مدرســـــــــه ی مامان هــــــــــــــــــــــامدرســـــــــه ی مامان هــــــــــــــــــــــا، تا این لحظه: 12 سال و 11 ماه و 11 روز سن داره

مــدرســـه ی مــامــان هـا

اینجا برای تربیت فرزندانمان همگی هم معلم هستیم هم شاگرد!

رفع خجالت کودک با هشت رفتار صحیح

1393/9/2 8:12
نویسنده : یه مامان
2,755 بازدید
اشتراک گذاری

-          سلااااااااااااااااااااااااااام

-          سلام علیکم خیلی خوش اومدید؟ بفرمایید

......

-          اع! عزیزم چرا رفتی پشت بابات قایم شدی؟ بیا ببینیمت.

-          سلام کردی مامان؟       -  باباجون سلام کن.

-          بعله، سلام کرد ولی خیلی آروم سلام کرد. مگه نه؟

(بچه هم سعی می کنه خودش رو بیشتر پشت مامانش مخفی کنه و هاج و واج از اینکه کی سلام کرده که خودش خبر نداره...؟)

-          ببخشیدا! این بچه ی ما یه مقدار خجالتیه! به بزرگواری خودتون ببخشید.

........

در مقابل مساله خجالت بچه متاسفانه شاهد اشتباه پشت اشتباه بزرگترها هستیم که این رفتار رو توی اونها تقویت می کنه و بیشتر به اون دامن میزنه. در ادامه ماجرا راه کارهایی را برای حل این معضل می خوانیم...

1- کمکش کنید احساساتش را بیان کند:

 کودکان خجالتی از اینکه مورد قضاوت دیگران قرار بگیرند، ترسان اند اضطراب ناشی از این موضوع سبب بروز حس حقارت در آنها می شود. لازم است به طور مرتب به حرف های کودک و چیزهایی که از اطرافیان شنیده گوش کنید. به او اعتماد به نفس بدهید. هرچه شما بیشتر با او صحبت کنید، برقراری ارتباط با دیگران نیز برای او راحت تر خواهد شد.

 

2- از انگ زدن و برچسب زدن به کودک پرهیز کنید:

 از گفتن جملاتی نظیر «او را ببخشید، کمی خجالتی است!» خودداری کنید. بیان چنین جملاتی سبب می شود کودک شما گمان کند دچار مرضی درمان ناپذیر است و خجالتی بودن جزو ذات اوست. بیان این جملات حتی توجیهی برای او می شود تا نخواهد تغییر کند و از هر موقعیت اجتماعی که برایش سخت است، بگریزد.

 

3- از خجالتی بودن او در جمع حرفی به میان نیاورید:

 کودکان خجالتی در برابر حرف های اطرافیان بسیار حساس اند. حرف زدن در مقابل او با مادر دوستش تنها وضعیت را وخیم تر خواهد کرد. کودکان خجالتی بیش از قضاوت های منفی به قضاوت های مثبت محتاج اند.

 

4- او را مجبور به برقراری ارتباط نکنید:

 تشویق کردن کودکان خجالتی برای پیوستن به دیگران تنها وضعیت را بدتر می کند. باعث می شود این حس به کودک منتقل شود که والدین او را نمی فهمند و او بیشتر در خود فرو می رود و منزوی می شود. کنار آمدن با  خجالت باید به تدریج و به آرامی صورت پذیرد.

 

5- حامی خجالت او نباشید:

 ثبت نام نکردن کودک در کلاس ورزش به این بهانه که او خجالتی است، موضوع را اسفناک تر از آن چیزی می کند که هست. ترس والدین به کودک القا می شود و همین امر سبب ترس او و خجالتی تر شدنش می شود. باید اجازه داد کودک با مشکلاتش کنار بیاید و جایگاهی در میان دیگران برای خود باز کند. مراقب نکته ای دیگر نیز باشید. خجالتی بودن نباید ادب را از کودک بگیرد. وقتی جایی می روید یا با کسی روبه رو می شوید، از او بخواهید سلام کند یا بابت کادویی که دریافت کرده تشکر کند.

 

6- از او بخواهید برایتان شعر بخواند:

 در خانه، خاله بازی کنید. اجازه بدهید در قالب یک بازی صحنه های زندگی واقعی تکرار شود. این نوع بازی ها اضطراب او را کم کرده و سبب صمیمی شدن او می شود. خواندن شعر یا تئاتر بازی کردن سبب می شود به مرور اعتماد به نفس بیشتری پیدا کند.

 

7- برای او ارزش قایل شوید:

 در پی هر پیشرفت کوچکی او را تحسین کنید. کودکان خجالتی همیشه فکر می کنند دیگران در مورد آنها بد قضاوت می کنند. پس هر بار کار درستی انجام می دهد، او را تشویق کنید. مثلا بگویید «من به تو افتخار می کنم. تو توانستی از ترست فاصله بگیری.»، «چه قدر شجاعی!» و ... این امر سبب می شود حس عشق در او جان بگیرد.

 

8- نگذارید منزوی شود:

 لازم نیست برایش تولد بگیرید و تمامی دوستان را دعوت کنید. او را مجبور نکنید به تولد دوستانش برود و در جمعی از بچه ها حاضر شود. معمولا کودکان خجالتی ترجیح می دهند فقط با یک نفر بازی کنند. سعی کنید کودکی که به عنوان هم بازی برای او انتخاب می کنید کمی کوچک تر از او باشد تا بتواند بر وی تسلط یابد و اعتماد به نفس پیدا کند. در صورتی که بیش از حد خجالتی شده او را پیش یک روان شناس ببرید و مشورت کنید.

منبع : سایت بیتوته

پسندها (3)

نظرات (7)

مامان شبنم
2 آذر 93 11:21
سلام بسیار مطلب مفیدی بود دختر من در برخورد با افراد خانواده که مرتب باهاشون در ارتباطه مثلا خونه شون میریم یا میبینتشون راحت ارتباط برقرار میکنه ولی به محض دیدن غریبه ها یا مثلا یه مهمونی شلوغ بسیار منزوی میشه البته ناگفته نمونه که اگر زمان طولانی در اون محیط بمونه اشنا میشه و دیگه خجالتی نیست می خوام بدونم این رفتار تو این سن طبیعیه ؟ اصلا از چه سنی باید از بچه توقع داشته باشیم در روابط اجتماعی مودب برخورد کنه مثل اول سلام کردن یا تشکر کردن ...؟
یه مامان
پاسخ
سلام مامان عزیز به نظر ما با توجه به سن دخترتون و رفتار مشابه بچه های ما که با چند ماه اختلاف تقریبا همسن شبنم جان هستن این رفتار طبیعی هست باز هم اگه این مساله خیلی نگرانتون کرده می تونیم از خانوم دکتر نژادمحمد هم سئوال کنیم. اگه مطلب آموزش عذرخواهی رو به خاطر داشته باشید اونجا ذکر شده بود که : «از ۳ تا ۷ سالگی یعنی سنین پیش از دبستان کودک تفکر شهودی دارد، فکرهای عمیق ندارد و در کارهای خود، بی منطق است. علاوه بر این خودش را مرکز عالم می داند و تصور می کند همه باید مطیع او باشند و همه چیز را از آن خود می داند. نکته مهم تر اینکه کودک خوب و بد را به صورت انتزاعی در نظر نمی گیرد و کارهایی را که انجام می دهد خطا نمی داند. اما از سن ۶ سالگی به مرور زمان خوب و بد را می شناسد و منطق کم کم در افکار و اعمالش شکل می گیرد. بچه ها در سنین کودکی بیشتر به رفتار پدر و مادرشان توجه دارند. والدین لازم است جلوی فرزندشان به صورت غیرمستقیم عذرخواهی کنند تا بچه یاد بگیرد اگر کار بدی انجام داد لازم است عذرخواهی کند. البته این عذرخواهی باید به صورت معقول باشد نه غلوشده.» به نظر میاد ما همین نکات و همین رفتار رو در مورد سلام کردن یا تشکر کردن هم باید رعایت کنیم امیدواریم که تونسته باشیم کمکتون کرده باشیم باز هم اگه لازم می دونید بفرمایید تا با خانوم دکتر مشورت کنیم. http://mamanschool.niniweblog.com/post674.php موفق باشید
مامان اهورا
2 آذر 93 15:34
سلام،خدا عمرتون بده باز یکی از دغدغه های این روزای منه،قبلنا اهورا به هر کس میرسید سلام میکرد اما الان چند وقته دیگه سلام نمیگه هرچی هم اصرار میکنم فایده نداره ،نکته های جالبی توی متن بود مثلا همیشه مامانم میگه بچه رو اذیت نکن بچم سلام کرد شما نشنیدید مثلا میخواد هواشو داشته باشه اما مثل اینکه این کار اصلا درست نیست ،برم تا بچم بیشتر منزوی نشده به دادش برسم ،راستی اگر در مورد افزایش اعتماد به نفس بازم مطلبی توی مدرسه هست ممنون میشم آدرسش رو به من بدید،یازم ممنون از مطلب خوب و کارآمدتون
یه مامان
پاسخ
سلام مامان عزیز خوشحالیم که مورد توجهتون قرار گرفته اتفاقا چندی قبل توی مدرسه مطالبی در این باره داشتیم، با این آدرس: http://mamanschool.niniweblog.com/post392.php http://mamanschool.niniweblog.com/post406.php http://mamanschool.niniweblog.com/post419.php http://mamanschool.niniweblog.com/post427.php http://mamanschool.niniweblog.com/post226.php امیدواریم که براتون مفید واقع بشه
مریم مامان دونه برفی
3 آذر 93 11:25
فعلا که ما با معضلی به نام خجالت روبرو نیستیم شکرخدا. تا بعد ببینیم که در اجتماعات بزرگتر چه می شود. جالب بود ممنون.
یه مامان
پاسخ
الحمدالله براتون آرزوی سعادت و سلامت و موفقیت در تمام مراحل زندگیتون داریم
مامان شبنم
3 آذر 93 11:35
سلام ممنون که انقدر با محبت پاسخگو هستید ... خودتون مادر هستید و میدونید که مادرا فقط منتظرن تا یه دلگرمی و یه دوست خوب داشته باشن تا بدونن شرایطی که با بچه شون دارن طبیعیه یا نه منم برای همین دغدغه هامو باهاتون در میون میذارم چون واقعا از حضور توی مدرسه و ارتباط با شما خیلی خوشحالم و میدونم که به بهترین شکل منو راهنمایی می کنید باز هم ازتون ممنونم فعلا فکر میکنم شدت این مشکل زیاد نیست که نیازی به گرفتن وقت خانوم دکتر باشه باز هم ممنون
یه مامان
پاسخ
سلام مامان عزیز خواهش میشه خـــــــــــــــواهر! قابل شما رو نداره! دل به دل راااااااااه داره ، شدیدا و وقتی ما هم از شما درباره ی دغدغه های مادری می شنویم، کلی انرژی می گیریم و چیزی یاد می گیریم و دلگرم میشیم. ممنون که ما رو بعنوان دوست خودتون پذیرفتید در مورد این موضوع هم ما هم همین فکر رو می کنیم و به نظر عادی میرسه... براتون در تمام مراحل زندگی آرزوی موفقیت میکنیم
مامان اهورا
4 آذر 93 9:07
ممنون از راهنماییتون عالی بود
یه مامان
پاسخ
خواهش میشه! قابل شما رو نداشت
بابا و مامان
4 آذر 93 18:28
سلام ممنونم از راهنماییتون یاسمن و پارسا وقتی وارد جمع غزپریبه میشند همیشه اولش خجالت می کشند اگه کسی ببینم اصرار داره باهاشون بازی کنه بهشون می گم (اگه زمستون باشه)سردشونه گرم بشند میان بازی و اگه گرم باشه می گم می خوان کمی خنک شند الان میان خوبم جواب داده حالا کارم درسته که از گرما و سرما کمک گرفتم یا نه نمی دونم
یه مامان
پاسخ
سلام مامان عزیز عجب روش جالبی! فقط یه سوال برامون پیش اومده ، اگه هوا معتدل باشه چی می گین؟؟؟!!!
بابا و مامان
6 آذر 93 7:33