مدرســـــــــه ی مامان هــــــــــــــــــــــامدرســـــــــه ی مامان هــــــــــــــــــــــا، تا این لحظه: 12 سال و 10 ماه و 15 روز سن داره

مــدرســـه ی مــامــان هـا

اینجا برای تربیت فرزندانمان همگی هم معلم هستیم هم شاگرد!

مسئولیت پذیر کردن بچه ها؛ قسمت دوم؛ کودک و وظایف خانه

1397/5/15 6:23
نویسنده : یه مامان
1,645 بازدید
اشتراک گذاری

چگونه باید وظایف خانه را به عهده کودکان گذاشت؟

کارهای منزل از نظر والدین کارهایی کوچک و تکراری هستند که همیشه در خانه انجام می شوند، اما در نظر بسیاری از کودکان این کارها بسیار مشکل و ناخوشایندند و معمولا با بحث و جدل های زیادی همراه است. برای واگذاری کارهای منزل به کودکان تان نکات زیر را در نظر بگیرید.

۱ - کودکان را دست کم نگیرید:

 اغلب والدین کارهایی را که کودکان قادر به انجام شان هستند پایین تر از حد واقعی در نظر می گیرند. آن ها حتی ممکن است کارهایی را برای کودکانشان انجام دهند که خود آن ها به خوبی قادر به انجامش هستند.

۲ - وظایفی را واگذار کنید که مناسب سن کودکان باشد

 اگر وظیفه ای که به او می دهید برای سنش مشکل باشد، ناامید و دلزده خواهد شد. اما اگر کارها طوری باشند که کودک از عهده انجام آن ها به خوبی برآید، به این ترتیب تشویق می شود و می خواهد کارهای بیشتری انجام دهد.

۳ - به خاطر داشته باشید کلید کار «سادگی» است: 

 کودکان خردسال عادت دارند به محدوده کوچکی توجه کنند. بنابراین انجام کارهایی را به او بسپارید که در یک محدوده کوچک باشد تا او را خسته نکند.

۴ - دقیقا مشخص کنید انتظار دارید چه کاری انجام دهد: 

در واقع به او نشان دهید چگونه این کار را انجام دهد. مثلا به او یاد بدهید که چطور باید ظرف ها را درست و تمیز بشوید یا برای اینکه ظرف های چرب خوب تمیز شوند از آب گرم استفاده کند و...

۵ - تا جایی که ممکن است کارهای او را اصلاح نکنید: 

تصحیح کردن، ناخودآگاه این پیام را به کودک منتقل می کند که تلاشش به اندازه کافی خوب نبوده است. بنابراین به جای توجه به مقدار کاری که انجام داده است، به تلاشش توجه کنید و از سرزنش کردن او نیز بپرهیزید. سرزنش کردن سبب می شود کودک تصور کند هرگز نمی تواند شما را راضی نگه دارد بنابراین دست از تلاش بر می دارد. به یاد داشته باشید با گذشت زمان، کودک در کارهایش مهارت پیدا می کند، بر آن ها مسلط می شود و از عهده انجام کارها بهتر بر می آید.

۶ - به جای جملات منفی از جملات مثبت استفاده کنید:

 مثلا به جای «اگر لباس های مهمانی را در نیاوری...» از این عبارت استفاده کنید «اگر میخواهی بازی کنی اول باید لباس های مهمانی را در آوری.» بدین ترتیب اگر چند بار این جملات را تکرار کنید، انجام این کارها برای کودک به شکل عادت در می آید و دیگر نیازی نیست کارها را مرتب به او یادآوری کنید.

۷ - عواقب اشتباه یا سهل انگاری را بپذیرد: 

کودک باید از انتخاب خود درس بگیرد. بنابراین کاری کنید عواقب سهل انگاری یا اشتباهش را بپذیرد. به عنوان مثال اگر کودک از جمع کردن اسباب بازی هایش در اتاق پذیرایی سر باز می زند، اسباب بازی ها به مدت دو روز از دسترس او دور نگه داشته شوند، اگر لیوان شیر را می ریزد، به او دستمالی برای تمیز کردن داده شود یا اگر به خاطر اتلاف وقت سرویس را از دست می دهد، با اتوبوس به مدرسه برود.

۸ - در هر شرایطی خونسردی خود را حفظ کنید:

 بروز خشم و عصبانیت فقط کارها را دشوارتر می کند. اگر فرزندتان تمایل ندارد کاری را انجام دهد، به طور واضح و فقط یک بار دیگر کاری را که قرار بوده انجام دهد به او یادآوری کنید. بهتر است این یادآوری نیز همراه با شوخی باشد. مثلا بگویید «لباس های ریخته شده کف اتاق صدات می کنند. کی می خوای جواب شون رو بدی؟!» 

۹ - تأکید کنید در قبال انجام کارهایش پاداشی دریافت نمی کند:

کودک باید بداند مانند دیگر اعضای خانواده وظایفی دارد که باید انجام بدهد، بدون این که انتظار پاداشی داشته باشد. البته تشویق های کلامی را فراموش نکنید و رفتارهای پسندیده فرزندتان را جلوی خودش به زبان بیاورید. این کار باعث می شود با شور و شوق بیشتری دوباره آن کار را تکرار کند و در خاطرش ماندگار شود.

۱۰ - با همسرتان هماهنگ باشید: 

اگر تصمیمی گرفتید و از فرزندتان خواستید کاری را انجام بدهد، قاطعیت به خرج دهید و درباره قوانین خانه و انتظارات تان از کودک، به صورت شفاف و واضح با او صحبت کنید.

۱۱ - فراموش نکنید که خودتان الگوی خوبی برای آن ها باشید: 

اگر از فرزندتان می خواهید وسایلش را سر جایش بگذارد، خودتان باید در منزل این کار را انجام دهید و وسایل تان را دور و بر خانه پرت نکنید!

منبع: جام جم آنلاین

پسندها (3)

نظرات (3)

فاطمه مامان فاطمه مامان
15 مرداد 97 13:07
عااالی
مامان پریسامامان پریسا
15 مرداد 97 15:35
خسته نباشید..مطلب بسیار به جایی مطرح کردید.
الان من و پریسا شدیدا درگیر این پروژه هستیم.پریسا تنها به کارهایی علاقه نشون میده که در توانش نیست و من دارم انجام میدم.مثلا سرخ کردن کتلت.....میگه میخوام کمک کنم.
و وقتی بهش میگم کمکت به من اینه که اتاقت مرتب بشه.. اصلا زیر بار نمیره.
بیشتر اوقات با چرب زبانی و قربون صدقه کاری انجام میده و گاهی همزمان با اومدن مهمان با سرعت نور شروع به جمع کردن میکنه.....
خلاصه ما موندیم که چه بکنیمگیج
یه مامان
پاسخ
بنده خدا
فک کن میخواد کمک کنه کتلت درست کنه میگید برو اتاق رو جمع کنخندونک
خب میتونید اجازه بدید کمک کنه دخترها توانایی هاشون بالاسزیبا
حالا سرخ هم نمیخواید اجازه بدید حداقل وقتایی که برا خودتون میخواید کتلت بذارید موادش رو بدید قاطی کنه یا بذارید چندتا کتلت اون شکلی که خودش دوست داره بگیره

راستی همون جمع کردن به سرعت نور هم خودش نعمتیه
یه لحظه یاد بچگیای خودم افتادمخنده
مامان پریسامامان پریسا
15 مرداد 97 15:37
البته بد از دخترم نگم...
نسبت به یکی دو سال قبل شدت و میزان نامرتبیش کمتر شده و گاهی امیدوار میشم که میشه روش حساب کنمچشمک
یه مامان
پاسخ
الحمدلله
بله حتما که میشه روش حساب کرد خیلی خیلی امیدوار باشیدزیبا