مدرســـــــــه ی مامان هــــــــــــــــــــــامدرســـــــــه ی مامان هــــــــــــــــــــــا، تا این لحظه: 12 سال و 11 ماه و 6 روز سن داره

مــدرســـه ی مــامــان هـا

اینجا برای تربیت فرزندانمان همگی هم معلم هستیم هم شاگرد!

علاقمند کردن فرزند به مطالعه؛ مناسب سازی محیط (قسمت17)

1392/7/9 6:36
نویسنده : یه مامان
3,282 بازدید
اشتراک گذاری

نياز به سكوت برای مطالعه شايد امرى واضح به نظر برسد اما خانه خود را ببينيد و به صداهاى آن گوش دهيد. اگر صداهاى خارجى حواستان را به طور مكرّر پرت كند، غيرممكن است بتوانيد تا حد مطلوب جذب متن بشويد. صدا به خصوص حواس بچه ها را پرت مى كند، آنها را گيج مى كند و آنها را از خواندن دلسرد مى كند...

45- محيط مناسبى براى خواندن فراهم كنيد

داشتن كتاب و مطالب خواندنى ديگر در خانه ، مطالعه كردن والدين ، بيرون رفتن و تجربه كردن به صورت مشترك از جمله جنبه های مختلف مناسب سازی محیط برای خواندن است. علاوه بر آن ، محيط مناسب براى خواندن بايد ساكت ، راحت ، و پرنور باشد.

نياز به سكوت شايد امرى واضح به نظر برسد اما خانه خود را ببينيد و به صداهاى آن گوش دهيد. آيا صداى تلويزيون و راديو دائم بلند است؟ آيا فرزندتان مى تواند در اتاق را ببندد تا صداى دعواى خواهر و برادرش را نشنود؟ آيا همهمه صداى خيابان شنيده مى شود؟ اگر صداهاى خارجى حواستان را به طور مكرّر پرت كند، غيرممكن است بتوانيد تا حد مطلوب جذب متن بشويد. صدا به خصوص حواس بچه ها را پرت مى كند، آنها را گيج مى كند و آنها را از خواندن دلسرد مى كند.

فرزندتان در مدرسه روى نيمكتى سفت و پشت ميز، مطالعه مى كند. بچه ها به صورت غريزى تمايل دارند كه روى زمين دراز بكشند. شايد خواندن روى فرش براى آنها از خواندن پشت ميز راحت تر باشد و شايد رختخواب خود را براى مطالعه به صندلى ترجيح دهند. اگر امكان مالى آن را داشته باشيد و فضاى كافى نيز در خانه تان باشد، بد نيست يك مبل راحتى يا متكّاى ويژه براى فرزندتان تهيه كنيد چون بيشتر بچه ها از داشتن وسايل خصوصى لذت مى برند.

نورى كه از بالاى سر مى تابد در اغلب اوقات تند است و به راحتى نمى تواند با آن مطالعه كرد. چراغ هاى مطالعه ، به خصوص چراغ هايى كه مى توان جهت نور آن را تنظيم كرد، در ايجاد محيطى سالم براى مطالعه نقش مهمى دارند.

اگر فضايى ساكت ، راحت و روشن فراهم كرده ايد باز هم كارتان كاملا تمام نشده است . كار ديگرى كه بايد انجام دهيد اين است كه زمان كافى را نيز در اختيار فرزندتان قرار دهيد تا بتواند فارغ از كار خانه ، فعاليت هاى ديگر و گفت وگو با اعضاى خانواده ، بدون مزاحمت به مطالعه بپردازد و در بطن كتاب فرو رود و با آن كاملا درگير شود.

46- تلويزيون را به طور دائم روشن نگذاريد، بلكه از آن عاقلانه استفاده كنيد

من نمى خواهم پيشنهاد كنم تلويزيون خود را بسوزانيد چون معتقدم در خانه اى كه به كتاب خوانى عشق مى ورزند براى تلويزيون نيز جا هست .

البته بد نيست واقعيت را بدانيد: 75 درصد از بچه هايى كه خواندن آنها پايين تر از سطح متوسط است قبل از رفتن به مدرسه تلويزيون تماشا مى كردند و نسبت بچه هاى ضعيفى كه بيش از چهار ساعت در روز تلويزيون تماشا مى كنند، دو برابر بچه هايى است كه در خواندن ، متوسط يا بالاتر از متوسط اند.

اين در خانواده شما چه معنايى دارد؟ واضح است كه وقتى فرزندتان مشغول تماشاى تلويزيون است ، كتاب نمى خواند. شما بايد محدوديت تعيين كنيد. اگر نمى خواهيد برنامه هاى خاصى را شامل اين محدوديت كنيد، زمانى را كه فرزندتان صرف تماشاى تلويزيون مى كند محدود كنيد.

يكى از روشهاى انجام اين كار برگزارى يك همايش خانوادگى است . براى فرزندانتان توضيح بدهيد كه مى خواهيد همه ى اعضا خانواده زمان تماشاى تلويزيون خود را محدود كنند تا بتوانند فعاليت هاى خارج از خانه ، مطالعه ، كارِ خانه و يادگيرى بپردازند. سپس به بچه ها اجازه بدهيد در جلسه ى تصميم گيرى شركت كنند و به سؤ الات زير پاسخ دهند:

هر هفته چند ساعت مى توانيم تلويزيون تماشا كنيم؟

كدام برنامه ها مورد علاقه ى ماست و مى خواهيم آنها را تماشا كنيم؟

چگونه مى توانيم براى برنامه هاى خاص يا برنامه هاى آموزشى وقت بگذاريم؟

اگر اعضاى مختلف خانواده براى انتخاب كانال نظر واحد نداشته باشند چه كنيم؟

اجازه بدهيد هريك از اعضاى خانواده از جدول هفتگى برنامه هاى تلويزيون براى انتخاب برنامه هاى مجاز هفته آينده خود استفاده كند. به صورت خانوادگى ساعت تماشا را محدود كنيد و اختلاف نظرهايى كه به وجود مى آيد حل كنيد.

برنامه اى را كه به دست آورديد بنويسيد و روى ديوار نصب كنيد و دقت كنيد كه افراد خانواده در طول يك هفته تا چه حد آن را رعايت مى كنند. در صورت لزوم در برنامه تغييراتى ايجاد كنيد.

شما مى توانيد با روش هاى مختلف از تلويزيون بهره ى مفيد ببريد. واضح ترين روش این است كه برنامه هاى (آموزشى) مانند مستندهاى طبيعت ، برنامه هايى درباره ى سفر، تاريخ و غيره را انتخاب كنيد. اما گاهی می توانید از برخی از سريال های تلويزيونى نيز براى افزايش مهارت هاى زبانى فرزندانتان استفاده كنيد.

چگونه براى بهبود درك علمى از سريال ها و نمايش هاى تلويزيونى استفاده كنيم؟

قبل از تماشاى برنامه از فرزندانتان بخواهيد با تماشاى آن پاسخ سؤ ال هاى زير را پيدا كنند:

شخصيت هاى اصلى چه كسانى اند؟

فلان شخصيت با چه مشكلى روبروست ؟

چگونه مشكل را حل مى كند؟

بعد از تماشاى برنامه پاسخ فرزندانتان را مرور كنيد و سؤ الات زير را نيز اضافه كنيد:

به نظر تو اين برنامه در چه قالبى ساخته شده است؟ واقع گرايانه، طنز يا خيالى؟ چرا؟

آيا اين داستان جور ديگرى نيز مى توانست پايان يابد؟

 

دقت كنيد كه اين سؤالات مانند سؤالاتى است كه مى توانيد درباره يك كتاب بپرسيد. همان طور كه با برنامه سؤال هاى خود مى توانيد فرزندتان را به يك خواننده جدى تبديل كنيد، اين گونه سؤالات نيز مى تواند او را به يك بيننده ى جدى تبديل كند (مراجعه كنيد به روش 34).

بخشى از خطر تلويزيون مربوط به حالت انفعالى است كه در بيننده ايجاد مى كند. برخورد انفعالى با كتاب واقعا غير ممكن است اما جلوى تلويزيون به راحتى مى شود حالت گياهى (مثل چغندر) به خود گرفت فرزندان خود را تشويق كنيد هنگام تماشاى تلويزيون فكر كنند تا از حالت منفعل خارج شوند و تلويزيون براى آنها به ابزار آموزشى تبديل شود.

 

_______________________________________

 روش های علاقمند کردن فرزند به مطالعه؛ قسمت شانزدهم

 

پسندها (0)
شما اولین مشوق باشید!

نظرات (10)

مامان یاسمن و محمد پارسا
9 مهر 92 7:40
توصیه های بسیار مفیدی بود ممنونم یاسمن اکثر اوقات کتابهاش و میاره از پارسا هم می خوادبراش بخونه و اونم خوب گوش کنه جالب اینه که پارسا اوایل علاقه نشون نمی دادو فرار می کرد اما الان قشنگ میشینه گوش می ده بعد حرفهای یاسمن و به زبون خودش تکرار می کنه باین حرف کاملا صحیح که باید سکوت کامل باشه تا مطالعه صحیح صورت بگیره موافقم من خودم اگه بخوام مطالعه کنم موقع خواب بچه ها این کار و می کنم اما این و جدا می گم کسای را می شناسم که درمحیط پر سر و صدا هم مطالعه می کنند و راجب موضوع کتاب با دیگران بحث علمی هم می کنند این طور افراد نابغه هستند نه


سلام مامان عزیز
بله قبول داریم واقعا بعضی ها توی هر محیطی می تونن مطالعه ی مفید داشته باشن اما متاسفانه ما هم از این دسته نیستیم! حالا شاید نه سکوت مطلق اما کمی آرامش رو برای مطالعه لازم داریم
خدا این دختر و پسر گل رو براتون حفظ کنه و ان شاالله که بچه های گلتون در کنار هم چیزهای خوبی یاد بگیرن و رابطه شون روز به روز بهتر و صمیمی تر بشه
مامان شبنم
9 مهر 92 11:35
سلام

فقط ما همه این کارا رو بکنیم خودمون می فهمیم چی دیدیم ؟

شوخی کردم .. ممنون


سلام مامان عزیز شبنم
هووووم؟ منظورتون از این کارا سئوال پیچ کردن بچه ها بود یعنی؟
مامان پریسا
9 مهر 92 15:01
بخش اول رو که خوندم یاد درس خوندن خودم افتادم....عجب دورانی داشتم.... کلا فکر نمیکنم کسی مثل من درس بخونه.

از زمانی که ابتدایی بودم عادت کرده بودم که موقع درس خوندن قدم بزنم با صدای خیلی بلند درس بخونم و هیچ کسی هم حق نداشت حرف بزنه.... طفلی ها افراد خونه چی کشیدن تا من درسم تمام شد...
البته به نظر خودم روش خوبی نبود ولی وقتی متوجه اشتباهم شدم که دیگه کار از کار گذشته بود و واقعا به این روش عادت کرده بودم. یعنی اگر مینشستم یا حتی در حال ایستاده درس میخوندم ، یاد نمیگیرفتم.
ودر مورد دوم..... درسته که حتی بچه ی خودم شدیدا به تلویزیون علاقه پیدا کرده و وقتی چشماشو باز میکنه اول میگه کارتون برام روشن کن...

اما من با تماشای زیاد تلویزیون مخالفم. به خصوص کارتون هایی که هیچ محتوایی ندارن.....

حالا باز یه سری برنامه های اموزشی هستن که بچه با دیدنشون یه چیزی هم یاد میگیره ولی متاسفانه جذابیت کارتون ها خیلی بیشتره و بچه ها بیشتر به اونها تمایل دارن....



سلام مامان عزیز
دقیقا یاد خواهر کوچکتر خودم افتادم! اگه هوا خوب بود که میفرستادیمش تو حیاط دور تا دور حیاط رو راه میرفت و درس می خوند اگه نه که توی یه اتاق تنهایی درس می خوند و اصلا نمیشد باهم تو یه اتاق درس بخونیم! اگه هم می نشست ساکت نبود خیلی هم که می خواست ساکت باشه صدای ویز ویز و پچ پچ درس خوندنش به گوش می رسید همیشه بهش می گفتم تو اگه بخوای تو کتابخونه درس بخونی چه می کنی؟!
واقعا بچه های الان هم که توی خونه تنها هستن و تلویزیون هم که همیشه کارتون داره و این براشون یه سرگرمی محسوب میشه. البته از حق نگذریم در سال های اخیر پیشرفت های خوبی در ساخت کارتون در کشورمون داشتیم اما هنوز جای کار زیاده و البته باز هم تماشای تلویزیون هم کنترل شده باشه. دعا کنید ما هم برای این کوچولوها بتونیم موفق عمل کنیم و البته اگه تجربه یا توصیه خاصی هم در این زمینه برامون دارید پذیرای اون هستیم و خوشحال می شیم برامون بگید
مامان پریسا
9 مهر 92 15:02
نمیدونم نظرم ثبت شد یا نه؟؟؟


بــــــــــــــــــــله ثبت شد مامان عزیز
مامان پریسا
9 مهر 92 15:07
فکر میکنم نظرم ثبت نشد پس تا یادمه دوباره مینویسم. البته اگر اون بودش که دیگه به این نیازی نیست....


مورد اول رو که خوندم یاد درس خوندن خودم افتادم که عادت کرده بودم موقع درس خوندن حتما قدم بزنم و بلند بخونم.

خانواده در این مورد خیلی اذیت شدن تا درس من تمام بشه....

ولی زمانی هم که متوجه روش اشتباهم شدم که دیگه خیلی دیر شده بود و من نمیتونستم جور دیگه درس بخونم.

اگر از ابتدا به قول شما جای خاصی برای بچه ها محیا بشه تا راحت درس بخونن و به اون محیط عادت بکنن خیلی بهتره....


و در مورد دوم هم....من هم با تماشای زیاد تلویزیون خیلی مخالفم... اما متاسفانه این روزها بچه ها شدیدا به کارتون ها عادت کردن ...

درسته یه سری برنامه ی اموزشی هم هست ولی جذابیت کارتون ها اینقد زیاده که بچه ها به برنامه های اموزشی اهمیت نمیدن....


زینبی
10 مهر 92 0:17
اومدم بعد از یک غیبت صغری

عالی بود.

ســـــلام
زیارت قبول
ممنون از حضورت در مدرسه ی مامان ها
مامان شبنم
10 مهر 92 12:26
سلام

بله منظورم قسمتی بود که گفته بود از بچه درباره برنامه ای که می بینه سوال کنید ... البته به شوخی براتون نوشتم


سلام مامان عزیز
بله، البته از شوخی که بگذریم نکته ای هم هست و اون اینه که خودمون هم باید در این زمینه تمرین کنیم و به قول شما بفهمیم که چی می بینیم اگه خودمون مخاطب چشم و گوش بسته ی تلویزیون باشیم مسلما نمی تونیم این روش رو برای بچه هامون اجرا کنیم
نازنين
10 مهر 92 16:53
اي جااااانم چقد مطالبتو ميپسندم وچقد به ما نزديكن گلم جدا دستمريزاد اين پستتم مثل هميشه ناب بود خونه ما از اول مهر برنامه تلويزيون كامپيوتر و...برنامه ريزي ميشه اخه بين خودمون باشه برنامه هاشون عجييييب وقت ادمو پر ميكنن ونميشه ازشون دل كند


ممنونیم، شما به ما لطف دارید، خوشحالیم که مورد توجهتون قرار می گیره.
خیلی کار خوبی می کنید، برنامه ریزیتون هم باعث میشه بچه ها به درسشون بیشتر برسن و هم برنامه ریزی کردن برا کارهاشون رو یاد می گیرن
مامان پریسا
10 مهر 92 20:50
من که وقتی میام اینجا و مطالب مدرسه رومیخونم سر تا پا فقط گوش میشم واسه یاد گرفتن

اما تجربه ی یک هفته ی اخیر (برای مهد رفتن پریسا )اینو بهم نشون داد که وارد کردن بچه در یک محیط جدید و این که بچه های دیگه اطرافش باشن و با کارهای دیگه سر گرم باشه و از جمله برنامه های خوبه اموزشی....کم کم از فکر کارتون و تلویزون خارج میشن....

حتی ظهر ها هم که به خونه برمیگردیم اینقد خسته میشه که 2 - 3 ساعتی رو تخت میگیره میخوابه... و دیگه عصر تا شب هم یکی 2 ساعت تماشای تلویزیون فکر نمیکنم ضرری داشته باشه.

بالاخره شما مامان فعال این مدرسه هستید و به ما و مدرسه ی خودتون لطف دارید.
تجربه ی جالبی بود، اگه اجازه بدید این تجربه رو تعمیم بدیم: هر نوع فعالیتی که برای بچه ها سرگرم کننده و جذاب باشه ، به حدی که با میل و اشتیاق وقتشون رو براش بذارن و ازش لذت ببرن، باعث دور شدن از تلویزیون میشه...

مریم (مامان روشا)
11 مهر 92 0:54
ممنون مفید بود
ای خواهر از تلویزیون نگو که دلم خوووونه!
روشا خیلی علاقمند به کارتون نبود یعنی زود حوصله اش سر میرفت و پا میشد اما الان همش دوست داره کارتون ببینه...واسه همین ساعتیش کردیم...مثلا 2تا کارتون صبح دوتا بعداز ظهر...نمیدونید چطور التماس میکنه برای کارتون دیدن...البته تقصیر خودمه مواقعی که بد غذا میشد پای تلویزیون بهش غذا میدادم که حواسش پرت بشه ودوتا قاشق بخوره که همین کارم باعث شد علاقه و عادتش به تماشای تلویزیون بیشتر بشه..حالا هم دارم مکافات کارمو میدیم
البته روشا هم خیلی اذیت میشه ولی بعدا میفهمه که برای خودش خوبه
یکی دیگه از دلایلش هم علاقه ی پدرش به کارتونه....نمیدونید با چه ذوقی کارتون میبینه حسابی کودک درونشو زنده نگه داشته


نکته ی خوبی رو اشاره کردید، خوردن غذا به بهانه ی تلویزیون رو میگم؛ بهتره روش های دیگه ای رو برا علاقمند کردن بچه ها به غذا خوردن پیدا کنیم، چون واقعا تلویزیون اعتیادآوره.
در مورد کودک درون باباها هم بســــــــــیار مشاهده شده، مخصوصا برا کارتون فوتبالیست ها