مدرســـــــــه ی مامان هــــــــــــــــــــــامدرســـــــــه ی مامان هــــــــــــــــــــــا، تا این لحظه: 12 سال و 10 ماه و 16 روز سن داره

مــدرســـه ی مــامــان هـا

اینجا برای تربیت فرزندانمان همگی هم معلم هستیم هم شاگرد!

تربیت دینی 5؛ تاثیر رسانه در تربیت دینی

1390/8/1 13:29
نویسنده : یه مامان
7,284 بازدید
اشتراک گذاری

 

در این قسمت در مورد نقش رسانه و محیط پیرامونمان و اثر آن در تربیت صحبت خواهیم کرد؛ با ما همراه باشید...

اگر قسمت های قبل را مطالعه نفرمودید؛ پیشنهاد می کنیم که ابتدا آن ها را مطالعه بفرمایید و بعد به خواندن این بحث بپردازید:

تربیت دینی 4؛ چرا مبارزه با هوای نفس در تربیت دینی اولویت دارد؟

تاثیر محیط و مخصوصا رسانه در امر تربیت فرزندان:

اساساً کار تربیتی در ارتباط با فرزندان کار حساسی است و پدر و مادر ها حق دارند که نگران باشند . در روایت تصریح شده که در آخرالزمان ، کار تربیتی خیلی دشوارتر می شود . این موقعیت به وضعیتی تشبیه شده که حیوانات فرزندان خود را به دندان گرفته و از ترس دشمن فرار می کنند . یعنی پدر و مادرها نه تنها باید نگران باشند بلکه فرزندان خود را برداشته و فرار کنند .

همانطور که همه ی ما می دانیم ، دیدن بعضی از برنامه های رسانه ای که حتی از تلویزیون خودمان پخش می شود ، برای بچه ها توصیه نمی شود. حال در مقابل این مشکل باید چه کار کنیم؟ یعنی کودکانمان را محدود کنیم و یا حتی با زور از بچه بخواهیم که به اتاقش برود و بگوییم «حق نداری این برنامه را تماشا کنی»؟ شاید این کار تا زمانی جواب بدهد و کودکتان را از دیدن آن برنامه ها مصون نگه دارید، اما با زمانی که محدودیت های شما دیگر کارساز نیست چه کار می کنید؟

البته انتقادات به برنامه های تلویزیونی وارد داست و ما باید نگرانیِ خود را منتقل کنیم و از مسئولین هر بخش، خواسته های خود را مطالبه کنیم، ولی نمی شود مطمئن بود که هرگز بچه ها برنامه ی عادی تلویزیونی را نخواهند دید.

تمام مسئولیت تربیتی فرزندان خود را به رسانه و یا به محیط اطرافمان واگذار نکنیم. حتی اگر رسانه هم کاملا خوب باشد، اما موثر ترین عامل تربیتی در دوران کودکی خصوصاً در هفت سال اول و دوم خانواده است .

 در کل جدای از این محیط عمومی نمی توان بود . بچه ها را زیاد نباید در محیط استریل بزرگ کرد . البته منظور ما از این صحبت، این نیست که فرزندان خود را جلوی تلویزیون بگذاریم و بگوییم که از این برنامه ها نگاه کنند؛ منظور این است که وقتی که خواستیم فرزندان خود را از این برنامه ها جدا کنیم باید با یک منطق قوی این کار را کرده و تأثیرات تربیتی خود را بالا ببریم . وقتی که رفتار پدر و مادر جذاب تر از برنامه ی تلویزیونی باشد ، دیگر جای نگرانی نیست و برنامه ی کودک زیاد نمی تواند بر روی آنها تأثیر بگذارد . اگر بنیاد خانواده قوی بوده و روش های تربیتی اصولی باشد ، این برنامه ها می تواند اثر بگذارد اما بسیار اندک خواهد بود . انشاء الله این تأثیرات در حد تزریق  واکسن باشد (در واقع به اندازه ی یک میکروب ضعیف شده) .

بعضی از افراد اصرار دارند که فرزندان خود را به محیطی ببرند که بدون استثناء همگی حافظ قرآن و مودب هستند در صورتیکه بهتره که ما در محیط عادی فرزندان خود را رشد دهیم . بچه به مدرسه می رود و یک حرف زشت می شنود . به خانه می آید ما با او صحبت می کنیم و زشت بودن آن رفتار یا حرف را به او تذکر می دهیم. در واقع باید فعالیت کرد .این بچه در آینده وارد جامعه خواهد شد ، باید بتواند با خطا و خطر مواجه شده و مقابله کند . معنای این حرف این نیست که صدا و سیما برنامه های خود را درست نکنند . اما برنامه های صدا و سیما درست نخواهد شد مگر اینکه حضور کارشناسان محتوایی در برنامه ها اصالت بیشتری داشته باشد .حتی اگر برنامه های رسانه خوب هم شود ، ما چالش های محیطی برای فرزندان خود خواهیم داشت . اگر ما حتی کودک خود را در یک محیط کاملاً مذهبی هم تربیت کنیم و برنامه های تلویزیون هم عالی باشد ، آیا از مسئولیت پدر و مادر در تربیت فرزند کاسته  خواهد شد؟

جواب: نه؛ نه تنها کم نشده ، حتی راحت تر هم نخواهد شد . چون شما وقتی یک بچه را در محیط مذهبی و با برنامه های خوب تربیت کردید ، باید او را از خطرات بزرگتری پرهیز دهید . یکی از آنها عُجب و غرور است که آفت هر عبادت و خوبی است . شما خیلی راحت می توانید خود و دیگران را متقاعد کنید که گناه نکنند ، اما به سختی می توانید خود و دیگران را متقاعد کنید که ریا نکرده و عُجب پیدا نکنند .  اندازه گیری اینها در عبادات ما موجود است . بهتر است ما محیط خود را اصلاح کرده و برای انجام کارهای سخت تر برویم . هیچگاه مسئولیت خانواده را از تربیت حذف نکرده وآن را قدرتمند تر از رسانه و محیط بدانیم . سهمی که ما به محیط ، برنامه های آموزشی و حتی آموزش و پرورش می دهیم بیشتر از حد واقعی آن نباشد .

گاهی اوقات، حتی میتوان از فرزندان خود خواهش کرد که برخی از برنامه های کودکان را نگاه نکنند . چون این برنامه ها عمومی است و ما می توانیم با خانواده ی خود یک قراری گذاشته و نسبت به بعضی چیزها پرهیز داشته باشیم . همچنان که ما نسبت به برخی از غذاها پرهیز  می کنیم . اگر رابطه ی پدر و مادر با کودک خوب باشد و بتوانند همدیگر را متقاعد کرده و با محبت این کار را بکنند نه تنها بارمنفی نداشته بلکه هوشمندی هم ایجاد می کند . دوباره تاکید می کنیم که اگر در هفت سال اول برخورد عالی باشد ، در هفت سال دوم ادب پذیری بچه خیلی بالا است . بنابراین نباید انتظار ما از محیط زیاد باشد و نباید انتظار داشته باشیم که محیطی باشد که زمینه ی هرنوع آزمایش و امتحانی را در آن از بین برده باشیم . خدا امتحان گرفته و آزمایش می کند . امتحان با تحریک معصیت و تحریک نفس به شهوات است . البته با توجه به اینکه بچه نمی تواند خوب و بد را تشخیص دهد و یا پدر و مادر نمی توانند او را از تأثیر پذیری از فضا نجات دهند ، رسانه باید خود را عوض کند .  وقتی ما  می گوییم که محیط استریل نباشد منظور این نیست که پر از میکروب باشد . ما باید احتمال برخورد دانش آموز با همکلاسی های نااهل ، یا زد و خورد در مدرسه و... را بدهیم . بچه باید با این سختی ها رشد کند . خدا محیطی که صد در صد فاقد میکروب باشد را خلق نکرده است . حتی محیط های مذهبی نیز بدون میکروب نیست . به این دلیل که آن محیط ها نیز آفت های خاص خود را دارد .

مسئولین بهداشت و درمان می گویند اگر دست و صورت بچه را بیش از چهار یا پنج بار در روز بشویید آسیب پذیرتر می شود ، و این را هم می دانیم که نشستن دست ها هم زیان آور خواهد بود و باعث شیوع انگل ها خواهد شد. در هر صورت افراط و تفریط در هر کاری نتیجه عکس را خواهد داد.

 ما باید با واقعیت مواجه شویم البته نه به این معنا که ماهواره را به خانه آورده و خود و خانواده ی خود را از فطرتِ خود دور کنیم و با این کار، زشت ترین صحنه ها را برای بچه عادی کرده و کاری کنیم که در آینده تعادل روحی خود را برای یک زندگی درست از دست بدهد . ضمناً به کسانی که فرزندان آنها خیلی اسیر این برنامه های تلویزیونی هستند پیشنهاد می کنیم که در همان ساعت یک برنامه ی بازی هیجان انگیز برای بچه های خود طراحی کنید . در این صورت بچه ها ترجیح می دهند با شما بازی کنند تا مقابل این برنامه ها بنشینند . حتی اگر رسانه برنامه ی خوبی هم داشت شما برنامه ی بازی خود را با بچه ها ادامه دهید و این احساس مسئولیت برای تربیت فرزند که نکات زیاد پیچیده ای هم ندارد همیشه باید در نظر گرفته شود .

پسندها (0)
شما اولین مشوق باشید!

نظرات (7)

مامان پریسا
27 مهر 90 17:13
آموزنده بود. این حرف هم واقعا" درسته که دور کردن از هر چیز ، حس خواستن آن چیز را بیشتر میکنه.


dp
27 مهر 90 22:25
سلام . وبلاگ زیبایی دارید . خوشحال میشم به وبلاگ ملیسا جان هم سری بزنید.

سلام مامان مهربون.
ممنون از لطفتون
چــــــــــــشم
مامان علي خوشتيپ
28 مهر 90 8:22
ممنون از مطلبتون
مسئله اينجاس كه نمي دونيم كدوم برنامه ها خوبه كدومشون روي فرزندمون ميتونه تاثير بد بذاره.
يه سري مقاله خوندم كه ميگن موش و گربه و گوسفند زبل (كه يكي از ساده ترين كارتونهاي كودكانه)با يه اهدافي تهيه شده كه ديدنش براي بچه ها خوب نيست ...!!!!


خواهش میکنیم.
متاسفانه همینطوره!
اگه مستند arrival رو ندیدین، پیشنهاد می کنیم که حتما مشاهده کنید.
و اونوقت بیشتر معنی اون روایت رو که در آخرالزمان باید بچه های خود رو به دندان بگیریم و نجات بدیم برامون مشخص می شه و همچنین لزوم جدیت در امر تربیت و هدایت بچه ها بیشتر نمایان می شه.
امیدواریم بتونیم بچه هامون رو در پناه خداوند بزرگ کنیم تا از گزند شیاطین به دور باشند.
یک عدد مامان
28 مهر 90 13:18
جالبه بدونین ما خانوادگی علاقه ای به برنامه های تلویزیونی نداریم ، به خاطر همین اصلا از اول تلویزیون نگرفتیم و نداریم ... اعصاب و خیالمون راحته !!

هر فیلم یا cd که واسه بچه هامون تهیه میکنیم یا اجازه میدیم ببینن باید حداقل یه بار خودمون دیده باشیمش و درباره محتواش اطلاعات داشته باشیم

پستتون مفید بود

وقتی پدر و مادرها به یه چیزی اهمیت ندن، بچه ها هم با این موضوع راحت کنار میان.ولی متاسفانه این عادت بد میان خیلی از خانواده ها هست که باید تلویزیون همیشه(از اول صبح تا آخر شب) روشن باشه.!
مریم(مامان روشا)
28 مهر 90 16:48
خیلی زیبا نوشتین وباهاتون موافقم .جالبه که بدونین همین سریالهایی که برای ماه رمضون ساخته میشه و با خیال راحت میبینیمشون توی مجله ی ایده آل خوندم که یه پسر بچه ی بیش فعال برای اینکه روح بشه و بره پیش همه ببینه راجبش چی میگن خودشو دار زده که متاسفانه فوت شده و حالا اون خونواده از صدا وسیما شکایت کردند در صورتیکه من اگر بدونم بچم بیش فعاله و احتمال هر کار خطرناکی رو داره پس باید بیشتر مراقبش باشم.
با خوندن این مطالب و شنیدن این وقایع بیشتر میفهمم که چه وظیفه ی سنگینی دارم

ان شاءالله که همه ی خانواده ها در این امر موفق باشن.
مامان محمدجان
8 آبان 90 16:12
ممنون این برنامه ها واقعا یه معضله ممنون از راهنماییتون

خواهش می کنیم
تاج گل فروش
24 آبان 95 18:43
به نام خدا باسلام وادب به محضرشما تربیت فرزندان در کودکی نقش بسیار زیادی در آنها دارد وباتبلیغ ونمایش برنامه های مفید فرهنگی دینی درتربیت آنها تاثیر گذارباشد
یه مامان
پاسخ
سلام بله همینطوره