ابراز یا سرکوب احساسات؟!..🤔
ابراز یا سرکوب احساسات؟!..🤔 
🔹 ناپسند دانستن عصبانیت یا ترس کودک باعث نمی‌شود او دیگر این حس را نداشته باشد بلکه او را وامی‌دارد احساسات خود را سرکوب کند!
👈 احساساتی که آزادانه ابراز می‌شوند دیگر کودک را آزار نمی‌دهند اما متاسفانه احساساتی که سرکوب شوند از بین نمی‌روند، بلکه انگار به دام افتاده باشند همواره دنبال یافتن راهی به بیرون هستند!...
🔸سوال:
طبق نکته ی گفته شده اگر نباید احساساتی مثل عصبانیت فرزندم رو ناپسند بدانم پس یعنی باید به فرزندم اجازه بدهم تا آزادانه عصبانی شود و خودش را تخلیه کند؟!... 🤔
🔹 پاسخ:
خیر، شما باید به کودک آموزش دهید که بعضی از رفتارها نادرست هستند و نباید از او سر بزند اما هر چه احساس می‌کند قابل درک و بخشی از طبیعتِ اوست
👈 به مثال های زیر توجه کنید:
👈 « می‌دونم خیلی عصبانی هستی که برادرت اسباب‌بازیت رو شکست! کاملا درکت می‌کنم ولی هر چقدر هم عصبانی باشی باز هم نباید اون رو بزنی، به جاش سعی کن احساست رو بهش بگی و باهاش حرف بزنی و بگی که چقدر از کارش ناراحت شدی»
👈 « می‌دونم به خاطر اولین روز مدرسه استرس داری. منم مثل تو بودم. دوست داری یه کم درباره‌اش با هم حرف بزنیم؟»
👈 « می‌دونم خیلی ناامیدی! چون از صبح انگار همه‌اش بد آوردی. تعجبی نداره اگه بخوای گریه کنی. همه گاهی اوقات نیاز به گریه دارن. بیا بغل بابا و هرقدر دوست داری گریه کن.»
🔸 فراموش نکنید که همدردی با کودک و درک احساس او در موقعیت های مختلف بسیار مهم، ضروری و راهگشاست و شما باید قبل از هر چیز با گرفتن دستان کودک در دستتان یا برقراری ارتباط چشمی با او و لحنی ملایم این ابراز همدردی را به او نشان دهید👌
