مدرســـــــــه ی مامان هــــــــــــــــــــــامدرســـــــــه ی مامان هــــــــــــــــــــــا، تا این لحظه: 12 سال و 10 ماه و 15 روز سن داره

مــدرســـه ی مــامــان هـا

اینجا برای تربیت فرزندانمان همگی هم معلم هستیم هم شاگرد!

تغذیه سالم یعنی چه؟

1390/4/23 13:54
نویسنده : یه مامان
5,743 بازدید
اشتراک گذاری

تغذیه سالم یعنی اینكه فرزندتان از غذاهای متنوع به گونه ای تغذیه كنند،كه مواد مورد نیاز بدنشان (مثل پروتئین،كربوهیدرات،چربی،ویتامین ها و مواد معدنی) برای رشد عادی فراهم شود.اگر بچه ها به طور منظم از مواد غذایی اصلی متنوع استفاده كنند، تغذیه ی سالمی خواهند داشت.  

در این قسمت می آموزیم روش های ایجاد تغذیه ی سالم در کودکان را.......

بچه ها باید چقدر غذا بخورند؟ 

از بدو تولد تا دو سه سالگی بچه ها به طور غریزی میدانند كه به چه میزان غذا احتیاج دارند.نوزادان اگر گرسنه باشند،گریه میكنند،و وقتی كه سیر شده باشند،غذا نمیخورند.این روند ادامه می یابد تا زمان 2-3 سالگی.بعد از 2-3 سالگی اشتها تحت اثر عوامل دیگری به جز صرفا گرسنگی قرار میگیرد.مهم است كه به كودكان آموزش دهیم كه فقط به نشانه های گرسنگی درونی توجه كنند،نه اتفاقات محیط اطراف. 

شاید كم خوری بچه ها در وعده های اصلی غذایی نگران كننده باشد.آنها یاد میگیرند كه با پیروی از حس گرسنگی خود،روزانه میزان ثابتی غذا بخورند.الگوی كسب انرژی،ممكن است هر روز تغییر كند.ممكن است بچه ای در یك روز،صبحانه و نهار مفصلی بخورد ولی میلی به شام نداشته باشد.روز بعد همان بچه ممكن است صبحانه ی كاملی نخورد،ولی نهار و شام مفصلی داشته باشد. نباید انتظار داشت كه بچه ها در هر وعده غذایی به همان میزان ثابت قبلی غذا بخورند.  

وظیفه والدین چیست؟ 

بسیاری از والدین معتقدند كه فرزندشان یا غذای كمی میخورد،یا بیش از اندازه غذا میخورد.شاید فرزندتان فقط به یك غذای خاص علاقه دارد.باید وظایف خود را به عنوان پدر یا مادر بشناسید.در رابطه والدین و فرزندان،انتخاب كننده ی نهایی بچه ها هستند.ولی تعیین لیست انتخاب بر عهده‌ والدین است.اجازه دهید بچه ها تصمیم بگیرند كه چه چیزی بخورند،ولی غذاهای پیشنهاد شده را شما تعیین كنید.

تقسیم وظایف به شكل زیر است: 

* کار شما این است كه غذاهای مقوی پیشنهاد كنید.

* شما تصمیم میگیرید صرف غذا در كجا و چه زمان انجام شود.

* این بچه ها هستند كه تصمیم میگیرند چقدر از غذای حاضر شده بخورند.بچه ها تصمیم میگیرند كه اصلا غذا بخورند یا نه.

اگر تا كنون با این روش پیش نمیرفتید،مقداری زمان نیاز است تا شما و فرزندتان به آن عادت كنید.به مرور فرزندتان یاد میگیرد كه خوردن یا نخوردن غذا،و مقدار غذا را خودش كنترل میكند.این به وی كمك خواهد كرد تا به حس گرسنگی خود اعتماد كند. 


 باید عادات غذایی و میزان فعالیت فیزیكی فرزندتان را در نظر گرفته،و از آنها حمایت كنید:

* تا آنجا كه میتوانید سعی كنید هنگام غذا خوردن،اعضای خانواده را یك جا جمع كنید.محیطی مثبت و خوش آیند بوجود آورید.

* به اینكه فرزندتان چقدر غذا میخورد یا چه چیزی میخورد،كاری نداشته باشید.فشار آوردن بر بچه ها،باعث میشود تا از پذیرفتن غذاهای جدید و گوناگون سر باز زنند.

* غذاهای مقوی و سالم آماده كنید.بچه ها الگوی تهیه‌ی غذای شما را تعقیب میكنند و از آن استفاده میكنند.

* استفاده‌ی روزانه‌ی فرزندتان از كامپیوتر و تلویزیون را محدود كنید.میزان توصیه شده، 1 تا 2 ساعت در روز است.در این رابطه با فرزندتان صحبت كنید.

* فعالیت فیزیكی را به عنوان یكی از كارهای روزانه،وارد خانواده كنید.پیاده روی تا مدرسه،دوچرخه سواری،طناب بازی و ... از جمله فعالیت هایی اند كه میتوانید انجام دهید.

* میتوانید بعد از غذا پیاده روی كنید.

* فرزندتان را با برنامه‌ی مشخصی،برای چك آپ نزد پزشك ببرید.با دكتر در مورد سرعت رشد، میزان فعالیت و عادات غذایی فرزندتان صحبت كنید. 

علت شكل گرفتن عادات غذایی نامناسب چیست؟ 

عادت‌های غذایی نامناسب و مضر،با دلایل بسیاری بوجود می‌آیند.اصولا نوزادان بعد از تولد به مزه های شیرین علاقه دارند.ولی اگر قرار باشد از غذاهای گوناگون استفاده كنند،باید یاد بگیرند كه طعم های دیگر را نیز دوست داشته باشند.زیرا بسیاری از مواد مغذی اصلا شیرین نیستند. 

١-      انتخاب های موجود:
اگر شیرینی و نوشابه جزء انتخاب ها باشد،بسیاری از بچه ها به جای مواد مغذی،آنها را انتخاب خواهند كرد.ولی اگر بچه ها را از این خوردنی ها محروم كنید،علاقه‌ی بیشتری به خوردن آنها نشان خواهند داد.میتوانید برخی از غذاهایی را كه ارزش غذایی كمتری (برای بچه ها) دارند،همراه با غذاهای اصلی قرار دهید.به یاد داشته باشید كه در تقسیم وظایف،این بچه ها هستند كه تصمیم میگیرند چقدر غذا بخورند،ولی اشكالی ندارد اگر شما میزان دسر را كنترل و محدود به یك قسمت كنید.به عنوان مادر یا پدر خانواده وظیفه‌ی شما تعیین انتخاب های غذا،زمان و محل غذا خوردن است.سعی كنید غذاهای مقوی و غذاهایی كه برای بچه ها جذاب هستند را جزء انتخاب ها قرار دهید.

چند مثال برای غذاهایی كه بچه ها اغلب از آنها استقبال میكنند:

* ذرت بو داده.

* آبمیوه های یخ زده.

* میوه های تازه و خشك شده.

* هویج های كوچك و تازه.

* ماست كم چربی به همراه میوه های تازه .

٢- حق انتخاب:


زور آزمایی قدرت بین فرزند و پدر و مادر بر رفتارهای تغذیه ای بچه ها اثر خواهد كرد.اگر بچه ها برای خوردن نوع خاصی از غذا تحت فشار باشند،از خوردن آن سر باز خواهند زد،حتی اگر غذایی باشد كه معمولا از خوردن آن لذت میبرند.همواره به خاطر داشته باشید كه وظیفه‌ی شما ارائه‌ی لیستی از انتخاب ها،و وظیفه‌ی فرزندتان انتخاب از لیست شما و تعیین میزان آن است. 


٣- احساسات بچه ها:


ناراحتی،اضطراب و وقایع ناگوار در خانواده،میتوانند باعث كم خوری یا پرخوری شوند.اگر فكر میكنید احساسات فرزندتان بر غذا خوردن او اثر گذاشته است،بر حل كردن مشكل از راه بر طرف كردن عامل بوجود آورنده‌ی هیجان ها و احساسات تمركر كنید،نه از راه اقدام برای تغییر رفتارهای غذا خوردن او. اگر فرزندتان رژیم غذایی مقوی و سالمی دارد،ولی میزان كمی غذا میخورد، علت این است كه او نسبت به دیگر بچه ها به انرژی كمتری نیاز دارد.به همین صورت،برخی بچه ها نسبت به بچه های همسن و یا هم اندازه‌ی خود،به انرژی بیشتری نیاز دارند.و به همین دلیل ممكن است بیشتر از مقداری كه شما انتظار دارید غذا بخورند. بچه ها نیازهای انرژی متفاوتی دارند.در برخی مواقع ممكن است بچه ها در اثر شرایط پزشكی،بیشتر یا كمتر از حد معمول غذا بخورند.اگر فرزند شما نیز در چنین شرایطی قرار دارد، میتوانید با پزشك وی در مورد غذا خوردن او صحبت كنید.  

خطرات ناشی از عادات بد غذایی چیست؟ 


بچه هایی كه خوب و درست غذا نمیخورند،دچار سوء تغذیه خواهند شد.به این معنی كه مواد مغذی لازم را به میزان كافی جهت رشد و ترقی به دست نمی‌آورند.این اتفاق باعث كم وزنی یا اضافه وزنی خواهد شد.بدن بچه هایی كه دچار سوء تغذیه هستند،سیستم ایمنی ضعیفی دارد، كه خطر ابتلا به بیماری ها مختلف را در آنها افزایش میدهد.عادات بد غذایی در بچه ها،خطر ابتلا به بیماری های قلبی،فشار خون بالا و دیابت (مرض قند) در بزرگسالی را افزایش میدهد. 

تغذیه‌ی نامناسب میتواند شامل موارد زیر باشد:

* میزان غذای مصرفی بسیار كم و محدود.

* نخوردن یك گروه غذایی به طور كامل.مثلا سر باز زدن از خوردن هر نوع سبزی.

* خوردن مقادیر زیادی از غذاهایی كه ارزش غذایی اندك و كمی دارند. مثل نوشابه و چیپس.

* پرخوری در اثر اینكه غذای مهیا شده بیش از اندازه است. یا در اثر فشار والدین برای تمام كردن همه‌ی غذای آماده شده.

تهیه و ترجمه: گروه سلامت سیمرغ

پسندها (0)
شما اولین مشوق باشید!

نظرات (1)

یه مامان دیگه
23 تیر 90 14:01
سلام
مطلب خیلی خوب و آموزنده ای و جذابی بود
دستتون درد نکنه

سلام
خوشحالیم که مورد توجهتون واقع شده.