مدرســـــــــه ی مامان هــــــــــــــــــــــامدرســـــــــه ی مامان هــــــــــــــــــــــا، تا این لحظه: 12 سال و 10 ماه و 15 روز سن داره

مــدرســـه ی مــامــان هـا

اینجا برای تربیت فرزندانمان همگی هم معلم هستیم هم شاگرد!

تربیت دینی 7 ؛ چگونگی رفتار با کودک در 7 سال اول

1390/8/19 10:25
نویسنده : یه مامان
9,920 بازدید
اشتراک گذاری

 همانطور که در بخش «تربیت دینی 1 ؛ قبل از هفت سالگی » اشاره کردیم ، مقدمه سازی برای ایجاد زمینه های تربیت دینی در کودکان در 7 سال اول پایه ریزی می شود. اینکه کودک در 7 سال اول احساس امنیت و آرامش کند و در خانه امیری کند.

اما این امیری کردن باید چگونه باشد؟

آیا دادن آزادی به کودک باعث لوس شدن او نمی شود؟

با ما در ادامه مطلب همراه باشید...

مبحث قبلی : تربیت دینی 6 ؛ تاثیر نگاه پدر و مادر به زندگی در انتقال مفاهیمِ دینی

*************

 اصلی ترین نکات این است که ما بدانیم در تربیت چه کاری می خواهیم بکنیم . و چه چیزی را باید به فرزندان خود منتقل کنیم . قبل از تربیت دینی باید زندگی را به بچه آموزش داد . نحوه ی برخورد ما با آنها می تواند تلخی های زندگی را کاهش دهد ولی هیچ وقت از بین نمی برد . ما باید با این روش شروع کنیم .

ما در هفت سال دوم وقتی که  می خواهیم ناخوشی ها را به بچه نشان داده و در کنار آن ازبچه ادب بخواهیم و دلم می خواهد ها را یک مقدار تضعیف کرده و کنار بزنیم . باید در هفت سال اول به قدر کافی به بچه محبت کرده باشیم . در هفت سال اول به قدر کافی به بچه آزادی داده باشیم تا زمانی که درهفت سال دوم با سختی ها مواجه می شود مشکل پیدا نکند و به راحتی تلخی های زندگی را پذیرفته و ادب را که به معنای «ضابطه مند کردن فرد»  و جلوگیری از خودخواهی ها است بپذیرد .

ما باید بنا را با آسایش و راحتی بچه در هفت سال اول محکم کنیم .امیرالمومنین (ع) می فرماید فرزند تو تا هفت سال ریحانه ی تو است .  ریحانه لطیف بوده و نیاز به مراقبت بیشتر دارد . مثلاً اگر شما یک گلدانی داشته باشید که برگ های آن به سمت آفتاب رفته باشد ، زمانی که گلدان را جابجا می کنید ، اجازه می دهید که برگ آرام آرام تغییر جهت دهد . بنابراین برخورد با ریحانه شیوه ی خاصی دارد . باید در هفت سال اول امنیت خاطر ، محبت و پناهگاه محکم خانوادگی را برای بچه ایجاد کرده باشید .

خیلی اوقات پدر و مادرها با بچه ی خود مدارا می کنند، اما با یک یا دو دعوا ، بچه پشتوانه ی امنیتی خود را درخانه از دست می دهد . بچه به سهولت به سمت پنهان کاری رفته و چون احساس دشمنی می کند به سرعت به سمت دشمنی کردن می رود چون نباید احساس امنیت او از بین می رفت .

مثلاً اگر بچه با چاقوی تیزی بازی می کند نباید او را رها کنیم و بگذاریم هر کاری می خواهد انجام دهد، ما باید با زیرکی از «روش حواس پرت کردن» استفاده کنیم و به گونه ای چاقو را از دسترس او دور کنیم که او اصلا متوجه ی این رفتار ما نشود. بچه باید با کمال آرامش به هفت سالگی برسد و از «دلم می خواهد ها» سیراب باشد .  ما فقط این «دلم می خواهد ها» را جهت می دهیم و بعد با او همراهی می کنیم . همانطور که قبلا اشاره کردیم، کودک در این سنین نقش پادشاه و والدین نقش وزرای زیرکِ او را بازی می کنند.

باید به بچه اطمینان داد پدر و مادر با او جنگ و دعوا ندارند . از هفت سالگی به بعد که پدر و مادرها می خواهند برای این «دلم می خواهد ها» برنامه بگذارند ، بچه احساس می کند که یک بازی جدید است که شروع شده . ما می توانیم در سخت ترین شرایط بچه را اداره و مدیریت کنیم، ولی باید مراقب باشیم که بچه چه برداشتی می کند .

ما قبل از  هفت سال اول اسیر برداشت های بچه هستیم . اگر در مقابل فرزند خود به دیگری محبت کردیم و او برداشت غلط کرد، باید رفتار خود را به گونه ای اصلاح کنیم که این برداشت غلط برای او ایجاد نشود .  محبت کردن به دیگری در مقابل چشم بچه ی سه ساله اشکالی ندارد.  ما نباید از ترس حسادت او ، به بچه دیگری محبت نکنیم، ولی باید این مسئله ی حسادت را حل کنیم . موضوع این است که برداشتی که بچه می کند ، برداشت مناسبی باشد .

در هفت سال اول تعلیم و تربیت باید باشد . اما باید انعطاف پذیر بوده و «آئین نامه ای» نباشد . همانطور که قبلا اشاره شد در روایتی داریم: « چون كودك سه ساله شود هفت بار به او بگو بخوان «لا إِلهَ إِلَّا اللَّهُ» بعد، واگذارش تا به سن سه سال و هفت ماه و بيست روز رسد، هفت‏ بار باو بگويند: بگو «مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ»، و ديگر تا چهار سالگى او را واگذار، و چون چهار سالش تمام شد هفت بار بگويد: «صلى اللَّه على محمد و آل محمد» و ولش كنيد تا پنج سالگى به او گفته شود دست راست و چپ كدامست؟ وقتى فهميد، رو به قبله واداشته شود، و سجده كند، و باز واگذارش كنيد تا 6 سالگى چون شش ساله شد ركوع و سجود آموزد تا هفت ساله شود، در اين سن دستور دهند تا دست و صورت را بشويد وضو بگيرد، بعد به نمازش وادارند، و چون نه ساله گردد، وضو يادش دهند و اگر ترك كرد تنبيه گردد و به نماز فرمانش دهند، و بر ترك آن تنبيهش كنند. و چون نماز و وضو فرا گيرد، و والدينش آمرزيده شوند ان شاء اللَّه‏»پس ما باید قبل از هفت سال آموزش داشته باشیم . وقتی که فرزند شما به سمت خطر می رود باید به او آموزش دهید که این وسیله خطرناک است . نباید بچه این ها را تجربه کند ، شاید به این وسیله به خود صدمه ی سنگینی بزند . در این هفت سال پدر و مادر باید عمیقاً وقت گذاشته و به او توجه کنند و با بچه حرف بزنند . معمولاً پسرها دیرتر زبان باز می کنند اما در همان موقع نیز خیلی چیزها را فهمیده و درک می کنند . 

پدر و مادر باید با بچه ی خود گفتگو کرده و  بفهمند که او چه چیزی می خواهد . اگر چیزی را که می خواهد به او دادید ، امنیت خاطر پیدا کرده و فکر  می کند هرچه بخواهد پدر و مادر به او می دهند . پدر و مادر با شیوه ی گفتگو با یکدیگر باید به بچه ادب یاد بدهند . به شیوه ی ریحانه با او برخورد کرده و به او امر و نهی نکنند .

اگر بچه در سن پنج سالگی کاری کرد و عذر خواهی نکرد، نباید او را مجبور به این کار بکنید . این روش یعنی تربیت بالای هفت سال را در سنی کمتر، اجرا کردن . اگر می خواهید در این سن به بچه عذرخواهی کردن را یاد بدهید، باید پدر و مادر یک نمایش اجرا کرده و مدام در آن از هم عذر خواهی کنند و این موضوع را با رفتارشان به صورت عملی به فرزند خود یاد بدهند. خداوند متعال یکی از روش های تربیتی برای فرزندان را تئاتر قرار داده و بازیگران آن نیز پدر و مادر هستند .

وقتی پدر و مادر به یکدیگر اعتنا نداشته و یا رفتارهایی را در مقابل نگاه این بچه انجام دهند نباید انتظار داشته باشند که فرزندشان رفتاری غیر از این رفتار را انجام دهد و آنگاه بخواهند با بچه به صورت امر و نهی برخورد کنند.

در روایت داریم که بچه در هفت سال اول زندگی امیر است و نباید به او امر و نهی کرد . البته بعد از هفت سال نیز می توانید از این روش «نمایش» استفاده کنید با این تفاوت که در این زمان می توانید امر و نهی هم بکنید.

ان شاء الله خداوند متعال خانه های ما را محل تربیت سربازان  امام زمان (عج) قرار دهد .

پسندها (0)
شما اولین مشوق باشید!

نظرات (8)

یک عدد مامان
19 آبان 90 11:23
اول از همه بگم هر دو تا عکسی که واسه این پست انتخاب کردین خیلی قشنگ و زیبا هست
بعدشم راجع به این پست خیلی دوس داشتم گفتین بچه باید بفهمه پدر و مادرش با او جنگ و دعوا ندارند و اینکه ماها باید انعطاف پذیر باشیم. لفظ "آئین نامه ای" رو بسیار بجا و درست به کار بردین واسه همین توو ذهنم میمونه.... واسه دعای زیباتون هم آمین میگم...

دست گــُــلتون درد نکنه ، عالی بود

خواهش می کنیم.
خوشحالیم که براتون مفید واقع شده.
خیلی برامون جالبه که قسمت های تاثیرگزار متن را بازگو می کنید و بازتاب اون رو توی ذهنتون برامون بیان می کنید.
برای شما و قند و عسل عزیز اون دعای ویژه و بهترین ها رو آرزو می کنیم.
مامان علي خوشتيپ
19 آبان 90 13:38
خيليييييييي اين مطلبتون مفيد و كامل بود ممنونووونم
به باباي علي هم ميگم بخوندش
خوشبختانه علي وضو رو بلده و نماز هم در حد دو ركعت البته جدا از ذكراش بلده.
كم كم بايد كامل يادش بدم.خيلي وقتا با من يا باباش نماز ميخونه...
دعاي آخرتونم خيلي زيبا بود.يعني لياقتشو دارم كه خونه ام محل تربيت سرباز امام زمان باشه؟
البته وقتي سر علي باردار بودم چهل روز بعد از نماز صبح دعاي عهد رو خوندم.به نيت علي.آخه ميگن اگه اين كارو بكنيد جزو ياراي امام زمان ميشيد ولي تربيت يه چيز ديگس.نمي دونم موفق ميشم يا نه؟اميدوارم كه بشم
بازم ممنونوووووووونم

این خیلی خوبه که بابای علی آقا هم همسو با شما حرکت کنه و هر نکته ای در مورد زندگی تون رو با هم یاد می گیرید و در موردش به توافق برسید و ان شاءالله توی زندگی پیاده کنید.
براتون آرزوی موفقیت می کنیم و اون دعای آخر رو از صمیم قلب براتون آرزومندیم...
مریم(مامان روشا)
19 آبان 90 17:10
ممنون خیلی خوب و کامل بود مثل همیشه یه مدت طولانی به عکس نگاه میکردم این صحنه ها چه آرامشی به آدم میده بازم تشکر
وقتی این مطلبارو میخونم عذاب وجدان میگیریم که کاش با روشا به خاطر کاری که کرده بلند حرف نمیزدم من بعد از فوت برادرم خیلی کم طاقت شدم و هنوزم خودمو پیدا نکردم ولی سریع یاد موقعیتم می افتم براش آروم توضیح میدم مامان از کارت ناراحت شده ولی خیلی دوستت داره شما هم دیگه اون کارو نکن حالا یاد گرفته تا میبینه ناراحتم زود میا د میگه من دوستت دارما شما هم منو دوست داری!
دوست دارم یه مطلب راجب مامانها میذاشتین که چه جوری تحملشون رو زیاد کنند من که خیلی بهش نیاز دارم

سلام مامان مهربون
ببخشید که دیر جوابتون رو دادیم. خدا برادر بزرگوارتون رو بیامرزه، برای شما و خانواده ی محترمتون آرزوی سلامتی و عمر با عزت و طولانی می کنیم.
چند وقت پیش پستی راجع به روش های رسیدن به گنج صبر گذاشته بودیم ، اگع مطالعه نکردید از لینک زیر اون رو بخونید:
http://mamanschool.niniweblog.com/post308.php

ان شاالله سعی می کنیم در آینده باز هم به این موضوع و موضوعاتی از این قبیل بپردازیم، برای شما و همه ی مامانا آرزوی موفقیت می کنیم.
مامان پریسا
19 آبان 90 19:10
به نکات بسیار خوبی اشاره کردیدوخدا کنه بتونیم ما هم این نکات رو رعایت کنیم. از این که در تولد پریسا شرکت کردید ممنون

خواهش می کنیم، ما هم براتون آرزوی موفقیت داریم
مامان ماهان عشق
20 آبان 90 11:18
خیلی مطلب جالبی بود.آخه بعضیا هفت سال امیری رو جور دیگه ای تعبیر میکنن و اصلا از تربیت بچه غافل میشن.ولی اینجا خوب توضیح داده شده.


خوشحالیم که براتون مفید بوده، دقیقا همینطوره که گفتید بعضی ها فکر می کن هفت سال امیری یعنی بچه رو باید رها کرد که هرکاری خواست بکنه درصورتی که توی این پست متوجه شدیم که این معنی رو نمیده، ممنون از توجه شما
مامان محمدجان
20 آبان 90 20:54
خیلی خوشحالم که از الان این متون رو مطالعه میکنم منظورم اینه که خداروشکر متناسب با سن محمدجان و دیر نشدهانشالله که بتونیم این نکات رو عملا پیاده کنیم


ما هم برای شما آرزوی موفقیت داریم مامان عزیز
مریم(مامان روشا)
21 آبان 90 16:32
ولی باز نکرار میکنم چون به کمکتون نیاز دارم
من وقتی این پستارو میخونم عذاب وجدان میگیرم که چرا به خاطر کاری که روشا کرده بود بلند باهاش حرف زدم آخه بعد از فوت برادرم خیلی بی طاقت شدم و هنوز خودمو پیدا نکردم البته زود به خودم میام و بهش میگم مامان از این کارت ناراحت شده ولی دوستت دارم حالا روشا یاد گرفته وقتی ازش ناراحتم میاد میگه من دوستت دارما شما هم منو دوست داری
میخواستم برای ما مامانها یه مطلب بذارید که چطور خویشتن داریمون رو بیشتر کنیم ممنونم

ببخشید که جوابتون دیر شد
تینا
22 آبان 90 15:33
سلام ممنونم خیلی خیلی خوب توضیح دادید ... ممنون از عکسای زیباتون


سلام مامان عزیز
خواهش می کنیم، آرزو می کنیم که در عمل به این مطالب هم موفق و موید باشید