جدال قدرت!

 گاهی در سیستم خانواده پدیده ای بنام ائتلاف اتفاق می افتد یعنی مادر ، بچه ها را به سمت خود می کشد و با آنها به یک توافق می رسد.

این یکی از عوامل نابهنجاری در اعضای خانواده است....

 در  ائتلاف ، پنهان کاری اتفاق می افتد . البته ائتلاف دلایل گوناگونی از قبیل احساس ناامنی از  سوی مادر ، یا عدم اطمینان از نقش کارآمد خود در خانواده  میتواند داشته باشد.

در هر صورت مادر بچه ها را به سمت خودش می کشد تا پناه و جبهه ای قوی داشته باشد. زیرا در یک خانواده ی آشقته و ناکارآمد بحث منازعه قدرت مطرح است.

هر کسی می جنگد تا قدرتی بیشتر و جبهه ای قوی تر داشته باشد. بنابراین مادری که احساس عدم امنیت دارد با پدیده ی ائتلاف به قدرتمند کردن جبهه ی خویش می اندیشد از همین رو بسیاری از مسایل را از دید پدر مخفی کرده و مستقیم و یا غیر مستقیم با قواعد و یا قوانینی که پدر آنها را وضع کرده مخالفت می کند ، چون در اینجا رابطه ی احساسی مادر با فرزندان قوی تر است.

البته در نهایت این روند بی تردید به ضرر خودِ مادر خواهد بود. چون بچه ها از ناهماهنگی و تضاد و تعارضی که بین والدین وجود دارد برای رسیدن به هدف های خود استفاده می کنند. یعنی احساس ناامنی مادر را در برهه ی دیگر از زمان (طول زندگی) تشدید خواهند کرد. پس این ائتلاف را علیه مادر تغییر مسیر می دهند . زیرا این الگوی شایع و بارزی است که خود مادر به آنها آموزش داده و آنان آموخته اند هر کسی که هدف های آنان را تحت تاثیر قرار داد علیه او ائتلاف کنند.

ائتلاف با اتحاد متفاوت است. هیچ اشکالی ندارد که اعضای خانواده با هم متحد باشند، زیرا به خاطر یک هدف مشترک با هم پیمان بسته اند ولی در ائتلاف هدف ها مشترک نیست. بلکه هر کسی به دنبال هدف های شخصی خودش می باشد . در یکی دیگر از ساختارهای خانواده ی ناکارآمدپدیده ای بنام «بن بست مضاعف» شکل می گیرد.

در بن بست مضاعف مادر تقاضاهایی از فرزندان دارد که عملا خلاف آن را نشان می دهد . مثلا ظاهرا از فرزندان درخواست دارد تا از پدرشان حرف شنوی داشته باشند ولی در عمل خودش خلاف این قضیه را انجام می دهد .

افرادی که در بن بست مضاعف قرار می گیرند رفتارهای ناسازگارانه و نابهنجار دارند . زیرا مادر در یک سطح از آنها چیزی می خواهد ، ولی در سطح دیگر بطور پنهان آن را نفی می کند. اما نمی داند از این طریق رفتارهای نابهنجار را به فرزندانش آموزش می دهد.

بنابراین: برای تربیت فرزندان و جلوگیری از ایجاد نابهنجاری در خانواده ، پدر و مادر باید با هم همسو حرکت کنند البته ممکن است در بعضی موارد با هم اختلاف نظر داشته باشند؛ ولی این اختلاف را نباید جلوی فرزندان بروز دهند بلکه باید نزد فرزندان همدیگر را تایید کرده و اگر مشکلی با اتخاذ تصمیم از سوی دیگری دارند در خلوت خود آن را مطرح کرده و به یک توافق برسند.

در ضمن به کودکان نباید هرگز اجازه ی مداخله در مسایل و اختلافات والدین داده شود.