چطور کودک را در برابر زورگویی مقاوم کنیم؟
چطور کودک را در برابر زورگویی مقاوم کنیم؟ 
یکی از مشکلاتی که کودکان در سنین مدرسه با آن روبه‌رو هستند، مورد زورگویی قرار گرفتن به وسیله همکلاسی‌هاست. به جز اقداماتی که مسئولان مدارس برای مقابله با این مشکل انجام می‌دهند، شما هم در خانه باید نقش خودتان را درست ایفا کنید...
عمل به این 5 توصیه مانع از آن خواهد شد که کودکتان هدف زورگویی قرار گیرد- و بتواند جلوی زورگویی را که از قبل شروع شده است، بگیرد:
1- با کودکتان در این باره صحبت کنید:
با کودکتان درباره زورگویی حرف بزنید و از سایر اعضای خانواده بخواهید تجربیات‌شان در این باره را در میان بگذارند. اگر کودکتان اذعان کرد که در مدرسه مورد زورگویی قرار داد، او را به خاطر شجاعتش در بیان این موضوع تحسین کنید و از او بدون قید و شرط حمایت کنید. با اولیای مدرسه مشورت کنید تا خط مشی‌شان را در چنین مواردی دریابید و درباره اینکه مسئولان و معلمان مدرسه چطور با چنین موقعیتی مواجه می‌شوند، پرس و جو کنید.
2- عامل زورگویی را حذف کنید:
اگر کودکتان به خاطر پول ناهار یا وسائل الکترونیکی که همراه دارد، در مدرسه مورد زورگویی همکلاسی‌ها واقع می‌شود، می‌توانید با دادن ناهار برای بردن به مدرسه یا رفتن به مدرسه بدون آن وسائل این موقعیت را خنثی کنید.
3- همراهی با دوستان برای ایمنی:
وقتی دو یا چند دوست در کنار کمدهای‌شان هستند، نسبت به حالتی که کودک تنهاست، احتمال کمتری وجود دارد بچه زورگو چیزی را از او کش برود. به کودکتان یادآور شوید در سرویس مدرسه، در دستشویی یا هر جایی دیگری که ممکن است زورگویی رخ دهد، همراه دوستانش باشد.
4- به کودک بیاموزید که در مقابل زورگویی آرامشش را حفظ کند:
اگر کودکتان مورد زورگویی قرار گیرد، بهترین دفاع برایش این است که آرامش خود را حفظ کند، حرف‌های توهین‌آمیز را نادیده بگیرد، از فرد زورگو بخواهد کارش را متوقف کند، و از او دور شود. کودک زورگو از جریحه‌دار شدن احساسات دیگران لذت می‌برد. کودکی که به سادگی خودش را نمی‌بازد، به احتمال زیاد از تیررس بچه‌های زورگو به دور می‌ماند.
5- خودتان وارد دعوای بچه‌ها نکنید:
گاهی صحبت کردن با والدین بچه زورگو ممکن است مفید باشد، اما به طور کلی بهتر است حل مشکل را به مسئولان و مشاوران مدرسه واگذار کنید.
منبع: همشهری آنلاین
واقعا هر مرحله از زندگي بچه ها مشكلات خاص خودش را داره و ترفندهاي متفاوتي ميطلبه ممنون كه از مطلب مفيدتون
اما يادمه وقتي فرنيا نوزاد بود به كساييكه بچه ها شون بزرگ بود ميگفتم خوش بحالتون ميگفتن نه، بچه هرچي بزرگتر بشه مشكلاتش بيشتر ميشه تازه دارم ميفهمم چي ميگفتن
ان شاالله که بتونیم با یاری خدای مهربون در همه ی مراحل رشدشون به بهترین نحو همراهی و هدایتشون کنیم و امانت داران خوبی باشیم
و به خانوادم هم اصلا نمی گفتم اونموقع خواهرم از مدرسه ما رفته بود سالها بعد یکی از همون زورگوهای که کلاس سوم بچه ها را می زد از جمله من و 
شد زنداداش من 
این خنده از نوع عصبیشه ها و وقتی رفتیم خواستگاری من کلاس اول راهنمایی بودم وقتی برا اولین بار دیدمش و فهمیدم طرف همون زورگوست یه حالی بودم و دلم نمی خواست با اونا وصلت کنیم اما خدای من چه کاره بودم خودشون دوخته بودن و بریده بودند و طرف شد زنداداش ما که بعدا بهش می گفتم می گفت من اصلا یادم نمیاد
ببخشید پر حرفیه من و این پست و که دیدم من و یاد اونروزها انداخت الان افسردگی گرفتم الان کلافه ام الان ...
آدم یاد این فیلم سینمایی ها میفته
