فرشته های کوچولوی زندگی

بچه ها همچون فرشته های پاک و معصومی هستند که خدا به ما هدیه داده، وجود آنها مثل یک لوح سفید نقاشی است که ما با رفتار و نحوه ی تربیت خود، روی آن نقاشی می کشیم و شخصیت بچه را شکل می دهیم؛ پس چگونگی رفتار با آنها و درک رفتارشان بسیار مهم است. به قول بزرگی وقتی ما دلیل رفتار بچه ها را بدانیم خیلی راحت تر با آنها و رفتارشان کنارمی آییم پس باید علم خود را در این زمینه بالا ببریم و ببینیم که کاتالوگ رفتار با این فرشته های پاک چگونه است...

تربیت بچه ها وظیفه ای برای والدین است و همه آنها می خواهند به خوبی از عهده این كار برآیند.  یكی از بزرگترین نگرانی های والدین این است كه فكر می كنند فرزندشان دارد بد بار می آید، چون اصلاً به حرف آنها گوش نمی كند و هر كاری خودش دوست دارد انجام می دهد.

در واقع این سؤال مشترك بیشتر والدین است كه می خواهند بدانند: اگر هر وقت فرزندم گریه کرد و خواست کاری را انجام دهد اگر به او اجازه بدهم، بد تربیت می شود؟ و اغلب دوستان و خویشاوندان شما جواب می دهند: اگر هر وقت كودك شما گریه می كند، به سراغ او بروید، قطعاً بی ادب و لوس خواهد شد! اما تربیت غلط واقعاً به چه معناست؟ بیشتر مردم عقیده دارند بچه هایی كه خودخواه، بی ملاحظه،سهل انگار هستند و هر لحظه درخواست جدیدی دارند، بچه های بی ادبی هستند. در صورتی که تربیت کودک با توجه به سن او برخورد متفاوتی را می طلبد و در هر دوره ی سنی روش برخورد خاصی لازم است که ان شاالله در آینده راجع به آن صحبت خواهیم کرد.

بیشتر مردم عقیده دارند توجه نشان دادن سریع به كودكی كه گریه می كند، او را به گریه بیشتر تشویق می كند، در واقع این یك باور قدیمی است. البته گریه كودكان همیشه دلیل خاصی دارد.كودكان نمی توانند وقتی گرسنه می شوند خودشان غذا بخورند و یا وقتی درد دارند خود را آرام سازند، آنها به كمك والدین خود نیازمندند؛  بنابراین با گریه كردن به آنها اعلام می دارند كه به كمكشان نیاز دارند.شما نمی توانید گریه كردن كودكان را عاملی برای بد بارآمدن آنها بدانید، بلكه  توجه سریع نشان دادن به كودكان به آنها احساس آرامش می دهد؛ حتی گریه ی کودکان برای آنها منافعی دارد.

در کتاب توحید مفضل، پیشوای ششم امام صادق(ع) به مفضل فرمودند:

 «ای مفضل! از منافع گریه کودکان نیز آگاه باش. بدان که در مغز کودکان رطوبتی است که اگر در آن بماند، بیماری ها و نارسایی های سخت و ناگوار مانند نابینایی به او رساند. گریه، آن رطوبت را از سر کودکان سرازیر می کند و بدین وسیله، تن درستی بدن و چشم آنها را فراهم می کند. پدر و مادر از این راز آگاه نیستند و مانع آن می شوند که کودک از گریه اش سود برد. اینان همواره در سختی می افتند و می کوشند او را ساکت کنند و با فراهم آوردن خواسته هایش، او را از گریه باز دارند، ولی نمی دانند که گریه کردن به سود اوست و سرانجام نیکی پیدا می کند. چه بسا در اشیا، منافعی باشد که معتقدانِ به اهمال و بی تدبیری در کارِ عالَم، از آن غافل اند و اگر می دانستند، هیچ گاه نمی گفتند فلان چیز بی ثمر است؛ زیرا آنان از اسباب و علل آگاه نیستند. به راستی هر چه را منکران نمی دانند، عارفان می بینند. چه بسیار است چیزهایی که دانش اندک آفریده ها از آن کوتاه و خالق آفرینش باعلم بی پایانش از آن آگاه است.

ای مفضل! در تمام اعضای جسم آدمی و تدابیری که در آنها نهفته است، اندیشه کن. و اما آبی که از دهان کودکان سرازیر می‌شود و خارج می‌گردد، رطوبتی است که اگر در ‏بدنهایشان بماند، آثار وخیمی بر جای می‌گذارد. چنانکه می‌دانی گاهی که رطوبت بدن چیره ‏می‌شود شخص، دچار کودنی، دیوانگی، کم عقلی، فلج ‏و لقوه و جز آن می‌گردد.
خداوند جل و علا تدبیر چنان نمود که این رطوبت در دوران کودکی از دهانشان بیرون رود و ‏در بزرگی از سلامت تن برخوردار گردند. بدین ترتیب، پروردگار به خاطر نادانی آفریدگان بر ‏آنان منت نهاد و تفضل نمود. اگر اینان از داده‌ها و نعمتهای بی شمار او آگاه بودند. هیچ ‏گاه در معصیت و لغزش از فرمانش فرو نمی‌افتادند. پاک و منزه خدایی که چه بزرگ است ‏نعمتهای او بر مستحقان و دیگر آفریدگان! و چه والاتر است از آنچه باطل گرایان ‏می‌پندارند.‏»

علاوه بر این چند وقت پیش از شبکه ی آموزش برنامه ی مستندی درباره ی زبان بچه ها یا Dunstan baby language پخش شد که بیان می کرد گریه ی بچه ها همیشه یکسان و به یک معنا نیست و با توجه به حالت لبها یا شکل دهان و صدایی که از خود ایجاد می کنند، معانی متفاوتی دارد؛ این برنامه هم خیلی جالب بود. 

نمیدونم کسی اون رو دیده یا نه!...