تغییر رفتار کودک در اثر بیماری

آیا تا به حال شده است که کودک شما ناگهان تغییر رفتار بدهد؟ و یا ناگهان بداخلاق و یا بهانه گیر شود و کارهای غیر عادی انجام دهد؟

می دانید علتش چیست؟.....

کودکان سالم ممکن است در اثر عوامل مختلف مانند بیماری، تغییر محیط زندگی ، خستگی و رفتار دیگران با آنها به طور موقت رفتارشان عوض شود ؛ یعنی کودکی که خوش اخلاق بوده ، بدخلق و عصبانی گردد.

موقعی که پدر و مادر دیدند که رفتارِ کودک عوض شده است باید در صدد باشند علت آن را پیدا کنند و آن را برطرف سازند .

به طور مثال: کودک 3 ساله با پدر و مادر خود به مسافرت می رود، در برگشت از مسافرت نسبتا طولانی در طول راه و حتی دو سه روز بعد از رسیدن به منزل، کودک عصبانی است و کج خلقی می کند، او به سراغ بازی نمی رود و دائما به پای مادر خود می چسبد و نق می زند. کودک ممکن است حتی چند نوبتی هم شلوارش را خیس کند که این قبلا سابقه نداشته است، در این موقع که مادر از یک طرف نگران کودک می شود و از طرف دیگر از رفتار غیرمعمول کودک ناراحت می باشد.

نگرانی و ناراحتی و عصبانیت مادر رفتار کودک را بهبود نمی بخشد بلکه آن را شدیدتر خواهد کرد. اگر معاینه ی پزشکی از کودک به عمل آید معلوم می شود که کودک مبتلا به ورم خفیف گوش شده است که علت آن مسافرت و برخورد کودک با میکروب ها و عوامل بیماری زا در طول مسافرت بوده است. از طرف دیگر توجه زیادِ از حد به کودک در خلال مسافرت و مهمانی ها سبب تغییر رفتار وی نیز می شود.

پس از اینکه کودک تحت درمان گوش درد قرار گیرد پس از چند روز ، رفتارش به حالت طبیعی باز می گردد، بنابراین فشار و خستگی مسافرت و عوض شدن برنامه ی روزانه ی کودک در نتیجه ی مسافرت، و درد و ناراحتی ای که کودک از گوش داشته سبب تغییر در رفتار کودک شده است.

اکثر کودکان قبل از هفت سالگی قادر نیستند محل درد را بیان کنند یا اگر مشکلی دارند ابراز نمایند ، بنابراین رفتارشان غیرمعمول می گردد و مخصوصا بدخلقی می کنند.

پدر و مادرها در برابر تغییر رفتار کودکشان باید علل جسمی و روانی را که سبب تغییر در رفتار کودک می شود ددر نظر داشته باشند و در صدد برآیند آن را تشخیص دهند و به درمان آن بپردازند. پدر و مادرها در چنین شرایطی به هیچ صورتی نباید خود عصبانی شوند و یا عکس العامل غیرمعقول در برابر کوک داشته باشند.

کودکان معمولا در هنگام ابتلا به هر بیماری چه تب دار و چه بدون تب ممکن است بداخلاق و بی حوصله شوند . بداخلاقی و بی حوصلگی هر کودکی با کودک دیگر تفاوت دارد . بعضی از کودکان در هنگام بیماری به قدری بی حوصله و بهانه گیر می شوند که به قول مادری: «زندگی کردن با کودک بسیار مشکل و غیرقابل تحمل است».

بعضی دیگر نه فقط در هنگام بیماری بلکه بعد از بهبود از بیماری نیز رفتارشان به حالت طبیعی برنخواهد گشت و بهانه گیری و بداخلاقی آنها ادامه می یابد.

پدر و مادر باید در هنگام بیماری با کودک بسازند و تحمل داشته باشند ، اما اگر بعد از بهبود از بیماری هنوز رفتار غیرمعمول داشت (به طور مثال کودک 4 ساله می خواهد مادرش دائما او را بغل کند ، یا پهلوی مادر بخوابد و یا از شیشه شیر بخورد) مادر نباید تسلیم چنین خواسته های کودک شود تا رفتار کودک به حالت اولیه برگردد و انضباط و تربیت قبل از بیماری خود را به دست آورد.

البته این بی اعتنایی نباید همراه با رفتارهای قهری باشد و یا یا عصبانیت با کودک رفتار شود، بلکه با آرامش و مهربانی صورت گیرد؛ تا آرامش را به کودک خود برگرداند.

منبع: کتاب رفتار من با کودک من