اضطراب و استرس در کودکان
متاسفانه اضطراب و استرس که بعضا از آن به عنوان بیماری قرن حاضر یاد میکنند، کودک و بزرگسال نمیشناسد و همه افراد به یک اندازه در معرض خطر درگیری با آن هستند بیشتر مردم با اضطراب و استرس در بزرگسالان به نوعی درگیر هستند. اما واقعیت این است که کودکان و بزرگسالان به یک اندازه مستعد ابتلا به عارضه اضطراب و استرس هستند. علاوه بر این متخصصین معتقدند از آنجا که مردم گمان میکنند که نمیشود کودکان هم از اضطراب و استرس رنج ببرند، این اختلال در کودکان معمولا ناشناخته باقی میماند...
هر نوع تغيير و تحرک در زندگي استرس زا است و کودکان به خاطر آنکه دائم در حال تغيير و تحرک هستند بيشتر در معرض استرس قرار مي گيرند. اما بايد توجه داشت گاهي استرس در کودکان نقش سازنده دارد و استرس هايي که بايد آنها را از آن دور نگه داشت استرس هاي منفي است که باعث ايجاد آسيب و عارضه در آنها مي شود.
تحقيقات ثابت کرده بسياري از رفتارهاي غيرعادي کودکان در واقع واکنش نسبت به فشارهايي است که احساس مي کنند. براي کودکان مهم ترين مساله اين است که مورد رضايت قرار گيرند٬ يعني اينکه والدين و اطرافيان هميشه آنها را دوست داشته باشند٬ دوست داشتن و احساس محبت يک منبع امنيتي مهم براي کودکان محسوب مي شود.
وقتي کودک احساس کند مورد قبول اطرافيان قرار گرفته و او را دوست دارند٬ احساس امنيت پيدا مي کند و اين احساس امنيت پايه اعتماد به نفس او در آينده مي شود. بايد توجه داشت اگر دوست داشتن و محبت کردن را مشروط کنيم اين احساس دوست داشته شدن مشروط منبع بزرگ استرس براي کودکان خواهد شد. والدين بايد به اين نکته توجه ويژه اي داشته باشند که دوست داشتن و محبت کردن به کودک بايد غيرمشروط باشد تا حس «من خوب هستم» در کودک شکل بگيرد.
گاهي والدين دوست داشتن را به فعاليتي که مورد نظر و قبول آنها است مشروط مي کنند و اگر کودک اين کار را انجام ندهد اين حس به کودک القا مي شود تا زماني او را دوست دارند که به وظايفي که والدين براي او تعيين کرده اند عمل کند. هرگز توقع خود از فرزندتان را آن چنان بالانبريد که همين توقع سبب بروز استرس مضاعف در عملکرد٬ رفتار و کارايي او شود زيرا احساس مي کند که ديگر مورد توجه والدين نيست و براي او اهميتي قائل نيستيد.
اين موضوع در صورت تداوم، اعتماد به نفس او را به کلي از بين خواهد برد و شخصيت کودک را متزلزل خواهد کرد. والدين بايد بين خود کودک و رفتار او فاصله بگذارند٬ يعني زماني که او کار مورد پسند آنها را انجام نداد به او بگويند اين کاري که انجام دادي را دوست نداريم ولي تو را دوست داريم. اين رفتار مهم ترين منبع امنيت براي کودک خواهد بود و او احساس مي کند اين قدرت را دارد که با تغيير رفتار در والدين احساس رضايت ايجاد کند.
زماني که کودک رفتار اشتباهي کرد و نيازمند تنبيه بود٬ بايد اين تنبيه در قالب محروميت از برخي امتيازها باشد و والدين نبايد اين تنبيه را همراه با خشم براي کودک در نظر گيرند. براي دور کردن کودک از منبع استرس٬ والدين بايد در رفتارشان دقت لازم را داشته باشند.
چطور باید اضطراب و استرس در کودکان را تشخیص دهیم؟
پاسخ این است که این کار فقط از عهده یک متخصص روانشناسی برمیآید. با وجود این بد نیست کمی در باره نشانههای این اختلال در کودکان آگاه باشیم.
- اضطراب جدایی در کودکان
اختلال اضطراب جدایی بیشتر بین خردسالان شایع است. این کودکان معمولا به کسی یا کسانی وابستگیهای شدید داشته و حاضر نیستند که از آنها جدا شوند. و فکر جدا شدن از این افراد در کودک ایجاد استرس و نگرانی میکند.
مثلا کودک خردسالی که به پدرش وابستگی خاصی دارد حتی خروج روزانه پدر از منزل برای رفتن به محل کار میتواند کودک را پریشان کند. این کودکان معمولا دچار نگرانی افراطی در مورد شرایط خود و افرادی که به آنها وابستگی دارند، میشوند.
از نشانههای این نوع اضطراب میتوان به دل درد، استفراغ، حالت تهوع، کابوس شبانه، سردرد، تعرق، سردرد و لرزش در اندامها اشاره کرد.
- اختلال وسواس ناشی از اجبار در کودکان
کودکی که درگیر این نوع اختلال است، در شرایطی قرار دارد که از تحمیل عقاید و فشار برای انجام کارهایی خاص رنج میبرد. به طوری که این عقاید تحمیلی و کارهایی که بالاجبار کودک وادار به انجام آنها میشود دنیای عادی و کودکانه وی را مختل میکند. این نوع اختلال از آنجا ناشی میشود که کودک نمیتواند این اجبارها را بپذیرد و آنها را بیهوده میداند.
این کودکان هر کاری را ناخواسته بارها و بارها انجام میدهند. مثلا چندین بار دستان خود را میشویند یا هر چیزی را چند بار میشمارند. عملکرد این کودکان در مدرسه نیز ضعیف میشود.
- اختلال اضطراب عمومی در کودکان
کودکان مبتلا به اضطراب عمومی نگرانی معینی ندارند بلکه در مورد چیزهای مختلف و بسیاری دچار نگرانی هستند. این کودکان حتی در مورد مسایل کم اهمیت هم دچار اضطراب میشوند و نگرانی آنها طیف وسیعی از اتفاقات معمول و غیر معمول روزانه را در بر میگیرد.
نشانههای این اضطراب در کودکان عبارت است از: پریشانی دایم، خستگی، بیخوابی، کج خلقی و پرخاشگری و عدم تمرکز.
- کودکان درگیر اختلال واقعه آسیب زا
کودکانی که با پشت سر گذاشتن واقعهای ناگوار دچار اضطراب و استرس شدهاند در این گروه قرار میگیرند. برای مثال کودکی که شاهد حادثه رانندگی وحشتناکی بوده میتواند مبتلا به این عارضه شده باشد. این کودکان اغلب سعی میکنند از کسانی یا جاهایی یا شرایط و چیزهایی که یادآور آن حادثه آسیب زا هستند دوری کند.
از نشانههای این اختلال میشود پریشانی و اندوه، شکنندگی، ترس، ترشرویی، بیخوابی و کابوس شبانه را نام برد.
- محرومیت از خواب به طور منظم ممکن است به اضطراب خواب منجر شود
اضطراب خواب، یک مشکل برای بسیاری از افراد می باشد و بسیاری از کودکان از آن رنج می برند، همچنین به عنوان بی خوابی شناخته می شود. فرزند شما ممکن است از اضطراب خواب رنج ببرد ،اگر او به مشکل به خواب رفتن، بیدارشدن در طول شب، بیدارشدن خیلی زود دارد به نظر می رسد که بعد از خواب هنوزخسته است، اضطراب از خواب ممکن است عامل زمینه ای باشد.
درمان اضطراب کودکان
درمان اضطراب کودکان، بسته به نوع آن متفاوت است و نیاز به بررسیهای دقیق از سوی متخصصین روان شناسی کودک دارد. در صورتی که مشکوک به استرس در کودک خود هستید حتما با افراد واجد صلاحیت و متخصص این رشته مشورت نمایید. اما نکته حایز اهمیت اینکه هیچگاه اجازه ندهید درگیریهای روزمره، شما را از حال فرزندتان غافل کند.
پیشنهاداتی برای مادر :
- کم کردن محرک هایی که موجب اضطراب کودک می شود.
- کاهش مواد کافئین دار مانند قهوه،چای،نوشیدنیهای شیرین، شکلات از غذای کودک
- در صورت تجویز پزشک، استفاده از آرام بخش ها برای حفظ آرامش روحی
- موادی چون میوه، سبزی جات و سالاد به مقدار زیاد در برنامه غذایی کودک گنجانده شود و نمک زیاد، شیرینی مصنوعی و با نیشکر را از غذای کودک کم کنید.
- ایجاد محیطی شاد و مفرح برای کودک
- تنظیم برنامه های تفریحی و گردشی در طی هفته برای کودک
- بالابردن اطلاعات والدین درباره اختلال اضطراب کودکی
- تایید کارهای درست و کاهش سرزنش، عیب جویی و تمسخر کودک برای بالابردن اعتماد به نفس
- هدایت کودک به تلاش های فوق برنامه و یادگیری مهارت های مورد علاقه اش.
- با شرکت در مهمانی ها، اجتماع همسالان و گروه های ورزشی رفتار اجتماعی او را تقویت کنید.
- شرکت در کلاس های ورزشی
- کم کردن تنش های خانوادگی و درگیری والدین
- استفاده از رنگ ها و تصاویر آرام بخش در مدرسه و خانواده
- درک متقابل و توجه به توانمندی های کودک
- انتظار واقع بینانه را از کودک مشخص کنید
- توجه به پوشش مناسب کودک تمیز بودن ظاهر و استفاده از رنگ های ملایم
پیشنهاداتی برای معلم :
- تایید کارهای درست و کاهش سرزنش، عیب جویی و تمسخر کودک برای بالابردن اعتماد به نفس.
- شرکت کودک در برنامه های فوق برنامه های کلاس.
- استفاده از رنگ ها و تصاویر آرام بخش در کلاس.
- درک متقابل و توجه به توانمندی های کودک .
- فشار روانی بر کودک کم شود، عدم موفقیت دانش آموزان اغلب به همین دلیل است.
- از روش های ایجاد انگیزه برای پیشرفت کودک استفاده شود.
- منبع ایجاد اضطراب را در مدرسه شناسایی و سعی در رفع آن داشته باشد.
- برای کاهش اضطراب امتحان به کودک کم کنیم.
- از روش گفتگوی مثبت استفاده کنید.
- تفریح و بازی را در برنامه کودک بگنجانید.
- ایجاد اتاق بازی درمانی و استفاده از اسباب بازی های نظیر عروسک معماهای جورکردنی، قطعات ریزپلاستیکی.
- آموزش روش های صحیح مطالعه و ایجاد جو همکاری مناسب بین دانش آموزان
- استفاده از تشویق کلامی و عملی
منابع:
دكتر كامران عسگري/ روانشناس باليني کودک و نوجوان/ روزنامه ایران
همشهری آنلاین – زهره بانی
وبلاگ پژوهشگران روان سنجی ایران