اعتماد به نفس در کودکان؛ (1)
اعتماد به نفس، ارزیابی خصوصیات خود است که منجر به احساس کودک نسبت به خود و خصوصیاتش می شود و ارزشی مثبت یا منفی برای خود قائل می شود. اعتماد به نفس یعنی فهمیدن ارزش و اهمیت خود، پذیرش خود و اعتماد به توانایی های خود و خود را آنطور که هستیم بپذیریم ، قبول داشته و ارزش بگذاریم...
اعتماد به نفس، ارزیابی خصوصیات خود است که منجر به احساس کودک نسبت به خود و خصوصیاتش می شود و ارزشی مثبت یا منفی برای خود قائل می شود. اعتماد به نفس یعنی فهمیدن ارزش و اهمیت خود، پذیرش خود و اعتماد به توانایی های خود و خود را آنطور که هستیم بپذیریم ، قبول داشته و ارزش بگذاریم.
اینچنین فردی می تواند احساس خود را بیان کند و مسئولیت رفتارهای خود را به عهده بگیرد" خوب را از بد تشخیص دهد و برای زندگی خود تصمیمات عاقلانه بگیرد" می تواند به دیگران و احساساتشان توجه کرده و به آنها احترام بگذارد. اعتماد به نفس مرکز و هسته شخصیت هر فرد است که بر تمام جنبه های زندگی او ، تحصیلی ، شغلی ، اجتماعی ، اثر می گذارد و منبع انرژی برای مقابله با مسائل و مشکلات است.
اعتماد به نفس چگونه شکل می گیرد؟
کودک در اوایل زندگی هیچ نگرشی نسبت به خود ندارد و هیچ نوع قضاوتی در مورد خود انجام نمی دهد. نگاه و نگرش دیگران نسبت به او در شکل گیری نگرش کودک نسبت به خودش نقش قابل توجه دارد. باارزش ترین چیزی که می توان به یک کودک ارزانی داشت شناخت مثبت و واقع بینانه از خودش است. برای ساختن زندگی بهتر باید یاد بگیریم که از نگرش مثبت به خود برخوردار باشیم. این شناخت از خود به یکباره بدست نمی آید بلکه به آهستگی و تجربه های مکرر حاصل می شود.
· نوزاد متولد شده موجودی است که به مراقبت دائمی نیاز دارد. در این حال مادر همچون پناهگاهی امن او را در آغوش پرمهر خود پناه می دهد. رفتار مادر باید به گونه ای باشد که نوزاد در دنیای جدید و ناشناخته ای که به آن قدم نهاده است و همه چیز آن برای او بیگانه است احساس امنیت و آرامش کند. این احساس اساسی ترین نیاز روانی کودک است. حضور دائمی و همیشگی مادر در سالهای نخستین زندگی همراه با مهربانیها ، مراقبتها و مهر و عطوفت ویژه او این احساس را در طفل بوجود می آورد که در این جهان تنها و بی یاور نیست و در صورت لزوم از حمایت بی دریغ مادر بهره مند خواهد شد و این در تامین امنیت خاطر کودک بسیار موثر است.
شیرخواری که هربار نیاز به کمک مادر دارد با سردادن گریه او را مطلع می کند و مادر او را با گرمی می پذیرد و نیازهای او را با محبت و مهربانی برآورده می سازد احساس امنیت و ارامش می کند، در حالیکه اگر مادر با غرولند کردن و با حالت عصبانیت و اجبار خواسته شیرخوار را براورده کند شیرخوار درک می کند که مورد پذیرش اطرافیان نیست و نمی تواند به آنها اعتماد کند. مادر ِ اعتماد برانگیز که نیازها را با جدیت برآورده می کند و شیرخوار را با تمام خواسته ها و نیازهایش پذیرا می باشد پایه های اعتماد را ( هم نسبت به دنیا و محیط و هم نسبت به خودش)در شیرخوار پی ریزی می کند.
عاطفه نژادمحمد(دکتری تخصصی مشاوره خانواده-مشاور افتخاری مدرسه ی مامان ها )
· ادامه دارد...
___________________________________________