انضباط و تربیت کودک؛ اثرات نحوه ی رفتار شما با کودک

چرا بعضی از کودکان، کودک دیگری را آزار و اذیت می کنند؟ آیا داشتن حد و مرز در رفتار و اعمال کودکان ضروری است؟ وجود قوانین آسان و عملی در خانه لازم است یا خیر؟ اینها سئوالاتی است که در ادامه ی مطلب به آن پرداخته شده، پس با ما همراه باشید...

چرا بعضی از کودکان، کودک دیگری را آزار و اذیت می کنند؟

زمانی که کودک به دفعات در معرض داد و فریاد پدر و مادر قرار می گیرد، نیاز پیدا می کند فشارهای روحی و استرس ِ ناشی از آن را به شکلی تخلیه کند؛ بنابراین بر سر کودک دیگری داد و فریاد می کشد و او را آزار و اذیت می کند یا اگر کودک کوچک باشد جیغ می زند و گاز می گیرد و چیزی را پرت می کند و می شکند تا خود را تخلیه کند.

چنین کودکانی اغلب بازی های جنگی را که در آن کسی کشته می شود دوست دارند. اگر کودکی به دفعات و دائما سرزنش شود و در معرض تهدید و ترس قرار گیرد، مغز فوقانی او رشد نخواهد کرد تا بتواند در آینده فشارهای روحی خود را بررسی کند و در صدد برآید که آنها را برطرف نماید.

کودکی که با کلمات امر و نهی به او گفته می شود که سر خود را پایین نگهدار و از کاری که کرده ای خجالت بکش، او نیز سعی می کند با کلمات امر و نهی کودک دیگری را اذیت کند و وادار کند که سرش را پایین نگهدارد و خجالت بکشد.

در آمریکا در هر سال بیش از 3 میلیون کودک که بیشتر آن ها پسر هستند، به علت کارهای خشن با کودکان دیگر به طور موقت یا دائم از مدرسه اخراج می شوند. در بعضی از مدارس خوب، فعالیت کودکانی را که مرتکب کارهای خشن می شوند در مدرسه محدود می کنند که به نظر می رسد این کار در مقایسه با اخراج دانش آموز از مدرسه اثر بیشتری دارد.

داشتن حد و مرز در رفتار و اعمال کودکان ضروری است

اولین قانون این است که وقتی کودک رفتار خوبی انجام داد، با او با خوشرویی رفتار کنید. به طور مثال وقتی رفتار کودک با کودکان دیگر خوب است و اجازه می دهد که دیگران با اسباب بازی های او بازی کنند او را تحسین کنید و در بغل بگیرید.

متخصصین علوم اعصاب و روان معتقدند که وقتی عمل بد کودک بدون بازتاب بماند، سبب می شود که کودک آن عمل را تکرار کند. کودکان باید از لحن صحبت کردن، حرکات، حالت چهره و یا رفتار شما درک کنند عملی که انجام داده اند مورد تایید نبوده و خودشان آن عمل را متوقف کنند یا تکرار ننمایند.

اگر شما در برابر عمل غیر معمول کودک، هیچ واکنشی نشان ندهید کودک نمی تواند درک کند که کدام رفتار و اعمال مورد تایید شماست و اجازه دارد انجام دهد و کدام را نباید انجام دهد. پدر و مادر باید در برابر رفتارهایی که ضرر و زیانی برای خود کودک و دیگران نداشته باشد با ملایمت با او صحبت کنند و در برابر رفتار و اعمالی که موجب آزار و آسیب جدی به خود و دیگران می شود برخورد قاطع تری از خود نشان دهند.

قوانین آسان و عملی در خانه

وجود قوانین آسان و عملی در خانه سبب می شود که کودک نتیجه ی عمل خوب یا بد خود را ببیند و موجب ارضاء و رشد او در خانه شود. این مساله وقتی در سن هفت سالگی برای کودک خود جشن ادب گرفتید و مسئولیت هایی در حد توانش را به او محول کردید بیشتر نمایان خواهد شد. پدر و مادر می توانند قوانین و مسئولیت هایی را برای افراد خانه مشخص کنند و روی کاغذ بنویسند و در محلی نصب کنند.

اگر قوانین ساده و عملی در خانه وجود نداشته باشد، هیچ کس  وظیفه ی خود را نمی داند و هرج و مرج ایجاد خواهد شد و هر کس به حقوق دیگری تجاوز خواهد کرد. هرچه کودک بزرگتر می شود قانون و قانونمندی را بیشتر درک می کند و به قانون خانه و قانون اجتماع بیشتر اهمیت می دهد و در آینده نوجوانی خواهد شد که اصول قانونی و اخلاقی را در همه جا در اجتماع رعایت می کند.

لازم به ذکر است که نحوه ی اجرای قانون در خانه خیلی مهم است و نباید به گونه ای با زور و اجبار و امر و نهی شدید انجام شود که برعکس بچه ها قانون گریز شوند!