چگونه فرزندم را به انجام تکالیف درسی تشویق کنم؟
چگونه فرزندم را به انجام تکالیف درسی تشویق کنم؟ 
فرزندان برای انجام تکالیف درسی باید دارای محیط آرامی باشند، آنان نمی‌توانند تکالیف خود را جلوی تلویزیون یا هنگامی که با تلفن صحبت می‌کنند انجام دهند. یا وقتی که حواسشان توسط خواهر و برادرهایشان مشغول می‌شود نمی‌توانند تکلیف خود را انجام دهند. بنابراین با رعایت نکات ذیل می‌توانید آنان را به انجام دادن تکالیف علاقه‌مند سازید...
- محل انجام تکالیف باید دارای نور کافی باشد و از حواس پرتی کودک هنگام انجام تکالیف خودداری کنید چون برای تمرکز حواس وقت لازم است.
- میز تحریر فرزندتان را به آنچه برای انجام تکالیف نیاز دارد تجهیز کنید (مداد، خودکار، نوار چسب، قیچی، خط کش، گونیا، پرگار، کاغذ چک نویس، فرهنگ لغت، تقویم رومیزی و...) تا برای پیدا کردن وسایل مورد نیازش دست از کار نکشد.
- تکلیف درسی باید به موقع انجام شود؛ درگیر شدن شما در برنامه ریزی جهت انجام تکالیف بسیار مهم است و کودک باید در انجام کارهای درسی و غیردرسی نظم پیدا کند.
- زمان انجام تکالیف درسی یک زمان از پیش برنامه ریزی شده و اختصاصی است که در طول آن زمان فرزندتان باید تکالیف خود را انجام دهد و باید درک کند که در این زمان بازی کردن، صحبت با دیگران، تماشای تلویزیون را خاتمه دهد و به محل انجام تکالیف برود.
- برنامه ریزی روزانه برای طول هفته نوشته شود؛ که در کودکان زیر کلاس سوم، والدین این کار را انجام داده و برای دانش آموزان سوم تا دوم راهنمایی با همکاری والدین و خود کودک و از دوم راهنمایی تا آخر دبیرستان خود محصل باید زمان برنامه ریزی‌ها را مشخص کند.
- بهترین زمان را به انجام تکالیف اختصاص دهید. برای کودکانی که تکالیف را سریع و بی توجه انجام می‌دهند زمان اجباری انجام تکالیف را مشخص نمایید و در صورت امکان تکلیف را ارزیابی کنید. بدین طریق بچه در می یابد که اگر تکلیف را غیر مسئولانه انجام دهد به او وقت آزاد جایزه داده نخواهد شد.
- از کمک کردن به فرزندتان برای انجام تکالیف درسی خودداری کنید. برخی والدین با انجام دادن تکلیف درسی فرزندان، این باور را در وی تأیید می‌کنند که او خودش نمی‌تواند کارش را انجام دهد.
- به فرزندتان بگویید که از او انتظار دارید تکالیفش را خودش انجام دهد؛ هر چند این تکالیف مشکل است ولی اگر کمکی از دستتان بربیاید کوتاهی نمی‌کنید. هر چه کودک بزرگتر می‌شود و به کلاس بالاتر می‌رود، میزان استقلال فردی انجام تکالیف درسی را بیشتر کنید.
- نظارت بر حسن انجام تکلیف را داشته باشند؛ به فرزند خود دلگرمی و اعتماد به نفس بدهید که می‌تواند به صورت غیر وابسته و مستقل عمل کند.
- برانگیختن فرزندان در جهت انجام دادن کارشان بهترین وجه است. بچه‌ها به تحسین اهمیت می‌دهند، تحسین به ویژه برای بچه‌هایی که به سختی برانگیخته می‌شوند، اهمیت دارد. به خاطر داشته باشید که تحسین شما می‌تواند در ایجاد احترام به خود، در فرزندتان و نیز کمک به او در کسب رفتارهای مناسب جهت انجام تکالیف اثر زیادی داشته باشد.
- تلاش‌های فرزندانتان را به طور مستمر تحسین کنید؛ مثل : «از اینکه تکلیف درسی‌ات را هر روز به موقع شروع می‌کنی خوشحالم.» و «واقعاً به خاطر اینکه تکالیف درسی‌ات را بدون کمک دیگران انجام می‌دهی خوشحالم.» یا «از اینکه توانسته ای غلط املایی را کمتر کنی خوشحالم؛ چقدر زحمت می‌کشی.» به خاطر داشته باشید که در آغوش گرفتن یا دستی به شانه او زدن، اثر پیام شما را افزایش خواهد داد.
- از تشویق‌های مورد علاقه کودکان جهت افزایش انگیزه در انجام تکالیف استفاده کنید. مثل پارک رفتن و مهمانی رفتن. حتی می‌توانید از تشویق‌های ساده استفاده کنید؛ حداقل زمان لازم برای بدست آوردن جایزه برای کودکان ابتدایی سه تا پنج روز، برای راهنمایی یک تا دو هفته و برای بچه‌های دبیرستان دو تا چهار هفته است؛ بدین صورت که یک جدول یا مربع مشخص کنید. هر موقع که تکلیف انجام گرفت یک مربع را پدر یا مادر امضاء کند و هر موقع به 10 مربع رسید جایزه‌ای با توجه به سن کودک برای وی در نظر بگیرید.
- اگر فرزندانتان تکالیف درسی‌شان را انجام نمی‌دهند با آن‌ها ارتباطی قاطعانه برقرار کنید. مشاجره با فرزندان موقعیتی است که بردی به همراه ندارد. صحبتهای خصمانه فقط آنان را تحقیر می‌کند. این صحبت‌ها اعتماد به نفس آن‌ها را ضایع می‌کند. داد و بیداد کردن با فرزند در واقع عصبانیت و عدم کارایی شما را نشان می‌دهد نه قدرتتان را و در نهایت باعث می‌شود که اصلاً به حرفهای شما توجه نکند. اگر شما در موضع قدرت قرار دارید، باید قاطعانه انتظارتان را مطرح کنید و مجبور نیستید مشاجره کنید.
- به فرزندتان روشن و قاطع بگویید که انتظار دارید تکالیف را مسئولانه انجام دهد. در برابرش بنشینید و درست به چشمانش نگاه کنید، انتظاراتان را آرام و قاطع بیان کنید «در این خانه مهم‌ترین مسئولیت تو این است که تکالیف درسی‌ات را انجام دهی. باید تکالیفت را در زمان انجام تکالیف روزانه، و در حد توانت به بهترین وجه انجام دهی.»
- با فرزندانتان مشاجره نکنید اما در برابر فرزند موضع خود را حفظ کنید. آن‌ها باید بفهمند که شما مشاجره نخواهید کرد و شاهد انجام تکالیف درسی آن‌ها خواهید بود. باید مثل والدین قدرتمند با صبر و حوصله با فرزندتان ارتباط برقرار کنید و از او بخواهید که هیچ کار دیگری نباید بر انجام تکالیف درسی‌اش پیشی بگیرد. ایستادگی شما به نفع وی است.
- به فرزندتان بگویید که انتخاب با اوست اگر علاقه‌مند است که از امتیازات روزانه مثل تلویزیون تماشا کردن، بیرون رفتن، تلفن به دوستان و... استفاده کند اول باید تکالیفش را انجام دهد و قبل از اتمام کامل تکالیف نمی‌تواند از پشت میز خارج شود. از تهدیدهای بی معنا که عملی نیستند خودداری نمایید: مثل «خودت می‌دانی اگر تکلیفت را انجام ندهی چه می‌شود، اگر به کارهایت نپردازی تنبیه خواهی شد.»
- روی خواسته‌هایتان پافشاری کنید و مصالحه نکنید هر چند کودک با ترفندهای خود حس ترحم شما را برانگیزد. بعضی کودکان با گریه کردن و اظهار عجز نمودن، عصبانیت، داد و بیداد کردن یا با اظهار بی تفاوتی نسبت به خواسته شما واکنش نشان می‌دهند؛ اما شما با صبر و بدون عصبانیت روی درخواست خود پایدار باشید.
- تکلیف درسی حلقه ارتباطی بین خانه و مدرسه است در نتیجه معلمین و والدین باید همیار یکدیگر باشند. در مواردی مشکلات تکلیف درسی فرزندانتان را می‌توان با یک تلاش هماهنگ شده بین شما و معلم حل کرد. معلمان خوب علاقه‌مندند تا از مشکلات شاگردانشان اطلاع داشته باشند. معلمان نظرات شما را با اشتیاق می‌پذیرند و از تبادل اطلاعات و ایده‌ها استقبال می‌کنند. بنابراین اگر کودک تکالیف درسی‌اش را انجام ندهد با معلمش تماس بگیرید. ممکن است کودک ناتوانی در یادگیری یا حواس پرتی داشته باشد.
- اگر فرزندتان تکالیفش را به منزل نمی‌آورد یا به اتمام نمی‌رساند با معملش تماس بگیرید و با وی مشورت کنید. از معلم کودکتان بخواهید که کلیه تکالیف درسی را در یک جدول با تاریخ برای شما بنویسد. اگر هم فرزندتان تکالیف درسی‌اش را سر هم بندی می‌کند یا در انجام تکالیفش عادت‌های نادرستی دارد، بازهم با معلمش تماس بگیرید. کودک باید مطمئن شود که شما با معلمش هماهنگ هستید و معلم از شما خواسته که در این زمینه به وی کمک کنید.
منبع: مرکز یادگیری سایت تبیان - تهیه: مریم عرفانیان
میتونید لینک زیر رو هم در این زمینه بخونید:
چگونه در منزل از فرزند خود درس بپرسیم!
http://mamanschool.ir/post321.php
با اینکه یاسمن می دونم مداد و خوب دستش می گیره یعنی بده دستش بگیره و بچه تمییزیم هست اما خانمشون که راجب این مسائل حرف می زد یه حس نگرانی و استرس بهم دست می داد 
مگه خانم معلمشون چی گفته؟ حتما شما از اون دسته بودید که خودتون هم از مدرسه رفتن میترسیدید
نگران نباشید، اگه بخواید اینطوری استرس داشته باشید که قطعا اون رو به فرزندتون هم منتقل می کنید! هیچی نمیشه
اخه معلم ما خانم اکبری وحشتناکترین معلم مدرسه بود برای من اون موقع با عینک دودی که می زد و خیلی سفید بود بعدم همیشه فکر می کردم داره از لباش خون میاد اخه رژ لبش قرمز قرمز بود فکر می کردم بچه ها را گاز می گیره لباش خونیه
اخرشم اینقد بد اخلاق بود که با یه چوب بلند انچنان نوازشم کرد که ان اتفاق بد افتاد و...
بیچاره بابام هر روز من و می برد مدرسه و من با گریه می رفتم عجب دوره بدی بود حرفهای هیچ کسم تو گوشم نمی رفت 
اما خدای معلمهای بد اخلاقی بودند حالا معلم یاسمن هم کلی قانون و قوانین گذاشته که اینا باعث استرس بی خودی تو من شده اما حالا که شما هستید ما محکم ایستاده ایم
