دوران نوجوانی و بلوغ 8؛ دگرگونی های دوران جوانی و وفق دادن پدر و مادر با آن

پدر و مادر باید به این نکته توجه کند که هر مشکلی که برای نوجوان به وجود می آید ، وی علت آن را از جانب پدر و مادر خود می داند ، اگر او تنهاست، اگر در محیط مدرسه مشکلی برای او به وجود می آید ، اگر از زندگی لذت نمی برد و... .

دگرگونی های دوران جوانی و وفق دادن پدر و مادر با آن

همانطوری که قبلا ذکر شد، سر و کله زدن با بعضی از جوانان بسیار مشکل است به طوریکه بعضی از پدر و مادرها به خاطر داشتن فرزند نوجوانی عزا و ماتم می گیرند که چه کنند. پدر و مادر باید به این نکته توجه کند که هر مشکلی که برای نوجوان به وجود می آید ، وی علت آن را از جانب پدر و مادر خود می داند ، اگر او تنهاست، اگر در محیط مدرسه مشکلی برای او به وجود می آید ، اگر از زندگی لذت نمی برد و... . بنابراین شما به عنوان پدر و مادر باید تحمل کنید و نباید آن را به دل بگیرید و مسئولیت خود را رها کنید و بگویید دیگر با او کاری ندارم.

پدر و مادر باید به فرزند جوانشان اجازه دهند که بر حسب شرایط محیط ، خود مستقلا فکر کند، عمل نماید ، رشد کند و به تکامل برسد و وضع خود را درک کند ، ولی باید از طرف پدر و مادر راهنمایی شود. فرزند نوجوان شما ممکن است بعضی از راهنمایی ها و توصیه های شما را قبول کند و بعضی از آنها را رد کند ، این قسمتی از رشد فکری دوران جوانی است. البته بسیاری از اصول و ارزشهایی که قبل از دوران نوجوانی پدر و مادر به او یاد داده اند در ذهن و فکر او هست و بر مبنای آن فکر خواهد کرد و دوران جوانی را طی می کند و به طرف بلوغ می رود.

اگر در موردی شما مخالف نظر او هستید سعی کنید به حرف او گوش کنید و اصول علمی ، اخلاقی و فرهنگی که مورد قبل شما و جامعه ی شماست را به او گوشزد نمایید. در چنین صورتی او هم به حرف های شما گوش خواهد داد.

فرزند جوان شما باید فکر کند و مطمئن گردد که شما او را از جان و دل دوست دارید و باید مطمئن گردد که اگر عملی را که انجام داده است با آن عمل موافق نیستید و آنرا دوست ندارید ، ولی خود او را به عنوان یک انسان و فرزند خود دوست دارید.

اگر نسبت به موضوعی از او آزرده شدید از انتقادهای مکرر بپرهیزید و به طور ساده به او بگویید که شما مخالف نظر او هستید ، ولی حق فرزند شماست که اظهار نظر کند و اگر اختلاف فکر و عقیده و سلیقه ای پیش آمد سعی کنید راهی پیدا کنید که مورد توافق دو طرف باشد .

پدر و مادر نباید هیچ گاه خود رابا فرزند جوان خود مقایسه کنند . مثلا بگویند موقعی که من به سن تو بودم چه می کردم ، زیرا باید بدانید که فرزند شما در زمان دیگری زندگی می کند و عین شما نیست.

امیرالمومنین علی (ع) نیز در این باره فرموده اند که:

 فرزندانتان را به آداب و رسوم خویش مجبور نکنید چون آنها برای زمانی غیر زمان شما خلق شده اند .

البته نکته ای که در اینجا باید به آن توجه شود این است که همانطور که می دانید آداب و رسوم با گذر زمان و محیط و منطقه و قبیله و ...تغییر می کند ولی دین و تربیت دینی تغییر نمی کند.

پدر و مادر باید بدانند تغییر خلق و خوی نوجوانان کاملا طبیعی است . این تغییر خلق و خوی نه فقط نتیجه ی ترشح هورمون هایی است که در دوران بلوغ ترشح می شود بلکه مربوط به عوامل مختلف و هیجاناتی است که در این سنین نیز وجود دارد. در این سن است که نوجوان اشتباه می کند و خوشبختانه به اشتباه خود پی می برد و تجربه می آموزد.

همانطوری که ذکر شد، دوران جوانی سیر خود را خواهد کرد و دوران جوانی به آخر خواهد رسید و سرانجام فرزند جوان شما تمایل بیشتری پیدا می کند که با شما باشد ، بیشتر با شما صحبت کند ، گفتگو کند، به حرف های شما گوش کند و عمل نماید. اگر رفتار شما با او مناسب باشد و اگر با محبت ، علاقه و آرامش با او رفتار کنید و خود را با مسایل و مشکلات او سهیم و شریک بدانید او به راحتی و خوبی و بدون مشکل از این مرحله ی پرمخاطره خواهد گذشت و به مرحله ی تکامل خود خواهد رسید.