چگونه می توان به گنجِ صبر دست یافت؟

هیچ کسی را نمی توان پیدا کرد که تا به حال سختی ای برایش به وجود نیامده باشد، مشکلاتی که قابل حل و یا غیر قابل حل بوده اند. حال در مقابله با مشکلات باید به این نکته توجه کنیم که صبر در برابر آنها به معنای بن بست در حل مشکل نیست، بلکه خودِ این صبر راه گشاست.

برای اینکه بتوانیم صبور باشیم، چه باید بکنیم؟...

گاهی اوقات در زندگی، مشکلاتی پیش میاد و باعث میشه ما از کوره در بریم و اون موقع دلمون می خواد که به یه جایی پناه ببریم.

ولی اگه یه کم دقت کنیم می بینیم که یکی از ستون های اصلی هر خانواده مادره، پس فرارِ ما مساویه با متلاشی شدن یکی از مهم ترین ستون های خانواده و در پی اون فروپاشی خانواده. پس حالا باید چی کار کنیم؟

بهترین راه اینه که این ستون اساسی رو چنان استوار کنیم که با هیچ ضربه ای متلاشی نشه؛ و این رو هم از صمیم قلب اعتقاد داشته باشیم که می تونیم، چون همون خدای مهربونی که این رسالت رو گردن ما انداخته، ظرفیت های وجودی هم به ما داده، منتها بعضی از ماها داریم با اهمال کاریِ خودمون اون ظرفیت ها رو ندیده می گیریم؛ ما حتی می تونیم به جایی برسیم که پناهگاهی برای غم ها و شادی های دیگر اعضای خانواده باشیم و همچون کوه ، استواری را به خانواده ی خود هدیه کنیم.

پس برای استوار شدن ستون های مهم خانواده و بالفعل کردن ظرفیت های وجودی با هم بخونیم راه حل رو ...

 1- ایمان:  اولین راه کار عامل ایجاد صبر، ایمان است.

امیرالمومنین، امام علی (ع) فرمودند:   صبر، میوه ی ایمان است.

انسانی که خدا را پشتیبان و مدافع خود می داند به طور طبیعی صبر می کند . وقتی که می داند خدا صبر کردن او در برابر مشکلات و مصائب وارده بر او را می بیند ، و در مقابلش اجر و پاداش قرار داده ، یقین پیدا می کند که این تحمل ها عاملی است برای رسیدن به خدا. صراحتا در قرآن اشاره شده است که:

اي افرادي که ايمان آورده ايد! از صبر (و استقامت) و نماز، کمک بگيريد! (زيرا) خداوند با صابران است. ( 153/ بقره )

و درجایی خداوند امید را در دلهای بندگان می کارد که در جایی که امکان دارد بوسیله ی ابزار مادی و معنوی انسان را یاری خواهد کرد. همانطور که در آیه ی 4 سوره فتح فرمودند: چرا سكينه و آرامش بر دل آنها فرود نيايد در حالى كه «لشكريان آسمانها و زمين از آن خداست، و خداوند دانا و حكيم است».

از کمال رحمت و مـــوج کرم                       می دهد هر شوره را باران و نم

وقتی انسان این پشتیبانی را می بیند به جای اینکه از صبر زجر بکشد، لذت خواهد برد.

امیرالمومنین، امام علی (ع): فرمودند: ریشه ی صبر، یقینِ نیکو داشتن به خداوند است.

پس به تناسب رسیدن به ایمان ، صبرمان هم افزایش پیدا خواهد کرد. در قرآن مواردی زیادی وجود دارد که به این امر مهم پرداخته است.

در تاریخ هم داریم که در واقعه ی کربلا، وقتی طفل شیرخوار امام حسین (ع) روی دستان مبارک ایشان به شهادت رسید، فرمودند: این برای من آسان است، چرا که در برابر دیدگان خدا این مصیبت بر من وارد شده است.

2-  فراموش نکردن هدف آفرینش: این نکته در عرض نکته ی اول قرار دارد، تنها هدفی که در عالم می توان با آن زندگی کرد ، بندگی برای رسیدن به خدا، و اصطلاحا خدایی شدن است. اگر بدانیم که صبر یک دستور الهی است و انسان با صبر به خدا نزدیک می شود ، در واقع احساس نزدیکی به هدف می کنیم و احساس بدبختی از ما دور می شود، حتی اگر مشکل حل نشود باز هم احساس خوشی داریم، چون واقعا بعضی از مشکلات حل نشدنی است.

3- توجه به گذرا بودن مشکلات: در روایات بسیار تاکید کرده اند که توجه کنید که کل عمر و دنیا گذراست و یک لحظه است. در شعر شهریار این دنیا به یک پنجره تعبیر شده است که هر کسی چند لحظه ای فرصت تماشا از آن دارد.

امام علی(ع) فرمودند:  دنیا گذرگاه است، اقامت گاه نیست.

خوب است توجه کنیم که حال که کل این دنیا گذراست، پس مشکلی هم که ما در آن قرار داریم ، یا عمرش به اندازه ی کل عمر ماست و یا کوتاه تر از عمر ماست – که مطمئنا کوتاه تر خواهد بود-

امام صادق (ع) فرمودند:  کسی که صبر می کند، کم صبر می کند و کسی که بی تابی می کند، کم بی تابی می کند.

این روایت به این نکته اشاره دارد که زمانی که ما در این دنیا با مشکلات دست و پنجه نرم می کنیم، بسیار کم است.

4- توجه به پاداش صبر: اگر توجه کنیم که صبر در این دنیای گذرا، باعث یک رفاه در دنیای ابدی می شود ، تحمل مشکلات را بر ما آسان خواهد کرد .

رسول خدا (ص) فرمودند: یکی از گروه زنانی که در قیامت با حضرت زهرا (س) محشور می شوند ، زنانی هستند که در برابر بداخلاقی شوهرشان شکیبایی می ورزند . اینان کسانی هستند که ثواب هزار شهید را به آنها می دهند و به ازای تحمل هر سختی یک سال عبادت به پایشان می نویسند.

و در جایی دیگر می فرمایند:    آگاه باشید که هر کسی که در اخلاق زنِ بداخلاق خود شکیبایی بورزد و مزد این کار را از خدا بخواهد، خداوند ثواب شاکرین و سپاسگزاران را به او می دهد.

خداوند در قرآن کریم می فرمایند که شاکرین بسیار کم هستند و پاداش آنها بسیار زیاد است.

امام حسین (ع) در شب عاشورا فرمودند: دنیا چه خوش باشد و چه تلخ، خواب و رؤیاست و بیداری در آخرت است.

نکته ای که شنیدنش خالی از لطف نیست:

به این تمثیل توجه کنید:

نحوه تشکیل مروارید در صدف، بدین صورت است که جاندار برای دفع مزاحمت گرد و غبار و ذرات خارجی که در بدن او نفوذ نموده‌اند شروع به ترشح کربنات کلسیم می نماید. به مرور لایه‌های مروارید مانند لایه‌های پیاز بر روی هم قرار می‌گیرند و مروارید شکل می گیرد.

برای اینکه این فرآیند صورت بگیرد در مناطق حاشیه ی دریا ، افرادی صدف ها را می گیرند و داخل آن مقداری شن می ریزند به این ترتیب به صدف ها کمک می کنند که با مبارزه با فرو رفتن شن های سخت به بدن نرمشان مروارید تولید کنند.

ای انسان مسلما تو با تلاش و رنجی فراوان به سوی پروردگارت میروی ، پس ملاقاتش خواهی کرد. ( انشقاق/6)

 پس همیشه در نظر داشته باشیم که هر سختی و مشکل به منزله ی گرد و غباری است که مرواریدِ درونِ ما را شکل می دهد.

با توجه به این وعده های الهی ، اگر برای بهبود اوضاع تلاش کردیم و ظاهرا به نتیجه نرسیدیم ، باید مطمئن باشیم که باز هم برنده ایم.

خدایا! مروارید درون ما را چنان با ارزش کن که تنها خریدار آن فقط و فقط خود تو باشی.