کاربردهای حس جاندار پنداری قسمت سوم؛ تغذیه کودک

✅ حس جاندار پنداری و تغذیه:

💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕

👈 موقعیت:  فرض کنید کودک دو سال و نیمه ی شما  صبح با بد اخلاقی از خواب بیدار شده و به طور پیش فرض با همه چیز مخالف است و شما می خواهید او را به سر سفره ی صبحانه دعوت کنید!😳

❌ راه بی نتیجه —< امر مستقیم

مادر: پسرم بیا صبجونه بخور
کودک: نمی خوام
مادر: (با ظاهری صبور!)  نمیشه که نخوری باید بخوری تا قوی بشی
کودک: نمی خورم
مادر: گفتم بیا بخور وگرنه از کارتون هم خبری نیست!
کودک: ولی من میخوام کارتون ببینم (در حال گریه کردن)
مادر: خب پس بیا صبحونه ات رو بخور
کودک: نمی خوام من همین الان میخوام کارتون ببینم!...

👈 و باز هم نصیحت ها و تهدیدهای تکراری و بدون نتیجه از طرف مادر ادامه پیدا می کند و کودک هم با لجبازی و گریه لب به صبحانه نمی زند

✅ راه ساده —< استفاده از حس جاندار پنداری

👈برای اینکه کودک به راحتی بر سر سفره ی صبحانه بیاید کافیست مادر کمی خلاقیت به خرج دهد و وقتی چهره ی اخموی فرزندش را در آغاز روز دید بتواند تا آخر ماجرا را بخواند و شرایط را به گونه ای دیگر مدیریت کند.👌

کافیست به جای امر مستقیم به کودک بگوید:

👈 امروز دوست داری کدوم یک از حیوانات و اسباب بازی هات رو با خودت سر سفره بیاری؟

مثلا کودک می گوید آقا شیره و آقا فیله و مادر با تغییر صدای خود از طرف آن ها صحبت کند و تشکر کند که پسر آن ها را انتخاب کرده و ابراز خوشحالی کند که امروز را با پسر کوچولو صبحانه می خورد

✅ مادر خواهد دید که پسر کوچولویش بدون دردسر و حرص خوردن با اشتیاق و سر حال همراه اسباب بازی هایش بر سر سفره حاضر شده و حتی لقمه هایش را با آن ها شریک خواهد شد!

💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕

👈مادر حتی می تواند در حین صبحانه خوردن با دیالوگ های مختلف از زبان اسباب بازی ها، کودک را تشویق کند تا خودش صبحانه بخورد و مهارت های لازم برای استقلال در غذا خوردن را به دست آورد👌