تجربه موفق 32؛ مدیریت مادرانه یک بحران!

 توی چند ماه اخیر امیرعلی بشدت  به بازیهای  گوشیهای اطرافیان  وابسته شده بود .. یعنی در حد اعتیاد..و این ماجرا تو  دوره ای که من در گیر فوت مادرم بودم و حواسم به بچه نبود متاسفانه بیشتر هم شده بود...

با سلام 

ماجرای خریدن تبلت بدون سیم کارت برای امیر علی   و شاید یه تجربه موفق...   توی چند ماه اخیر امیرعلی بشدت  به بازیهای  گوشیهای اطرافیان  وابسته شده بود .. یعنی در حد اعتیاد..و این ماجرا تو  دوره ای که من در گیر فوت مادرم بودم و حواسم به بچه نبود متاسفانه بیشتر هم شده بود.

و بدتر از این هم زمانی بود که امیر علی به محض دیدن گوشی تو دست یک نفر رو اعصاب من بود تا منو راضی کنه که گوشی اون طرف رو بگیرم تا بتونه باهاش بازی کنه . گرچه من هیچ وقت زیربارنمی رفتم ولی تا زمانی که توی اون جمع بودم کلافه و عصبی می شدم و در نهایت اون طرف متوجه میشد و برای دلسوزی هم که شده گوشی رو بهش میداد 

برای رهایی از از این وضعیت و دور کردن ذهن بچه از تبلت و بازیهایی اینچنینی چیزهای زیادی رو جایگزین کردیم از جمله خریدن بالا بالا  تبلت و گوشی اسباب بازی پازل و توپ و کتاب و .خیلی چیزهای دیگه  ولی هیچ کدوم جواب نداد..
از این وضعیت اصلا خوشم نمیومد تا اینکه یه روز که دوستم اومده بود خونه ما و امیرعلی برای بازی باتبلت پسرش کلی آ بروریزی راه انداخت ، دیدم که این راه حل دیگه جوابگو نیست . و به پیشنهاد دوستم و با مشورت پدرش و البته  از روی ناچاری مجبور شدم راه دوم رو هم امتحان کنم و براش تبلتی بخرم که مدیریتش رو خودم بعهده بگیرم. گرچه از عواقبش بشدت می ترسیدم ولی یه اتفاق خیلی خیلی جالب و دوست داشتنی افتاد ..

از همون شبی که تبلت رو براش خریدیم اون رو بغل کرد و باهاش به خواب رفت و من نگرانیم بیشتر شد ولی از فردای اون روز قوانین خاصی رو براش تنظیم کردم از جمله اینکه فقط تو خونه و جاهایی که من اجازه میدم میتونه از تبلت استفاده کنه و یا توی ماشین به هیچ وجه اجازه استفاده از اون رو نداره  و.. که خوشبختانه خوب جواب داد.

با اشتیاقی که از اون میدیدم  تخمین زدیم که حداقل یک ماه این وضعیت ادامه داره و باید یکسره باهاش بازی کنه  تا براش عادی بشه ..

ولی خوشبختانه فقط یکی دو روز اول بود که امیر علی به تبلتش چسبید و روز به روز فاصله اش بیشتر  شد. حتی از همون روزهای اول دیگه گوشیهای دیگران رو نمی خواست و این باعث تعجب همه شده بود حتی زمانی  که تبلتش هنگ کرده بود . یا شارژ نداشت و یا حتی زمانی که تبلت رو تو خونه گذاشته بود .

جالب بود  وقتی بچه ها بهش میگفتن امیرعلی نمیخوای با گوشیهامون بازی کنی میگفت نه خودم تبلت دارم .. فقط الان نمیتونم ازش استفاده کنم...

برای جلوگیری امیرعلی از بازیهای اینچنینی ما دو راه رو امتحان کردیم یکی فاصله گرفتن از گوشیهای اندروید و دیگری خرید تبلت ..

که متاسفانه راه حل اول در جامعه کنونی حداقل برای ما که در فامیل پرجمعیتی هستیم و دید و بازدیدهامون هم زیاده جواب نداد ضمن اینکه همه امروزه سرشون تو گوشیهاشونه و تو یک جمع 5 نفره حدقل 4 نفرو نصفی دارن توگوشیهاشون سیر میکنن. و من به ناچار یا باید از اون محیط فاصله می گرفتم که این امر همیشه امکان پذیر نبود و یا به همشون گوشزد می کردم که با گوشیهاشون ور نرن که مبادا پسرم هوس کنه با گوشیهاشون بازی کنه که این امری محال بود ... 

ولی از اون جایی که هیچ دو بچه ای نمیتونن کاملا شبیه هم باشن و واکنشهای یک جور نشون بدن راه حل دوم در مورد امیرعلی جواب داد و من میتونم بگم راااااااحت شدم  چون همیشه دغدغه این موضوع رو داشتم . شاید امیرعلی بابت اینکه داره یه بازی مهیج رو انجام میده و وسط بازی کردن یکی بیاد گوشیشو بزور ازش پس بگیره احساس خشم و یا ناراحتی بهش دست میداد و این موضوع انگیزه  گرفتن گوشی از شخص دیگه ای رو در اون ترغیب می کرد و این موردی بود که من و پدرش رو  بشدت ناراحت کرده بود .

و من احساس کردم شاید حس مالکیت و داشتن تبلت براش خیلی با ارزش تر از بازی کردن با اون بوده  ..

هرچی که بود الان بیش از دو هفته است که امیرعلی اصلا باتبلتش بازی نکرده و دوباره با نقاشی و پازل و کتاب داستانهاش خوش میگذرونه...

________________________________________

مدرسه ی مامان ها نوشت: از مامان امیرعلی عزیز به خاطر به اشتراک گذاشتن تجربه شون ممنونیم،  تجربه ی ایشون میتونه برای بعضی از بچه ها کاربردی باشه، به هر حال هر کسی بچه ی خودش رو بهتر می شناسه آخه بعضی بچه ها بدجوری استعداد معتاد شدن دارن و بعضی ها نه  حتی ممکنه یک روش یکسان برای دو بچه از یک خانواده هم جواب نده و این رو کسی نمیتونه تشخیص بده به جز خود والدین. مهم اینه که مامان عزیز امیرعلی قبل از خرید تبلت همه ی راه های دیگه رو امتحان کردن و در نهایت به این نتیجه رسیدن که داشتن تبلت برای پسرشون مهم تر از بازی کردن با اون هست و البته بعد از خرید تبلت اون رو مدیریت کردن و سعی کردن با رفتارشون و عکس العمل هاشون اون رو برای پسرشون از اهمیت بندازن نه اینکه به هر بهانه ای و در هر مکانی برای از سر باز کردن پسرشون اون رو بدن دستش و خودشون بیشتر زمینه ی اعتیاد گل پسرشون رو به این وسیله فراهم کنن البته  این نکته رو هم باید مد نظر داشته باشن که این مدیریت رو با  بزرگتر شدن پسرشون داشته باشن