مدرســـــــــه ی مامان هــــــــــــــــــــــامدرســـــــــه ی مامان هــــــــــــــــــــــا، تا این لحظه: 12 سال و 11 ماه و 7 روز سن داره

مــدرســـه ی مــامــان هـا

اینجا برای تربیت فرزندانمان همگی هم معلم هستیم هم شاگرد!

در مقابل بازیگوشی کودک پیش دبستانیِ خود چه کنیم؟

1394/5/1 8:12
نویسنده : یه مامان
4,387 بازدید
اشتراک گذاری

فرض كنید كه با كودك پیش دبستانی خود قرار گذاشته اید كه بعد ازمسواك زدن به رختخواب برود تا قبل از خواب برایش قصه بگویید . ولی بیست دقیقه بعد می بینید كه می خواهد ماشین های اسباب بازی خود را در دستشویی بشوید . احتمالاً تا به حال چیزی شبیه به این موضوع را تجربه كرده اید!...

دلیل آن این است كه مفهوم گذشت زمان برای خردسالان كاملاً با بزرگسالان متفاوت است. وقتی كه آنها غرق در انجام كاری می شوند فكر می كنند تا وقتی كه فعالیت خود را به اتمام نرسانده اند زمان  از حركت خود باز ایستاده است . بنابراین بازیگوشی آنها تا زمانی كه خواندن ساعت را بیاموزند تمامی ندارد . گاهی پدر ومادرها می بایست به بچه های خود گوشزد كنند كه وقتشان را تلف نكنند .

چگونه با آن كنار بیایید؟

به طور نامحسوس فرزند خود را از فعالیتی به فعالیت دیگر وارد کنید. به عنوان مثال شب هنگام به جای این كه به او بگویید كه موقع خواب است بعد از مسواک زدن باید بخوابیم، او را با گفتگو راجع به كارهایی كه در طول روز انجام داده است مشغول كنید. او هم غرق در صحبت می شود و متوجه نخواهد شد كه چه وقت از دستشویی بیرون آمده و به رختخواب رفته است!

روش دیگر :چون درك مفهوم زمان برای كودكی كه هنوز به مدرسه نرفته است به زمان فعالیت هایی از قبیل خوردن آب میوه، زمان خواب، زمان حمام بستگی دارد؛ از این رو می توانید برنامه بعدی را در طول روز برایش توضیح دهید و به این ترتیب سرعت حركتش را بالاببرید.

به عنوان مثال به او بگویید : «بیا لباس خوابت را بپوش تا بتوانیم كتابی انتخاب كنیم و بخوانیم .» اگر می خواهید كودك خود را به انجام كاری تشویق كنید ، مثلاِ می خواهید كه اسباب بازی هایش را جمع كند، می توانید آن فعالیت را به صورت بازی در آورید و بگویید: «ببینم می توانی تاپنجاه كه شمردم اسباب بازی هایت را جمع كنی !» او را مسئولیت پذیر سازید . اگر عجله دارید به او بگویید كه دیرتان شده است و به كمك او احتیاج دارید .

اگر این روش نیز در مورد كودك دبستانی و بازیگوش شما مؤثر واقع نشد، از روشهای جدیدتری استفاده كنید. لباسش را تنش كنید، با موهای شانه نشده و نامرتب و با بسته های بیسكویت یا میوه، او را به موقع به مدرسه برسانید. با این روش به فرزند خود می آموزید كه هر چقدر هم كه مقاومت كند، بعضی كارها مانند به موقع حاضر شدن در مدرسه را باید در زمان خودش انجام دهد !

 اقدامات پیشگیرانه

هنگامی كه می بینید كودك شما تلویزیون تماشا می کند و اسباب بازی هایش را گوشه ای رها كرده است، كافی است لوازمی را كه موجب حواس پرتی او می شوند جمع كنید و به طور واضح به او بگویید كه انتظار انجام چه كاری را از او دارید. توجه كنید كه كودك شما تمام وسایل مورد نیاز خود را برای انجام كارش در اختیار داشته باشد. به عنوان مثال اگر از او می خواهید كه دندان هایش را مسواك كند باید مسواك ، خمیر دندان و آب را در دسترس او قرار دهید .

راه دیگر جلوگیری از بازیگوشی فرزندتان این است كه با کمک خودش از شب قبل لباس و دیگر لوازم مورد نیاز او را برای فردا صبح آماده كنید. با این كار نه تنها به كودك بازیگوش خود فرصت نخواهید داد كه برای انتخاب لباسش شما را معطل كند بلكه صبح، قبل از بیرون رفتن از منزل (بخصوص در مورد خانمهای شاغل) بدون عجله كارهایتان را انجام خواهید داد .

البته اگر این كار را هر روز به طور معمول انجام دهید بهتر است. سعی کنید كودك خود را به انجام بعضی از كارها عادت دهید. مثلاً شب : ابتدا خوردن غذا، بعد شستن دندان و خواندن داستان قبل از خواب. صبح : ابتدا شستن دست و صورت، شانه كردن مو و مرتب كردن تختخواب، خوردن صبحانه و پوشیدن لباس.

منبع: تبیان ( با کمی ویرایش)

پسندها (0)
شما اولین مشوق باشید!

نظرات (5)

مامان الی...
2 مرداد 94 13:36
سلام مامانهای عزیز امروز تولد گل پسر ما علی آقاست میشه بیاین تو وبش و بهش تبریک بگین میخوام کلی پیام تبریک از طرف دوست های مهربونش براش به یادگار بمونه ممنونم از لطف و مهربونی هاتون...
یه مامان
پاسخ
سلام مامان عزیز مبارک باشه، چشم خدمت میرسیم ان شاالله
مامان پارسا
3 مرداد 94 8:48
سلام خیلی ممنون از مطلبی که گذاشتین استفاده کردم راستش پارسای من مهر امسال میره پیش دبستانی و چیزی که من خیلی باهاش مشکل دارم و ذهنم رو درگیر کرده اینه که پسرم مهارتهای لازم برای رفتن به دستشویی و شستن خودش رو خوب یاد نگرفته و برای یادگیریی این مهارتها حتی مقاومت نشون میده و اصلا همکار نمی کنه به خصوص در مورد شستن خودش بعد از کار شماره 2 و میگه حالم بد میشه و بدم و میاد گریه میکنه و حالت تهوع به خودش می گیره و....راستش با محبت ضرورت یاد گیری این کارها رو توضیح دادم . گفتم منم بلد نبودم اما مادر جون یادم داد. تمرین کردم و یاد گرفتم تو هم با کمک من و بابایی تمرین کن چون تو مدرسه کسی این کارو برات نمیکنه و تو به سنی رسیدی که باید این کاراتو خودت بکنی و این نشونه بزرگ شدن تویه و مثال زدم بچه هایی که به پیش دبستانی میرن و خودشون کارشون رو می کنن ولی افسوس ....به خصوص در مورد کار شماره 2 حتی یکبار هم موفق نشدم .به نظر شما چی کار کنم . اگه مامانی هست که تجربه ای در این مورد داره کمکم کنه ممنون میشم
یه مامان
پاسخ
سلام مامان عزیز احتمالا پسر شما به خاطر اینکه زیادی بهش گفتید و توضیح دادید و نصیحتش کردید حالت تدافعی و مقاومتی به خودش گرفته. خیلی ببخشید اما شما باید سعی کنید این کار براش جذاب و جالب باشه! شما سعی کنید یک مدت دیگه هیچ تذکری در این زمینه بهش ندید و خودتون کار رو به شیوه ی دیگه ای امجام بدید. بچه ها تا حدود سن هفت سالگی ویژگی جاندارپنداری رو دارن و شما می تونید و هنوز فرصت دارید که از این ویژگی استفاده کنید. ببخشید اینطوری توضیح میدیم اما سعی کنید یک مدت این کار رو به صورت یک بازی دنبال کنید و از جانب اون کار شماره دو حرف بزنید و اون رو سوم شخص خطاب کنید که مثلا دوست داره زودتر و زودتر سر بخوره و بره خونشون بره پیش دوستاش اینطوری ویــــژژژژژژ و همزمان آب بریزید! در این مدت هیچ پیشنهادی به پسرتون نکنید که بیا تو این کار رو بکن و اجازه بدید با نوع رفتار و برخورد شما خودش این پیشنهاد و درخواست رو بده. هرچی شما بهتر عمل کنید او زودتر این درخواست رو خواهد داد. مثلا پسر من سر سنگ توالت نمی نشست و همیشه کنارش می نشست هر بار بهش گفتم میخوای بری روی سنگ بشینی می گفت نه اما دوست داشت شلنگ رو از من بگیره و به قول خودش کثیفی ها رو از بین ببره! یه بار که از من شلنگ خواست با مهربونی بهش گفتم آخه شما کنار سنگ نشستی و اگه شلنگ رو بگیری همه پخش میشن و این طرف و اون طرف میرن و گم میشن و نمی تونن به خونشون برسن هر وقت تونستی روی سنگ بشینی شلنگ رو میدم خودت همه رو بشوری چون اونطوری خودشون راه خودشون رو پیدا می کنن و این انگیزه ای شد براش تا بعد از اون کم کم خودش پیشنهاد بده که میخوام برم رو سنگ و هر وقت روی سنگ می نشست شلنگ رو میدادم بهش و هر وقت که یادش میرفت یا عجله ای میشد و کنار توالت می نشست شلنگ دست من بود. الان دیگه از سنگ استفاده میکنه. باید سعی کنید با این کارها اون حس تنفر و بد اومدن رو در پسرتون کم رنگ کنید. نگران هم نباشید میگن معمولا از چهار پنج سالگی میشه روش درست شستشو رو به بچه ها یاد داد امیدوارم با رفتار درست و بدون تذکر مستقیم بتونید در این زمینه موفق بشید.
مامان پارسا
4 مرداد 94 7:26
سلام ممنون از راهنمیی و پیشنهادتون مچکرم که به همه کامنت ها با حوصله و نکته سنجی توجه دارید راستش مشکل اصلی من با پارسا اینه که حاظر نیست به هیچ عنوان ببخشید با عرض معذرت (مقعدش رو بشوره ) و میگه بدم میاد و من هم سعی کردم با ایجاد بازی براش جذاب ترش کنم اما... بازم ممنون
یه مامان
پاسخ
سلام مامان عزیز خواهش میکنیم،بله این کار ممکنه برای بچه ها کمی سخت بیاد مخصوصا بچه های این دور و زمونه که به خاطر حساسیتی که ما مامان ها نسبت به تمیزی و کثیفی به خرج میدیم یه کم روی کثیفی حساس هستن... شما سعی کنید شستنش رو از کار شماره یک که مقعدش تمیز هست شروع کنید من هم هر وقت پسرم کار شماره یک رو هم میکنه و شلنگ رو بهش میدم میگم اول جلو رو بشور بعد پشت رو اونم فعلا جلو و عقب رو آب میگیره تا بعدا کم کم وارد مراحل بعدی بشیم! براتون آرزوی موفقیت داریم
مامان الی...
4 مرداد 94 12:00
سلام گلم ممنون از بابت پیام تبریک خیلی خوشحالم دوستای خوبی مثل شما دارم انشاالله چند روز دیگه عکسای تولد رو هم میذارم حتما بیاین ببینید
یه مامان
پاسخ
سلام مامان عزیز چشم ان شاالله سعی می کنیم خدمت برسیم
مامان پارسا
4 مرداد 94 12:17
ممنون از توصیه خوبتون مچکرم
یه مامان
پاسخ
خواهش میشه