مدرســـــــــه ی مامان هــــــــــــــــــــــامدرســـــــــه ی مامان هــــــــــــــــــــــا، تا این لحظه: 12 سال و 10 ماه و 16 روز سن داره

مــدرســـه ی مــامــان هـا

اینجا برای تربیت فرزندانمان همگی هم معلم هستیم هم شاگرد!

انواع روابط والد و فرزند؛ نوع اول: محدودیت مطلق

1390/12/15 10:10
نویسنده : یه مامان
4,423 بازدید
اشتراک گذاری

رابطه اعضاء یک خانواده ممکن است به سه صورت محدودیت مطلق، آزادی مطلق و عدم دخالت افراد خانواده در کار یکدیگر و نهایتاً آزادی مشروط ظاهر شود، امروز به بررسی نوع اول یعنی محدودیت مطلق می پردازیم...

بدون تردید خانواده و چگونگی روابط میان اعضاء خانواده و طرز ارتباط والدین با فرزندان، در شکل گیری شخصیت و رشد اجتماعی، عاطفی و عقلانی فرزندان نقش و اهمیت زیادی دارد. روانشناسان معتقدند محیط خانه اولین و با دوام ترین عامل در رشد شخصیت افراد یک خانواده است.

خانواده و نفوذ والدین در فرزندان به جنبه های ارثی محدود نمی شود، بلکه در تمام ابعاد وجودی فرد نقش مؤثری ایفا می کند. گرچه گاهی والدین آگاهانه درصدند تا مطالبی را به فرزندان خود بیاموزند، ولی در بسیاری از موقعیت ها، کودکان از رفتار والدین چیزهایی را فرامی گیرند که خود آنها متوجه نیستند.

انواع روابط والد فرزند

رابطه اعضاء یک خانواده ممکن است به سه صورت محدودیت مطلق، آزادی مطلق و عدم دخالت افراد خانواده در کار یکدیگر و نهایتاً آزادی مشروط ظاهر شود:

نوع اول: محدودیت مطلق

در چنین خانواده هایی، معمولاً یک نفر بر تمام اعمال و رفتار دیگران حاکم است. این فرد غالباً، پدر (پدرسالاری) و در بعضی موارد، مادر خانواده (مادر سالاری) است و گاهی نیز برادر یا خواهر بزرگتر نسبت به دیگر اعضاء خانواده با چنین روشی رفتار می کند.

در این خانواده فقط یک نفر تصمیم می گیرد، هدف تعیین می کند، راه نشان می دهد، وظیفه افراد را مشخص می کند، امور زندگی را ترتیب می دهد، همه باید مطابق دلخواه و میل او رفتار کنند. او فقط حق اظهار نظر دارد و دستورش باید بدون چون و چرا از طرف دیگران به معرض اجرا درآید و در کوچکترین عملی که دیگران انجام می دهند، دخالت نماید.

ارزش کار دیگران توسط وی تعیین می شود. آنچه را او خوب بداند، خوب است و آنچه به نظر او بد جلوه کند، بد تلقی می شود. او در کارهای خصوصی اعضاء خانواده دخالت می کند. کار، تحصیل، وقت گردش، استراحت و خواب افراد را معین می سازد.

او می تواند از دیگران انتقاد کند، ولی آنچه خود او انجام می دهد، بدون چون و چرا باید مورد تأیید دیگران واقع شود. او مصالح خانواده و اعضاء آن را تشخیص می دهد و دیگران باید نظرش را در این مورد قبول کنند.

پیامدها و عوارض نامطلوب محدودیت مطلق

در این اینگونه خانواده ها شاهد پیامدها و عوارض نامطلوب و ناگواری هستیم که به بعضی از آنها اشاره می شود:

1-ترس و وحشت بر اعضای خانواده مستولی است و آنان احساس می کنند هیچ شخصیتی ندارند و به عنوان یک عضو قابل احترام با آنها رفتار نمی شود. در نتیجه در چنین خانواده ای، فرزندان احساس امنیت نمی کنند و وضع آنها همیشه متزلزل است.

2- اعضاء خانواده هدف انجام کارها را نمی دانند و جرأت نمی کنند دلیل آنها را بپرسند. گرچه از یک نظم و انضباط خوبی در ظاهر برخوردارند، اما این انضباط تحمیلی است و منجر به رنج بیشتر و گاهی افسردگی می شود.

3- فرزندان چنین خانواده هایی ظاهراً در حالت تسلیم و اطاعت از پدر یا مادر خویش می باشند، ولی در واقع دچار هیجان و اضطراب هستند. چنین افرادی به طور خودکار می آموزند که همین روش و حالت را در برابر دیگران داشته باشند و حالت خصومت و دشمنی به خود بگیرند، در نتیجه به بچه های همسن یا کوچکتر از خود آزار می رسانند.

4- از آنجا که این افراد در محیط خانواده، افکار و عقاید خاصی را بدون چون و چرا از پدر یا مادر خویش پذیرفته اند، افرادی متعصب خواهند بود که تحمل اندیشه های مخالف را نخواهند داشت.

5- چنین افرادی قدرت ایجاد ارتباط مثبت با دیگران را ندارند. به عبارت دیگر در زمینه عاطفی و اجتماعی به طور کافی رشد نکرده اند.

6- بدبینی این افراد نسبت به بزرگسالان یکی دیگر از پیامدهای روش تربیتی از نوع محدودیت مطلق است.

7- اغلب افرادی که در این فضا رشد می کنند، ضعیف النفس بوده و از قبول مسئولیت خودداری می کنند و در مراحل مختلف زندگی از ضعف و بی لیاقتی رنج می برند و در تحصیل خویش نیز موفق نیستند.

8- محدودیت مطلق در خانه و روش پدرسالاری یا مادرسالاری باعث شکسته شدن و از بین رفتن روحیه خلاقیت و مانع بروز و ظهور استعدادها می باشد و به اعضاء خانواده اجازه فعالیت های نو و شکوفایی استعدادهایشان را نمی دهد.

9- در بعضی موارد محدودیت مطلق سبب ایجاد و یا افزایش احساس کهتری و خود کم بینی فرد می شود و در نتیجه سبب هجوم افکار منفی درباره خود و نارضایتی از خویشتن و دیگر اختلالات عاطفی خواهد شد.

10- پدر سالاری یا مادر سالاری باعث سرکوب روحیه مشاوره و همکاری و تعاون با دیگران می شود.

ان شاالله در ادامه ی این مطلب به بررسی نوع دوم، یعنی آزادی مطلق خواهیم پرداخت

 مجله کتاب زنان، شماره 15، احمدی، محمد رضا

پسندها (0)
شما اولین مشوق باشید!

نظرات (3)

مریم(مامان روشا)
15 اسفند 90 17:20
ممنون موضوع خوبی رو شروع کردید


خواهش می کنیم، امیدواریم که مفید واقع بشه
مامان پریسا
15 اسفند 90 18:53
این رابطه که خیلی وحشتناکه. ایشالله که هیچ خانواده ایی این مدل رابطه رو نداشته باشن.


بله، واقعا همینطوره، ما هم امیدواریم که این نوع رابطه توی هیچ خانواده و هیچ جایی وجود نداشته باشه
مامان علي خوشتيپ
18 اسفند 90 21:45
عجب موضوعي گذاشتينا.همينجوري كه ميخوندمش يكي از آشناهامون ميومد تو ذهنم.خونوادشون از اين پدر سالاران.الان دخترشون كه بزرگ شده ماجراهايي رو پيش اورده كه همه فاميلو متاثر كرده.
خيلي جالبه تمام مواردي رو كه گفتيد تو اون دختره هست
ممنون بابت مطلبتون
اميدوارم روز به روز آگاهي خانواده ها بالاتر بره تا با يه همچين مشكلاتي كه توي خونواده اين آشنامون هست(گفتنش اصلا خوب نيست)مواجه نشن.


ما هم امیدواریم که دعای خوب شما برآورده بشه و ان شاالله که ما پدر و مادرها فرزندانمون رو طوری تربیت کنیم که وقتی بزرگ شدن با توکل به خدای بزرگ و مهربون یک خانواده ی گرم و صمیمی تشکیل بدن