علت فحاشی کودکان
علت فحاشی کودکان 
باز هم از این حرفها زدی!
من چقدر به تو بگم که این حرف زشته. ازدست ِ تو من دیوونه نشم خوبه!...
فرامرز آسنجرانی در گفت و گو با خبرنگار بهداشت و درمان فارس، اظهار داشت: دشنام گویی و استفاده از کلمات رکیک در کودکان پدیده‌ای است که معمولاً والدین را در مورد نحوه ترتیب و اعمال خود به فکر فرو برده و نگران می‌کند. وی افزود: در چنین زمانی آنچه بلافاصله به ذهن والدین خطور می‌کند یافتن منبعی است که کودک دشنام دادن را از آن آموخته است.
دلایل دشنام گویی کودکان چیست؟
وی ادامه داد: دشنام گویی و استفاده از کلمات رکیک در کودکان چند دلیل عمده دارد. گاهی دشنام گویی فقط بخشی از فرایند زبان آموزی است که کودک طی آن به دلیل جذاب بودن نوع تلفظ کلمه از آن استفاده می‌کند. طی این فرایند کشفی، کودک کلمات جدید را می آزماید.
وی تصریح کرد: یکی دیگر از دلایل عمده دشنام گویی در کودکان بیان احساس خشم و انزجار است. فراموش نکنید آنچه کودکان به عنوان راهکاری برای بیان خشم و عصبانیت خود به‌کار می گیرند، همانند زبان و لهجه‌ای خاص است که از والدین خود می‌آموزد. این مشاور روانشناس اظهار داشت: در کنار زبان گفتاری، زبان بدن نیز که شامل اطلاعات غیر کلامی است که کودکان استفاده از آن را طی مشاهده والدین فرا می گیرند.
موقع فحاشی کودکان چه کار کنیم؟
وی با اشاره به عکس‌العمل والدین در برابر استفاده کودکان از کلمات رکیک گفت: بازخورد والدین از آن جهت مهم است که می‌تواند در یک سر طیف از تکرار فحاشی جلوگیری و در سوی دیگر فحاشی را به عنوان راه حلی در دسترس و امن در بیان احساسات کودک معرفی کند.
وی افزود: در وهله اول سعی کنید آرام باشید. این عکس العمل هر گونه تماس چشمی، کلامی، و اخم کردن را نیز شامل می‌شود. سپس پس از گذشت چند دقیقه، با او به صحبت بنشینید و با زبان خود او به او بفهمانید که استفاده از برخی کلمات صحیح نیست. مثلاً می‌توانید بگویید ما نباید از صحبت هایی استفاده کنیم که دیگران را ناراحت می‌کند. من هم از صحبت تو بسیار ناراحت شدم.
البته برای کودکان کوچکتر از هفت سال روش حواس پرت کردن را باید به کار ببریم، چون بعد از مدتی بی توجهی به آن رفتار، خود به خود از ذهن کودک پاک خواهد شد. بهتر است که بعد از شنیدن کلمات ناپسند از کودکان، فکر آنها را به سمتی جلب کنیم که کم کم آن کلمه را فراموش کند، مثلا به او بگوییم: «آیا می توانی بگویی میرفندرسکی و یا قسطنطنیه؟».
توجه داشته باشیم، اگر در مقابل رفتار او عکس العمل قهری و یا تندی انجام دهیم، آن کلمه ای که ما را واداشته چنین عکس العملی انجام دهیم در ذهن او باقی خواهد ماند و ممکن است کودک به عنوان حربه از آن استفاده کند.
این مورد می تواند مثالی از آن باشد: تجربه ناموفق 3؛ تشویق یا تنبیه؟
دلایل فحاشی کودکان پیش دبستانی
وی ادامه داد: توجه به دلیل فحاشی در کودک نیز مهم است. گاهی کودکان در سنین پیش از دبستان فقط به آن دلیل فحاشی می‌کنند که جلب توجه کنند، احتمالاً شما هم دقت کرده‌اید. کودکان پس از هر عمل جدیدی به صورت اطرافیان خیره می‌شوند تا عکس العمل دیگران در مورد آنچه انجام داده اند را ارزیابی کنند.
وی گفت: اگر فحاشی کودک به دلیل واکنش هیجانی او در برابر ناکامی بروز کرده باشد، توصیه می‌شود به او یاد دهید تا با کلماتی که بار معنایی خنثی تری دارند خشم خود را بروز دهند، حتی می توانید برای آنها مدل شوید.
اگر کودک معنای کلمه رکیکی را پرسید، چه واکنشی نشان دهیم؟
آسنجرانی در مورد واکنش والدین در برابر پرسش کودک مبنی بر معنای واژه‌ای رکیک گفت: در درجه اول مهم است که بدانید از دید کودک این کلمه نیز مانند تمام کلمات در ابتدا از معنایی خنثی برخوردار است. این شما هستید که به او یاد می‌دهید که این کلمه باعث عصبانیت و واکنش هیجانی من می‌شود.
وی ادامه داد: برای کودکانی که هنوز مدرسه نمی‌روند، توضیح چنین کلماتی توصیه نمی شود. برای کودکان بزرگتر نیز در کنار حفظ خنثی بودن کلمه به او یادآور شوید که استفاده از این کلمه توصیه نمی‌شود.
وی درباره راهکارهای پیشگیری از فحاشی کودکان به این موارد اشاره کرد:
• با همسر و اعضای خانواده خود در مورد کلمات و عباراتی که ناپسند می‌دانید، به توافق برسید و از استفاده از این کلمات در محیط خانه بپرهیزید. فراموش نکنید کودکان از شما به عنوان زبان پذیرفته شده در منزل استفاده می‌کنید، الگوبرداری می‌کنند.
• در زمان بیان احساسات، به جای استفاده از یک کلمه رکیک و بالا بردن صدا خود برای کودک، احساسات خود را در قالب جملات بیان کنید. مثلاً بگویید: «این کار تو اصلاً خوب نبود. هیچکس رفتار کودکی که این کار را انجام دهد دوست ندارد.» فراموش نکنید کلیت شخصیت کودک خود را زیر سؤال نبرید.
• به کودکان خود یادآور شوید عصبانیت، واکنش طبیعی هر فرد است، نکته مهم آن است که چطور باید با آن کنار آمد و موضوع را بیان کرد. وی خاطر نشان کرد: تحقیقات نشان داده است افرادی که در آنها بخشی از مغز که وظیفه صحبت کردن را برعهده دارد، به دلیلی از کار می افتد، در زمان عصبانیت، احساسات خود را با فحاشی کردن بروز دهند.
• والدین باید به طور کلی ناسزاگویی را ترک کنند همچنین به کودک توضیح دهند که رفتار قبلی آن ها صحیح نبوده است.
• کنترل محیط و تعاملات کودک بسیار حائز اهمیت است باید با دور کردن کودک از محیط های ناسالم، دوستان و رفت و آمدهای مناسبی را نیز جایگزین کرد. مناسب تر است که والدین به طور ویژه از ۲ سالگی یعنی زمانی که کودک تقلید کلامی رو به پیشرفتی را نشان می دهد به این نکته توجه داشته باشند.
• والدین با دقت بیشتری کارتون ها، فیلم ها و بازی های رایانه ای را برای کودکانشان انتخاب کنند.
• روش های سختگیرانه والدین، رفتارهای پرخاشگرانه به خصوص ناسزاگویی کودک را افزایش می دهد، تغییر شیوه های تعامل با کودک از تثبیت این رفتار جلوگیری می کند.
• در مقابل فحاشی کودک هیچ گونه واکنشی نشان ندهید و کاملا حرکات او را نادیده بگیرید تا حس کنترل کردن دیگران در او تقویت نشود.
• با شنیدن حرف های زشت کودک نخندید، بلکه با او صحبت کنید و برایش توضیح دهید هر روزی که حرف های ناپسند نزند یا درمهمانی ها این رفتار را نداشته باشد پاداش خواهد گرفت.
• باید در پی ایجاد کردن موقعیت هایی باشید که کودک احساس نشاط و دوست داشتنی بودن را تجربه کند. در چنین مواردی باید به درمان حالات افسرده وار او نیز بپردازیم. این حس را باید در تمامی تعاملات بگنجانید تا از افسردگی و اضطراب او بکاهید.
نکته: با این حال چنان چه ناسزاگویی همراه با لجبازی یا تحرک بیش از حد باشد و کودک خشونت زیادی را نیز ابراز کند مراجعه به روان پزشک کودکان توصیه می شود زیرا ممکن است استفاده از الفاظ ناپسند تنها بخشی از یک مشکل عمده تر باشد.
منابع: شهرزاد با اندکی ویرایش / خانومانه
مبحث خیلی خوبیه و بسیار مورد نیاز.
چون همونطور هم که در مطلب ذکر شده بچه ها کلا دنبال واژه های جدی هستن . مثل این که یه جورایی از به کار بردنشون لذت میبرن و به دنبال واکنش اطرافیان و خصوصا پدر و مادر هستن.
و پدر و مادر هم با شنیدن یه کلمه ی زشت چنان به فکر میرن که اینو از کجا یاد گرفته
من و بابای پریسا کلا عادت نداریم هیچ وقت کلمه ی زشت به کار ببریم حتی موقعی ک عصبانی باشیم. از این بابت خدا رو شکر میکنم اما گاهی پیش اومده که پریسا سعی کرده یه کلماتی رو به کار ببره که واقعا در محیط خانه اصلا به کار نرفته
الان متوجه شدم که ایراد کار از کجاست یعنی فقط علاقه ی بچه به تکرار کلمات جدید 
و بهترین راهکار برای فراموش کردنش هم فقط و فقط بی توجهی به اون کلمه هستش. یعنی من راههای دیگه رو هم امتحان کردم ولی فقط باعث تکرار اون کلمه شده و تنها راهش همون بی اعتناییه....
ممنون بابت مطلبتون...واقعا اگر بشه همه توصیه ها رو انجام داد خوبه...ولی واقعا یه موقع هایی هست آدم نمیتونه خودشو کنترل کنه...برای من پیش اومده توی جمع علی یه حرف زشت زده(به صورت فحاشی نه فقط تکرار یه کلمه...بعضی وقتا به صورت شعر هم ممکنه باشه
)که نمی دونم از کجا شنیده و میدونم معنیشو نمیدونه...من که آب میشم و تنها کاری که میکنم دست علی رو میکشونم و میبرم توی اتاق...یه مختصر در مورد معنیش میگم و اینکه اگر دوباره بگی همه فکر میکنن تو بچه بی تربیتی هستی
..خوشبختانه تا الان پیش نیومده که حرف زده شده تکرار شه...
بچه تر هم بود از توی مهد یه چیزایی یاد میگرفت و تو دعواهاش با بچه ها به کار میبرد که همون وامنش نشون ندادن و توضیح مختصر و تذکر کوچیک تقریبا تاثیر داشته...
این قسمت هم که نوشتید:" با شنیدن حرف های زشت کودک نخندید" هم گل گفتید واقعا...تو خیلی خانواده ها یه تفریحه متاسفانه
آخه مگه تفریحات سالم رو ازشون خدا گرفته
