آسیب به حافظه کوتاه مدت اطفال و تقویت حافظه کودک

بر خلاف تصورات عامه ، از دست دادن حافظه کوتاه مدت اطفال در بسیاری موارد چنان بزرگسالان ارزیابی میشود . علت این عارضه در اطفال میتواند با اعتماد به نفس پایین و یا با آسیب مغزی ارتباط داشته باشد . همچننین در کودکان از دست دادن حافظه کوتاه مدت می تواند در اثر مشکلات شنوایی یا بینایی رخ دهد . بر خلاف از دست دادن حافظه که در بزرگسالان تجربه می شود ، کودکان متوجه از دست دادن حافظه کوتاه مدت خود نمی شوند . بنابراین ، والدین از نزدیک، فرزند خود را باید نظارت کنند تا بدانند که آیا مشکلی در رابطه با حافظه فرزندشان وجود دارد یا نه . مطالعات بسیاری در این ارتباط صورت گرفته است که ارتباط بین زبان و از دست دادن حافظه کوتاه مدت و همچنین مشکلات در توسعه زبانی در بچه ها از جمله نتایج آن بوده اند .

برای درمان این عارضه چه باید بکنیم؟...

تجربیات نشان داده است که جهت معالجه نمی توان تنها یک روش را انتخاب کرد و باید چندین تکنیک برای بهبود وضعیت کودک برگزیده شود .  همچنین ، کودک را باید از نظر فیزیکی و ذهنی فعال نگه داشت و نباید ارتباطش با بچه های هم سن و سالش قطع شود . والدین همچنین باید سعی کنند فرزند خود را از تلویزیون و رایانه دور نگه دارند و به جای آن ، او را برای انجام فعالیت هایی ترغیب نمایند که در بهبود حافظه کوتاه مدت کمک می کنند . بازی های زیادی وجود دارند که در بهبود حافظه کوتاه مدت طراحی شده اند که نسبت به سن و وضعیت کودک میتوان آنها را بکار برد .  البته هر زمان که والدین متوجه فراموشکاری یا رکود بی دلیل درسی فرزند خود شوند ، نیاز به مشاوره با دکتر در اولین فرصت دارند.

برای تعیین میزان مشکلات حافظه کودک ، والدین میتوانند کودک را به بازیهای تشخیص حافظه ترغیب کنند. روانشناسان اغلب با آزمونهای هوش ، کودک را تست میکنند . اگر والدین احساس می کنند که فرزندشان می تواند حافظه اش را بهبود دهد ، بازیهای زیر می تواند روش های جالبی برای توسعه حافظه باشد

تمرین اول:

هدف از این تمرین ، افزایش توانایی کودک در بخاطر سپردن دستورالعمل ها و چگونگی اجرای کامل دستورات می باشد . برخی از کودکان نمی تواند دو ، سه یا چهار دستورالعمل را به طور همزمان بخاطر آورند . بعضی از آنها حتی یک دستور را هم فراموش میکنند. بازی با تشریح آن به کودک شروع میشود .  اغلب کودکان میتوانند تا چهار دستور را ایفا کنند  که شروع خوبی است . به عنوان مثال چنین دستورالعمل هایی میتوان داد : اول در حمام را ببند  ، دوم کیف دستی خواهرت را در اتاقش بگذار ، سوم کتاب دیوان شعر را از روی میز بیاور و چهارم عینک مرا روی تلویزیون بگزار . اگر کودک قادر به انجام هر چهار دستور بود ، او را به شکل لفظی باید تشویق نمود . اگر کودک آماده باشد به او پنج ماموریت ساده دیگر میتوان داد . اگر آنها را کامل کرد حتما تحسین شود  . بازی را باید ادامه داد تا زمانی که کودک یکی از دستورات را فراموش کند . مهم نیست که کودک دستورات را به ترتیب انجام دهد .

با فراموشی یکی از دستورات ، بازی در آن روز به پایان می رسد. به کودک در در قبال اجرا دستورات باید تبریک گفت . این رکورد فعلی کودک است. هدف در مرحله بعدی ثبت رکورد جدید خواهد بود . اگر بیش از یک کودک در بازی شرکت داشته باشد ، نقش والدین باید تشویق هر کودک جهت کسب رکورد جدید باشد و نسبت به اعمال سایر اطفال خانواده در بازی نگران نباشند . اگر هدف والدین بهبود حافظه کوتاه مدت فرزند باشد ، این بازی باید حداقل هر روز یکبار اجرا شود . پس از دوازده دستورالعمل ساده ، کودک برای یادگیری دستورات پیچیده آماده است . دستورات پیچیده  ، فعالیت های چند مرحله ای است (به عنوان مثال مسواک زدن، سیب پوست کندن). نتیجه خوب برای یک کودک این است که قادر به اجرا چهار دستور پیچیده باشد . بازی باید موجب نشاط کودک شود.

تمرین دوم:

تعدادی از اسباب بازی های کودک را  روی میز قرار دهید و از کودک بخواهید که آن ها را به خاطر بسپارد. بعد از چند لحظه نگاه به اسباب بازی از او بخواهید که چشمان خود را ببندد و شما یکی از آن اسباب بازی ها را پشت خود مخفی کنید ؛ کودک باید بگوید کدام اسباب بازی را مخفی کرده اید. لطفا توجه داشته باشید که قبل از شروع بازی بازی کامل برای کودک تشریح شود.

تمرین سوم:

برای به کارگیری هر چه بیشتر حافظه ی فرزندان ، آن ها را به حفظ کردن شعر و سوره هایی از قرآن تشویق کنید و می توانید هر سوره و یا شعری را که حفظ کرد به او امتیازی بدهید و پس از رسیدن امتیازها به حدنصاب برای او هدیه ای تهیه کنید.