روابط طبیعی کودک و والدین؛ (کودک دو ساله)
اگر پدر و مادر هر دو از حالات و رفتارهای کودک خود چه دختر و چه پسر آگاه باشند، برخورد آن ها با یکدیگر کمتر و زندگی داخلی خانواده آرام و توام با لذت خواهد بود...
روابط کودک با مادر و پدر و برعکس
رابطه ی طبیعی کودک با مادر و پدر در 10 سال اول تولد به علت رشد سریع کودک دچار تغییرات و دگرگونی می گردد. رابطه ی بین کودک و مادر بسیار حساس و تغییرات آن بسیار چشمگیر است، ولی رابطه ی بین کودک و پدر کمتر دچار تغییرات می گردد و با ثبات تر است.
اگر پدر و مادر هر دو از حالات و رفتارهای کودک خود چه دختر و چه پسر آگاه باشند، برخورد آن ها با یکدیگر کمتر و زندگی داخلی خانواده آرام و توام با لذت خواهد بود. مادری که می داند رابطه ی کودکش با او باید چگونه باشد، بهتر می تواند با کودک خود ارتباط حقیقی و صمیمی برقرار کند. والدین باید کودک را به عنوان فردی منحصر به فرد بپذیرند و از مقایسه ی او با خواهر و برادرها یا سایر کودکان اجتناب کنند، زیرا هر کودکی ویژگی های خاص و منحصر به فرد خود را دارد که باید توسط والدین پذیرفته شود.
رابطه ی کودک و مادر
برای برقرار شدن رابطه ی صحیح میان مادر و کودک، نه فقط مهارت آشنا بودن مادر به وظایف مادری مهم است، بلکه آشنایی مادر با خصوصیات روانی و رفتاری کودکی که در حال رشد است نیز اهمیت دارد. وقتی که مادر می بیند کودکش در مقابل او لجاجت می کند، اگر بداند که همه ی کودکان در این سن چنین هستند، نگرانی مادر و برخوردهای او با کودک به حداقل خواهد رسید و مشکلات رفتاری کمتری به وجود خواهد آمد. در این سری مقالات به اختصار به بیان رفتار کودکان در سنین مختلف خواهیم پرداخت.
کودک در سن دو سالگی:
مادر دختر کوچک دو ساله ی خود را صدا می زند و می گوید:« فرشته جان بیا، بیا اینجا عزیزم». کودک با اشتیاق به طرف محلی که مادر نشسته است می رود و از روی زانوهای مادر بالا می رود و او را در آغوش می گیرد. همین کودک در شش ماه قبل ( یعنی در سن 18 ماهگی) وقتی که مادر او را صدا می کرد در جهت مخالف او می دوید و یا همان جا می ایستاد و فریاد می زد:« نه! نه!» و تمایل به آمدن نزد مادر نداشت.
آیا در خلال این شش ماه اتفاقی افتاده است؟ بلی، شش ماه از سن کودک گذشته و بزرگتر شده و رفتار او عوض شده است. کودک 18 ماهه، کودکی است که به آنچه به او گفته می شود، با رضایت و راحتی عمل نمی کند و لجاجت و سرسختی و یا به عبارت دیگر منفی گرایی دارد، در صورتی که کودک دو ساله به راحتی و با صفا و آرامش، آنچه را به او گفته می شود، قبول می کند.
اگر مادر این اصل مهم را بداند در مقابل سرسختی و لجاجت کودک 18 ماهه ی خود نگران نخواهد بود و صبر خواهد کرد تا سن او به دو سالگی برسد و از حرف شنویی و رفتار پسندیده ی کودک خود لذت ببرد. هنگامی که فرشته (کودک دو ساله) آمادگی دارد که اگر مادرش او را صدا کرد بی درنگ به طرف او برود بدون شک برای چیزهای دیگر هم آمادگی دارد.
اگر کار اشتباهی کرد و به او گفته شد، قبول می کند و یا اگر مادر خواست حروف یا کلماتی را به او یاد بدهد، آمادگی دارد. بنابراین زمان یاد دادن مادر و یاد گرفتن کودک، باید زمانی باشد که کودک آمادگی لازم را داشته باشد.
روانشناس معروف کارل راجرز دو سال اول زندگی کودک را دوران توجه مثبت می داند، یعنی در این مرحله کودک نیازمند توجه بدون قید و شرط از جانب والدین است، بنابراین والدین باید در دسترس کودک باشند و از هرگونه امر و نهی و تنبیه او خودداری کنند.
در قسمت بعد رفتار کودک در سن دو نیم سالگی را بررسی خواهیم کرد. پس در این مجموعه با ما همراه باشید...
منبع: کتاب رفتار پدر و مادر با کودک و نوجوان