آیا والدین خوبی هستید؟
اگر فرزند دارید و یا تصمیم دارید در آینده صاحب فرزند شوید به سوالات آزمون زیر پاسخ دهید تا دریابید تصور شما از یک پدر و مادر سالم و نمونه تا چه میزان است...
عشق به تنهایی برای پرورش و تربیت فرزندی سالم کافی نیست. حتی والدینی که عاشقانهترین احساسات را به فرزندان خود دارند و حاضرند جان خود را فدای آنها کنند گاهی اشتباهاتی مرتکب میشوند که تاثیرات سویی روی فرزندانشان میگذارد و گاهی این تاثیرات تا پایان عمر این فرزندان باقی میماند. والدین نمونه علاوه بر عشق و محبت، به فرزندانشان توجه کافی دارند، نه بیش از حد و نه کمتر از حد. والدین نمونه فرزندانشان را همانگونه که هستند میپذیرند، اگرچه به آنها کمک میکنند که نقاط ضعفشان را برطرف کرده و در حد خود بهترین باشند.
مسلما والدین دوست دارند همواره فرزندانشان در هر اجتماعی بهترین باشند اما باید این واقعیت را بپذیرند که فرزند آنها نیز نقاط ضعفی دارد و اشتباه به کسب تجربه و رسیدن آنها به بلوغ کمک میکند. اگر فرزند دارید و یا تصمیم دارید در آینده صاحب فرزند شوید به سوالات آزمون زیر پاسخ دهید تا دریابید تصور شما از یک پدر و مادر سالم و نمونه تا چه میزان است:
_________________________________________
1. کودک باید بداند اگر اشتباهی مرتکب شود چه مجازاتی در انتظار اوست.
صحیح غلط
2. احساس محبت و نزدیکی من به فرزندم با توجه به رفتار او در هر لحظه تغییر میکند.
صحیح غلط
3. زمانی که فرزندم در مورد موضوعاتی مثل مواد مخدر، ازدواج یا سن بلوغ از من سوال میپرسد پاسخگویی به او برایم دشوار است و معذب میشوم.
صحیح غلط
4. در مورد موضوعات مختلف با هر کدام از فرزندانم جداگانه صحبت میکنم.
صحیح غلط
5. یک شخصیت سالم احساساتش را ابراز میکند. بنابراین هرگاه لازم باشد به فرزندم محبت میکنم و هر گاه لازم باشد او را تنبیه میکنم حتی اگر مقابل دوستان و همکلاسیهایش باشد.
صحیح غلط
6. کودک باید خیلی زود مستقل شود و دیگر به والدینش وابسته نباشد.
صحیح غلط
7. بهندرت با فرزندم در مورد موضوعات بحثبرانگیز صحبت میکنم چون ممکن است عاقبت این صحبتها به مشاجره ختم شوند.
صحیح غلط
8. به فرزندم نشان میدهم که طرف او هستم. هرگاه دوستانش را دوست داشت من هم آنها را دوست دارم و اگر از آنها رنجیدهخاطر شود من هم از آنها ناراحت هستم.
صحیح غلط
9. کودکان نباید اجازه داشته باشند که در مورد قضاوت والدینشان سوال بپرسند یا اعتراض کنند.
صحیح غلط
10. معمولا بیشتر کودکان میخواهند که والدینشان به آنها بیشتر از حد مجاز آزادی بدهند.
صحیح غلط
11. اگر در سنین پایین انتظار داشته باشم که موفق باشد ممکن است در او استرس ایجاد کنم.
صحیح غلط
12. کودکانی که خیلی شیطان و پرجنبوجوش هستند و نمیتوان بهسادگی آنها را کنترل کرد، باید براي آنها مقررات دشوارتری وضع شود.
صحیح غلط
____________________________________
برای تعیین امتیازاتتان برای هر پاسخی که مطابق کلید زیر است یک امتیاز منظور کرده و در نهایت امتیازات را با هم جمع بزنید.
1.غلط 2.غلط 3.غلط 4.صحیح 5.غلط 6.غلط 7.غلط 8.غلط 9.غلط 10.غلط 11.غلط 12.غلط
امتیاز 10 به بالا:
شما بهخوبی میدانید چگونه باید با فرزندانتان برخورد کنید. فرزندانتان نیز با شما احساس راحتی میکنند. سعی کنید همچنان به مطالعه ادامه دهید و سعی کنید اطلاعات خود را بهروز نگه دارید.
امتیاز 5 تا 9:
شما در حد میانه هستید. بیشتر والدین در این دسته جای دارند، اما سعی کنید در این حد باقی نمانید و راههایی بیابید که مهارتها و اطلاعاتتان را بالاتر ببرید تا بتوانید ارتباط بهتری با فرزندانتان داشته باشید و آنها را سالمتر و بهتر پرورش دهید.
امتیاز 0 تا 4:
شما بدون شک عاشق فرزندانتان هستید اما باید کمی اطلاعات در مورد کودکان و نوجوانان کسب کنید. از دیگر والدین یا روانشناسان کمک بگیرید تا بیاموزید چگونه میتوانید ارتباط بهتری با فرزندانتان داشته باشید. کتابهای روانشناسی و تربیتی هم در این زمینه میتوانند به شما بسیار کمک کنند
توضیحات آزمون
1. غلط: بهتر است کودکان ندانند مجازات هر اشتباهی چیست. اگر چه باید این نکته را به یاد داشته باشید که لزوما نباید هر اشتباهی مجازاتی به همراه داشته باشد. هیچ انسانی نیست که اشتباه نکند و کودکان چون تجربه چندانی ندارند بیش از سایرین مرتکب اشتباه می شوند. بهتر است در مورد اشتباهات کوچکتر و کماهمیتتر صبوری کنید و به آنها فرصت کسب تجربه بدهید. اما بهگونهای رفتار کنید که فرزندتان بداند شما از او چه انتظار دارید و دوست دارید او چگونه رفتار کند.
2. غلط: گاهی برای والدین دشوار است زمانی که به شدت از دست فرزندانشان عصبانی هستند همچنان به او عاشقانه محبت کنند اما یکی از مهمترین هنرهای والدین این است که همزمان با تنبیه و مجازات فرزندان و زمانی که از دست او عصبانی هستند، بتوانند عشق و محبت خود را نیز به او نشان دهند و به فرزندشان ثابت کنند که اشتباهات او موجب نمیشود که دیگر محبوب والدینش نباشد.
3. غلط: کودکان ذاتا کنجکاو هستند و سعی میکنند برای هر پدیدهای در دنیا دلیلی بیابند. والدین باید با فرزندانشان به گونهای رفتار کنند که با آنها راحت باشند و کودکان باید به والدینشان اعتماد کامل داشته باشند و سوالات خود را قبل از هر کسی از والدینشان بپرسند. هرگز زمانی که فرزندتان از شما سوالی در مورد مسائلی از قبیل تولد یا مواد مخدر میپرسد با او برخورد تند نکنید، حتی اگر پاسخ دادن به سوالات او برایتان دشوار باشد. اگر احساس میکنید که به هیچوجه نمیتوانید پاسخ قانعکنندهای به فرزندتان بدهید طوری که او متوجه نشود موضوع بحث را عوض کنید و بعد از فرد باتجربهای بپرسید که اینگونه سوالات فرزندتان را چگونه باید پاسخ دهید.
4. صحیح: هر کودکی شایسته آن است که زمان خاصی به او اختصاص داده شود تا با والدینش تنها باشد. پدر یا مادر هوشمند کسی است که به فردیت فرزندش احترام میگذارد و اگر چند فرزند دارد، زمان را به گونهای مدیریت میکند که برای هر کدام از فرزندانش فرصت کافی داشته باشد.
5. غلط: اگر چه صداقت بسیار مهم است اما کودکان هرگز نباید مقابل دوستانشان تنبیه شوند. همچنین به فرزندتان در حضور دوستانش بیش از حد محبت نکنید. کمی به زمانی فکر کنید که همسن فرزندتان بودید؛ مسلما آن زمان شما هم دوست نداشتید دوستانتان شما را لوس تلقی کنند. محبت کردن باید بهجا و بهاندازه باشد.
6. غلط: استقلال خوب است اما اگر زودتر از موعد سعی کنید فرزندتان را کاملا مستقل کنید این کار به ضرر او تمام میشود. خوب است گاهی به او فرصت دهید که خودش را ثابت کند و استقلال داشته باشد. مثلا هنگام خرید لباس به او اجازه دهید رنگ لباسش را خودش انتخاب کند. زمانی باید فرزندتان را مستقل کنید که مطمئن باشید برای او مشکلی رخ نمیدهد. همچنین وابستگی باید طی مدت زمان طولانی کم شود نه یکباره و ناگهانی. باید کمکم فرزندتان را آماده کنید.
7. غلط: بحث هدفمند سازنده است اما به شرطی که دعوا و مشاجره نباشد. والدین نمونه از بحث به عنوان ابزاری استفاده میکنند که از طریق آن فرزندشان را به فردی آگاه و مطلع تبدیل کنند. بحث سازنده قدرت بیان و دفاع فرزند شما را بالاتر میبرد و موجب میشود او بیاموزد چگونه باید استدلال کند.
8. غلط: شما باید برای فرزندتان فرد باثبات و قابلاعتمادی باشید تا او بتواند به شما تکیه کند و شما را به عنوان فردی مطلع و هوشمند قبول داشته باشد. شما به هیچوجه نباید به خاطر نزدیک و صمیمی شدن با فرزندتان یا برای ابراز محبت خود به او مدام مطابق میل فرزندتان تغییر عقیده دهید. اگر فرزندتان با دوستش قهر کرد و مطمئن بودید که فرزند شما مقصر است با دلیل و برهان اشتباهش را به او گوشزد کنید. کودکان هرگز نباید احساس کنند که والدینشان مانند دوست یا همکلاسی آنها هستند. این کار موجب میشود که او نتواند به شما به یک تکیهگاه محکم نگاه کند. خودتان را فردی بااعتمادبهنفس، قوی و استوار نشان دهید و در عینحال به فرزندتان عشق و محبت بورزید.
9. غلط: والدین میتوانند به فرزندانشان اجازه اظهارنظر کردن در مورد تصمیمات مربوط به خانواده را بدهند، این کار به فرزندان نشان میدهد والدینشان به آنها اعتماد داشته و آنها را باور دارند. همین امر اعتماد به نفس فرزندان را بالا میبرد و به علاوه ارزش والدین را در نظر آنها را بیشتر میکند. اجازه اظهارنظر دادن به فرزندان توسط والدین نشانه احترامی است که والدین برای فرزندانشان قائل هستند.
10. غلط: در یک بررسی بیست و هفت هزار دانشآموز انتخاب شده و از آنها سوالاتی در مورد نحوه برخورد والدینشان پرسیده شد. 66 درصد دانشآموزان دوست داشتند والدینشان در عین حال که مهربان و خوشبرخورد هستند اما مقتدر و قاطع نیز باشند و از این میان تنها 33 درصد میخواستند که قوانین و مقررات خاصی در منزلشان وجود نداشته باشد و حتی بتوانند نظرات والدینشان را مطابق خواست خود تغییر دهند.
11. غلط: بررسیهای محققان نشان میدهد خواستههای والدین در مورد موفقیت فرزندانشان نیروی محرک بسیار قدرتمندی است که احتمال موفقیت فرزندان را بسیار بالاتر میبرد. به علاوه والدینی که از راه درست و منطقی شرایط موفقیت فرزندانشان را مهیا میکنند ارتباطی بهتر و صمیمیتر با آنها خواهند داشت.
12. غلط: اگر چه قانونمند بودن خانواده یک ضرورت است اما بسیاری اوقات بدرفتاریها و بیادبیهای فرزندان با برخورد مودبانهتر والدین نیز اصلاح میشود. در تحقیقاتی که انجام شده متخصصین رفتاردرمانی دریافتند بسیاری از والدینی که از رفتارهای زشت و غیرقابلاصلاح فرزندانشان شکایت میکردند همان افرادی بودهاند که در دوران نوزادی و سنین زیر دو سال به نیازهای فرزندانشان توجه کافی نکرده بودند و زمان و حوصله کافی برای تربیت فرزندانشان صرف نکرده بودند.
با این حال در مورد کودکان بزرگتر و حتی نوجوانان، والدین با اصلاح رفتارهای خود میتوانند به فرزندانشان بهترین نحوه برخورد را بیاموزند. بنابراین همیشه وضع قانونهای سخت و محکمتر نمیتواند رفتار فرزندان را اصلاح کند.
منبع: سایت موفقیت