تجربه ی موفق29؛ رهایی از پوشک به روش تدریجی

گرفتن از پوشک به روش تدریجی، بدون استرس و فشار برای مادر و کودک، روشی بود که من برای گرفتن  فرزندم از پوشک انتخاب کردم و از انتخاب این روش خیلی راضی هستم چون اصلا در طول این پروژه بهمون سخت نگذشت...

راستش من اول قصد گرفتنش از پوشک رو نداشتم چون یک بار در دو سال و دوماهگی اون رو شروع کرده بودم و اصلا با من همکاری نکرده بود و هربار که به دستشویی می رفتیم خودش رو نگه میداشت و انگار از جیش کردن میترسید چون اگه یه وقت جیش میکرد وسطش با ترس از جا بلند میشد! از طرفی هم شنیده بودم که توی فصل سرما خوب نیست بچه رو از پوشک بگیری برای همین منتظر بودم بزرگتر بشه تا هم آماده بشه و هم هوا کمی گرم تر بشه. 

تا اینکه یه روز پاش یه کم سوخت و خودش گفت مامان پوشک اذیتم میکنه شورت پام کن؛ منم گفتم بذار یه تستی بزنم ببینم آماده هست یا نه که شکر خدا آماده بود چون دیگه وقتی میرفتیم دستشویی و میگفتم جیش کن راحت می نشست و  کارش رو انجام میداد و دو دقیقه ای می اومدیم بیرون و دیگه مثل دفعه اول مجبور نبودم یک ساعت توی دستشویی بمونم و آخر سر جیش نکرده بیاییم بیرون!

تازه در این فصل سرما نه تنها اذیت نشدم بلکه به لطف وسایل گرمایشی خیلی سریع و خوب لباس ها و شورت هاش خشک میشد و دیگه دردسر خشک کردن اونا و نگرانی از کم اومدن لباس و شورت رو هم نداشتم و به نظرم نه تنها فصل پاییز برای شروع بد نبود که خیلی هم خوب بود چون دیگه فرزندم توی شورت های آموزشی اذیت نمی شد و خیلی کمتر عرق می کرد.

در طول این پروژه یکسری نکات رو رعایت کردم که به نظرم خیلی به من و فرزندم کمک کرد و تصمیم گرفتم اونا رو برای مامان هایی که می دونم هر کدومشون این دغدغه ی از پوشک گرفتن رو دارن و فکر می کنن که کار خیلی سختی هست، بنویسم تا ان شاالله با توجه به اونا نه به خودشون فشار بیاد و نه به فرزند گلشون.

آمادگی های لازم جهت شروع پروژه:

بعد از اینکه مطمئن شدید فرزندتون آمادگی لازم رو برای آزاد شدن از پوشک داره مثلا از پوشك كردن فرار مي كنه یا پوشك خودش را باز مي كنه و یا مثلا می تونه خودش شلوارش رو در بیاره و توانایی داره که حداقل 5 دقیقه بنشینه و یا وقتی اون رو سر پا مي گيريد دستشويي مي كنه و...  لازمه که یکسری کارهای مقدماتی رو انجام بدید.

مقدمات لازم:

1.       شما برای شروع به حداقل سه تا شورت آموزشی نیاز دارید که بتونید در هفته ی اول آموزش که کنترل بچه ها روی دستشویی کردنشون کمتر هست به نوبت اونا رو پاش کنید.

2.       اگه همسرتون یا خودتون حساس هستید و ممکنه به خاطر این حساسیت به فرزندتون سخت بگیرید و دعواش کنید می تونید به مدت دو هفته جاهایی از خونه که بیشتر تردد داره یا جاهایی که امکان شستشو و آبکشی نداره رو با سفره های معمولی و یا یکبار مصرف سفره کشی کنید و روی سفره ها رو با پتوها و ملحفه ها یا روفرشی هایی که قابل شستشو توی ماشین لباسشویی هستن بپوشونید تا خیالتون راحت تر باشه. البته باز هم سعی کنید از حساسیت خودتون کم کنید و اگه اتفاقی افتاد عصبانی نشید.

3.       می تونید برای دو هفته ی اول محلی از خونه رو در نظر بگیرید که به راحتی قابل شستشو هست و ساعاتی از روز فرزندتون با شورت معمولی در اون محل مشغول بازی باشه و اجازه بدید خودش رو خیس کنه چون معمولا بچه ها وقتی لباسشون خیس میشه زودتر مفهوم جیش و کنترل اون رو یاد میگیرن مثلا خود من موکت آشپزخونه رو در طول این دو هفته جمع کردم و صبح تا ظهر که بیشتر وقتم توی آشپزخونه بودم فرزندم رو شورت معمولی پاش میکردم و با اسباب بازی هاش می بردم توی آشپزخونه و با قصه گفتن و صحبت کردن و گاهی بازی کردن باهاش، مشغولش می کردم و با ترفندهای مختلف که هر مادری بهتر در مورد فرزند خودش میدونه چی هستن همونجا چند ساعتی نگهش می داشتم و سر ساعت نمی بردمش دستشویی و وقتی خودش رو خیس می کرد با آرامش و بدون وارد کردن اضطراب و ترسی به فرزندم آشپزخونه رو آبکشی می کردم و براش توضیح می دادم که چه اتفاقی افتاد و باید چیکار می کرد و بعد یادآوری می کردم که دفعه بعد اجازه نده جیش ها بیان بیرون تا اونا رو به خونشون برسونیم.

4.       بهتره که کمی قبل از شروع پروژه و همچنین در دو هفته ی اول آموزش به واسطه ی کتاب ها و قصه ها و نقاشی هایی که می کشید آموزش هایی رو در زمینه ی دستشویی به فرزندتون بدید تا وقتی وارد پروژه شدید بتونید با یادآوری اون داستان ها و استفاده از اشعار کتاب هایی که براش خوندید حس همزادپنداری و الگو پذیری فرزندتون از شخصیت های داستان ها رو فعال کنید تا بهتر و سریع تر یاد بگیره. نیازی نیست داستان های خیلی پیپیده ای بگید حتی می تونید وسط داستان های دیگه یه خط اضافه کنید و شخصیت داستان بره دستشویی کارش رو انجام بده!

5.       لازمه که قبل از شروع، خوراکی ها و برچسب های مورد علاقه ی فرزندتون رو برای تشویق و انگیزه دادن تهیه کنید.

شروع پروژه:

در ابتدای پروژه باید خودتون در فواصل زمانی معین فرزندتون رو به دستشویی ببرید تا کارش رو انجام بده مثلا میتونید اول نیم ساعتی ببریدش بعد اگه دیدید لباسش خشک هست فواصل رو یک ساعتی کنید و یا بیشتر. این فواصل زمانی برای بچه های مختلف فرق داره و بعد از یکی دو روز خودتون متوجه می شید که چند ساعت یکبار باید اون رو به دستشویی ببرید.

باید توجه داشته باشید که هر نیم ساعت یا یک ساعت یکبار بردن بچه ها به دستشویی ممکنه باعث مقاومتشون بشه و با شما همکاری نکنن و همین مساله میتونه به شما فشار بیاره و به قولی بره روی اعصابتون!

برای اینکه با چنین مشکلی مواجه نشید لازمه بدونید که نباید هیچ وقت فرزندتون رو به زور و با تهدید به دستشویی ببرید یا مدام ازش بپرسید دستشویی داری؟ یا هر نیم ساعت یه بار بگید بیا بریم جیش کنیم! اینطوری فرزندتون با شما به دستشویی نمیاد و دستشویی برای او مکانی میشه که مامان اونجا عصبانی و ناراحت هست و در نتیجه محل مناسب و خوشایندی براش نخواهد بود. 

شما باید به روش های غیر مستقیم و با یکسری تشویقی های خوراکی یا مثلا برچسب های مختلف که میتونه بر اساس علاقمندی های فرزندتون تهیه شده باشه به هدف خودتون یعنی بردنش به دستشویی برسید. نگران هم نباشید که به این کار عادت کنه اون تازه اول راهه بعد از یه مدت که راه افتاد کم کم خوراکی های تشویقی رو کمتر میکنیم. 

تشویق و ایجاد انگیزه:

برای اینکه بچه ها کمتر به تشویق ها عادت کنن بهتره که سعی کنید در روش تشویق فرزندتون تنوع رو رعایت کنید و هر بار متفاوت از قبل عمل کنید و به روش های مختلفی بهش انگیزه بدید که همراهتون به دستشویی بیاد. لازمه در کنار تشویق های مادی تشویق های معنوی هم استفاده کنید و خوشحالی خودتون رو با تعریف و تمجید و در آغوش کشیدن و یا بوسیدن فرزندتون بهش نشون بدید.

برای تشویق های خوراکی خودتون مستقیم خوراکی رو بهش ندید مثلا نگید اگه جیش کنی بهت جایزه میدم. بهتره طوری عمل کنید که فرزندتون گرفتن خوراکی رو نتیجه ی عمل خودش بدونه و نه وظیفه ی شما. اینطوری کمتر شرطی میشه و عمل تشویق هم بهتر جواب میده.

روش های پیشنهادی برای تشویق:

1.      استفاده از خوراکی های تشویقی:

بهتره خوراکی های کوچک و متنوع و رنگارنگ که مورد علاقه ی فرزندتون هست رو تهیه کنید. مثلا فرزند من پاستیل و اسمارتیز خیلی دوست داشت که به عنوان تشویقی براش گرفتم و هر بار که میخواستم ببرمش میگفتم بدو بریم جیش کنیم ببینیم اسمارتیز چه رنگی برات میاد توی ظرف و گاهی هم اسمارتیز لوله ای میگرفتم و فقط یه اسمارتیز داخل ظرف لوله ای مینداختم و با هیجان تکونش میدادم میگفتم وای خوراکی اومده بدو بریم جیش کنیم بیایم ببینیم چه رنگیه. نکته اش این بود که نمیگفتم جیش کن جایزه ات میدم میگفتم برات اومده و اینطوری اون رو نتیجه عمل خودش میدونست و براش لذت بخش تر بود و از همیشه من توقع خوراکی و جایزه نداشت.

2.      برچسب های تشویقی:

قبل از شروع پروژه به فکر تهیه ی برچسب هایی باشید که مورد علاقه ی فرزندتون هست مثلا برچسب ماشین یا حیوانات حتی می تونید عکس هایی که مورد علاقه فرزنتون هست رو پرینت رنگی بگیرید و چسب بزنید و به عنوان برچسب براش استفاده کنید. در این روش تشویقی می تونید برچسب رو به دست فرزندتون بدید و بگید بدو بریم اینو به دیوار دستشویی بچسبونیم. یکی از مزایای این برچسب ها اینه که می تونید در طول عملیات داستانی تولید کنید و برای برچسبی که فرزندتون چسبونده بگید و یا از زبون اون برچسب ها باهاش صحبت کنید خلاصه باید سعی کنید که توی دستشویی بهش خوش بگذره.

یک نمونه) اصولا بچه ها شخصیت های  کودک و به قول خودشون نی نی رو خیلی دوست دارند و باهاش ارتباط برقرار می کنن. ما بزرگترها می تونیم از این ویژگی استفاده  های بجا کنیم  . من یه سری عکس های کارتونی کودک از اینترنت  پرینت گرفتم و اون ها رو بوسیله ی چسب پهن به دیوار دستشویی می چسبوندم. اسم این نی نی ها رو نی نی خوشحال گذاشته بودیم و یکی از تفریحات سالم ما توی دستشویی این بود که با فرزندم با نی نی خوشحال ها صحبت می کردیم. وجه تسمیه اش هم بخاطر این بود که این نی نی ها بخاطر اینکه فرزندم می تونست دستشویی هاش رو توی خونشون بریزه میان تا خوشحالی کنند. در اوایل بعد از هربار عملیات یه نی نی خوشحال میومد و روی دیوار می چسبید و خوشحالی می کرد. البته چند باری خودم نی نی ها رو روی مقوا می کشیدم و می بریدم و می چسبوندم، ولی بعلت ذیق وقت از نی نی خوشحال های آماده استفاده کردم.

هر دفعه بهونه ای برای رفتن به دستشویی داشتیم؛ مثلا یه بار می رفتیم تا به نی نی خوشحالها سر بزنیم، صبح برا صبح بخیر گفتن بهشون می رفتیم و  نقش مادر هم تقلید صداهای مختلف به جای تمام نی نی خوشحال ها بود و هر کدومشون بسته به ظاهرشون اسمی داشتند. مثلا : نی نی عینکی، نی نی موقرمز، نی نی پاپیونی و ... . این اسم ها هم توسط خود فرزندم انتخاب میشد.  بهونه های پیشرفته تر بعدی وقتایی که فرزندم برای رفتن به دستشویی مقاومت می کرد این بود که مثلا  فکر می کنی اگه این بار دستشویی کنی بادکنک چه رنگی برای فلان نی نی خوشحال میاد؟ و فرزندم هم با خوشحالی می دوید دم در دستشویی و بعد از اتمام پروژه یه بادکنک روی مقوام می کشیدیم و می بریدیم و می چسبوندیم روی دست همون نی نی خوشحال. بعضی وقت ها هم کیف میومد و از این قبیل چیزها و اون نی نی خوشحال کلی خوشحال میشد و از فرزندم به خاطر این کار تشکر می کرد. حالا بسته به علاقه های بچه هاتون می تونید این هدیه هایی که برای نی نی خوشحال ها میان رو تغییر بدین. مثلا اگه به ماشین علاقه دارن ماشین بیاد تو دست نی نی خوشحال ها یا گل، چتر و ....

در طول عملیات هم برا اینکه حوصله امون سر نره می تونیم یه نمایشنامه با حضور نی نی خوشحال ها اجرا کنیم.

برای دانلود اون عکس ها اینجا کلیک کنید. (البته من به کمک ماژیک عکس هایی که به نظرم یه کم مورد داشتند رو تبدیل به لباس های پوشیده کردم تا بقول معروف برا برداشتن ابرو چشمش رو کور نکرده باشم) 

3.      تکمیل پازل ها:

برای این کار می تونید عکس های مورد علاقه ی فرزندتون رو از اینترنت بگیرید و به کمک نرم افزارهای مخصوصِ تبدیل عکس به پازل یا بوسیله ی خلاقیت خودتون عکس ها رو برش بزنید و به پازل تبدیل کنید و هربار که عملیات با موفقیت انجام شد یه تیکه از اون عکس بیاد و روی دیوار بچسبه  و بعد از یه مدتی اون عکس ها کامل بشه. ابتدا عکس ها رو به پازل های چهارتکه برش بزنید و بعد به تدریج تعداد تکه ها رو بیشتر کنید . هربار که یه تکه رو آوردید سعی کنید ادامه ی تکه ی قبلی باشه که یه قسمت از شکل رو کامل شده ببینه و ذوق کنه و یا حتی می تونید از خودش بپرسید که این تکه باید کجا بچسبه؟ این طوری با یه تیر دو تا نشون میزنید!

4.      بازی های تشویقی:

یکی از علاقمندی های بچه ها بازی کردن با والدینشون هست شما می تونید از بازی های مختلف برای تشویق فرزندتون کمک بگیرید و با روش بازی اون روبه دستشویی ببرید مثلا می تونید به حالت چهار دست و پا روی زمین قرار بگیرید و صداتون رو عوض کنید و بگید بوق بـــــــــــــــــــــــــــوق من ماشین دستشویی هستم و دنبال مسافر می گردم کسی هست بیاد سوار من بشه؟ اونوقته که می بینید فرزندتون بدون هیچ زور و فشاری به سرعت می دوه و سوار ماشین دستشوی می شه و بدون دردسر بعد از انجام عملیات از دستشویی بیرون میاد تا دوباره سوار ماشین دستشویی بشه!

5.      تشویق های زبانی:

از فرزندتون تعریف و تمجید کنید و بهش بگید که چقدر خوشحال هستید که بزرگ شده و مثل آدم بزرگا توی دستشویی کارش رو انجام میده و از معایب پوشک که توش راحت نبود و گاهی پاش رو می سوزوند براش بگید و بگید یادته کوچولو بودی همیشه مجبور بودی پوشک بپوشی و اذیت می شدی؟...

6.      تشویق های معنوی:

از تاثیر شگفت انگیز تشویق های معنوی بعد از انجام عملیات غافل نشید، مثلا فرزندتون رو به طور ویژه و متفاوتی با مهربانی بغل کنید و با ذوق بوسش کنید یا اون رو چند دور توی هوا بچرخونید و خوشحالی خودتون رو از اینکه توی دستشویی جیش کرده ابراز کنید.

7.      خواندن شعر دستشویی:

می تونیم هر بار که این عمل انجام شد یک شعر که حتی می تونه به اختراع خودتون باشه رو با شادی بخونید. مثلا ما یه شعر داشتیم که درسته قافیه و اصول شعری خاصی نداشت ولی چون با حالت آهنگین و ریتمیک می خوندیم مورد استقبال فرزندم قرار گرفته بود. «دستشویی کردم من ، شده چه راحت، این دل من!» و وقتی این دل من رو می گفتیم دستامون رو هی میزدیم روی شکممون به حالت طبل و می خندیدیم...

وقتی هم که فرزندم اعلام دستشویی می کرد، چون اوایل از زمانی که اعلام می کنند تا اون زمانی که دستشویی ها می آیند بیرون زمان کوتاهی هست، من به فرزند می گفتم، بیا این شعر رو برا دستشویی ها بخونیم و با هم می خوندیم: «دستشویی ها ! دستشویی ها! الان نیاید... هر وقت گفتم، بعدا بیاید» اینطوری به فرزندم بطور غیرمستقیم می گفتم که خودش رو نگه داره و مواظب باشه و فرزندم هم با من بصورت آهنگین این رو تکرار می کرد و می خوند و تا رسیدن به دستشویی همین روند ادامه داشت.

8.      ماژیک های تشویقی:

یکی دیگه از علاقمندی های بچه ها نقاشی هست، حالا اگه نقاشی با ماژیک باشه اونم روی دیوار دیگه خیلی بیشتر براشون جذاب هست. یکی از روش های تشویقی که استفاده کردم این بود که ماژیک وایتبرد براش گرفتم و اونم اجازه داشت با ماژیک روی دیوارهای دستشویی نقاشی بکشه و براش توضیح داده بودم که این ماژیک معمولی نیست و ماژیک وایتبرد هست و به راحتی پاک میشه و فقط اجازه داره روی دیوارهای دستشویی یا حمام باهاش نقاشی بکشه تا یه وقت بعدا روی دیوارهای خونه نقاشی نکشه. اون هم این مساله رو به عنوان یک قانون پذیرفته بود و بعد هم دستمال کاغذی دستش میدادم تا خودش دیوار رو پاک کنه. این روش برای زمان هایی که لازمه مدت بیشتری توی دستشویی باشه مفیده وگرنه باید یک انگیزه ی قوی تری برای خروجش از دستشویی بهش بدید چون معمولا این روش تشویقی خیلی براشون جذاب و جالب هست و به راحتی ازش دل نمی کنن!

9.      رنگ های انگشتی:

روش دیگه می تونه استفاده از رنگ های انگشتی باشه. برای اینکه خیالتون راحت تر باشه که اگه غفلت کردید این مواد شیمیایی رو به لب و دهنش نزدیک نمی کنه می تونید رنگ های انگشتی ساخت خودتون رو تولید کنید؛ برای این کار چند تا ظرف رو بردارید و توی هر کدوم مقدار کمی ماست بریزید، توی هر ظرف یه رنگ خوراکی اضافه کنید و هم بزنید و به همین راحتی انواع رنگ های انگشتی رو تولید می کنید. از این رنگ ها توی حمام هم می تونید استفاده کنید و مدت زمان زیادی رو اونجا نگهش دارید تا فواصل زمانی دستشویی هاش دستتون بیاد.

همین شعر و بازی که توی این پروژه دخیل می شوند ، این پروژه رو از حالت خشک و یه معضل دور می کنه و یه حس دوست داشتنی نسبت به اون توی ذهن بچه به جا میذاره.

10.  تشویق به سبک کُزِت:

فرزند من علاقه ی زیادی به دست زدن به فرچه و جاروی دستشویی داشت و من بخاطر این قضیه خیلی اذیت میشدم . ولی دیدم همین فرچه و جارو چقدر می تونه منو توی رسیدن به اهدافم یاری کنه. و این شد که یکی از راه هایی که بچه ام رو به دستشویی هدایت می کردم! بهش می گفتم هر وقت دستشوییهات اومدند میخوای با هم فرچه و جارو بکشیم دستشویی رو ، که تمیز بشه... و همونجا بود که یه چیزی عین فشفشه خودش رو به دستشویی می رسوند و اون  کسی نبود بغیر از بچه ی من و به ذوق کار کردن با این وسایل کارش رو هم انجام میداد شاید بطور غیرمستقیم هم یاد میگرفت که بعد از اینکه دستشویی کردی باید نگاه کنی ببینی اطراف دستشویی تمیزه یا نه!

برای هر مادری یه طرح تشویقی درخور شخصیت بچه اش به ذهنش میرسه؛ چون یه مامان بهتر می دونه که فرزندش به چه چیزایی علاقمنده ؛ فقط کافیه که یه کم ریزبینانه تر فرزندتون رو نگاه کنید و برطبق علاقمندیهاش تشویقش کنید.

11. بردن عروسک به دستشویی:  

 انگیزه ی دیگه ای که می تونیم بوسیله ی اون بچه ها رو به دستشویی بدون مقاومت هدایت کنیم اینه که  بگیم : «بیا با هم عروسکت رو ببریم دستشویی». یه مدت که فرزندم برای اومدن به دستشویی مقاومت می کرد بوسیله ی یه مقوا برای عروسکش لگن درست کرده بودم و چون بعضی وقتها فرزندم بدون دمپایی به دستشویی می رفت برای عروسکش هم بوسیله ی مقوا دمپایی درست کردم و روی اون رو با گل تزیین کردیم. وقتی می گفتم بیا عروسکت رو ببریم دستشویی سریع دمپایی های عروسکش رو پاش می کرد و خودش هم دمپاییهاش رو می پوشید و مکالمه هایی در این میان بین عروسک و فرزندم انجام میشد که منجر به رسیدن به هدف میشد.

از بین بردن ترس بچه ها:

بعضی از بچه ها فکر می کنن جیش و پی پی قسمتی از بدن اونهاست که دارن از دستش می دن و ممکنه از این عمل ترس داشته باشن به همین خاطر بهتره که شما توضیحاتی رو به زبان ساده براشون بگید. مثلا من به فرزندم گفتم که «وقتی شربت و آب میخوری میره توی دلت، برای اینکه دلمون باز هم جا داشته باشه که دوباره شربت و آب بخوریم باید شربت قبلی ها از دلمون بیان بیرون و وقتی میخوان بیان بیرون جیش میشن و یه کم قلقلکمون میدن و در میزنن تا بیان بیرون اما ما نباید همینجوری اجازه بدیم بیان اول باید اونا رو به خونشون برسونیم بعد اجازه بدیم بیان، خونشون هم کجاس؟ آفــــــــــــــرین دستشوییه...»

گاهی ترس بچه ها به خاطر عکس العمل های تند ماست. باید مراقب باشیم که در قبال جیش یا پی پی اونا از خودمون عکس العمل تند و بدی نشون ندیم وگرنه میترسن و کار خودمون سخت میشه. باید سعی کنیم که خیلی عادی برخورد کنیم و توضیحات لازمه رو همون لحظه بهشون بدیم. مثلا من در مورد جیش یا پی پی به فرزندم گفتم که «جیش ها و پی پی ها آلودگی دارن و نباید رو فرش بریزن و اون ادامه می داد نباید روی مبل بریزن من می گفتم بــــــــــله دوباره میگفت نباید روی موکت بریزن و همینطور ادامه میداد و من تایید میکردم!...»

البته در مورد پی پی یه کم کار حساس تر هست و اولین برخورد شما میتونه خیلی مهم باشه. معمولا بچه ها در ساعات مشخصی از روز عمل دفع رو انجام میدن و دیگه هر مادری بعد از دو سال و اندی تقریبا زمان شروع این عمل متوجه ی اون میشه! در آغاز پروژه هم شما باید سعی کنید در زمان هایی که مشکوک هستید گوش بزنگ باشید و تا متوجه میشید که عملیات میخواد شروع بشه به همون بهانه های خوراکی و روش های تشویقی ببریدش تا همه و یا اگه کمی دیر متوجه شدید حداقل بقیه عملیات رو توی دستشویی انجام بده! یادتون باشه که همه چیز باید براش حالت بازی داشته باشه. من دفعه اول که تو دستشویی پی پی کرد سعی کردم خیلی تحویلش بگیرم و کاری کنم که بهمون خوش بگذره تا دفعات بعد هم با یادآوری اون خاطره ی شیرین!!!! راحت تر باهام بیاد و همکاری کنه و ترسی از این عمل در ذهنش ثبت نشه. مثلا برای اینکه بچه دفعه اول از پی پی نترسه می تونید بگید ببین شبیه چی شده و به قول مامان فرنیای عزیز در مورد این اشکال و آثار هنری بچه صحبت کنید!  ( البته نه خیلی زیاد اندکی مختصر و مفید! ) و جالبه که این یکی از علاقمندی های خیلی از بچه هاست و حتی گاهی همین میشه انگیزه ی اونا برای رفتن به دستشویی تا ببینن این دفعه پی پی شبیه چی میشه!! من خودم این برخورد رو برای فرزندم نداشتم و خودش باب این بحث رو باز کرد و من فقط همراهیش کردم و در نقش سرکوب گر عمل نکردم 

یک نمونه) دفعه ی اول که فرزندم عمل دفع رو توی دستشویی انجام داد و من احساس کردم با دیدن اون جا خورد، سریع ابراز احساسات کردم و از جانب تک تکشون صحبت کردم و شخصیت دادم تا از اونا نترسه! و بعد با همه ی دستشوییها بای بای کردیم و گفتیم برید خونتون و اونا رفتند و از ما تشکر کردند که کمک کردیم تا به خونشون برسند.

به این ترتیب هر وقت که احساس می کردم دستشویی داره و از اومدن به دستشویی امتناع می کنه از جانب اونا حرف میزدم و می گفتم که می خواهند بروند خونشون و از این حرف ها... 

نمونه دیگر) گاهي پي پي ها به ما زنگ ميزنند و ميگن ما راهمون را گم كرديم و بايد كمكمون كنيد بياييم بيرون و اين تلفن هم دست من بود يك دستم را مثل كاسه گود ميگردم و دست دیگه رو مشت میکردم و ميگذاشتم داخل اون يكي دستم و مثلا تلفن زنگ ميزد و من گوشي یعنی دست مشت شده ام را ميبردم سمت گوشم و با جناب پي پي صحبت ميكردم (تجربه ی مامان فرنیای عزیز)

معمولا بچه ها بعد از گذشت دو هفته پیشرفت چشمگیری می کنن و بخش زیادی از کار رو یادمیگیرن و می تونن مدت زمان بیشتری خودشون رو کنترل کنن و فاصله زمانی دستشویی رفتن هاشون خیلی بیشتر میشه و کار بســــــــــــــــیار راحت تر میشه حتی اگه خونه رو سفره کشی کردید می تونید همه رو جمع کنید و به شکل اول برگردونید شما می تونید تا یک ماه خودتون ببریدش دستشویی ولی بعد از اون معمولا بچه ها خودشون دستشویی داشته باشن میگن حتی بعضی بچه ها هم بعد از دو هفته یاد میگیرن که بگن به هر حال متفاوت هستن و شما می تونید هر وقت خواستید یک تستی بکنید و مثلا یکمرتبه نبریدش ببینید بالاخره میگه یا بعد از چندین ساعت خودش رو خیس می کنه. 

قانون های لازم:

لازمه که در همون هفته های اول قوانینی به بچه ها آموزش داده بشه که این قوانین به واسطه ی سنشون به راحتی توسط اونا پذیرفته میشه و در پذیرشش چون و چرا نمی یارن. این قوانین عبارتند از:

1.       بچه های کوچیک معمولا روی سنگ توالت نمی نشینن و کنار سنگ کارشون رو انجام میدن. همونطور که می دونید رو به قبله یا پشت به قبله نباید دستشویی کرد یعنی در موقع ادرار و دستشویی کردن نباید شکم یا سینه رو به قبله یا پشت به قبله باشه درسته که بچه های کوچیک تکلیفی ندارن اما خوبه که از همون کوچیکی این آموزش رو بهشون بدیم که باید در جهت خاصی بشینن. من از همون اول بهش گفتم از کدوم طرفی بشینه درسته و برچسب هایی که براش می چسبوندم رو به دیواری می چسبوندم که وقتی جلوی اون میشینه در جهت قبله نباشه. بعضی وقتا هم که اشتباه می شینه بهش میگم از کدوم طرفی باید می نشستی؟ یا اگه گفتی از کدوم طرفی درست بود؟ خودش سریع در جهتی که آموزش دادم می شینه. البته بعضی وقتا بازیگوشی میکنه و با لبخندی معنی دار مخصوصا در جهت دیگه ای میشینه و من میگم نـــــــــه اشتباه بود کدوم طرفی درست بود؟ و اون در انواع جهت ها میشینه تا جهت درست رو انتخاب کنیم.

2.       اگه بچه ها از لگن استفاده می کنن باید سعی کنیم که از ابتدا با لگنش رابطه ی خوبی برقرار کنه. مثلا بچه ی من روز اولی که دستشوییش رو توی لگن انجام داد با دیدن اونا توی لگن از لگنش بدش اومد و گفت که لگن کثیفه! من به مدت دوهفته لگنش رو پنهان کردم تا یادش بره و بعد که آوردمش، قسمت داخلی لگل رو در آوردم و اجازه دادم تا دستشویی هاش رو کف دستشویی بریزه.  می تونید لگن رو تزیین کنید تا اون رو بیشتر دوست داشته باشه.

3.       توی فصل سرما دقت داشته باشید که سطح لگن سرد نباشه تا با نشستن روی اون پاهاش سرد نشه و از اون فراری نشه. اگه قسمت رویی لگن جدا میشه میتونید اون رو بشویید و نزدیک شوفاژ بذارید و وقتی می خواهید برید به دستشویی اون رو که کاملا گرم هست روی لگن بذارید و یا می تونید با کمک پارچه و مقداری پنبه یه سطح نرم برای روی لگن بدوزید و اون رو کنار شوفاژ بذارید و وقتی می خواهید به دستشویی برید اون رو روی لگن بذارید و  حتی می تونید اسم «بالش لگنی» رو براش انتخاب کنید.

4.       معمولا بچه ها دوست دارن زیاد آب بریزن می تونید بهش کلمه ی اسراف رو یاد بدید و بگید زیاد آب بریزیم اسراف میشه، فرزند من که کارش به جایی رسیده که به خود من هم تذکر میده مامان شیر آب رو ببند اسراف میشه!

5.       بهش یاد بدید که وقتی وارد دستشویی شدیم باید در دستشویی رو ببندیم که کسی ما رو اونجا نبینه! (می تونید از اون بند شعر کتاب مامان بیا جیش دارم که درباره ی خرس سفید خسته نوشته شده هم کمک بگیرید فقط به جای در خونه رو نبسته بگید در دستشویی رو نبسته

6. اوایل پروژه می تونید شلوار و لباس زیرش رو دربیارید، ولی وقتی یه کم راه افتاد می تونید یادش بدید که شلوارش رو تا نصفه پایین بکشه و پاچه هاش رو بمنظور مسایل امنیتی بالا بزنه و بشینه و دستشویی کنه. اینطوری برای مواقعی که کسی بیرون هست خوبه! توجه داشته باشید که حیا امریه که از بچگی به بچه هامون هدیه می دیم، با گفتن این که اشکال نداره  و این حرفها خیلی چیزها رو براشون عادی جلوه میدیدم و بعدا توی بزرگسالی نباید توقع داشته باشیم که خیلی کارها رو بکنه و یا نکنه! قانون «کسی نباید ما رو بدون لباس زیر ببینه» از جمله قوانینی هست که اگه توی کودکی به بچه گفته بشه و براش عادی بشه، جلوی خیلی از سوالاتش رو می گیره و بچه توی دوگانگی قرار نمی گیره که مثلا چطور تا دیروز اشکال نداشت که بقیه منو بدون لباس زیر ببیند ولی الان اهمیت پیدا کرده و از این حرفها!

7.       سعی کنید تا اونجاییکه می تونید بچه ها فقط با خودتون به دستشویی بروند و نسبت به بقیه حیا داشته باشند . و به هیچ وجه دخترها رو با پدرها به دستشویی نفرستید چون این کار عوارض خیلی بدی روی روحیه ی دخترتون خواهد داشت. ولی در مورد آقا پسرها بد نیست تا اونجاییکه می تونید حداقل بعد از سن سه سالگی آقای پدر محترم خانواده این مسئولیت رو تقبل کنند. (البته اگه زحمتی براشون نباشه )

7.       می تونید بهش یاد بدید که بعد از شستشو بهتره خودش رو خشک کنه تا مثلا لباسش خیس نشه.

8.       شستن دست ها قبل از خارج شدن از دستشویی هم خیلی نکته ی مهمی هست، می تونید براش چهارپایه ای تهیه کنید تا وقتی می خواد دست هاش رو بشوره بره روی اون و قدش به شیر آب برسه یا حتی اگه محیط دستشویی تون خیلی کوچیکه می تونید از اون چهارپایه های کم جا و تاشو بگیرید.

9.       اگه به خشک کردن دست ها با حوله هم حساس هستید می تونید از این آویزهای عروسکی بگیرید و براش آویزون کنید تا بیشتر تشویق بشه ازش استفاده کنه.

10.   یک مساله ای که معمولا وقتی بچه ها بزرگتر میشن، مامان ها باهاش درگیر هستن اینه که قبل از بیرون رفتن از خونه یا قبل از خواب باید بچه ها به دستشویی برن اما مقاومت می کنن. شما می تونید همین مساله رو به عنوان یک قانون در همین سن بهشون یاد بدید تا وقتی بزرگتر شدن این مساله براشون عادی شده باشه. من خودم به واسطه ی قصه هایی که براش می گفتم یا وقتی می خواستم ببرمش بیرون از خونه، بهش گفتم که آدما قبل از بیرون رفتن از خونه و قبل از خواب باید برن دستشویی و دلشون رو خالی کنن که راحت باشن و فرزندم الان این مساله براش به عنوان یک قانون جا افتاده، امیدوارم وقتی بزرگتر شد هم همینطوری بمونه

11. همونطور که می دونید یکی از مستحبات درون دستشویی خواندن دعای مخصوص دستشویی هست. می تونید حتی در حال پایین کشیدن لباسش اون رو آهنگین بخونید . چون این دعا خودش آهنگینه بچه ها ازش خوششون میاد و براشون حکم بازی رو داره. خوندن این دعا باعث میشه که شیاطین به اندام نگاه نکنند و همین نکات ریز می تونه توی تربیت جنسی و آرامش فرزندتون و خودتون تاثیر خوبی داشته باشه:

بسم الله و بالله اعوذبالله من الرِجسِ النَجِسِ الخَبیثِ المُخبِثِ الشیطان الرجیم

بیرون رفتن از خانه در طول پروژه:

با توجه به اینکه نمیشه بچه ها رو در طول این پروژه توی خونه زندانی کرد لازمه که گاهی به گردش هم ببریمشون. در طول این مدت شما می تونید با پوشوندن شورت آموزشی به فرزندتون به پیاده روی های کوتاه مدت یا خرید برید و یا حتی می تونید به پارک برید البته با تجهیزات کامل! من در هفته اول فقط با فرزندم به پیاده روی و خرید می رفتیم که معمولا بیشتر از یک ساعت یا یک ساعت و نیم هم طول نمی کشید. شورت آموزشی پاش می کردم و روی اون یک شورت معمولی و بعد هم شلوار میپوشوندم و قبل از بیرون رفتن و بعد از برگشتن همون قانون دستشویی رفتن رو اجرا می کردیم. البته هفته های بعد برای پارک رفتن دو دست لباس و نایلون برا لباس های احیانا نجس شده و خوراکی های تشویقی رو  همراه خودم میبردم و حتی مخصوصا به پارک میرفتیم تا یاد بگیره که دستشویی های بیرون از خونه رو هم استفاده کنه دفعه ی اول که بیرون از خونه می خواستم ببرمش دستشویی یه کم مقاومت کرد اما با همون ترفند اسمارتیز بردمش و دفعات بعدی خیلی راحت تر باهام می اومد دستشویی های عمومی و الان دیگه این مساله براش عادی شده.

 پوشک شب:

همیشه شنیده بودم و خونده بودم که بچه ها اول کنترل ادرار در شب رو یاد میگیرن و بعد روز رو اما در مورد فرزند من این برعکس بود! یعنی وقتی کنترل روز رو به دست آورد شب ها هم دیگه پوشکش رو خیس نکرد. اگه فرزند شما شب تا صبح پوشکش خشک نمی مونه یا مثلا خودتون نگران هستید می تونید تا مدتی پوشک شب رو براش داشته باشید به این ترتیب که وقتی خوابش برد و خوابش سنگین شد پوشکش کنید و صبح که از خواب بیدار شد و هنوز خواب آلود هست با همون روش های تشویقی و بدون زور و اجبار ببریدش دستشویی و خیلی سرعتی پوشک رو باز کنید  و از پشت بردارید و بگید آفــــــــرین لباست خشکه. این کار مخصوصا در چند هفته ی اول توصیه میشه و از جمله مزایای اون اینه که بچه ها وقتی کم کم کنترل روز رو به دست آوردن دیگه بهتر در طول شب خودشون رو نگه میدارن همچنین در هفته های اول فشار کمتری به خودتون میاد و اعصابتون در طول روز راحت تره چون خواب شبتون رو داشتید و صبح هم با یک عالمه رختخواب خیس شده مواجه نشدید! اینطوری بچه رو هم در طول شب بدخواب نمی کنید که بخوایید چند بار ببریدش دستشویی و هم اون اذیت بشه هم خودتون.

مخصوصا اگه فصل سرما باشه مجبور نیسیتد وقتی صبح بیدار شد و جاش رو خیس کرده بود مدام ببریدش حمام و خدایی نکرده سرما هم بخوره! بعد از یک مدت وقتی دیدید پوشکش رو شب تا صبح خیس نمی کنه می تونید با خیال راحت اون رو هم حذف کنید. من بعد از یک ماه از شروع پروژه دیگه پوشک شب رو هم حذف کردم و با وجودی که صبح ها دیر از خواب بیدار میشه اما شکر خدا باز هم خودش رو خیس نمی کنه

چند نکته:

·         هنگام خرید شورت های آموزشی دقت کنید کشباف هاش خوب دوخته شده باشه و نایلون شورت در محل سوزن های دوختش سوراخ نباشه و حتی الامکان حوله ی نرم تری داشته باشه تا بچه ها کمتر اذیت بشن.

·         وقتی بچه ها شورت آموزشی میپوشن کمی عرق میکنن و ممکنه شما فکر کنید جیش کردن یا شک کنید که این رطوبت بالاخره جیشه یا عرق! یکی از راه های تشخیص اینه که اگه عرق باشه فقط حوله شورت خیسه و کشباف ها خشک هستن اما اگه جیش باشه کشباف هاش هم خیس میشه!

.    یادمون باشه که واقعا ما از این که دل بچه امون راحت شده باید خوشحال باشیم. یاد بسیاری از بیماری هایی بیافتیم که خیلی ها باهاش درگیر هستند و این نعمت رو خدا به بچه ی ما داده که به سلامت خودش رو تخلیه کنه، واقعا جای شکر داره و کمتر در مواقع بحرانی به عصبانیت منجر میشه، می تونیم به فرزندمون یاد بدیم که وقتی کارش تموم شد همونحا دستش رو بکشه روی دلش و بگه سبحان الله و الحمدلله، خداروشکر که دلم راحت شد.

در پایان باید بگیم که خیلی خوشحال میشیم که تجربیات شما مامان های خوب رو هم در این زمینه داشته باشیم و نکاتی که شاید به ذهن ما نرسیده رو از زبون شما بشنویم.

تهیه و تنظیم: مدرسه ی مامان ها