سال های طلایی تربیت؛ قسمت دوم (تولد تا 6 ماهگی)

پست امروز مربوط به زندگی کودک از تولد تا 6 ماهگی است با ما همراه باشید...

از تولد تا 6 ماهگی:

باید بدانید، نوزادان نه از وجود خود آگاه هستند نه از وجود دیگران. نوزاد به هیچ وجه شناختی از خودش، مادر، پدر و حتی کسی که او را در آغوش گرفته ندارد و تمایزی بین خود و دیگران قایل نمی شود. نوزاد فقط بر اساس غریزه ی قدرتمند بقا می داند که برای زنده ماندن نیاز به مراقبت دایمی فرد دیگری دارد بنابراین علاقمند و مشتاق چهره، صدا و آغوش شماست.

تحقیقات ثابت کرده که جینن در رحم مادر می تواند صداها را بشنود بنابراین نوزادان از بدو تولد صدای مادرشان را تشخیص می دهند اما مادران نیاز به زمان دارند تا صدای گریه ی نوزاد خود را از نوزادان دیگر تشخیص دهند و زمان بیشتری طول می کشد تا معنای گریه ی آنان را درک کنند. یعنی متوجه شوند که گرسنه است یا پوشکش را کثیف کرده و یا سردش شده با این حال معنای گریه ی کودک هرچه باشد،  کار خودش را می کند و مادر متوجه نیاز او می شود.

مادر در ماههای اول پس از تولد فرزند به ویژه درمورد فرزند اول از نظر عاطفی تعادل ندارد. لحظه ای در اوج لذت و زمانی دیگر در قعر درماندگی بوده و بیشتر اوقات احساس خستگی می کند.

با این حال مادران در این ماه ها بیش از هر زمان دیگری آموزش بچه داری می بینند به یاد داشته باشید مهم ترین نکته در روزها و ماه های اول این نیست که چه اندازه در بچه داری مهارت دارید بلکه نکته ی اصلی آن است که چگونه نیازهای نوزاد و البته خودتان را برآورده می کنید.

اغلب والدین از اینکه کودکشان لوس شود می ترسند اما باید بدانید بر خلاف گفته های اطرافیان در شش ماه اول زندگی هیچ نوزادی توانایی کنترل و تسلط بر والدینش را ندارد. هرچند کودک بالفاصله این موضوع را نیز فراخواهد گرفت.

بنابراین اگر در طی ماه های اول به گریه ی نوزادتان واکنش نشان دهید او را لوس نمی کنید بلکه طعم گرمای محبت مادرانه را به او می چشانید و به وی اطمینان خاطر می دهید که همیشه و هر وقت که به شما نیازمند باشد نیازش را برآورده خواهید کرد.

انتظار نداشته باشید اگر هنگام گریه ی نوزاد – در چهار ماه اول زندگی- به جای توجه و برآورده کردن نیازهایش او را به حال خود رها کنید تا حسابی گریه کند یاد می گیرد برای رفع نیازهای آتی خود اندکی صبور بوده و یا اینکه به جای گریه کردن ساکت باشد و بخوابد! بلکه با این کار به بچه پیام می دهید که هیچ کس به او و نیازهایش اهمیتی نمی دهد و گریه کردن –تنها کاری که از دستش بر می آید- نیز فایده ای ندارد.

به احتمال زیاد تا دو ماهگی می توانید برای شیرخوردن فرزندتان نظم خاصی را در نظر بگیرید اما در مورد خواب چنین کاری تا حدودی غیر ممکن است. به هر حال اغلب نوزادانِ سه تا شش ماهه باید هر دو تا چهار ساعت یکبار شیر بخورند البته اگر نوزاد شما خوش اشتها باشد به طور حتم به شیر بیشتری هم نیاز خواهد داشت.

آنچه باعث لذت نوزادان می شود:

بوسیدن آن ها

تماس فیزیکی از قبیل در آغوض گرفتن، ماساژ دادن و نوازش

لمس صورت شما چرا که بهترین اسباب بازی نوزاد در هفته های اول چهره ی انسان است

حرکاتی مشابه حرکات ننو

آهنگ و لحن صدای شما

اشیا و اسباب بازی های رنگارنگ و پر نقش و نگار که در فاصله ی نزدیکی از صورتشان حرکت کند.

آنچه مادران باید انجام دهند:

از هر فرصتی برای استراحت استفاده کنند و وقتی نوزادتان به خواب می رود شما هم استراحت کنید

چرخ امور منزل را در حرکت نگاه دارید اما انتظار رعایت نظم و ترتیب کامل را نداشته باشید

از همسر، دوستان، مادر و هر کس دیگری که می تواند در کارهایی همچون آشپزی، خرید، شستشو و غیره به شما کمک کند یاری بخواهید

به طور حتم برای همسر و فرزندانِ دیگر خود وقت مشخصی را در نظر بگیرید تا رنجش و حسادتی ایجاد نشود

از دیگران برای انجام امور مربوط به کودک مثل استحمام، تعویض پوشک و شستشوی لباس ها یاری و کمک بگیرید

خودتان را از یاد نبرید، به ظاهرتان رسیدگی، موها را مرتب و لباس ها را آراسته و صورت خود را آرایش کنید.

منبع: کتاب مادرِ کافی