آمادگی برای مراسم عزاداری
آمادگی برای مراسم عزاداری 
مراسم مذهبی اصولا برای افراد بچه دار همراه با حاشیه های فراوان است. قبل از آمدن به مراسم ، یکی از مسئولیت های خطیر یک مادر این است که فکر کند چه چیزی می تواند بچه اش را بیشتر سرگرم کند و چه خوراکی هایی بیشتر باب طبع اوست تا همراه خود ببرد. چون بچه ها نمی توانند برای مدتی طولانی دوام بیاورند و ممکن است که احساس خستگی کنند و حوصله شان سربرود و به این ترتیب هم موجبات ناراحتی خودشان و هم مادرانشان و حتی دیگر عزاداران را فراهم آورند.
در این مطلب سعی کرده ایم پیشنهاداتی بدهیم که می تواند در این مراسم هم بچه ها را سرگرم کند و هم باعث لذت آنها از مراسم بشود و هم به بقیه و مخصوصا مادرانشان اجازه عزاداری بدهد.
با ما همراه باشید...
قبلا با هم یاد گرفتیم که برای اینکه بچه ها را با اهل بیت آشنا کنیم باید کاری کنیم که وقتی در مراسم مربوط به آن بزرگواران هستیم احساس خوبی داشته باشند.
بچه ها از اینکه یک گوشه ساکت و آرام بنشینند و با سکوت خودشان اجازه بدهند بزرگترها راحت تر به عزاداریشان برسند موافق نیستند و اصرار بر این امر اثرات خوبی روی بچه ها ندارد.
متاسفانه تدبیر دادن گوشی و تبلت به بچه ها و سرگرم کردن آنها در حین عزاداری بسیار رایج شده است و با این کار شاید به خاطر صدمات جبران ناپذیری که به بچه ها وارد می کنیم دل اهل بیت را هم از خود برنجانیم.
بعضی از افراد هم که برای شرکت در مراسم حضور بهم میرسانند متاسفانه به دلیل آگاهی های پایین به خاطر جنب و جوش بچه ها، با آنها دعوا می کنند و یا به تندی صحبت می کنند . البته شاید آنها هم دوست داشته باشند که عزاداریِ بدون دغدغه و مزاحمتی داشته باشند و شاید این شلوغی های بچه ها مدام آن ها را از حال و هوای خودشان خارج می کند. پس باید یک تمهیداتی بیندیشیم که هم عزاداران به راحتی به عزاداری و روضه و سخنرانی اشان برسند و هم بچه ها کمال استفاده از این مراسم را داشته باشند.
پیشنهاداتی که در اینجا مطرح می کنیم سعی بر این دارد که موجبات سرگرمی بچه ها را فراهم آورد و در کنار آن ان شاءالله هدفی والاتر یعنی انتقال احساس خوشایند به بچه ها در مراسم عزاداری و آشنایی بیشتر با اهل بیت علیهم السلام به واسطه ی قصه و بازی و... را به همراه داشته باشد.
حتی شما می توانید این پیشنهادات را با هماهنگ کردن با رئیس هیات و مراکز عزاداری بهتر جامه ی عمل بپوشانید و هر مادری این فرهنگ را در محل سکونت خودش جا بیندازد تا ان شاءالله به زودی شاهد فراگیر شدن آن در کل دنیا باشیم.
لازم به ذکر است که در صورت امکان بهتر است در مکان های عزاداری محلی را برای بچه ها در نظر بگیریم. اصولا همهمه ها و شلوغی های بچه ها از زمانی شروع میشود که چراغ ها خاموش میشود و همه ی بچه ها به دنبال فرار از تاریکی هستند. قبل از شروع مراسم اگر امکانش هست محلی را برای بچه ها درنظر بگیریم و چراغ را درآن محل روشن بگذاریم تا بچه ها بتوانند به فعالیت های خودشان برسند. البته آن مکان نباید جدای از مراسم باشد و صدای مراسم به گوش بچه ها برسد و بچه ها هم با شنیدن آن صداها به فعالیت های دوست داشتنی خود برسند.
اگر هم این امکان مهیا نیست، چراغ قوه های پایه دار و کوچکی تهیه کنیم که زمین را برای بچه ها روشن نگه داریم تا راحت تر بتوانند به فعالیت های خود ادامه دهند.
مادر بچه ها هم در نزدیک ترین محل به آنها نشسته باشند تا هم خیالشان راحت باشد و نیم نگاهی به بچه هایشان داشته باشند و هم بتوانند به عزاداریشان برسند. به این ترتیب وقتی بچه ای با مادرش کار دارد لازم نیست که از سدی عبور کند و کلی ردپا و غرولند را به همراه بیاورد.
1) رنگ آمیزی
به تعداد بچه ها تصاویر مربوط به وقایع عاشورا و یا هر واقعه ای که مربوط به آن مراسم است را فراهم کنید، حتی این تصاویر می تواند نقاشی های خودتان باشد که به تعداد پرینت گرفته شود و بین بچه ها توزیع شود. نمونه ی آن را اینجا دیدیم.
(اگر نقاشی شما خوبه و یا عکس های دیگه هم در این زمینه پیدا کردید، خوشحال میشیم برامون بفرستید تا همه از اون استفاده کنند.)
2) قصه
برای بچه ها قصه ای را در رابطه با شخصیت آن روز تعریف کنید. مثلا قصه ی حضرت رقیه که قبلا در مدرسه گذاشتیم.
همینطور که مشاهده کردید، در این قصه، اهدافی چون آشنایی بچه ها با حضرت رقیه و نسبت ایشان با امام حسین ، آشنایی با دشمنان ملعون امام حسین و کار خبیثانه ای که انجام دادند، آشنایی با حضرت عباس و شجاعتهای ایشان، و آشنایی با گوشه ای از ماجرای عاشوراییان بیان شده بود ولی روضه ی داغی که بغض بر گلوی بچه بنشاند نبود. بچه ها در این سن باید با این وقایع آشنایی داشته باشند، ولی نگذاریم که سنگینی وقایع را درک کنند، چون ظرفیت بچه ها، برای شنیدن وقایع به آن عظمت بسیار پایین است و دل کوچک و پاک آن ها توان شنیدن آنها را ندارد.
(منتظر شنیدن قصه های خوب شما درباره ی وقایع عاشورا برای بچه ها هستیم. البته نکته ی دیگری که در این زمینه باید متذکر شویم این است که سعی کنید وقایع را از دید بچه های کربلا تعریف کنید تا بچه ها بهتر با آن ماجرا انس پیدا کنند.)
3) پازل عاشورایی
عکس هایی در رابطه با آن وقایع مذهبی تهیه کنیم و به کمک نرم افزارهایی که برای تبدیل عکس به پازل هست و یا با کمک برش هایی که خودمان روی عکس ها می دهیم بنا بر سن بچه ها برش هایی ایجاد کنیم و آن عکس را تبدیل به پازل کنیم. مثلا برای بچه های کوچکتر، قطعات همان عکس کمتر و بزرگتر باشد و برای بچه های بزرگتر، قطعات بیشتر و کوچکتری برای آن عکس درنظر بگیریم و آن را بین بچه ها توزیع کنیم و از آنها بخواهیم که عکس موردنظر را درست کنند.
4) تغذیه و نوشیدنی
یکی از کارهای جالبی که در بعضی از ایام مخصوص به بچه ها توی هیئت ها برگزار میشه اینه که بعضی ها نذر می کنند و مثلا روز حضرت علی اصغر(ع) به بچه ها شیر و کیک می دهند.
حالا این رسم رو بسط بدیم و برای هر کدوم از بچه ها، مواد غذایی سرگرم کننده و بی ضرر تهیه کنیم تا بقیه ی بچه ها هم بتونن از اون استفاده کنند. مثالش هم می تونه بیسکوییت های خیلی کوچیک و یا چوب شورهای کنجدی باشه که هم مقوی هست و هم به تعداد زیاد توی هر بسته هست.
5) نقاشی
بعد از تعریف کردن قصه می تونیم از بچه ها بخوایم که نقاشی ای در رابطه با اون بکشند. حتی خط خطی های بچه های کوچک تر رو تشویق کنیم.
حتی می تونیم یک کلربوک تهیه کنیم و نقاشی های بهمراه اسم بچه ها رو اونجا نگهداری کنیم و یه آرشیوی درست کنیم از نقاشی های بچه های هیئت.
6) جایزه و یادگاری برای بچه ها
امسال، خانومی توی هیئت کار جالبی کرد و برجسب های ستاره رو به صورت بچه ها و دست اونها میزد و بچه ها کلی برای اون برچسب ها که اون خانوم می داد سرودست می شکستند و می رفتند تا براشون از اون برچسب ها بزنه. با اینکه دختر من خیلی از اون برچسب ها رو توی خونه داشت، بازم برای گرفتن همون ستاره ها خوشحال بود و این نشان از دل معصوم و پاک بچه هاس که چیزهای خیلی کوچیک هم می تونه براشون خیلی بزرگ باشه.
این ماجرا من رو به این فکر رسوند که می تونیم جایزه های کوچیک تهیه کنیم که هم یادگاری و همون حس خوب رو به بچه ها منتقل کنه و هم همخوانی با مراسم داشته باشه. مثلا اینکه :
1- سربندهایی منقش به نام های مربوط به اون مراسم تهیه کنیم و بین بچه ها توزیع کنیم، این سربندها می تونه حاصل دسترنج خودمون هم باشه. با یه تیکه مقوا و یه بند و یا کش این سربندها می تونه تهیه بشه و همه بچه ها موقع بیرون رفتن از هیئت با اون سربندها مشاهده بشن و ان شاءالله زیر سایه ی همان نام ها قرار بگیرن.
2- روز دیگه مچ بندهایی منقش به همان نام ها تهیه کنیم و بعد از انجام فعالیت های مربوطه اونها رو بین بچه ها به عنوان هدیه توزیع کنیم.
3- پرچم هم می تونه یه یادگاری دیگه باشه که وقتی بچه ها از مراسم بیرون میرن همه با یک نماد که نشان از اون روز داره همراه باشند .
4- یادگاری های دیگه که خیلی توی مراسم مرسوم هست ، مثلا توی شب حضرت رقیه به دخترهای کوچیک هدیه هایی می دهند مثل روسری، گل سر و... .
7) کاردستی و خمیربازی
می تونیم وسایل کاردستی های مختلف رو به هیئت ببریم و با فکر و خلاقیت خودمون کلی ایده رو پیاده سازی کنیم. مثلا اینکه:
1- با چند تا سیم مفتولی و تکه های پارچه، به بچه ها یاد بدیم که خیمه درست کنند.
2- می تونیم همون سربندها و یادگاری ها رو هم با کمک بچه ها درست کنیم و با در اختیار قرار دادن وسایل موردنیاز و آموزش روش کار از اونا بخوایم که برای خودشون یادگاری هایی درست کنند.
3- ایده ای که می تونه مشوقی برای حجاب هم باشه اینه که عکس های دختران زیبایی رو روی مقوا در بیاریم و چادرهای کوچیکی رو روی پارچه های به درد نخور در بیاریم و از بچه ها بخواهیم که برای هر شکل یه چادر بچسبونند.
مامان های عزیزی که در مراسم شرکت می کنند می تونن نذر کنند و هدایت بچه ها رو بر عهده بگیرن و هر روز یکی از مامان ها که توجیه شده هم هست، این کار رو به عهده بگیره تا بقیه بتونن به عزاداریهاشون برسند.
در مورد هر کدام از بندها منتظر شنیدن خلاقیت های خوبتون هستیم تا ان شاءالله این مطلب رو با کمک همه ی شما مامان های خوب کامل تر کنیم.
اگر بندهای دیگه ای هم به ذهنتون میرسه ، منتظر شنیدنشون هستیم.
