دوران نوجوانی و بلوغ 11؛ روش های دیگری که در برقرار کردن رابطه بین پدر و مادر ونوجوان کمک کننده است.

در این قسمت به چند روشِ برقراری ارتباط و نکاتی که در مواقع تنش پیش می آید پرداخته خواهد شد. البته نکات دکر شده در مورد رابطه ی تمام افراد خانواده با یکدیگر (حتی همسران با یکدیگر) می تواند کاربرد داشته باشد.

با ما همراه باشید...

الف) اگر شما و تمام افراد خانواده هر چند هفته یک نوبت در یک زمان دور هم بنشینید و با هم گفتگو کنید و نظرات خود را در مورد فامیل خود بیان کنید و سوالاتی مانند سوالات زیر را مطرح کنید و هر یک جواب دهند و جواب هر یک با صدای بلند برای همه گفته شود، این عمل نه فقط باعث می شود هر یک نظرات هم را بفهمند بلکه ساعتی افراد خانواده در کنار یکدیگر با خوشی گفت و شنود خواهند داشت و خوش می گذرانند، بطور مثال هر یک از افراد خانواده چند موضوعی را که فکر می کنند و دوست دارند خانواده اشان داشته باشند روی کاغذ بنویسند و یا این جمله را کامل کنند «من انتظار دارم که افراد و فامیل ما به ... بیشتر توجه کنند» یا این جمله را کامل کنند «اگر کسی به مهمانی ما آمد من میل دارم او ...» و یا جملاتی مانند جملات فوق تهیه شود و همه ی افراد خانواده در آن شرکت کنند.

ب) اگر برخوردی بین یکی از والدین و یا دو نفر از نوجوانان فامیل به وجود آمد ، هر چه زودتر باید این موضوع حل شود بنابراین:

1- زمانی را تعیین کنید که همگی دور همه جمع شوید و موضوع را مطرح کنید.

2- زمانی که برای این موضوع تعیین می کنید محدود باشد ، مثلا 30 تا 60 دقیقه.

3- سعی کنید اگر عصبانیت بین دو نفر وجود دارد ، در همان حال عصبانیت مساله مطرح نشود و به نوبت دیگر موکول گردد.

4- در هنگام طرح مساله و یا مشکل سعی کنید هیچ یک از طرفین برنده و یا بازنده نشوند.

5- مساله را به صورت مثبت مطرح کنید. مثلا اگر نوجوانی دیر به منزل می آید می توانید به او بگویید در این هفته دو نوبت به منزل دیر آمدی، نگویید همیشه تو دیر به منزل می آیی و یا بگویید دیر آمدن شما موجب نگرانی ما می شود، نگویید چرا دیر می آیی.

6- سعی کنید کلماتی مانند همیشه، هرگز و ابدا را در برابر مسایل نوجوانان خود بیان نکنید.

7- احساس خود را به طور ساده بیان کنید. مثلا بگویید من مایل هستم که شما بعد از آمدن به خانه لباس های خود را در محل خود بگذارید ، نه اینکه به او بگویید شما همیشه لباس های خود را روی زمین می اندازید.

8- اگر یکی از فرزندانتان احساس می کند که شما از دیگری طرفداری می کنید، قبول کنید و بگویید سعی می کنم که دیگر طرفداری نکنم.

9- سعی کنید مسایل گذشته و گفت و شنودهای گذشته را در موضوعی که تازه رخ داده است به میان نیاورید. اگر مساله ای در حال حاضر رخ داده است آن را مطرح کنید.

10- برای اثبات نظر خود گفته های دیگران را به عنوان شاهد در مورد فرزند نوجوانتان بیان نکنید تا رابطه ی خود را با او حفظ کنید.

11- و بالاخره موقعی که برخوردی داشتید آن را روی کاغذ بنویسید که موضوع بحث شد و مورد توافق قرار گرفت. نوشتن موضوع روی یک دفترچه یاداشت باعث می شود که برخورد و اصطکاک کمتر شود.

ج) بعضی از مواقع ممکن است مشکل و برخورد با توضیحات فوق حل نشود و اصطکاک و برخوردها تکرار شود. اگر چنین وضعی پیش آمد شما می توانید از پزشک متحصص کودکان که آگاهی از مسایل رفتاری و روانی نوجوانان داشته باشد استفاده نمایید تا او با صحبت هایش رابطه ی شما را بهبود ببخشد و یا اینکه از متخصص و روانشناس نوجوانان کمک بگیرید.

لازم به ذکر است که موارد ذکر شده در رابطه با همسران نیز به کار برود تا ان شاءالله تنش ها و اصطکاک ها در خانه از بین برود و این روشِ مسالمت آمیز برخورد با مشکل و حلِ آن باعث خواهد شد تا آرامش حکمفرما باشد و طرفین خانواده در دلشان دلخوری از دیگری نداشته باشند.