آیا می دانید که؟...
آیا می دانید بدترین هم بازی برای فرزند شما چه چیزی می تواند باشد؟
رایانه می تواند بدترین هم بازی برای فرزند ما باشد
بازی های رایانه ای از نظر خیلی از پدر و مادرها یك الزام برای فرزندان به حساب می آید. آنها معمولا با این توجیه كه فرزندشان باید با تكنولوژی آشنا شود، باید كار با كامپیوتر را یاد بگیرد یا حتی بهتر است در خلوت مشغول بازی باشد تا مدام از سر و كول آنها بالا برود، فرزندشان را تشویق می كنند تا بازی های جدید و پرهیجان را تجربه كند.
اما این در حالی است كه بازی های رایانه ای سنخیتی با بازی های گذشته ندارند و معمولا قرابتی با زندگی بازیگرانشان ندارند. در واقع مزیت های بازی كه سلامت جسم و روان، بهبود كار گروهی، تمرین زندگی و خلاقیت است، در بازی های كامپیوتری رنگ می بازد و به جای آن خشونت و فردگرایی و انزوا طلبی در بچه ها نهادینه می شود.
قدیمی های ما برای اوقات فراغت خود بازی هایی را که متناسب با اقلیم و مسایل بومی بود، طراحی می کردند که نه تنها آنها را سرگرم می كرد، بلكه در ارتقاء فکری و تقویت جسمانی آنها هم موثر بود. این بازی ها آسیبی برای بازیگر و اطرافیان نداشتند و متناسب با زندگی آن روزگار طراحی شده بود و چون باید كم هزینه و متنوع طراحی می شد، خلاقیت بیشتری در آنها به چشم می خورد.
اما بازی های فعلی اغلب این مولفه ها را ندارند، این بازی ها نه تنها پویایی و رشد برای کودکان و نوجوانان به عمل نمی آورد، بلکه در صورتی که در این بازی ها زیاده روی صورت گیرد باعث رخوت و سستی و بیماری در آنان می شود و طبیعتا جانشینان خوبی برای بازی های سنتی ما نیستند. والدین عزیز باید از آسیب های این گونه بازی ها مطلع باشند و فرصت بیشتری را به فرزندان خود اختصاص دهند.