خلاقیت در ترکیبی از نقاشی و اشیاء
یادش به خیر... بچه که بودیم چقدر ساده خودمون رو سرگرم میکردیم، گاهی توی حیاط خونه روی تخت دراز می کشیدیم و به ابرهای توی آسمون خیره می شدیم و به این فکر می کردیم که هر کدوم شبیه چی هستن یا حتی گاهی ترک های روی دیوار های گچی و سیمانی رو با مداد دستکاری می کردیم و شکل هایی از دل اونا بیرون می کشیدیم بزرگتر که شدیم و با سواد شدیم اسم هر کدوم از دوستامون رو شبیه یه چیزی می کردیم معروف ترینش هم اسم عسل بود که شبیه یک دختر مو بلند می شد که موهاش رو یک طرف سرش بسته و موهاش در واقع حرف لام عسل بود! همه ی اینا باعث تقویت خلاقیت ما میشد امروز با دیدن این عکس ها به اون دوران برگشتم و به این فکر کردم که چقدر جالب میشه گاهی یک شیئی رو...