بازی های مختلف با بادکنک

بچه ها را در تالاری بزرگ دور هم جمع می کنیم و از آنان می خواهیم به شکل دایره ای با فاصله ی مناسب بایستند و به هر یک یک بادکنک می دهیم و به آنان می گوییم:

الف) بادکنک را با ضربه ی کف دست در هوا نگه دارید.

ب) بادکنک را با نوک انگشتان در هوا نگه دارید.

ج) بادکنک را با ضربه زدن با پا در هوا نگه دارید.

د) بادکنک را در هوا پرتاب کنید، سپس به دور خود بچرخید و آن را بگیرید.

هـ) بادکنک را به هوا پرتاب کنید و پنج بار دست بزنید و سپس بگیرید.

ز) بادکنک را به هوا پرتاب کنید و با پشت دست خود به آن ضربه بزنید و در هوا نگه دارید.

رعایت نکات ایمنی

* به هنگام بادکنک بازی باید مواظب بود که کودکان به یکدیگر برخورد نکنند.

* باید به کودکان تذکر داد اگر بادکنک را با دهان باد می کنند، نگذارند باد آن به یکباره خالی شود، چون ممکن است با فشار هوا بادکنک به سوی گلوی کودک برود و موجب خفگی او شود.

* وقتی بادکنک ترکید، بهتر است باقی مانده ی آن را به سرعت داخل سطل آشغال بریزید تا دور از دسترس کودک باشد. چون ممکن است قسمت های سالم آن را با مکیدن آن باز هم باد کند و بترکاند که امکان دارد به هنگام مکیدن تکه ی کوچک لاستیکی در گلوی کودک گیر کند و موجب خفگی او شود.

* توصیه می شود بر تولید بادکنک های داخل کشور نظارت به عمل آید تا از نظر رعایت اصول بهداشتی و استفاده از مواد سالم اطمینان حاصل شود. بادکنک هایی نیز که از خارج وارد می شوند، بهتر است که پس از نظارت و بررسی کیفیت در اختیار فروشندگان قرار گیرند.

منبع: راهنمای انتخاب اسباب بازی- تألیف: محمدرضا مطهری