مدرســـــــــه ی مامان هــــــــــــــــــــــامدرســـــــــه ی مامان هــــــــــــــــــــــا، تا این لحظه: 12 سال و 10 ماه و 15 روز سن داره

مــدرســـه ی مــامــان هـا

اینجا برای تربیت فرزندانمان همگی هم معلم هستیم هم شاگرد!

5 نکته در بازی با بچه ها

1390/6/23 10:29
نویسنده : یه مامان
4,676 بازدید
اشتراک گذاری

آیا تا به حال بچه‌ها را هنگام بازی و شیطنت با دقت تماشا كرده‌اید؟ آیا انرژی و شادابی تمام نشدنی آنها را درك می‌كنید؟ شما را به بازی با این موجودات كوچك و دوست داشتنی دعوت می کنیم و در این پست به پنج نکته در بازی با بچه ها اشاره می کنیم...

۱-  بهترین زمان شروع بازی 
شما می توانید بازی با کودک را از ماه های نخست زندگی آغاز کنید زیرا شیرخواران نیاز به انگیزش و تحریک دارند. ایجاد انگیزش در آنها به اندازه تغذیه شان اهمیت دارد و باید توجه بسیاری به آن مبذول داشت. شیرخواران توانایی هماهنگ کردن اندام ها و حرکت کردن را ندارند و بدون کمک قادر به کشف دنیای اطرافشان نیستند.

وقتی اسباب بازی را در جایی قرار دهید که آنها قادر به دیدن آن باشند رنگ و شکل اسباب بازی برایشان ایجاد انگیزش می کند و اگر این اسباب بازی در دسترس شیرخوار قرار بگیرد، تصادفی به آن ضربه می زند و باعث جابه جاشدن آن خواهد شد. شیرخوار از این تجربه یاد می گیرد چگونه چیزی را حرکت دهد و اولین هماهنگی های حرکتی را می آموزد. به مرور پس از کسب توانایی راه رفتن، بازی شگفت انگیزتر می شود. چون راه رفتن با شناخت و کشف دنیای بیرون همراه است.
۲-بهترین اسباب بازی 
به خاطر بسپارید برای کودک شما تمامی وسایل بی خطر، نقش اسباب بازی را ایفا می کند و در عین حال که او را بسیار خوشحال و سرگرم می کند نسبت به اسباب بازی های گران قیمت، آموزش های بهتر و بیشتری را به وی می دهند. پس منزل را جست وجو کنید و هر وسیله بی خطر و تمیزی مانند فنجان پلاستیکی یا قاشق چوبی را برای او کنار بگذارید.

دقت کنید که این اشیا نباید نوک تیز باشند و از طرفی کوچک هم نباشند و یا قسمت هایی از آن جدا نشود زیرا اگر بچه بتواند آنها را در دهانش جای دهد، احتمال خطر خفگی برایش به وجود می آید. بازی برای کودکان نوپا، آمیزه ای از لذت، یادگیری و احساس درماندگی است. برای نمونه اگر فرزند نوپایتان قصد داشته باشد برچسب وسیله ای را روی آن بچسباند، با توجه به اینکه قادر به انجام این کار نیست بلافاصله عصبانی می شود. برای پیشگیری از این شرایط به وی کمک کنید، یا وسیله دیگری را در اختیار او قرار دهید تا بتواند از عهده این کار برآید.

۳-اولین همبازی 
توقع نداشته باشید که کودک نوپا برای مدت طولانی به شی ای توجه داشته باشد یا با بچه های دیگر بازی کند. زیرا توانایی تمرکز نداشته و مهارت های ارتباطی آنها برای بازی با سایر کودکان کافی نیست. کودک نوپا در کنار بچه های دیگر بازی می کند نه با آنها و اگر به آنها توجه نشان می دهد به دلیل اسباب بازی قشنگ یا خوراکی هایشان است و شاید هم در یک چشم به هم زدن آن وسایل را از دست آنها دربیاورند.

والدین باید تا زمانی که کودکان، مهارت اجتماعی کافی را کسب نکرده اند، همکاری و اشتراک را یاد نگرفته اند و توانایی بازی با سایر بچه ها را ندارند، برای آن ها وقت بگذارند و همبازی آنها باشند. لزومی ندارد، پدر و مادر، هر دو با هم به بازی با کودک بپردازند و همبازی شدن یکی از آنها نیز با او کافی نیست.

۴-آموزش از طریق بازی 
توجه داشته باشید بازی با کودک امر مهمی است و خردسالان تفاوتی بین فعالیت هایی مانند کار و بازی قائل نیستند و همه چیز برای آنها موضوع یا وسیله بازی و تفریح است. مشارکت کودک در کارهای خانه، مانند شستن ماشین، یکی از بهترین راه های بازی با آنهاست. این روش بسیار موثر است زیرا در عین حال که شما مشغول انجام کارهای خانه و امور شخصی خود هستید، می توانید به کودکتان توجه کنید.

از نظر کودک زمانی که وی روی صندلی کنار شما ایستاده و به شما کمک می کند تا مثلا میوه ها را بشویید به این معناست که اجازه دارد، در جریان زندگی با شما شریک شود. شریک شدن، تقسیم کردن و رعایت نوبت از نکاتی است که باید به روشنی به کودک آموزش دهید و بازی های ساده برای فراگیری موضوع هایی از این دست بسیار موثرند. به خصوص بازی هایی که در آنها عمل دادن و گرفتن، بیشتر انجام می شود.

حین بازی با خردسالان آنها را به حال خود رها نکنید. در کنارشان بنشینید و قواعد را به آنها بیاموزید و به آنها کمک کنید تا متوجه شوند که هنگام بازی چه اتفاقی می افتد. اگر بازی کردن را به فرزندتان آموزش ندهید، او بازی با سایر کودکان را فرا نمی گیرد. همکاری، شراکت و رعایت نوبت بدون شک مهم ترین مفاهیمی هستند که تا بچه ها آنها را درک نکنند و یاد نگیرند، قادر به بازی با سایر کودکان نیستند.

۵-استفاده ابزاری از اسباب بازی 
هنگامی که کودک خوب و بی دردسر با خودش سرگرم بازی است مانند هر کار خوب دیگری که انجام می دهد، مرتبا از او تعریف کنید تا مجبور نشود، توجه منفی شما را با رفتارهای ناپسند جلب کند. کودکان اسباب بازی را دوست دارند و والدین هم از اینکه برای آنها اسباب بازی بخرند، لذت می برند. به همین دلیل تعداد اسباب بازی های آنها به سرعت افزایش می یابد و بعد از مدتی باید در تدارک محلی برای نگهداری آنها باشید.

بعضی از والدین به این علت برای کودکشان اسباب بازی می خرند که برای بازی با فرزندشان فرصت کافی ندارند و به همین علت هم دچار احساس گناه می شوند. گاهی هم والدین از اسباب بازی به عنوان رشوه استفاده می کنند یعنی به شرط اینکه کودک در آینده رفتار مناسبی داشته باشد یا اینکه کاری را انجام بدهد برایش اسباب بازی تهیه می کنند. عده ای از والدین نیز ترک رفتار و اعمال ناشایست را با اسباب بازی پاداش می دهند. در تمام این موارد اسباب بازی در خدمت عواطف شماست. فرزندتان در تمام این شرایط یاد می گیرد که اسباب بازی را به عنوان ابزاری برای تسلط بر والدین به کار گیرد.

دکتر محمدولی سهامی(فوق تخصص روان پزشکی کودک و خانواده )
روزنامه سلامت

پسندها (0)
شما اولین مشوق باشید!

نظرات (8)

مامان ماهان عشق ماشین
23 شهریور 90 11:31
موضوع خوبیه.بازی یکی از فاکتورهای مهم رشد برای بچه هاست.
اسم اسباب بازی برای بچه ها رو که آوردین یادم افتاد به اولین اسباب بازی که برای ماهان ساختم.
ماهان چند ماهه بود.یه بطری آب کوچک داشتم که چندتا دونه لوبیا انداختم توش و درشو محکم کردم.ماهان تکونش میداد و از صداش خوشش میومد(یه جغجغه ابتدایی بود)
فرداش یه کمی آب هم ریختم توش.ماهان کمتر تکونش میداد.چون صداش تغییر کرده بود.به جاش بیشتر رو زمین قلش میداد و تکون خوردن لوبیاها توی آب رو نگاه میکرد.

سلام مامان پرتلاش و خلاق
ممنون که این تجربیات رو برامون نوشتید، کار جالبی بوده. امیدواریم که همیشه ذهنتون همینطور خلاق و مبتکر باشه
مامان علی خوشتیپ
23 شهریور 90 11:36
مطلب آموزنده ای بود.ممنون
چون کودکان حس تقلید پذیری بالایی دارن بیشتر دوست دارن با وسایلی بازی کنن که پدر و مادر یا اطرافیان در حال کار کردن با اونها هستن.مثلا علی وقتی کوچیک بود بیشتر دوست داشت با قابلمه و ماهیتابه و ...کلا وسایل آشپزخونه بازی کنه و کمتر با اسباب بازی سرگرم می شد.منم مانعش نمی شدم .ولی کم کم خودم کنارش مینشستم و با اسباب بازیاش بازی می کردم و باز به خاطر همون حس تقلیدش اونم به اسباب بازیاش علاقمند شد...

سلام مامان مهربون
نکته ی خوبی رو بیان کردید امیدواریم مامان های دیگه هم مثل ما از این تجربه ی شما استفاده کنن
موفق باشید

مامان علی خوشتیپ
23 شهریور 90 11:38
سلام مدیر مدرسه مامانها
ببخشید ما یه هفته داریم میریم سفر.اومدم غیبتمو موجه کنم
لطفا زیاد مطلب نذارید،آخه عقب می مونما
ممنون بابت مطالب آموزنده و راهنماییهایی که در جواب نظرهامون برامون میذارید

سلام مامان عزیز

خواهش می کنم، ما از شما به خاطر حضور فعال و مستمرتون تشکر می کنیم.
سفر خوبی رو براتون آرزو داریم
یک عدد مامان
23 شهریور 90 12:14
وای خدا ! دلم ضعف رفت لذت بخش ترین کار دنیا بازی با بچه هاست (البته اگه خودشون تمایل داشته باشن که با شما بازی کنن و اصطلاحا شما رو توو بازیشون راه بدن!! )

اتفاقا استاد بزرگواری که مامان خیلی نمونه و خوبی هم بودند دقیقا همین جمله ی شما رو می گفتند، کاش همه ی مامان ها این رو درک کنن و به جای آروم و ساکت کردن بچه هاشون و مانع شدن از بازی اونا باهاشون هم بازی بشن و از بازی با اونا لذت ببرن
مامان ماهان عشق ماشین
23 شهریور 90 12:36
سلام ممنون از اینکه به وب ماهان اومدین و مث یه مامان مهربون نظراتتون رو بیان کردین.
اتفاقا منم تو این فکر بودم که بعداز ظهرها بیشتر با ماهان باشم.به همین خاطر به جز دوتا بعد از ظهر یکساعته بقیه هفته رو کلاس نمیذارم.
روی کلاس نقاشی هم من خیلی حساسم.یعنی دوس ندارم به بچه بگن کوه رو اینجوری بکش خورشید رو اونجوری.مثل سی دی سنا که واقعا ظلمیه به بچه ها.
کلاس نقاشیی رو که من دیدم کلاس نقاشی خلاقانه س. مثلا یه تکه بریده شده کاغذ رو به بچه میدن و میگن فکر میکنی این شکل چی بوده.بعد بچه باید اونو کامل کنه.
یا یک تکه برگ.یا یه سیب زمینی. یا تکه ای خمیر یا یک سنگ.
تازه قطعات بچه های کلاس مث هم نیست.
حیفم اومد این کلاس نبرمش.
نمیدونم ممنون میشم نظرتون رو در مورد این کلاس هم بدونم.

خواهش میکنم
اگه اینطوریه و کلاسش توی ساعتی هست که شما مدرسه هستید فکر کنم جالب باشه، البته به میزان علاقه ی خود ماهان و سنش هم بستگی داره
اگه در این آموزش به نکته ی جالبی برخورد کردین خوشحال میشیم که به ما و مامانای دیگه ی مدرسه یاد بدید
موفق باشید
مامان قندعسل
23 شهریور 90 12:39
سلام ممنون مثه همیشه پربار و مفید
من یه حلقه ی هوش واسه محمد خریدم که باید از بزرگ به کوچیک بچیندشون اما نمیدونم چه جوری یادش بدم فقط اینو یاد گرفته که هروقت من چیدم دربیاردشون


سلام مامان عزیز
ممنون از لطف شما، در سن محمد جان این طبیعیه نگران نباشید به مرور زمان خودش یاد می گیره، برای یاد دادن خیلی به خودتون فشار نیارید شما فقط سعی کنید باهاش بازی کنید اون خودش کم کم می بینه و این چیزها رو کشف میکنه
مامان پریسا
23 شهریور 90 12:56
بهترین اسباب بازی پریسا هم وقتی میاد دنبالم داخل آشپز خونه،وسایل اونجاست. من هم مجبورم هر دفعه چند تا از بی خطرها رو در اختیارش بذارم تا بذاره به کارام برسم.
اتفاقا اون اسباب بازی ابتکاری مامان ماهان رو هم چند روز پیش براش درست کردم و چند روزی سرش رو گرم کرد.

خیلی خوبه، برای همه ی شما مامان های خوب دعا می کنیم که در تربیت فرزندان دلبندتون موفق باشید و این آینده سازان کشورمون رو به نحو احسن تربیت کنید
مامان وانیا
28 شهریور 90 13:41
خیلی ممنون از پست خوبتون اتفاقا این مساله به تازگی تبدیل شده به یکی از نگرانیهای من دوست دارم وانیا یاد بگیره با اسباب بازیهاش بازی کنه یا نقاشی کنه برای همین باهاش بازی یا نقاشی میکنم اما از بازی کردن با من همینو یاد گرفته که سوار ماشین بشه من هلش بدم (خودش پا نمیزنه )یا من با لگو خونه بسازم اون خراب کنه ،من نقاشی بکشم اون نگاه کنه در واقع من وسیله سرگرمیش شدم نه اون اسبابها اگه من نباشم باهاشون بازی نمیکنه .چکار کنم که خودش مشتاق بازی بشه

مامان عزیز وانیا ؛ احتمالا وانیا فکر می کنه که خودش بلد یه خونه بکشه یا نقاشی بکشه و یا به تنهایی کارهایی رو خودش انجام بده، شاید شما به قصد آموزش دادن به کودکتون که چطور با اسباب بازی هایش بازی کنه این فکر رو (نتوانستن) را به او القا کرده اید و شاید هم وانیا به این مساله عادت کرده و فکر می کنه تعریف بازی یعنی اینکه همبازی او کاری رو انجام بده و اون تماشا کنه.
شما باید به او اجازه و فرصت بازی کردن رو بدید، در صورتیکه مشکلتون برطرف نشد با یک مشاور کودک مشورت کنید.