آموزش مهارت قصه گویی؛ گام بیست و یکم
آموزش مهارت قصه گویی؛ گام بیست و یکم 
قصه گویی فقط به منظور سرگرم کردن بچه ها نیست؛ به وسیله ی روش های مختلف قصه گویی و همچنین انواع قصه ها ، مهارت ها و آموزش های زیادی رو می تونیم به بچه ها بدیم. توی این قسمت علاوه بر آموزش هایی که از قصه می بینند ،به وسیله ی نوع قصه گویی مون هم به بچه ها آموزش ها و مهارتهایی میدیم که توی زندگیشون خیلی می تونه براشون مفید باشه...
کودکان در سن شش تا هفت سالگی تواناییهای بسیاری دارند:
آنان می توانند به راحتی به قصه ها گوش بدهند.
از قصه های طولانی لذت می برند.
قصه های پرماجرا را دوست دارند.
خودشان می توانند قصه بسازند.
می توانند قصه ها را برای دیگران تعریف کنند.
در این راستا و با توجه به مهارتهای کودکان، می توانیم برای آنها قصه های دنباله دار بگوییم. قصه های قبل از خواب را به قصه های دنباله دار تبدیل کنید.
یعنی قصه ها را به بخش های مختلف تقسیم کنید و در پایان هر بخش به کودک بگویید که بقیه آن را فردا شب تعریف خواهید کرد. این کار به خیال پردازی و تمرکز کودک، کمک می کند. کودک در طی شب و یا در روز بعد ، فرصت می کند تا به قصه و ماجراهای پیش آمده فکر کند.
او در این جریان می آموزد که ترتیب ماجراهای قصه را حفظ کند و آنها را به هم ربط دهد.
همچنین می تواند در ذهن خود بقیه ی ماجرا را پیش بینی کند و قصه برایش جذاب تر خواهد شد؛ درست مثل سریالهایی که هر شب سر ساعت مشخص منتظر دیدنش هستیم.
فایده ی دیگری که این نوع قصه گویی دارد این است که صبر و تحمل را در کودکان بالا می برد و به آنها می آموزد که برای داشتن و رسیدن به بعضی از اهداف باید صبر کنند.
تا می خواست خوابم بگیره می گفت مامان گوش کن من دارم زحمت می کشم تازه وسط قصه ازم سوالم می کرد مامان گفتی مینا خونه کی رفته بود اگه جواب نمی دادم بیدارم می کرد وای بیچارم کردبه خودم مسلط شدم راضیش کردم خودم بقیش و یه جوری زود تموم کردم و خوابیدم امروز که این پستتون را دیدم یادم افتاد موفق باشید
از دست این بچه ها
