کودکان دوقلو؛ مسئولیت دو برابر

هریک از ما با دیدن بچه‌های دوقلو ناخودآگاه به زحمت و فشاری که والدین آنها متحمل می‌شوند فکر می‌کنیم. داشتن فرزندان دوقلو یعنی همه چیز به توان دو! تربیت دوقلوها بویژه برای زوج‌های جوان که تجربه تربیتی ندارند کار بسیار دشواری است...

نیازهای همزمان دو کودک مهم‌ترین اتفاق زندگی والدین است و این شرایط آنها را در موقعیت ویژه‌ای قرار می‌دهد. نیازها و خواسته‌های دو کودک مشابه یکدیگر است و برآوردن هم زمان نیازهای آنها کار بسیار دشواری است. آنها هم زمان باید به نیازهای دو کودک توجه و وسایل آرامش و آسایش آن‌ها را فراهم کنند.

اولین چیزی که والدین دوقلوها به ویژه مادران تجربه می‌کنند فشار بیش از حدی است که به آنها می‌آید، زیرا مادر طبیعتا خود را برای پرورش و تربیت یک کودک آماده کرده، نه دو کودک بنابراین توجه نشان دادن و برآوردن نیازهای جسمی‌ دو کودک به صورت هم زمان یک چالش است، یعنی آنها هم زمان با دو بچه روبه‌رو هستند که لجبازی می‌کنند، خواسته‌های غیرمعقولی دارند و باید سلسله مراتب رشد و تبعات آن شامل بیماری‌ها را با هم سپری کنند.

یادگیری از یکدیگر، بودن در کنار یکدیگر و رشد در کنار هم باعث می‌شود اغلب والدین دچار چالش جدی شوند. از آن جا که دوقلوها به سرعت از هم یاد می‌گیرند در شرایط عادی نیز والدین می‌توانند از این حربه برای آموزش مسائل تربیتی استفاده کنند. مثلا اصلاح یک عادت نامناسب بلافاصله پس از آموزش به یکی از دوقلوها، توسط دیگری الگوبرداری می‌شود و به این ترتیب کار والدین از جهاتی آسان‌تر است.

دوقلوها هم مثل بقیه کودکان خصوصیات مزاجی و سرشتی را به ارث می‌برند بنابراین میزان ارتباط دوقلوها با دیگران رابطه مستقیمی ‌با سرشت و مزاج آنها دارد، اما ممکن است دو قلوهای هم‌جنس در ارتباط با دیگران در مواردی دچار مشکل شوند.

معمولا دختر و پسر از نظر سن بلوغ و رشد و توانایی‌ها تفاوت‌هایی دارند به طور مثال دختران توانایی کلامی‌ بیشتری از پسران دارند و به این دلیل مراحل رشد و تکامل شخصیت‌شان در دوره‌های متفاوتی طی می‌شود. از این‌رو والدین با چالش‌های متعددی روبه‌رو می‌شوند و باید باتوجه به جنسیت و مرحله رشد یکی از دوقلوها آموزش و پرورش او را دنبال کنند. اما اگر بخواهیم از شایع‌ترین اشتباهات والدین دوقلوها یاد کنیم باید به مقایسه کردن آنها با هم اشاره کنیم.

والدین باید دقت کنند که حتی دوقلوهای همسان قابل مقایسه با هم نیستند. دوقلوها حتی اگر صفات مشترک زیادی با هم داشته باشند باز در مواردی قابل مقایسه نیستند و مقایسه آنها از سوی والدین می‌تواند به شخصیت آنها ضربه بزند. بعضی والدین هم توقع دارند دوقلوها مثل هم رفتار کنند، مثل هم بپوشند، دائم کنار هم باشند به خصوص وقتی دوقلوها وارد سن بلوغ می‌شوند، این مشکلات بیشتر می‌شود. والدین اغلب تصور می‌کنند دوقلوها به حریم خصوصی نیاز ندارند و جدا شدن اتاق آنها را غیرطبیعی می‌پندارند. در صورتی که آنها نیز به محض رسیدن به سن بلوغ نیاز به حریم خصوصی دارند و باید استقلال داشته باشند. بنابراین رعایت حریم خصوصی آنها، مقایسه نکردن و تعمیم ندادن شرایط یکی برای دیگری می‌تواند به آنها کمک بسیاری کند.

تعمیم ندادن انتخاب یکی برای دیگری، شنیدن اظهارنظر هر دو، برآوردن جداگانه نیازهای آنان، توجه به هویت و استقلال هریک می‌تواند راهکارهای موثری برای جلوگیری از ایجاد تنش‌های احتمالی باشد. دوقلوها باید به مثابه یک فرد و شخص مستقل که فقط از نظر ژنتیکی شبیه یکدیگرند انگاشته شوند. رفتار صحیح و شیوه تربیتی درست والدین باعث می‌شود دوقلوها درگیر مسائلی نظیر حسادت نشوند، زیرا به مثابه دو فرد مستقل به آنها نگریسته می‌شود و طبیعی است که آنها کمتر خود را درگیر مسائلی نظیر حسادت می‌کنند. والدین نباید وارد مسائل خصوصی و شخصی دوقلوها شوند و آنها را باید به عنوان دو فرد مستقل محسوب کنند.

منبع: وبلاگ کودکانه- ساحل همتی