مدرســـــــــه ی مامان هــــــــــــــــــــــامدرســـــــــه ی مامان هــــــــــــــــــــــا، تا این لحظه: 12 سال و 10 ماه و 16 روز سن داره

مــدرســـه ی مــامــان هـا

اینجا برای تربیت فرزندانمان همگی هم معلم هستیم هم شاگرد!

تأثیر تماشای تلویزیون بر رشد مغز کودکان

1393/3/18 17:09
نویسنده : یه مامان
6,266 بازدید
اشتراک گذاری

مطالعات اخیر نشان داده است که با توجه به توانایی شکل ‌پذیری مغز، تجارب محیطی می ‌توانند رشد مغز را به میزان قابل ملاحظه‌ای متأثر نمایند. بنابراین قرار گرفتن کودک در معرض یک محرک محیطی می ‌تواند از طریق ایجاد یک مسیر ویژه (عادات مغز) یا با محروم کردن مغز از دیگر تجارب، رشد ذهنی و هیجانی مغز را شدیداً تحت تأثیر قرار دهد...

مطالعات اخیر نشان داده است که با توجه به توانایی شکل ‌پذیری مغز، تجارب محیطی می ‌توانند رشد مغز را به میزان قابل ملاحظه‌ای متأثر نمایند. بنابراین قرار گرفتن کودک در معرض یک محرک محیطی می ‌تواند از طریق ایجاد یک مسیر ویژه (عادات مغز) یا با محروم کردن مغز از دیگر تجارب، رشد ذهنی و هیجانی مغز را شدیداً تحت تأثیر قرار دهد.

در حالی که محرکات مناسب نظیر ارتباط صمیمی با والدین (یا مراقب)، محیط زبانی غنی و فعال، بازی‌های دارای تحرک بدنی و برنامه‌های آموزشی متناسب با سن می ‌توانند، رشد مغز را تقویت نمایند. محیط‌ های بی‌ بهره از تحریکات ذهنی و با رفتارهای نامناسب (مانند برخوردهای بدون فکر و آنی، خشونت و غیره) یا محروم کردن مغز از فرصت‌های مهم برای مشارکت فعال در ارتباطات اجتماعی، بازی‌های خلاق و حل مسائل می‌ توانند، پیامدهای وخیم و غیرقابل جبرانی را به همراه داشته باشند.

علاوه بر این مجبور کردن و تحت فشار قرار دادن کودکان به فراگیری موضوعات آموزشی زمانی که آنها باید از لحاظ شخصیتی در کاویدن دنیای سه بعدی پیرامون خود باشند، می ‌تواند، موجب دور زدن یا نادیده گرفته شدن بسیاری از جنبه‌های مهم رشدی شود. با ورود تلویزیون به زندگی کودکان هم فرصت هایی برای تحریک ذهن و تعالی فکری و رفتاری آنها پدید آمده و هم برخی برنامه ها به شکل بازدارنده این فرصت ها را از آنها سلب نموده است.

در بین برنامه های تلویزیون، برنامه های کارتونی حجم عمده ای از برنامه های مورد علاقه کودکان را تشکیل می دهد. تحقیقات بندورا و همکارانش نشان داده که تأثیرپذیری کودکان از برنامه‌های کارتونی در مقایسه با سایر قالب‌ها حتی برنامه‌هایی که توسط شخصیت‌های زنده اجرا می‌شود، بیشتر است. در این رابطه در دسامبر ۱۹۹۷ یک قسمت از کارتون ژاپنی “هیولاهای جیبی” ( که بعداً برای پخش سراسری به پاکمون تغییر نام داد) بعد از اینکه گزارش شد موارد متعددی از کودکان را بعد از تماشای آن دچار تشنج کرد، توجه سراسر جهان را به خود جلب کرد (وارنر، ۲۰۰۴).

والدین متعجب شدند که چطور کارتونی که کودکانشان تماشا کرده اند رشد ذهنی آنها را تحت تأثیر قرار داده است. اما آیا تماشای تلویزیون با تشنج کودکان نسبتی دارد؟ آری و خیر . یک بررسی که در جولای ۲۰۰۴ در مجله پزشکی نیوانگلند منتشر شد نشان داد اکثر کودکانی که در دسامبر ۱۹۹۷ بخشی از کارتون “هیولاهای جیبی” را دیده بودند و از تشنج رنج می بردند دچار صرع بوده و یا بعضی از آنها بیماری زمینه ای داشتند که ناشی از رشد تشنج بوده است؛ صرفنظر از اینکه آنها این برنامه را دیده یا ندیده باشند.

در شماره آوریل ۲۰۰۴ مجله پزشکی اطفال، تحقیقی توسط بیمارستان کودکان و مرکز پزشکی منطقه ای سیاتل واشنگتن منتشر شد که نشان داد خطر ابتلاء به اختلال کمبود توجه در کودکانی که ۳ تا ۴ ساعت در روز تلویزیون تماشا می کنند، ۳۰ تا ۴۰ درصد بیشتر از کودکانی است که تلویزیون تماشا نمی کنند.

در حالی که هیچ برنامه خاصی عهده دار این امر نبود، دکتر دیمتری کریستاکیس رهبر این مطالعه، اندیشه خود را مبنی بر اینکه سرعت تصاویر نمایش داده شده می تواند مغز کودکان را تحت تأثیر قرار دهد اعلام کرد.( وارنر ، ۲۰۰۴). یافته های پژوهشی دیگری نشان داد که تماشای حتی تنها نه دقیقه از کارتونی با ضرباهنگ سریع که صحنه هایش با سرعت تغییر می کند توسط کودکان پیش-دبستانی می تواند تاثیر منفی و آنی بر توان شناختی آنها بگذارد.

در این پژوهش، کودکان چهار ساله ای که کارتون آتشی مزاج “اسپانج باب اسکویر پنتز” (کارتون مشهور و پرطرفداری در آمریکای شمالی که از سال ۱۹۹۹ تاکنون نمایش داده می شود) را تماشا کردند، در مقایسه با کودکانی که کارتون آرامی را دیدند و یا اصلا کارتون ندیدند، در مجموعه ای از آزمون ها که عملکرد اجرایی مغز آنها را آزمایش می کرد به میزان قابل توجهی امتیاز بدتری گرفتند.

نویسندگان گزارش این پژوهش نوشتند که روانشناسان دانشگاه ویرجینیا در این آزمایش از سه گروه از کودکان چهار ساله خواستند تا بنشینند و نقاشی کنند، بخشی از برنامه [کانال تلویزیونی غیر دولتی و غیر خصوصی) پی.بی.اس. »درباره یک پسربچه معمولی پیش دبستانی آمریکایی« را تماشا کنند، و یا بخشی از یک مجموعه «کارتون تخیلی و خیلی پر طرفدار درباره اسفنج سرزنده ای که در زیر دریا زندگی می کند» را تماشا کنند. ... پس از شماری آزمون های شناختی، کودکانی که «باب اسفنجی» را تماشا کرده بودند حدود ۱۰ درصد کمتر از دو گروه دیگر امتیاز به دست آوردند.

دکتر کریستاکیس می گوید که محتمل ترین توضیح می تواند تحریک بیش از اندازه [مغز] باشد. در نمایش آرام تر صحنه ها به صورت میانگین هر ۳۴ ثانیه یک بار عوض می شد، در حالی که در کارتون پر تحرک صحنه ها هر ۱۱ ثانیه یکبار تغییر می کرد که این «سرعتی غیر طبیعی» است. «شما دارید از مغزتان می خواهید چیزی را پردازش کند که متناسب با آن نیست [هنوز برایش آمادگی ندارد].» با توجه به نتایج و یافته های اشاره شده، والدین، مربیان، کارشناسان و برنامه سازان کودک باید از تأثیرات زیانبار تلویزیون که متوجه کودکان است مطلع باشند و با آگاهی از اینگونه یافته ها برنامه ریزی و سیستم های نظارتی مناسبی را برای به حداقل رساندن آسیب های احتمالی تلویزیون به کودکان، ارائه کنند. همچنین والدین باید ضمن کاهش رفتار تماشای تلویزیون کودکانشان به منظور رشد هماهنگ بخش های مختلف مغز آنها، آنها را به سایر فعالیت های حسی ، حرکتی ، ذهنی و خلاقانه فرا بخوانند

منبع: سایت پندار

پسندها (7)

نظرات (11)

زندگی از آ...تا...ی
18 خرداد 93 18:57
سلام مامانی امروز در زندگی از آ...تا...ی اینا رو گذاشتیم طرز تهیه کیک بستنی با کیت کت، سالاد سیسیلی، سالاد سیب زمینی ایرلندی، تشخیص و درمان بیماری وسواس، نکات مربوط به نگهداری از گیاهان زینتی، پرورش بامبو، دکوراسیون اتاق خواب کوذک حتما سر بزنید امیدوارم خوشتون بیاد
یه مامان
پاسخ
سلام ممنون از حضورتون، چشم ان شاالله خدمت میرسیم
ننه علي
19 خرداد 93 1:31
سلام خوشحالم که پسرک ما زیاد اهل نگاه کردن به تلوزیون نیست
یه مامان
پاسخ
سلام مامان عزیز خوشحالیم که شاهد حضور مجدد شما توی مدرسه هستیم خدا رو شکر، البته این نشون میده که شما توی زمینه های دیگه بیشتر براش وقت گذاشتید وگرنه بچه ها قطعا به این جعبه ی جادویی علاقمند میشن مخصوصا اگه بیکار باشن و وقت زیادی داشته باشن! خدا خیرتون بده
فاطمه مامان گلها
19 خرداد 93 7:53
سلام صبح به خیر بسیار مفید بود. ممنون
یه مامان
پاسخ
سلام وقت شما هم به خیر باشه، خواهش می کنیم ممنون از حضور فعالتون
مامان یاسمن و محمد پارسا
19 خرداد 93 8:03
با وجود این اثار زیانبار برنامه های تلویزیون اینقد افتضاح شده وای خدا مگه بچه ها هم حاضر میشند دست بردارند غول و اژدها و ... یه موقعهای هست که ادم مشغول یه کاریه که نمیتونه نظارت مستقیم رو کار بچه ها داشته باشه و حس می کنی دیدن تلویزیون بهترین راهه برا اینکه خیالت راحت باشه برا انجام کارت چون بچه ها بچه های خود من منتظرن من برم سراغ کاری و مشغول شیطنتهاشون بشم از خونه بهم ریختن گرفته تا خالی کردن شامپو و هزار تا شیطونی دیگه یه وقتای که نمی تونم پیششون باشم تو اشپزخونه هستم وقتی دارن فیلم می بینند خیالم راحته اما الان با مطالعه مطلب بالا سعی می کنم بیشتر کنار بچه ها باشم و بر برنامه های که می بینند بیشتر نظارت کنم هر چند که از نظر من تمام برنامه ها پر از اشکال هستند حتی همین برنامه باب اسفنجی که بچه ها با علاقه نگاه می کنند تو لهجه بچه ها تاثیر ربدی داشته همه سعی می کنند مثل پاتریک حرف بزنند و کلمات اون و تکرار کنند ممنونم از پست عالیتون
یه مامان
پاسخ
سلام مامان عزیز ممنون از اینکه وقت گذاشتید و برامون نظر قشنگتون رو نوشتید، بله واقعا بعضی وقتا که برنامه های تلویزیون رو نگاه می کنم میبینم که بعضی هاشون اصلا مناسب نیستن و به قول شما پر از غول و اژدها و اینجور چیزاست. انصافا کارتون های زمان بچگی ما اکثرشون خانوادگی بودن و پر از درس های آموزنده، اما الان خیلی کمتر همچین کارتون هایی دیده میشه و حتی خیلی وقتا کارتونش مناسب به نظر میرسه اما فحش و بد و بیراه توش زیاد هست!... والدین حداقل تا جایی که می تونن باید برنامه ها رو برای بچه هاشون گلچین کنن و نظارت داشته باشن. براتون آرزوی موفقیت داریم
مامان یاسمن و محمد پارسا
19 خرداد 93 8:03
سلام صبح بخیر
یه مامان
پاسخ
سلام مامان عزیز و مهربون وقت شما هم به خیر و شادی
مامان فرنيا
19 خرداد 93 8:36
سلام باور نكردنيه حتي برنامه هايي كه ما فكر ميكنيم خوب هستند مثل باب اسفنجي ميتوانند تاثير مخربي بر مغز كودكان داشته باشند البته من سعي كردم برنامه هايي كه اموزشي هستند مثل با ني ني و سفرهاي دورا و ... را براي دخترم انتخاب كنم اما خوب نميتوان منكر شد بچه ها به كارتون بيشتر از برنامه هاي اموزشي علاقه دارند و كارتونهايي كه تم سريعي دارند بيشتر توجه بچه ها را جلب ميكنند
یه مامان
پاسخ
سلام مامان عزیز آفـــــــــــــــرین به شما که به این مساله توجه دارید و برنامه های مناسب رو برای فرنیا جان گلچین می کنید. ان شاالله که همه ی این فرشته ها از آثار مخرب تلویزیون به دور باشن براتون آرزوی موفقیت داریم
مریم مامان دونه برفی
19 خرداد 93 8:47
سلام و خدا قوت . وای چه وحشتناک . البته امیرعلی تقریبا همه این ها رو تو برنامه روزانه اش داره . یعنی هم نقاشی هم کارتونهای آروم که دارای آهنگهای ملایمه و هم متاسفانه کاتونهایی نظیر باب اسفنجی . یعنی باید این گونه کارتونها رو حذف کرد و جایگزین دیگری پیدا کرد؟
یه مامان
پاسخ
سلام مامان عزیز ظاهرا که با توجه به مطالب ذکر شده باید همین کار رو انجام داد...
مامان شاران
19 خرداد 93 15:16
سلام بسیار آموزنده و خوب بود من هم تا 2 سالگی به ندرت گذاشتم شاران تلویزیون نگاه کنه ولی 2 سال به بعد بعضی از برنامه ها مثل خاله شادونه و عمو پورنگ و نگاه میکنه و اگر روی برنامه کودکان کار میشد چه تاثیر مثبتی می تونست داشته باشه
یه مامان
پاسخ
سلام مامان خوب و مهربون واقعا اگه به این مساله توجه لازم میشد چی میـــــــــــــــشـــــــــــــــــــــــــــــــــد...
مامان حدیث
19 خرداد 93 16:26
سلام نمی دونم چرا بعضی از بچه ها مثل دختر من ژنتیکی و از همون کودکی به تماشای تلوزیون علاقه نشون می دن و پدر مادرهاشون دایما در حال تلاشند که بچه را سرگرم کنند و از پای تلوزیون کنار بکشند ولی بعضی از بچه ها هم با اینکه از صبح تا شب تلوزیون خونه اشون روشنه و پدر و مادر هاشون هم پای اون , نمی تونند بیش تر از چند دقیقه روی برنامه هاش تمرکز کنند و هیچ علاقه ای به کامپیوتر و تلوزیون نشون نمی دن؟!!!
یه مامان
پاسخ
سلام مامان عزیز واقعا اینم سئوالی هست برای خودش باید یه تحقیق علمی روش انجام بدیم ببینیم کدوم یک از ژن ها این خاصیت رو دارن
مامان شبنم
20 خرداد 93 16:10
سلام بسیار جالب بود و در عین حال روشنگر این جوری تقریبا میشه گفت در تلویزیون برنامه ای وجود نداره که برای بچه های سن پایین تر مناسب باشه یا این که تعدادش واقعا کمه چون تقریبا سرعت تمام کارتونایی که پخش میشه بالاست کاش واقعا بشه برنامه کودک و خردسال رو کاملا جدا کنن
یه مامان
پاسخ
سلام مامان عزیز بله کاش میشد یا حداقل زیر هر کارتون مشخص میشد برای چه سنی خوب و مناسب هست!
مامان پریسا
20 خرداد 93 20:25
چه بد فقط باید سعی کنیم از این عامل مخرب ذهن دورشون کنیم.
یه مامان
پاسخ
ان شاالله که بتونیم این مساله رو کنترل کنیم و تا جایی که میشه بهش نظارت داشته باشیم