مسابقه شماره 3؛ خاطره نویسی

http://mahan1.niniweblog.com/post100.php

دو سال پیش علی رو بردیم دیدن تعذیه. قسمت اسارت بازماندگان کربلا بود و داشتن با شلاق بچه های امام حسین رو میزدن.صدای علی خیلی کلفت و بلنده .تنها اسمی هم که از حادثه کربلا بلد بود امام حسین بود.خیلی احساساتی شده بود و باور کنید اشکو توی چشماش دیدم.بعد یهو بلند به باباش گفت بابا بریم با چوب امام حسینو بزنیم که بچه هارو اینجوری نزنه.همه مردم اطراف زدن زیر خنده.البته بعدش باباش براش توضیح داد که ... لباس علی اصغر تنش بود و دونفر اومدن نیت کردن و پارچه سبز دور مچش گره زدن. وقتی هم دستای حضرت ابوالفضل رو قطع کردن آقاهه دستاشو زیر پیرهنش برده بود وقتی نمایش تموم شد علی تو نخ آقاهه بود و یهو داد زد اااااا مامان دستاش دراومد.اینقدر ذوق کرده بودخلاصه اون شب یه عالمه خجالت کشیدیم از دستش

سلام امسال شب شهادت حضرت علی اکبر همراه با رومینا و بابایش رفته بودیم بیرون خیابان نظر(اصفهان) از قضا هیئت محسنیه (امامزاده محسن)به صورت خیلی زیبایی آمدند به این شکل که یک گروه بچه با لیاسهای سبز و خیلی خوشگل که توی دستهاشون شمع و ......بود سر دسته قرار داشتند که کنارشان جوانهایی با لباسهای رزم و خیلی با ابهت سوار بر اسب حرکت می کردند و یکه گهواره کوچک با چراغهای رنگی تزیین شده بود وسط دسته روی دوش چند جوان که آنها هم لباسهای سبز پوشیده بودند در حال حرکت بودتمام این هایی که گفتم وسط دسته بودند و اطرافشان آقایان جوان با لباسها و عمامه های سفید در حالی که طبلهایی باریک و سنتی درست کرده بودند طبل می زدند جمعیت زیادی جمع شده بود حالت روحانی عمیق بوجود آمد بود همه اشکها بودن اینکه نوحه سرایی باشه سرایز بود به رومینا نگاه کردم دیدم حالت عجیبی نه ا ز ترس بلکه شوق بچه گانه ای داشت پشت سرهم سوال می کرد مامان اینها کی هستند که براش توضیح دادم گفت مامان من رو کی میبری خونشون گفتم که مامان جون روز عاشورا دوباره مبینمشون خیلی خوشحال شد و گفت مامان من رو هر روز ببر آروشا دیگه این آروشا گفتن رومینا شد تکه کلام کوچیک و بزرگ فامیل هر کس رومینا رو می دیدمی گفت رومینا کجا میری اونم با لحن بچه گانش جواب می داد میخوام برم آروشا طبل بزنم . هنوزم که هنوزه میگه مامان پس کی دوباره آروشا میشه .