جداسازی کودک برای خواب

یکی از مشکلاتی که ما در فرهنگ خود داریم این است که به دلیل وابستگی بیش از حد والدین به کودکان و گاهی به دلیل گرفتن احساس آرامش از آنها؛ والدین کودکان را کنار خود می‌خوابانند و قادر به جدا کردن محل خواب آنها از اتاق خود نیستند. هرچه سن جدا کردن محل خواب کودکان در سنین پایین‌تر صورت بگیرد، این روند آسان‌تر و با آرامش بیشتر ممکن خواهد بود اما هر چه سن جدا کردن محل خواب در سن بالاتر باشد، این امر سخت‌تر و گاهی غیرممکن می شود. اما مناسب ترین سن برای جداکردن اتاق خواب کودک از والدین چه زمانی است؟....

جداسازی کودک برای خواب:

مناسب‏ترین سن برای جدا کردن اتاق کودک از والدین چه زمانی است؟
مطلوب است کودک از والدین خود جدا باشد و در اتاقی مستقل بخوابد، بهترین زمان جدایی، 12 تا 18 ماهگی است؛ چرا که تا این سن، هنوز به والدین وابسته نشده و مهم‏تر از آن، ترس از تاریکی برایش مفهوم نیافته است.
پس از این سن، کودک توان مراقبت از خود را دارد؛ اما پیش از آن، توان مراقبت از خود را ندارد و ممکن است دچار آسیب (خفگی) شود. گذشته از این، گرمای وجود مادر و صدای ضربان قلب او در آرامش و رشد عاطفی او بسیار مؤثر است. تماس بدنی کودک با مادر، سبب افزایش ترشح هورمون پرولاکتین در شیر مادر می‏شود و افزون بر این، مادر می‏تواند در مرحله ی آسیب‏پذیری خواب کودک به او کمک کند و برای انتقال کودک از خواب سبک به عمیق و برعکس، به او یاری برساند.
خواب کودک، دو مرحله دارد: مرحله‏ ی سبک و عمیق. در مرحله‏ ی سبک، چشم، حرکت دارد، و نیمه بسته است؛ بدن پیچ و تاب می‏خورد و حرکات تنفسی کودک نامنظم است. در مرحله‏ ی عمیق، بدن آرام، و تنفس منظم است و دست ها و پاها در دو طرف بدن رها می شود.

80  درصد خواب نوزادان سبک است و تا 3 سالگی80 درصد خواب عمیق می شود، و این پدیده از الطاف الهی است تا کودک در خواب سبک بتواند در برابر سرما، گرسنگی، گرفتگی بینی و قطع تنفس، عکس العمل نشان دهد.

کودکان، دائم از مرحله ی خواب سبک به عمیق و برعکس در حال تغییرند و این تغییر دائم، دفعات بیداری و در نتیجه دفعات زمان آسیب پذیری را بیشتر می کند. وجود مادر کنار کودک می تواند انتقال از خواب سبک به عمیق را با شیردهی یا نوازش و لالایی راحت‏تر کند و در صورت عدم حضور مادر، انتقال، به راحتی انجام نمی شود و کودک گریه های عصبی سر خواهد داد.
در مدتی که فرزند شما کنارتان می خوابد، در شیردهی نیمه شب و شیردهی های موقت، مراقب تنفس او باشید.

(منبع: کتاب نسیم مهر(1)- حسین دهنوی)

چند توصیه:

1- کودک باید از نظر محبت سیر باشد در اینصورت جدا شدن برایش راحت تر خواهد بود، اگر به بچه توجه نکنیم و یا کم توجهی کنیم دوست دارد زمان خواب بین پدر و مادر بخوابد.

2- زمانی که کودک در اتاق شما می خوابد رختخواب جداگانه ای داشته باشد و در رختخواب خود و با کمی فاصله کنار شما بخوابد.

3- برای اینکه به ویژه بعد از سال اول، کودک را جدا کنیم بهتر است والدین در اتاق خواب کودک حضور پیدا کنند برای او قصه بگویند تا به خواب رود. اگر کودک در سن بالاتری است و تا صبح چند بار بیدار می شود و می‌خواهد به رختخواب والدین برگشته و پیش آنها بخوابد، در اینجا مقاومت والدین به ویژه مادر نقش اساسی و مهم را دارد. مادر باید به همراه کودک به اتاق او برگردد و تا موقع خوابیدن کنار او باقی بماند. اگر مادر این روند را برای مدتی مانند یک ماه ادامه دهد اما تنها یک مرتبه به کودک اجازه خوابیدن در کنار خود را بدهد، تمام زحماتش از بین خواهد رفت.

4- گاهی ممکن است حادثه ای ناگوار پیش آید (مثل مرگ یکی از نزدیکان) و در دل کودک ترس ایجاد شود و بخواهد تا مدتی پیش والدین بخوابد در این صورت نیز توصیه می شود رختخواب او کاملا جدا و با فاصله باشد.

5- اگر سن کودک شما بالاتر رفته و اتاق خواب او را جدا نکرده اید توصیه می شود از جدا کردن مرحله به مرحله استفاده کنید. یعنی کودک در مرحله اول در رختخواب خود در اتاق والدین بخوابد، بعد رختخواب او به تدریج فاصله بیشتری از رختخواب والدین بگیرد تا آنکه به اتاق خودش منتقل شود.

6- لازم است که محيط خواب تاريک و آرام باشد پس هرگز کودک خود را از تاریکی نترسانید. نور موجب ميشود که برخي از هورمون ها که درطول شب و تاريکي مي توانند در بدن تاثير داشته باشند به ميزان لازم ترشح نشوند و با توجه به اينکه هورمون رشد که در دوران کودکي اهميت زيادي دارد هنگام خواب شبانه به ميزان کافي ترشح مي شود. بعضي از والدين کودکان خود را از تاريکي ترسانده و باعث مي شوند تا کودک اعتماد به نفس کافي براي تنها خوابيدن را نداشته باشد. برای اینکه کودکتان تاریکی و روشنایی را درک کند گاهی در قالب بازی او را بلند کنید تا خودش لامپ را روشن و خاموش کند.

7- والدین می توانند برای زمان‌هایی که کودک در تخت خود می‌خوابد چند ستاره به او بدهند و برای هرچند ستاره ای که دریافت کند جایزه‌ای در نظر بگیرند تا این روند رفتاری در کودک تشویق شود.