هر کس به طریقی دل ما را می برد...
سلام دوستای خوبم، خواهرای دوست داشتنی و مهربانم من برگشتم و نظرات گرم شما رو خوندم و از همین جا از همتون تشکر می کنم . همه جا ، همه ی دوستان رو یاد کردم و از اونجاییکه شاهد حضور بچه های زیادی توی راه بودیم، با دیدن پسربچه ها ناخودآگاه به یاد مامان های آقاپسرها و با دیدن دختربچه ها به یاد مامان های دخترخانم های گل مدرسه بودم . به نیت همه ی شما در حرم امام حسین(ع) نماز زیارت خواندم و امیدواریم که این سوغات رو از من بپذیرید؛ با اینکه گمان می کردم بعد از این سفر کوله بارم پرتر بشود، الان می بینم که نه تنها پرتر نشده بلکه اصلا پر نبوده، خالیِ خالی بوده... از همه اتون التماس دعا دارم... عاجزانه التما...