مدرســـــــــه ی مامان هــــــــــــــــــــــامدرســـــــــه ی مامان هــــــــــــــــــــــا، تا این لحظه: 12 سال و 10 ماه و 16 روز سن داره

مــدرســـه ی مــامــان هـا

اینجا برای تربیت فرزندانمان همگی هم معلم هستیم هم شاگرد!

چرا نوزاد من گریه می کند؟...

1391/2/27 18:59
نویسنده : یه مامان
8,707 بازدید
اشتراک گذاری

پی بردن به دلیل واقعی گریه نوزاد کار چندان آسانی نیست و این گریه ممکن است برای شما نگران کننده باشد و از خودتان بپرسید: «حالا از کجا بفهمم مشکلش چیه؟»...

گریه تنها راهی است که نوزاد شما می تواند به شما بفهماند به چیزی نیاز دارد و به وسیله آن با شما ارتباط برقرار کند. اگر نوزاد گریه می کند نیاز به کمک والدین دارد. در این حالت مطمئن باشید که پاسخ به او و در آغوش گرفتنش او را لوس نمی کند.

 تنها راه ارتباط نوزادان زبان گریه است، آنها نمی توانند حرف بزنند پس با گریه به ما می فهمانند که از چیزی ناراحت هستند یا نیاز خاصی دارند. وقتی نوزاد شما گریه می کند در واقع می گوید «مامان من چیزی لازم دارم، کمکم کن».

 پی بردن به دلیل واقعی گریه نوزاد کار چندان آسانی نیست و این گریه ممکن است برای شما نگران کننده باشد و از خودتان بپرسید: «حالا از کجا بفهمم مشکلش چیه؟»

شاید در ابتدا فهمیدن علت گریه نوزادتان کمی سخت باشد اما تجربه ثابت کرده به مرور شما زبان او را خواهید آموخت و به راحتی گریه هایش را رمزگشایی خواهید کرد. اما علت های زیر هم به شما کمک می کند تا زودتر تنها زبان ارتباطی با نوزادتان را درک کنید.

1- گرسنه ام

اولین دلیل فریاد ها و گریه های بیشتر نوزادان گرسنگی است. نوزادان کوچک هر یک یا ۲ ساعت نیاز به شیر خوردن دارند و حتی گاهی بعد از شیر هنوز هم گرسنه اند، به خصوص نوزادانی که از شیر مادر تغذیه می کنند دفعات بیشتری نیاز به خوردن شیر دارند.

ممکن است نوزاد کوچولوی شما درست یک ساعت بعد از شیر خوردن ناآرامی کند، اول از هر چیز گرسنگی او را برطرف کنید. گریه هایی که به خاطر گرسنگی است معمولا ریتم آرام و مشخصی دارند و منقطع و کوتاه هستند. در این حالت نوزادان با صدای بم و با مکث گریه می کنند،

 این گریه ها از الگوی گریه، نفس و گریه پیروی می کنند. اگر نشانه های گرسنه بودن نوزادتان را یاد بگیرید می توانید قبل از اینکه ناآرام شود او را سیر کنید تا کمتر گریه کند.

2- ناراحتم

بعضی گریه های نوزادان به خاطر ناراحتی آنهاست. این ناراحتی می تواند به خاطر دمای اتاق یا حتی پوشک کثیف باشد. نوزادتان را مانند اسکیمو ها با لباس های گرم و پشمی خفه نکنید، درست است که نوزادان گرما را دوست دارند اما گرمای بیش از حد کلافه شان می کند.

 سرما هم همین طور است. تعویض پوشک را با سرعت هرچه تمام تر انجام دهید تا نوزادتان سردش نشود. پوشک کثیف نیز نوزادان را اذیت می کند و سرو صدایشان را در می آورد. برچسب لباس، زیر، دکمه یا حتی کمربند ایمنی کالسکه نیز ممکن است نوزادتان را ناراحت کرده و گریه اش را دربیاورد.

این نوع گریه ها به بلندی گریه های درد نیست و نفسی که نوزاد بین گریه می گیرد معمولا از نفس گیری در گریه های دیگر کوتاه تر است. این گریه ها بیشتر حالت نق زدن دارد. به مرور زمان این گریه ها را به خوبی خواهید شناخت و دیگر مشکلی در بر طرف کردن نیاز کودک نخواهید داشت.

3- خوابم میاد

بیدار ماندن طولانی نوزاد، معمولا ناراحتی و گریه او را به دنبال دارد. شاید تمام روز نوزاد شما بیدار بماند و به نظر مشکلی هم نداشته باشد، اما ناگهان شروع به گریه کند، گریه ای بلند که آرام کردنش غیر ممکن به نظر می رسد. این همان گریه خواب است.

خستگی بیش از حد کودک را کلافه کرده و گریه های شدیدش شروع می شود، این گریه با جیغ و شیون همراه است و به تدریج شدت می گیرد. شاید در ابتدا فهمیدن علت این گریه سخت باشد ولی کم کم مادر قادر خواهد بود بین لحن گریه کودک و وضعیت او ارتباطی منطقی بر قرار کند.

4- مرا نوازش کن

نوزادان، تشنه ی آغوش گرم و نوازش زیاد هستند و گاهی گریه آنها به دلیل عدم تماس لمسی کافی با مادر است. آنها دوست دارند شما را ببینند، صدایتان را بشنوند و در آغوش تان قرار بگیرند. نگران نباشید. با این تماس ها نوزاد شما لوس نمی شود.

 او در ماه های اول زندگی به این تماس های بدنی شما نیاز دارد. تنها گذاشتن نوزاد برای مدت طولانی احساس ناامنی به او می دهد و همین باعث می شود با گریه جلب توجه کند. گاهی تنها دیدن شما و حرف زدن با او و قرار گرفتن در آغوش شما او را تسکین می دهد. اگر او توجه شما را می خواهد، به بهانه لوس شدن آغوش تان را از او دریغ نکنید.

5- درد دارم، حالم خوب نیست

گاهی گریه های نوزاد به دلیل درد و ناراحتی های فیزیکی است. این گریه ها معمولا بلند و آزاردهنده هستند، ناگهان اوج می گیرند و بعد برای مدت کوتاهی آرام می شوند و سپس دوباره صدای گریه بالا می رود. برخی از این گریه ها به خاطر کولیک و درد معده است که در کودکان زیر سه ماه بسیار شایع است. در این حالت نوزاد بدنش را مدام جمع می کند و پیچ و تاب می خورد.

با ماساژ دادن شکم و گرفتن آروغ می توانید تا حد زیادی نوزاد را از این دردهای موذی نجات دهید. حتی گاهی این گریه ها می تواند به دلیل ناراحتی های گوارشی یا رفلاکس معده باشد یا حتی به خاطر تب یا بیماری های مختلف.

ابتدا دمای بدن او را اندازه بگیرید و علائم بیماری را چک کنید تا مطمئن شوید مسئله خاصی نیست و در صورت نگرانی و آرام نشدن نوزاد بهتر است با پزشکش مشورت کنید.

تمام جوانب را در نظر بگیرید و اگر باز هم نوزاد آرام نشد او را به دکتر ببرید. گریه ناشی از بیماری با گریه گرسنگی و خواب فرق دارد و به راحتی قابل تشخیص است و شما خیلی زود این را می فهمید.

من چه کار باید بکنم؟

به مرور زمان خواهید توانست علت های احتمالی گریه های کودک را حدس بزنید و به نحوی بین لحن گریه ها و گرسنگی، خواب آلودگی و خستگی، بیماری یا نیاز به محبت ارتباطی منطقی برقرار کنید.

نکته مهم این است که اول دلیل گریه را بیابید و بعد در جهت رفع نیاز نوزاد تلاش کنید؛ اما اگر گریه های نوزاد با سیر شدن، خوابیدن و در آغوش گرفتن آرام نشد می توانید راه های زیر را امتحان کنید.

الف- تکان تکان دادن

نوزادان تکان های ملایم و آرام را دوست دارند. تکان هایی که مانند تکان های زندگی شان درون رحم است آنها را آرام می کند. تکان های آرام به سمت عقب و جلو و بالا و پایین زمانی که او را در آغوش گرفته اید و راه می روید، در ساکت کردن گریه کودک موثر است.

 گاهی می توانید او را در گهواره بگذارید یا روی پای تان آرام تکان دهید تا به خواب برود و استراحت کند. حرکت کالسکه نیز در آرام کردن گریه کودک موثر است. اما حواس تان باشد از ۶ ماه به بعد این حرکات برای نوزادتان عادت نشود.

ب- استفاده از ریتم و صداهای آرام بخش

بهترین صدا برای نوزاد صدای مادرش است. معمولا نجوا کردن در گوش او و خواندن یک شعر ریتمیک یا لالایی توجه نوزاد را جلب کرده و او را به راحتی آرام می کند. صدای قلب مادر نیز برای او آرام بخش است، نوزاد ۹ ماه تمام با این صدا ها در رحم مادر زندگی کرده و شنیدن دوباره آنها می تواند برایش آرام بخش باشد.

صداهای یکنواخت نیز توجه نوزاد را جلب می کنند و باعث می شوند نوزاد آرام شود، صداهایی مانند صدای هواکش، جاروبرقی یا سشوار برای بسیاری از کودکان آرام بخش است. در صورتی که مطمئن هستید نوزادتان از این صدا ها نمی ترسد می توانید به این وسیله او را آرام کنید.

ج- او را به حال خود بگذارید

اگر مطمئن هستید تمام نیازهای او را برآورده کرده اید، پوشکش تمیز است، به قدر کافی سیر شده و ناراحتی و بیماری خاصی ندارد او را به حال خود بگذارید تا کمی گریه کند.

 نترسید گاهینوزاد شما باید یاد بگیرد خودش را آرام کند. پس بهتر است در این شرایط که مطمئن هستید نوزاد نیاز جدی ندارد با وسوسه بلند کردن او کنار بیایید، کنار او بنشینید و اجازه دهید خودش خودش را آرام کند. این مهارتی است که نوزادان باید بیاموزند و در آینده به شما کمک بزرگی خواهد کرد.


 
منبع:مجله شهرزاد 

پسندها (0)
شما اولین مشوق باشید!

نظرات (4)

مامان پریسا
28 اردیبهشت 91 1:10
سلام. خسته نباشید.
با خوندن این پست، یاد آموزش صدای گریه افتادم که بسیار جالب بود.
اینجاهم به نکات جالبی اشاره کردید.
حالا گریه ایی که برای لوس شدن باشه چکارش باید کرد
پریسا تازگی ها یاد گرفته وقتی میخواد جلب توجه کنه ، میره جلو آیینه وبا صدای بلند شروع میکنه به گریه ی قلابی!!!!


سلام مامان عزیز
بله میشه گفت این مطلب هم در راستای همون مطالب و آموزش هاست.
در مورد سئوال شما باید بگیم که معمولا بچه ها برای جلب توجه یکسری کارها رو انجام میدن شاید پریسا جون وقتی گریه می کرده مورد توجه ویژه ی شما قرار گرفته که این راه رو برای جلب توجه انتخاب کرده.
پس وقتی این کار رو کرد یعنی می خواد شما بهش توجه کنید. اما شما نباید جوری بهش توجه کنید که فکر کنه به خاطر گریه اش بوده مثلا بهش نگید قربون اون گریه کردنت برم و از این حرفا ... به نظر، شما اول باید توجهش رو به یک چیز دیگه ای جلب کنید و حواسش رو پرت کنید و بعد اون رو مورد محبت و عاطفه ی خودتون قرار بدید.
در کل این مساله چندان غیر عادی نیست مخصوصا در مورد دختربچه ها پس نگران نباشید
موفق باشید
مامان علی خوشتیپ
30 اردیبهشت 91 15:26
مطلب آموزنده ای بود.ممنون.
من که هنوز علت گریه های دوماهه اول علی رو نفهمیدم
ووووووووووی قیافه پریسا جونو تصور میکنم که الکی گریه میکنه.خیلی باید بانمک باشه


خب از خودش بپرسید شاید بهتون بگه
حالا دو ماه کمه اما یادمه یکی از بچه های اقوام بود وقتی کوچیک بود همیشه راه می رفت و با یه آهنگی شعر می خوند که «دوو دوو اَنام اَنام، دوو دوو اَنام اَنام»
بعد که بزرگتر شد بهش گفتیم یادته بچه بودی اینو می خوندی؟ خیلی عادی گفت آره خب یعنی «دوستان سلام سلام، دوستان سلام سلام»
و این خیلی برامون جالب بود!
مامان پریسا
30 اردیبهشت 91 16:03
دقیقا" حق با شماست. آخه من و بابایی یه کمی زیادی به گریه ها بها میدیم.


. از این به بعد سعی میکنم این توجهات کمتر بشه.
البته اگر بشه

خواستن توانستن است
براتون آرزوی موفقیت داریم
مریم(مامان روشا)
2 خرداد 91 17:36
ممنونم وخسته نباشید
واقعا" گریه های بچه ها رو میشه از روی شدت و آهنگ گریه تشخیص داد گریه ی گرسنگی یا خواب یا درد کاملا" باهم فرق میکنه که همه ی مامانها بعد از یه مدت میتونن نوع گریه بچشون رو تشخیص بدند


خواهش میشه، سلامت باشید.
بله بالاخره اونا هم با این زبون صحبت می کنن دیگه