مدرســـــــــه ی مامان هــــــــــــــــــــــامدرســـــــــه ی مامان هــــــــــــــــــــــا، تا این لحظه: 12 سال و 10 ماه و 16 روز سن داره

مــدرســـه ی مــامــان هـا

اینجا برای تربیت فرزندانمان همگی هم معلم هستیم هم شاگرد!

آنچه کودکان از رسانه ها می آموزند

1393/3/4 17:09
نویسنده : یه مامان
5,751 بازدید
اشتراک گذاری

علی کوچولو با وحشت دست‌هایش را جلوی صورتش گرفته بود و از بین دو انگشتش، تلویزیون را تماشا می‌کرد. از دیدن بقیه کارتون دل نمی‌کند، اما وحشت سرتا پای وجودش را فراگرفته بود و نمی‌توانست ادامه کارتون را با آرامش ببیند… خواهر علی بیشتر از او ترسیده بود؛ چون پشت مبل‌ها قایم شده بود و فقط صداها را از پشت مبل می‌شنید… مامان و بابا، هر کدام سرگرم کارهای خودشان بودند چون امروز روز تعطیل بود و آنها باید کارهای عقب‌افتاده‌شان را انجام می‌دادند …

پژوهشگران با بررسی بیش از ۵۰۰ کودک و نوجوان ۷ تا ۱۴ سال دریافتند،‌ ترس ناشی از تماشای برنامه‌های تلویزیونی ویژه کودکان و نوجوانان با بازی‌های رایانه‌ای ترسناک، اثرات بسیار مخربی را به این شرح به دنبال دارد:

ـ کودکان و نوجوانان حساسیت و عاطفه انسانی‌شان را از دست می‌دهند و به درد و رنج‌ دیگران بی‌تفاوت می‌شوند. این تغییر احساسات، احتمال بروز خشونت در سن جوانی را تا ۳ برابر افزایش می‌دهد.

ـ از اجتماع می‌ترسند و ترس و وحشتی نهفته از اجتماع و اطرافیان در وجود آنها ریشه می‌دواند. این کودکان اعتمادشان را به اجتماع از دست می‌دهند.

ـ رفتار خشن و تهاجمی در پیش می‌گیرند و در صورت ادامه تماشای برنامه‌های نامناسب، به تقلید از شخصیت‌های این برنامه‌ها به همکلاسی‌ها یا خواهر و برادرشان آسیب می‌رسانند.

ـ رفتارهای نامناسب با سن‌شان را می‌آموزند و زشتی اعمال و رفتار غیراخلاقی و نادرست، برایشان رنگ می‌بازد.

پدر و مادرها بدانند

بررسی‌ها نشان می‌دهد کودکان و نوجوانانی که به تماشای تلویزیون یا بازی‌های رایانه‌ای معتاد هستند، ۵ برابر بیش از همسالانشان در معرض خطر ابتلا به مشکلات رفتاری و روحی ـ روانی قرار دارند. این کودکان به طور متوسط در هر یک ساعت تماشای برنامه‌های تلویزیونی ویژه کودکان و نوجوانان، ۲۰ حرکت خشونت‌آمیز می‌بینند.

به این ترتیب با یک حساب ساده سرانگشتی می‌توان به تأثیر مخرب تماشای این قبیل برنامه‌ها پی برد. از شاخص‌ترین رفتارهای خشونت‌آمیز این برنامه‌ها می‌توان به انواع کتک‌کاری، تهاجم و مبارزه با اسلحه گرم و سرد و انواع صحنه‌های قتل و غارت و … اشاره کرد.

از شاخص‌ترین تغییرات رفتاری یا بهتر بگوییم روحی ـ روانی کودکان و نوجوانان پس از تماشای این برنامه‌ها می‌توان به این موارد اشاره کرد:

ـ ترس و وحشت همراه با هیجان که به دو صورت بروز می‌کند. در حالت اول کودک رفتار شخصیت‌های داستان‌ها را تکرار می‌کند و در حالت دوم، با در خود فرو رفتن و ساکت شدن، ترس و وحشت خود را نشان می‌دهد.

ـ پریدن از خواب همراه با گریه کردن و فریاد زدن

ـ حرف زدن در خواب و خواب‌گردی

ـ درخواست خرید سلاح‌ها یا لباس و وسایلی که شخصیت‌های کارتون‌ها و فیلم‌ها از آن استفاده می‌کنند و تکرار همان رفتارها با وسایلی که برای او می‌خریم.

ـ بی‌خوابی و بی‌غذایی و اختلال در اجابت مزاج؛ این حالت بیشتر در شرایطی دیده می‌شود که ترس و وحشت نهفته‌ای او را بیازارد، اما دلیل ترس او شناسایی نشود.

ـ بی‌قراری و ناآرامی در مدرسه؛ کودک با الگوبرداری از شخصیت‌های کارتونی فیلم‌ها یا بازی‌های رایانه‌ای رفتارهای نادرستی انجام می‌دهد. مثل آسیب‌رساندن به همکلاسی‌ها. جدا از این مسایل، آنچه بیش از هر چیز نگران‌کننده است، آثار روحی ـ روانی به جا مانده از دیدن این صحنه‌های خشونت‌بار است. بررسی‌ها نشان می‌دهد یک سوم از کودکانی که در بزرگسالی رفتارهای خشونت‌آمیز از خود نشان می‌دهند، در کودکی حداقل برای یک بار، صحنه خشونت‌باری را به صورت واقعی دیده‌اند.

با وجود تذکرهای مکرر روان‌شناسان،‌ طراحان و سازندگان بازی‌های رایانه‌ای و برنامه‌سازان رسانه‌های جمعی، هنوز هم بخش عمده‌ای از تولیداتشان را به ساخت و طراحی این قبیل برنامه‌های مخرب اختصاص می‌دهند.

والدین بیدار شوند

والدین نقش مهم و حساسی در تغذیه روحی ـ روانی فرزندشان به عهده دارند. بنابراین بد نیست این چند نکته را به یاد بسپاریم:

ـ همراه فرزندمان باشیم؛ هنگامی که برنامه‌ای را تماشا یا با بازی یارانه‌ا ی بازی می‌کند، به بهانه اینکه دوست داریم ما هم برنامه را ببینیم یا بازی را یاد بگیریم، کنارش بنشینیم و از محتوای آنچه می‌بیند، آگاه شویم.

ـ او را به سمت بازی و سرگرمی‌های دیگر سوق بدهیم. اما با برنامه‌ریزی و به تدریج تا لج بازی نکند.

ـ به جای جر و بحث برای ندیدن برنامه‌ای یا بازی کردن با بازی یارانه‌ای، همراه او برنامه را ببینیم و حین تماشا یا بازی، دلایل نامناسب بودن برنامه یا بازی را برای او توضیح بدهیم تا قانع بشود. مطمئن باشیم، بار اول قانع نخواهد شد،‌ بنابراین باید این کار را تکرار کنیم.

ـ غفلت، هرگز؛ اگر چه بچه‌ها به عمد از غفلت والدین‌شان سوء استفاده نمی‌کنند؛ اما بی‌توجهی‌ ما این شرایط ناخواسته را برایشان آماده می‌کند.

ـ به بهانه آشنایی با شخصیت‌های کارتون‌ها و بازی‌های رایانه‌ای، از او بخواهیم درباره آنها برایمان صحبت کند. به این ترتیب به راحتی به محتوای آنچه می‌بیند یا با آن بازی می‌کند، پی می‌بریم.

ـ دور نگه داشتن کودک یا نوجوان از آنچه به عنوان سینمای روز جهان و یا بازی‌های رایانه‌ای مطرح است، کار درستی نیست. بنابراین با انتخاب درست، هم او را از دنیای اطراف دور نگه نداشته‌ایم و هم تغذیه مناسبی برای روح او فراهم کرده‌ایم و در نهایت اینکه در دنیای امروز که کودکان و نوجوانان در سریع‌ترین زمان ممکن می‌توانند به آخرین اخبار و اطلاعات، فیلم‌ها و کارتون‌ها، بازی‌های رایانه‌ای و… دست یابند، دور نگه داشتن آنها از آن چه نمی‌خواهیم بیاموزند، هر چند به نظر سخت و محال به نظر می‌آید، اما ناممکن نیست و کافی است کمی هوشیارانه رفتار کنیم.

منبع: سایت پندار

پسندها (5)

نظرات (11)

بابا و مامان
4 خرداد 93 17:36
ممنون عالی بود
یه مامان
پاسخ
سلام مامان عزیز خواهش میشه، موفق باشید
مامان پریسا
4 خرداد 93 22:51
سلام وقت به خیر. وقتی اینجور مطالب رو میخونم خیلی به فکر میرم... درسته که با تدابیری که ذکر کردید به مرور زمان میشه بچه ها رو کنترل کرد... ولی واقعا مواقعی هست که از کنترل والدین خارجه...
یه مامان
پاسخ
سلام مامان عزیز وقت شما هم به خیر کاش برامون مثال هم می زدید
مامان حدیث
5 خرداد 93 3:22
سلام حدیث من سه ساله است و از همون یه سالگی به تلوزیون و کامپیوتر علاقه زیادی داشت . هر روز با اصرار و گریه وقت زیادی را به دیدن برنامه های تلوزیون یا بازی با کامپیوتر می گذرونه و من هم با اینکه همه تلاشم را می کنم تا مانع اش بشم و هزار تا ترفند و روش به کار بستم ولی نمی تونم این علاقه به تلوزیون را ازش بگیرم. ازتون می خوام راهنمایی ام کنین. ممنون
یه مامان
پاسخ
سلام مامان عزیز قبل از اینکه چیزی بنویسیم پیشنهاد می کنیم که این مطالب را که درباره ی خصوصیات رفتاری کودکان سه ساله هست مطالعه کنید: http://mamanschool.niniweblog.com/post50.php http://mamanschool.niniweblog.com/post352.php http://mamanschool.niniweblog.com/post347.php http://mamanschool.niniweblog.com/post337.php و شاید مطلبی که خواندنش خالی از لطف نباشد: http://mamanschool.niniweblog.com/post413.php ********************** در مورد سوالی که پرسیده بودید و اینکه با هر ترفندی از این علاقه دست برنمیداره، خیلی بهتر بود ترفندهایی که به کار بردید رو برامون می نوشتید ؛ در نظر داشته باشید که به طور ذاتی بچه ها چنان علاقه ای به بازی و هیجان و تحرک دارند که اونها را به هر چیزی ترجیح می دهند. در مورد بیشتر بچه ها چنانچه پیشنهاد پارک و بازی داده بشه، سریع قبول می کنند. پیشنهاد ما به شما اینه که فعالیت هایی از قبیل کاردستی های مختلف و بازی های مختلف که نمونه های زیادی از اونا رو توی مدرسه داریم رو شروع کنید. و دست و فکرش رو مشغول کنید. قصه های مختلف هم می تونه نمونه هایی از پر کردن وقتش باشه. برا اینکه اون کار رو جذاب نشون بدید، بهتره خودتون با علاقه به اون کار بپردازید و واقعا از انجام اون لذت ببرید و یه ســــــــــــلام بلند به دوران کودکی بگید. بازی های زیادی که هم تحرک زیادی داشته باشند و هم هیجان بالایی، باعث میشن که زمان زیادی رو از کودک شما رو پر کنه. به یاد داشته باشید نمی تونیدفرزندتون رو منع از دیدن و پرداختن به مورد علاقه هایش کنید و هیچ جایگزین دوست داشتنی ای براش درنظر نگیرید. شاید مدتی خودتون هم درگیر باشید و مجبور باشید برای یاد دادن راه و رسم کاردستی درست کردن ها وقت زیادی بذارید، ولی وقتی علاقمند شد این نوید رو به شما می دیم که هم خلاقیتش بیشتر میشه و هم به اون سمت میل پیدا می کنه و از تلویزیون دور میشه. ************************* http://mamanschool.niniweblog.com/cat33.php http://mamanschool.niniweblog.com/cat25.php http://mamanschool.niniweblog.com/cat6.php ************************* لینک های آموزش کاردستی خیلی می تونه کمک کننده باشه که نمونه اش لینک زیر هست و بقیه ی نمونه هاش رو توی صفحات انتهایی موضوع کاردستی می تونید پیدا کنید: http://mamanschool.niniweblog.com/post211.php
فاطمه مامان گلها
5 خرداد 93 7:51
موضوع خیلی خوبی بود من که تا حالا خدا را شکر نذاشتم نرگسم هر برنامه و کارتونی رو ببینه این هم بیشتر به خاطر شرایط خونمون هست. بیشتر از تلویزیون و کامپیوتر به بازی های دیگه علاقه نشون میده البته جدیدا" خودش یاد گرفته کامپیوترو روشن کنه و سی دی بذاره و نگاه کنه ولی هروقت بهش بگم کافیه یا براش دلیل بیارم که دیگه نگاه نکنه گوش میده به حرفم.
یه مامان
پاسخ
خواهش میشه، قابل شما رو نداشت آفـــــــــــــــــــرین به شما مامان خوب و فهمیده که به این مسایل دقت و توجه دارید این نشون میده که فرهنگ گفتگو بین شما و دختر گلتون وجود داره
فاطمه مامان گلها
5 خرداد 93 7:57
بچه هایی رو دیدم که اینقدر با کارتون ها مانوس میشن که دقیقا" حرکات و رفتارای شخصیتهای کارتونی رو انجام میدن حتی دیدم لباس هایی با تصاویری از شخصیت های کارتون مورد علاقشون رو تنشون میکنن.پسر دایی خودم رو یه بار دیدم روی لباسش یه تصویری بود من که نگاه نمیکنم نمیدونستم تصویر چیه بعد خودش گفت مرد عنکبوتیه و با حرکاتی رو از خودش نشون داد دقیقا" به تقلید از مرد عنکبوتی میگفت اینجوری می کنن و با داداشش میجنگیدن و...
یه مامان
پاسخ
بله همینطوره که گفتید نمونه هایی از این قبیل زیاد هستن و ما هم اطرافمون اونا رو دیدیم، البته این مساله با توجه و مراقبت والدین می تونه تعدیل بشه و حتی برطرف بشه که قبلا نمونه هایی از راهکارهاش رو توی مطلب زیر بیان کرده بودیم: http://mamanschool.niniweblog.com/post1097.php از شما هم ممنونیم که با توجه و دقت مطالب مدرسه رو مطالعه می کنید و نظرات قشنگتون رو برامون می نویسید
مامان فرنيا
5 خرداد 93 9:26
مطلب بسيار جالبي بود يادمه فرنيا كوچيكتر كه بود به لاك پشتهاي نينجا علاقه داشت و با اينكه ميترسيد اما ميخواست توي بغل ما باشه و فيلم را ببينه گاهي هم اين شكلي ميشد خدا را شكر الان ديگه فهميده و تا چيزي ميبينه خودش ميگه اين مناسب من نيست عوضش كنيد البته ما هم ديگه خيلي دقت ميكنيم نامناسب سنش نگاه نكنه و معمولا فيلمهايي كه باباش ميبينه و كمي خشن باشه من سعي ميكنم مشغولش كنم و باهاش بازي كنم كه سمت تلويزيون نره و اگر هم خودش ببينيه زود ميگه بابايي شبكه را عوض كن مناسب سن من نيست(همين فيلمهاي تلويزيون خودمان كه كمي پليسي باشه و صحنه شليك و ...داشته باشه من اينقدر تلويزيون نگاه نميكنم كه اصلا اسم سريالها را هم بلد نيستم)
یه مامان
پاسخ
خدا رو شکر که دختر گلتون به این نکته پی برده و قطعا این حاصل تلاش و توجه خودتون هست براتون آرزوی موفقیت داریم و خیلی ممنون که تجربیاتتون رو با ما به اشتراک میذارید
مامان شاران
5 خرداد 93 15:09
سلام مطلب خوبی بود خدارو شکر شاران هم خیلی اهل تلویزیون نیست و کارتونهای مناسب سنشو میذارم
یه مامان
پاسخ
سلام مامان عزیز قابل شما رو نداشت؛ الحمدلله، ان شاالله که همیشه سالم و سلامت باشه هم از نظر جسمی و هم از نظر روحی
مامان حدیث
5 خرداد 93 15:42
واقعا از توجهتون و جواب های کاملی که میدین ممنونم. اعتراف می کنم تا این حد برای حدیث وقت نمی ذارم چون مطمئننم با این راه حل هایی که پیشنهاد کردین حدیث هیچوقت حاضر نمی شه بازی با من را ول کنه و بشینه پای تلوزیون . اینجا تنها مشکلی که می مونه اینه که ما مادرها انقدر کار داریم که نمی تونیم تا این حد برای بچه ها وقت بذاریم. گاهی وقتها هم بی حوصلگی و مسائل روحی مانع می شه . به هر حال از شما ممنونم .وبتون بی نظیره
یه مامان
پاسخ
خواهش میشه ، قابل شما رو نداشت. درسته ، اگه یه مادر بخواد هم خانه داری رو به نحو احسن انجام بده و هم بچه داری و هم همسرداری رو ، خیلی کارش سخت میشه و دیگه اگه این وسط کارمند هم باشه که دیگه باید یکی دو مورد از این قضیه رو بی خیال بشه. ولی یادمون باشه که مادری یه شغله برای هر مادری، و اگه این شغل رو قبول کنه و تمام تلاشش رو در جهت تربیت فرزندانش بکنه، این می شود باقیات صالحات برایش. این وسط اگه یه توکل اساسی هم بکنه، کلی موفق تر میشه و می تونه تمام وظایفی که گردنش هست رو به بهترین صورت ممکن انجام بده. یه نکته ای هست که بارها و بارها توی این مدرسه گفتیم و اون اینه که همونطور که خدای مهربون غذای کودک رو توی سینه ی مادر قرار داده، بهترین نحوه ی برخورد با اون رو توی فکرش و بهترین طریقه ی دوست داشتن یه بچه رو توی قلب مادر قرار داده ، فقط باید به این نکته ایمان داشته باشیم. حالا این وسط مدیریت های مادرانه چاره ساز میشه، یعنی میشه مثلا هم با بچه بازی کرد و هم از اون بازی در جهت انجام اهداف خودمون بهره ببریم. *********************** مثالی از یه ظرف شستن ساده، اینه که میشه با هزار ترفند بچه رو جذب خودتون کنید و همچنین ظرفتون رو هم بشورید. یکیش اینه که یه صندلی بذارید برای بچه اتون و بهش بگید بیا ظرفشویی بازی کنیم و با حتی بگید بیا کمکم کن ظرفا رو بشورم و بعد چند تا ظرف نشکن بدید دستش تا اونا رو بشوره و یا اینکه موقع کار، براش شعر بخونید و یا یه نمایشنامه بازی کنید با نقش اول کف، ظرف و یا قابلمه و یا هر وسیله ی دیگه ای. این لینک می تونه یه ایده ی دیگه باشه: http://mamanschool.niniweblog.com/post916.php ************************ مسلما خیلی روش های دیگه به ذهنتون خطور می کنه که مقدمه اش اینه که خودتون و این نعمتی که خدا براتون قرار داده رو باور داشته باشید.
مامان شبنم
6 خرداد 93 16:43
سلام بسیار جالب بود ... خود من به شخصه یکی از افرادی هستم که تحت تاثیر تلویزیون بودم یعنی از بچگی نمی تونستم صحنه های خشن تلویزیون رو نگاه کنم و می ترسیدم چند سالی طول کشید تا بفهمم اینا فیلمه و اون ادمه واقعا نمی میره ولی حتی الان هم دیدن صحنه های خشونت برام استرس اوره و در بیشتر موارد نا خوداگاه رومو بر می گردونم و نمی تونم نگاه کنم ....
یه مامان
پاسخ
سلام مامان عزیز شبنم شاهد از غیب رسید اونم یک شاهد مهربون با روحیه ای لطیف ممنون که این تجربه ی شخصی رو برامون نوشتید درسته واقعا همینطوره که گفتید، بچه ها اون چیزی که میبینن رو واقعی تصور میکنن و باور میکنن
مریم مامان دونه برفی
7 خرداد 93 10:03
سلام من معمولا از سیدی های کودکانه مثل بانی نی .خاله شادونه .لالاییها و ترانه های شاد کودکانه خاله ستاره استفاده میکنم . و امیرعلی هم خیلی دوستشون داره .چون تو این برنامه ها اصلا خشونت و درگیری و... نیست امیرعلی کارتون و برنامه تلویزیونی رو فقط از شبکه پویا دوست داره و تماشا میکنه . نظر شما در مورد برنامه های فوق چیه ؟ البته چند وقت پیش یه انیمیشن سینمایی از همین شبکه پخش شد که چند تا از شخصیتهای اصلی فیلم با ماشینشون خوردن به جایی و ماشین خراب شد و به قول امیرعلی شکست.... متاسفانه این برنامه دقیقا قبل از خواب امیر علی پخش شدو اون هم نگاه میکرد . صبح وقتی از خواب بیدار شد اولین جمله ای که گفت این بود : ماشین شیکست .... و چند بار تکرارکرد. ومن قیافه ام اینجوری شد.. و متاسف شدم. و متوجه شدم که این برنامه ها حتی تو خواب بچه ها هم تأثیر داره.
یه مامان
پاسخ
سلام مامان عزیز خیلی خوبه که برنامه های مناسب سن کودک رو گلچین کنیم و برای بچه ها بذاریم. اگه نظر شخصیمون رو بخواید باید بگیم که بد نیس همون ها هم گلچین بشن خود ما هم سی دی های با نی نی رو به صورت گلچین شده برای بچه هامون میذاریم و البته برنامه های مناسبی که از شبکه پویا پخش میشه رو ضبط میکنیم یا از اینترنت دانلود میکنیم. اینطوری هم خیالمون راحت تره و هم هر وقت احتیاج پیدا کنیم برنامه های مناسب سنشون رو داریم! جالب اینجاس که پسرم برنامه هایی که براش از شبکه پویا ضبط کردم رو خیلی بیشتر از برنامه های خود شبکه به صورت زنده دوست داره حتی با وجود اینکه هر کدومشون رو بارها و بارها دیده!
مریم مامان دونه برفی
8 خرداد 93 9:57
آره راست میگید امیرعلی هم همینطوره من همه آهنگهای دانلود شده و برنامه ها و سیدیهارو تو فلش براش میریزم و از تلویزیون نگاه میکنه . اینجوری خیلی بیشتر دوست داره حتی اگه برای هزارمین بار باشه ا
یه مامان
پاسخ
بله، درسته بچه ها تکرار رو دوست دارن و با چند بار تکرار یک چیز، به خوبی اون رو حفظ میشن و ملکه ی ذهنشون میشه، ان شاالله که ما بتونیم روح پاکشون رو به خوبی تغذیه کنیم و همون اندازه که به فکر تغذیه جسمشون در طول روز هستیم به فکر تغذیه روحشون هم باشیم