زنگ تفریح!

عجب دعای قشنگی! ما در این مرحله به احترام این جمله ی زیبا سکوت اختیار می کنیم و فقط می گیم: آمـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــین

سلام مامان عزیز یعنی اینقدر حرفاتون بجا و درست بود و ما شدیدا موافقیم که با صدای بلند می گیم: بزن دست قشنگه رو در تکمیل صحبت های شما باید بگیم که خانم ها، با هر بار مادر شدنشون همینطوری شکفته تر میشن و تواناییهاشون هم بیشتر میریزه بیرون. بچه ها مثل ملاقه ان که تمام مواد توی دیگ رو هی بهم میزننن تا بیان رو و ته نگیرن!!!

به بــــــــــــــــــــــــــــه! ببینید کی اینجاســــــــــــــــــــــــت؟!؟!!!!!!!! یعنی چشامون داره درست می بینه؟ راستی علیک سسسسسسسسسسسسسسلام مامان عزیز دیگه کم کم داشتیم فکر می کردیم که شما ما رو فراموش کردید؛ ان شاءالله که این بار شاهد حضور مداومتون باشیم؛ آخه واقعا جای نظرات گرم مامان پریسا توی هر بحث خالیه!

درسته! مشکلات هست، بالاخره ما همه توی یه جامعه زندگی می کنیم و تقریبا هممون مال یه دوره هستیم؛ ولی یه چیز دیگه هم که هست، عوض شدن تفکرات و ارزشهاست. متاسفانه بیشتر بچه های این دور و زمونه فرهنگ قناعت رو زیرپا گذاشتند و دوست دارند جامعه و ممکلت و پدر و مادر دورشون بچرخن. ما توی فامیلمون پسری بود که الان 43 شده و هنوز ازدواج نکرده و همیشه از وضعیت میناله و میگه همه چیز تقصیر این حکومته که نتونستم کار پیدا کنم و زندگی تشکیل بدم؛ ولی همه ی ما شاهد این بودیم که چقدر کارهای خوب به اون پیشنهاد شد و اون تمام شرایط سخت اون کارها رو هی گفت و هی گفت اینا میخان از آدم بیگاری بکشن و به خاطر چندرغاز حقوق کلی از آدم کار بکشن و حق آدم رو ندن. به همین منوال هزارتا کار عوض کرد و در واقع هنوز هم شغل ثابت و هدف متعالی نداره. و اما در مقابل اون پسری رو می شناسم که هیچ کاری رو برای خودش عار ندونست و حتی توی دوران دانشجوییش برای اینکه پول تو جیبیش رو دربیاره حاضر میشد که بره توی یه مغازه کار کنه، بعدها رفت توی یه شرکت بسته به رشته اش کارهای کامپیوتری انجام داد و در حقیقت پادویی کرد، و همینطور تجربه کسب کرد تا الان که خودش شده مسئول آی تی یه شرکت بزرگ. با اینکه ده پونزده سالی از مورد اولی کوچیکتر هست هم شغل مناسب و هم زندگی داره و کم کم داره به امکانات اولیه یه زندگی میرسه و اینطور نبوده که از اول خونه و ماشین و شغل خوب و هزارتا چیز دیگه داشته باشه. این فرهنگیه که داره جا میافته و بچه هامون بخاطر انتظار از غیر و اون بزرگی های کاذبی که برای خودشون قائل هستند حاضر نیستند برنامه ریزی سخت برای خودشون داشته باشند. البته این به این معنی نیست که ظلم ها و کاستی های اطرافمون رو نادیده بگیریم! اتفاقا همین مورد دوم که گفتم هم به خاطر خیلی چیزهایی که توی جامعه می بینه شکایت داره، ولی این براش دلیل نمیشه که بایسته و دست روی دست بذاره. هدف نهاییش رو گذاشته اصلاح جامعه و از اطرافش و شغلش و دوستاش شروع کرده و در راستای رسیدن به این هدفش امرار معاش می کنه و زندگیش رو هم می چرخونه. مورد دیگه اینکه تصورات و نیت های ما انرژی های مثبت و منفی آفرینی می کنند. دیدگاه های ما خیلی روی زندگی خودمون و بچه هامون تاثیرگزاره! پدر و مادرا باید توی خونشون دقت بیشتری داشته باشند، اگه جلوی بچه ها فقط عیب های جامعه اشون رو بگن، بچه ها هم به همین شیوه سوق پیدا می کنند و بعدا نباید از بچه ها انتظار داشت که این دیدگاه رو درباره ی نه تنها جامعه که در مورد والدین و اطرافیانشون نداشته باشن. و اون جمله ی زیبای «توکل به خدا» که فرمودید اگه پررنگ بشه، هیچ کدوم از این سختی ها مانع نمیشه که جلوی یه زندگی و حیات رو بگیریم . ما زن و شوهری رو میشناسیم که اینقدر به این مشکلات اجتماعی آینده ی بچه فکر کردن و با این قضیه دو دوتا چهارتایی برخورد کردن و به توکل به خدا فکر نکردن که کلا قصد بچه دار شدن ندارن! به هرحال خداوند متعال توی قرآن هم گفته که اموال و بچه ها برای ما بلا و آزمایش هستن و با همین آزمایش هاست که ما بزرگ میشیم من به شخصه الان که بچه دارم با قبلا که بچه ای نداشتم خیلی فرق دارم و زندگی ام واقعا وارد مرحله ی دیگه ای شده، یادمون باشه که آیه ی قرآن همینه که ما آفریده شدیم که سختی بکشیم و بواسطه ی اون به دیدار پروردگارمون برسیم و انسان در سختی هاست که رشد می کنه. ببخشید که سرتون رو درد آوردیم و زیاد حرف زدیم و با این حالتون نشستید پای صحبت های ما . این حرف ها رو کلی گفتیم و البته از سر دوستی و علاقه و با نگاه خواهرانه؛ به قول خودتون درد دلی بود که سر باز کرد! براتون در تمام مراحل زندگی آرزوی موفقیت داریم

سلام مامان عزیز ما حتی خانمی رو دیدیم که به خاطر این موضوعات حتی حاضر نشد مادر بشه مثل اینکه این دلایل دیگه خیلی زیادتر از تصوره راستی اصلا فکر نمی کردیم شما با تک فرزندی موافق باشید

سلام مامان عزیز اصلا اذیت نشدیم اتفاقا از اینکه ما رو قابل دونستید تا باهامون درد دل کنیم کلی هم مسروریم. اینجوری باشه باشه! پس بعدا دوباره ببینیمتون راستی دل به دل راه داره! ما هم شما و همه ی دوستان خوبمون رو از صمیم قلب دوست داریم و هر روز با ارتباط با شماست که انرژی می گیریم.... خدا همه ی ما رو به هم ببخشه